留得家门风雅在,置身寂寞翰墨中 <p class="ql-block">熙熙攘攘的人海里,志趣相投的人总会相遇。人生,本是一场孤独的旅行,你路过我,我路过你。自行,自暖,自清欢。但很庆幸,你不远万里为我驻足。陪我品读诗书,与我共渡四季。我们以文字取暖,温柔朝夕。相逢的意义在于彼此照亮。不说再见,只念重逢。不说远,只言珍惜。</p><p class="ql-block"> 人生真正的快乐,并非源自于声名远扬的辉煌盛景,而是植根于细水长流的平淡安宁之中。做一个普普通通之人,在能力许可的范畴内奋力生活。即便无法光芒万丈、璀璨耀眼,也要持续保持温暖,散发丝丝微光。每一天均是全新的起始,愿您时常拥有好心境,迎接渐趋美好的未来。(重重.郑尚谦)</p> <p class="ql-block">富不可存金玉珍宝,</p><p class="ql-block">贫不可断书香门弟。</p><p class="ql-block">有书真富贵</p><p class="ql-block">无事小神仙</p> <p class="ql-block">缅怀先父</p><p class="ql-block">石鼓千载藏翠楼</p><p class="ql-block">心随秋雁回昭陵</p><p class="ql-block">泾河水清犹见底</p><p class="ql-block">洗尽故乡世代愁</p><p class="ql-block">年逾七旬有壮志</p><p class="ql-block">献身引渭万古流</p><p class="ql-block">家父今日若健在</p><p class="ql-block">重孙相扶果山游</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">齐静波丹书刻石</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">(家父王润宇缅怀祖父王兰亭先生诗文)</span></p> <p class="ql-block">清明回乡心心念,</p><p class="ql-block">祭祖烧纸送银钱。</p><p class="ql-block">梨花堆雪风吹浪,</p><p class="ql-block">缅怀亲人扫墓园。</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1);">祖父王兰亭先生遗墨:</span></p> <p class="ql-block">《草书字符歌诀》</p><p class="ql-block">陕西人民美术出版社出版发行(1998)</p> <p class="ql-block">工艺人生六十春,功成不外倍辛勤。</p><p class="ql-block">模型栩栩如原物,纹理丝丝可乱真。</p><p class="ql-block">书法课堂求互动,诗词灵感仗奇心。</p><p class="ql-block">挥毫行草酬同道,一副和颜侍众人。</p><p class="ql-block">贺王润宇甲午寿禧(白延波)</p> <p class="ql-block">祝寿颂德辞</p><p class="ql-block"> 仁哉王先生,八旬已寿翁。智者,王先生,人间一精英。童稚即聪颖,美誉贯乡中。乡怀凌云志,苦读习六径。待人性宽厚,谨言又慎行。孝悌堪楷模,四乡人赞颂。温亲睦邻友,常怀长者风。治家效柏庐,王氏紫荆荣。图绘教模具,师生齐感动。书法习怀素,直攀魏晋风。草书创歌诀,千古应留名。晚岁入诗林,名篇惊同庚。心爱我中华,立志为红星。品操足为式,百代仰仪形。今逢悬弧日,三仙来贺庆,海屋又添筹,仁者享长庚。亲朋举绿觞,恭贺老寿星。祝君福如海,身心永康宁。</p><p class="ql-block"> 岭南大阳人 邓晓东敬撰文</p><p class="ql-block"> 2017.10.1.</p> <p class="ql-block">王子武墨宝:</p><p class="ql-block">行到水穷处,坐看云起时。</p> <p class="ql-block">夜应星先生画作</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">附父亲王润宇先生(作舟)书法作品</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">和著名书法家李建举先生在一起</span></p> <p class="ql-block">李建举先生墨宝:</p><p class="ql-block">李存梅女士赠诗</p> <p class="ql-block">生活,不会因你抱怨而改变;人生,不会因你惆怅而变化。怨或不怨,生活一样;愁或不愁,人生不变。闭上眼睛,安静内心告诉自己。别人想什么,我们控制不了;别人做什么,我们也强求不了。唯一可以做的,就是尽心尽力做好自己的事,走自己的路,按自己的原则,好好生活。即使有人亏待了你,时间也不会亏待你,人生更加不会亏待你!生活,苦乐都有,悲喜都遇,没有一个人天天愉快,没有一个人月月愁怀。不论悲喜聚散,认真经营好自己的人生,乐观豁达,从容随缘,凡事该放手时且放手,该淡忘时就淡忘!</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">如来境界无有边际,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">普贤身相犹如虚空。</span></p> <p class="ql-block">李密庵的《半半歌》:</p><p class="ql-block">“看破浮生过半,</p><p class="ql-block">半之受用无边。</p><p class="ql-block">半中岁月尽幽闲;</p><p class="ql-block">半里乾坤宽展。</p><p class="ql-block">半郭半乡村舍,</p><p class="ql-block">半山半水田园;</p><p class="ql-block">半耕半读半经廛;</p><p class="ql-block">半士半姻民眷;</p><p class="ql-block">半雅半粗器具,</p><p class="ql-block">半华半实庭轩;</p><p class="ql-block">衾裳半素半轻鲜,</p><p class="ql-block">肴馔半丰半俭;</p><p class="ql-block">童仆半能半拙;</p><p class="ql-block">妻儿半朴半贤;</p><p class="ql-block">心情半佛半神仙;</p><p class="ql-block">姓字半藏半显。</p><p class="ql-block">一半还之天地;</p><p class="ql-block">让将一半人间。</p><p class="ql-block">半思后代与沧田,</p><p class="ql-block">半想阎罗怎见。</p><p class="ql-block">饮酒半酣正好;</p><p class="ql-block">花开半时偏妍;</p><p class="ql-block">半帆张扇免翻颠,</p><p class="ql-block">马放半缰稳便。</p><p class="ql-block">半少却饶滋味,</p><p class="ql-block">半多反厌纠缠。</p><p class="ql-block">百年苦乐半相参,</p><p class="ql-block">会占便宜只半。”</p> <p class="ql-block">神秘灵境水陆庵,</p><p class="ql-block">壁塑泥胎上千年。</p><p class="ql-block">栩栩如生工匠巧,</p><p class="ql-block">古剎瑰宝名声远。</p> <p class="ql-block">闲步从容入画图,</p><p class="ql-block">漫游华胥杏花谷。</p><p class="ql-block">丽日春浓遂心意,</p><p class="ql-block">陶醉美景饱眼福。</p> <p class="ql-block">绝代才女蔡文姬,</p><p class="ql-block">乱世归汉称神奇。</p><p class="ql-block">超赞胡笳十八拍,</p><p class="ql-block">独步千秋谁能及。</p> <p class="ql-block">王敏,原名图强,以字行,号牧鹿山人。</p><p class="ql-block"> 生于六十年代, 少失学,一事无成。混跡于市井,忘情于诗书。耐寂寞于繁华,持淡然于浮尘。闲暇时,以书为友取古人快意文章,读之则心神超逸独享快乐。好读书不求甚解,爱学习浅尝辄止。唯书法一事,受家父祖辈之醺陶,酷爱写字,以砚墨为良田,得诗礼传家。看淡尘世,居泾水牧鹿,偶得豪情,倾墨纸上,乐哉悠哉!留得家门风雅在,置身寂寞翰墨中。 学习书法,得翰墨灵气,出于传统而入于生活,爱上书法,自娱自乐。</p><p class="ql-block"> 居凤鸣之园,兆余之地;远庙堂,交三两书友为知己。</p><p class="ql-block">“山中人唯知自乐,天下事不在多言”。王者哀孤单,寂寞常无言。牧鹿饮泾水,凤鸣栖南山。</p><p class="ql-block">因祖居于唐太宗牧鹿狩猎之地名牧鹿湾。乡村故土未敢忘怀,故号牧鹿山人。</p><p class="ql-block">附庸以言志:</p><p class="ql-block">牧笛悠扬千年长,</p><p class="ql-block">鹿台对句品华章。</p><p class="ql-block">山野羞言鸿鹄志,</p><p class="ql-block">人醉翰墨知书香。</p><p class="ql-block"> 牧鹿山人</p>