<p class="ql-block">1.《父亲是一首读不懂的抒情诗》</p><p class="ql-block">作者:麦兴平</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">小时候不懂父亲</p><p class="ql-block">见到邻家孩子</p><p class="ql-block">总是笑呵呵的样子</p><p class="ql-block">见到我们</p><p class="ql-block">不是铁着脸</p><p class="ql-block">就是摸过我们的头抽着旱烟</p><p class="ql-block">他总是很忙</p><p class="ql-block">一个人早起晚归</p><p class="ql-block">偶尔他也会一个人喝口闷酒</p><p class="ql-block">他不像母亲那样招我们喜欢</p><p class="ql-block">但他也会笑</p><p class="ql-block">总是在他感到特别开心的时间</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">长大后还是不懂父亲</p><p class="ql-block">把钱看得比命还金贵</p><p class="ql-block">母亲给我们买件新衣服</p><p class="ql-block">他总是絮絮叨叨好几天</p><p class="ql-block">我们有了成绩</p><p class="ql-block">他连句表扬的话也没有</p><p class="ql-block">总是谁家的小子有了出息</p><p class="ql-block">谁家的女儿寻了个好人家</p><p class="ql-block">无论我们多么深情</p><p class="ql-block">他总是不满足</p><p class="ql-block">一个人坐在墙角边发呆</p><p class="ql-block">偶尔他会露出些笑脸</p><p class="ql-block">总是在我们为他争些面子的时候</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">后来,我们读懂了父亲</p><p class="ql-block">母亲撑不住时还有他可以依靠</p><p class="ql-block">我们困住了还有母亲帮着</p><p class="ql-block">他累了,只能靠着椅子</p><p class="ql-block">他困了,只能靠着土炕</p><p class="ql-block">他冷了,只能靠着那身旧衣服</p><p class="ql-block">他无助了,只能靠着墙</p><p class="ql-block">他饿了,只能靠辛苦充饥</p><p class="ql-block">他病了,一半靠吃药;</p><p class="ql-block">一半靠忍着</p><p class="ql-block">这就是父亲</p><p class="ql-block">当我们读懂他时已是满头白发</p><p class="ql-block">当我们读懂他时已是泪眼婆娑</p><p class="ql-block">父亲啊!你是一首读了又读</p><p class="ql-block">永远读不懂的一首抒情诗啊</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">❤️2.《你是人间四月天》</p><p class="ql-block">文/周峰</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是人间四月天</p><p class="ql-block">是春季最好的时光</p><p class="ql-block">百花齐放,植物郁郁葱葱</p><p class="ql-block">百鸟欢唱,绿草遍地茵茵</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是四月的阳</p><p class="ql-block">不愠不火正好</p><p class="ql-block">和煦暖、寒潮跑</p><p class="ql-block">醉春光、香花草</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是四月的花</p><p class="ql-block">桃红杏白,一帘幽梦</p><p class="ql-block">海棠未雨,梨花先雪</p><p class="ql-block">樱花压枝,玫瑰娇羞</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是四月的风</p><p class="ql-block">吹绿了大地原野</p><p class="ql-block">催醒了万物复苏</p><p class="ql-block">带来了生机勃勃</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是四月的雨</p><p class="ql-block">像水帘,像花针,像织线</p><p class="ql-block">润物细无声,雨生百谷香</p><p class="ql-block">碧水情缠绵,画舫听雨眠</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">风抬着太阳,雨抚着草木</p><p class="ql-block">鸟唤着伙伴,乱花迷人眼</p><p class="ql-block">你是关爱,是温暖,是希望</p><p class="ql-block">你是生机,是蓬勃,是绽放</p><p class="ql-block">你是人间四月天</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">3.《月夜的思念》</p><p class="ql-block">文/周峰</p><p class="ql-block">* </p><p class="ql-block">今晚的月啊照边关,</p><p class="ql-block">守边的战士思家乡。</p><p class="ql-block">慈祥的妈妈你好吗?</p><p class="ql-block">是否思儿又发染霜?</p><p class="ql-block">儿行千里母担忧啊,</p><p class="ql-block">儿也有思念和你讲,</p><p class="ql-block">千山万水也阻不断!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">今晚的月啊照边关,</p><p class="ql-block">守边的战士思家乡。</p><p class="ql-block">心上的姑娘你好吗?</p><p class="ql-block">是否拥我入你梦乡?</p><p class="ql-block">我在万里边防行啊,</p><p class="ql-block">我也是日夜把你想,</p><p class="ql-block">千山万重也放心上!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">月在边关月在家乡,</p><p class="ql-block">月在你我的心上;</p><p class="ql-block">月圆今朝月亮四方,</p><p class="ql-block">月是梦里的念想。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">4.《春来到》</p><p class="ql-block">文/周峰</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">春风摇绿了枝条</p><p class="ql-block">春雨滋润了麦苗</p><p class="ql-block">小鸟在枝头欢叫</p><p class="ql-block">蝴蝶在花丛飞闹</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">春花引万物唱谣</p><p class="ql-block">春燕唤农民耕劳</p><p class="ql-block">雏菊在田野微笑</p><p class="ql-block">小溪在山谷跑跳</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">枯枝发芽传喜报</p><p class="ql-block">桃红柳绿人称道</p><p class="ql-block">春光明媚暖阳照</p><p class="ql-block">花花草草齐报到</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">春来到,春来到</p><p class="ql-block">一江春水环城绕</p><p class="ql-block">春来到,春来到</p><p class="ql-block">满园春色惹人抱</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">5.《呼唤你》</p><p class="ql-block">文/周峰</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">王伟,你可知道党和人民呼唤你</p><p class="ql-block">你牺牲后,党和国家及军队</p><p class="ql-block">最高领导人亲自签署命令</p><p class="ql-block">批准中央军委授予你”海空卫士”荣誉称号</p><p class="ql-block">中央军委所有委员参加你的命名大会</p><p class="ql-block">他们称赞你是新一代革命军人的杰出代表</p><p class="ql-block">号召全军广大指战员以你为榜样</p><p class="ql-block">向你妻子颁发了你的一级英模奖章和荣誉证书</p><p class="ql-block">人民没有忘记你的丰功伟绩</p><p class="ql-block">你被追授”中国青年五四奖章”</p><p class="ql-block">你被评为”最美奋斗者”</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">王伟,你可知道你的部队在呼唤你</p><p class="ql-block">你跳伞后,海军司令员亲自指挥营救</p><p class="ql-block">搜索了十四天无果后,才判定你牺牲</p><p class="ql-block">部队特招你妻子进入部队</p><p class="ql-block">把你妻子、儿子接到海军大院居住</p><p class="ql-block">海军党委组织开展向你学习的活动</p><p class="ql-block">你的战友一致表示以你为学习榜样</p><p class="ql-block">化悲愤为强国强军的实际行动力量</p><p class="ql-block">你的战友驾驶着更先进的战机</p><p class="ql-block">巡航守护你所挚爱的蓝天碧海</p><p class="ql-block">一代代更年轻的革命后代</p><p class="ql-block">接过父辈的旗帜亮剑海空</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">王伟,你可知道你的父母在呼唤你</p><p class="ql-block">你牺牲后,你父母受不了打击双双病倒</p><p class="ql-block">很长时间走不出痛苦的阴霾</p><p class="ql-block">每次夜里醒来枕头都是湿的</p><p class="ql-block">你父母深明大义,为你自豪</p><p class="ql-block">认为你为国家利益和领土安全</p><p class="ql-block">付出牺牲值得,为国争气争光</p><p class="ql-block">你父母向湖州市革命烈士陵园捐赠你遗物</p><p class="ql-block">你父母为湖州疫情向红十字会捐款一万元</p><p class="ql-block">你父母每天每夜都在心中深情呼唤你名字</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">王伟,你可知道你的妻儿在呼唤你</p><p class="ql-block">你牺牲后,你妻子晕厥并住院治疗</p><p class="ql-block">终日以泪洗面,痛不欲生</p><p class="ql-block">为照顾你父母和把你的儿子抚养成人</p><p class="ql-block">她忍痛含悲,一人挑起了家庭的重担</p><p class="ql-block">因财务工作成绩出色,荣立了三等功</p><p class="ql-block">她含泪回忆曾收到你的”绝情信”</p><p class="ql-block">你在信里给自己画了座墓</p><p class="ql-block">你要她对你一定要”死心”</p><p class="ql-block">表明了你立志为国捐躯的决心</p><p class="ql-block">她说你多才多艺,热爱生活</p><p class="ql-block">她说你唱歌、作曲、下棋、吉他人人赞</p><p class="ql-block">她保留着你俩的上百封通信</p><p class="ql-block">她保留着你用子弹头亲手做给她的项链</p><p class="ql-block">她保留着你亲手为她设计制作的时装裙</p><p class="ql-block">她心里只爱你一个,至今一直未改嫁</p><p class="ql-block">你牺牲时,儿子才六岁,他继承遗志</p><p class="ql-block">现在已经成长为一名基层的海军军官</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">王伟,你可知道湖州人民在呼唤你</p><p class="ql-block">你牺牲后,湖州父母官带你妻子参加”海空卫士”的命名大会</p><p class="ql-block">湖州市为你建起了纪念碑和纪念馆</p><p class="ql-block">湖州市为你建起了衣冠冢和塑雕像</p><p class="ql-block">湖州市评你为”湖州人民的好儿子”</p><p class="ql-block">湖州市民自发到网上、实地悼念你</p><p class="ql-block">湖州社会化拥军协会坚持爱国拥军</p><p class="ql-block">走进你父母家中拥属慰问</p><p class="ql-block">为你父母和妻儿排忧解难</p><p class="ql-block">经常组织开展缅怀你的活动</p><p class="ql-block">追思你的事迹,弘扬你的精神</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“英雄远未走远,我们不会忘记”</p><p class="ql-block">江南天池为你呜咽,南浔古镇为你泪淌</p><p class="ql-block">莫干山为你垂首,云上草原为你泪闪</p><p class="ql-block">神州清朗山河秀,只因有人为国站岗</p><p class="ql-block">怎能忘,你勇敢地驾机与敌机相撞</p><p class="ql-block">生命之花绚烂,定格成永恒的画面</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“81192收到,我已无法返航,你们继续前行”</p><p class="ql-block">这是你留给世界的最后一句话</p><p class="ql-block">在你15年飞行生涯中</p><p class="ql-block">你创造了无数个骄人的第一</p><p class="ql-block">在同一批飞行学员中</p><p class="ql-block">你第一个放单飞翱翔天空</p><p class="ql-block">你第一个飞满1000小时</p><p class="ql-block">你是第一个能飞”四种气象”的全天候飞行员</p><p class="ql-block">你战斗起飞次数最多</p><p class="ql-block">你执行重大任务次数最多</p><p class="ql-block">你牺牲时年仅33岁</p><p class="ql-block">你把青春献给了蓝天大海</p><p class="ql-block">那天你让我们懂得</p><p class="ql-block">在捍卫国家主权完整和民族尊严面前</p><p class="ql-block">从来就没有退一步海阔天空</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">今天,你的夙愿已经成真</p><p class="ql-block">国产航母在大洋游戈</p><p class="ql-block">架架舰载机腾空而起</p><p class="ql-block">人民海军乘风破浪</p><p class="ql-block">国家利益所至,舰艇航迹必达</p><p class="ql-block">我们,连续24年呼叫81192</p><p class="ql-block">我们,一直等你英魂回家</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">6.《昂首阔走步进四月》</p><p class="ql-block"> 文/细雨</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">走进四月,生机活力来相伴。</p><p class="ql-block">四月,空气里弥漫着清新的花香,那是阳春的气息,温暖而宜人。阳光透过嫩绿的树叶,洒在地面上,形成斑驳的光影,让人感受到春天的温暖和美好。</p><p class="ql-block">走进四月,五彩缤纷映眼睑。</p><p class="ql-block">四月,万物齐发,大地换上了新的着装。花朵竞相开放,红的、黄的、紫的、白的……色彩斑斓,五光十色犹如一幅美丽的画卷。蝴蝶在花丛中翩翩起舞,蜜蜂忙着采蜜,小鸟在枝头欢快地歌唱,构成了一幅和谐而生动的水墨丹青画卷。</p><p class="ql-block">走进四月,人们新貌露笑颜。</p><p class="ql-block">四月,人们脱去厚重的冬衣,换上轻新的春款,畅游户外,享受春天的阳光和微风。公园里、河边、山间,到处都是人们踏青、赏花、游玩的身影。他们的笑声和欢呼声,与大自然的和谐声音交织在一起,构成了一首美妙的春天交响曲。</p><p class="ql-block">让我们张开双臂,拥抱四月,享受斑斓!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">7.《不灭的香火和灵魂》</p><p class="ql-block">作者:阿薇 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">泪水与鲜花抱在一起,相拥哭泣</p><p class="ql-block">心伴着长鸣的汽笛声同样颤抖</p><p class="ql-block">这个清明,本可以轻衫细马结伴踏青的日子</p><p class="ql-block">却有多少伤痛,潮湿了你我洇红的眼睛</p><p class="ql-block">沉重的哀思,倒伏成去冬衰败的那蓬枯草</p><p class="ql-block">然后再从解封的大地中钻出</p><p class="ql-block">站立成清濛浅绿色的痛</p><p class="ql-block">在遥远的牧笛声中摇晃着,吟唱着</p><p class="ql-block">摇成一脸的伤悲哀怨</p><p class="ql-block">唱成路上行人欲断魂的那一曲,解不开的长调</p><p class="ql-block">逝去的亡灵,一准是在深山里蹲守着,感受着</p><p class="ql-block">在天空中,在空气中接纳着,倾听着</p><p class="ql-block">否则,就不会有这肃穆的氛围</p><p class="ql-block">就不会有这口罩后面唏嘘的声音</p><p class="ql-block">也不会有这乍暖还寒,和这风瑟瑟的动静</p><p class="ql-block">我看见被点燃的祈祷,升腾成一朵云</p><p class="ql-block">就悬在空中,悬在那里,不肯飘走</p><p class="ql-block">他是在与我们隔空对话吗</p><p class="ql-block">朦胧之中,我看见了多日未见的你——你瘦了</p><p class="ql-block">我知道,那便是你瘦弱成的不灭灵魂</p><p class="ql-block">还有,不断膨胀着的,我的思念</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">8.《错过》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我们这一生,总是不断地遇见,不断地错过,犹如天空与海洋,犹如春天与冬天。错过并不意味着遗憾,也不意味着失去。因为有些东西,原本与你无缘,你的存在和它的存在,必定有彼此存在的理由,所以错过只是错过而已。</p><p class="ql-block">你是被无数朵鲜花点缀的春天</p><p class="ql-block">我是万木凋零白雪覆盖的山野</p><p class="ql-block">我们在时空里不断地错过</p><p class="ql-block">仿佛无数个清晨和霞光漫天的黄昏</p><p class="ql-block">你是飘浮在天际的一朵白云</p><p class="ql-block">我是深情拥抱着你的湛蓝的海面</p><p class="ql-block">我们隔着千里万里的遥远</p><p class="ql-block">仿佛隔着一个又一个世纪的距离</p><p class="ql-block">我们彼此遇见,在烟火苍茫的世间</p><p class="ql-block">我们彼此错过,如星辰般孤独地活着</p><p class="ql-block">你的春天,繁花似锦,歌舞升平</p><p class="ql-block">我的严冬,冷酷如霜,滴水成冰</p><p class="ql-block">我们在这世间不断地错过</p><p class="ql-block">却依然假装圆满地遇见</p><p class="ql-block">你的心里装着太多斑斓的色彩</p><p class="ql-block">而我却始终喜欢,一个人的山水云烟</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">9.《怀念巾帼英雄杨开慧》</p><p class="ql-block">原创: 毛星火 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">在历史的幽深处,</p><p class="ql-block">有一抹永不褪色的红,</p><p class="ql-block">那是你,杨开慧,</p><p class="ql-block">用热血与生命绘就的英雄图腾。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">在板仓的故居里,</p><p class="ql-block">时光的风轻轻拂过,</p><p class="ql-block">你曾在这里成长,</p><p class="ql-block">书香与思想把你滋养。</p><p class="ql-block">少女的你,眼眸里藏着星光,</p><p class="ql-block">憧憬着自由与解放的方向。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">当爱情的种子,</p><p class="ql-block">在革命的土壤中生长,</p><p class="ql-block">你与润之,携手并肩,</p><p class="ql-block">共同踏上理想的战场。</p><p class="ql-block">那是怎样的深情与信仰,</p><p class="ql-block">让你们在风雨中紧紧守望。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是妻子,温柔又坚强,</p><p class="ql-block">操持着家,也为革命奔忙。</p><p class="ql-block">你是母亲,用爱呵护着儿郎,</p><p class="ql-block">在动荡中给予他们温暖的力量。</p><p class="ql-block">你更是战士,无畏又激昂,</p><p class="ql-block">在黑暗中点燃希望的火光。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">当白色恐怖笼罩四方,</p><p class="ql-block">你毅然选择坚守信仰。</p><p class="ql-block">冰冷的牢狱,关不住你的思想,</p><p class="ql-block">残酷的刑罚,压不垮你的脊梁。</p><p class="ql-block">你用坚定的目光,</p><p class="ql-block">蔑视着敌人的张狂。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那一封封饱含深情的家书,</p><p class="ql-block">是你对亲人的牵挂与期望。</p><p class="ql-block">字里行间,流淌着爱与担当,</p><p class="ql-block">即便身处绝境,也未将信念遗忘。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">最终,那刑场的枪响,</p><p class="ql-block">震碎了黑暗的寂静。</p><p class="ql-block">你倒下了,却化作不朽的英魂,</p><p class="ql-block">在历史的天空中熠熠生光。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">岁月悠悠,山河已无恙,</p><p class="ql-block">如今的华夏,一片繁荣景象。</p><p class="ql-block">但我们从未将你遗忘,</p><p class="ql-block">你的故事,在人们口中传扬。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">在板仓的土地上,</p><p class="ql-block">鲜花年年绽放,</p><p class="ql-block">那是我们对你的思念,</p><p class="ql-block">如同绵延不绝的河流,源远流长。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你的精神,是火炬,</p><p class="ql-block">照亮我们前行的方向。</p><p class="ql-block">激励着一代又一代的人,</p><p class="ql-block">为了理想,勇敢地前行闯荡。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我们在新时代的征程上,</p><p class="ql-block">传承着你的力量。</p><p class="ql-block">用奋斗和拼搏,书写新的篇章,</p><p class="ql-block">告慰你不朽的荣光。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">杨开慧,你是巾帼的骄傲,</p><p class="ql-block">是我们心中永远的英雄。</p><p class="ql-block">你的名字,永远铭刻历史的丰碑上,</p><p class="ql-block">与山河同在,与日月同光!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">10.《生命的列车》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">当生命的列车</p><p class="ql-block">驶过平静的车站</p><p class="ql-block">当漂泊的脚步</p><p class="ql-block">即将停靠在岁月的岸边</p><p class="ql-block">我望着暮色中的自己</p><p class="ql-block">看见了落叶的悲凉</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">还来不及认真地爱过</p><p class="ql-block">就匆匆地苍老了许多</p><p class="ql-block">还没有赶上一场盛大的遇见</p><p class="ql-block">就到了快要谢幕的时刻</p><p class="ql-block">月色染白了双鬓(bin4)</p><p class="ql-block">风也变得忐(tan3)忑(te4)而缓慢</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这被时光遗忘的脚印啊</p><p class="ql-block">在光影里多了几分沧桑、几分安详</p><p class="ql-block">那些漂浮在记忆里的陈年往事</p><p class="ql-block">像悬挂在夜空里的星辰</p><p class="ql-block">那些纠结了半辈子的爱恨情仇</p><p class="ql-block">不知哪一天,已被岁月的狂风带走</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这些年,我用山水滋养生命</p><p class="ql-block">我用微弱的星光做了自己的太阳</p><p class="ql-block">我在迷茫中寻找路标</p><p class="ql-block">我在沼泽里四处彷徨</p><p class="ql-block">如今,终于有了一个人的山高水长</p><p class="ql-block">终于有了独自走过泥泞的胆量</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">当生命的列车驶过闪光的山河</p><p class="ql-block">那些堆积在心口的淤(yu1)泥</p><p class="ql-block">终于慢慢地被岁月清理</p><p class="ql-block">我的灵魂在这一刻轻如羽毛</p><p class="ql-block">我终是一个平凡的人啊</p><p class="ql-block">我只能在靠近黄昏的暮色里</p><p class="ql-block">将无尽的欲望,一点一点地抽离。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">11.《远方》</p><p class="ql-block">作者:三毛</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">常常 我跟自己说</p><p class="ql-block">到底远方是什么东西</p><p class="ql-block">然后我听见我自己回答</p><p class="ql-block">说远方是你这一生 </p><p class="ql-block">现在最渴望的东西 </p><p class="ql-block">就是自由很远很远的</p><p class="ql-block">一种像空气一样的自由</p><p class="ql-block">在那个时候开始 </p><p class="ql-block">我发觉我一点一点</p><p class="ql-block">脱去了束缚</p><p class="ql-block">我生命的一切</p><p class="ql-block">不需要的东西</p><p class="ql-block">在那个时候 </p><p class="ql-block">海角天涯只要我心里想到 </p><p class="ql-block">我就可以去</p><p class="ql-block">我的自由终于在</p><p class="ql-block">这个时候来到了</p><p class="ql-block">远方有多远</p><p class="ql-block">请你 请你告诉我</p><p class="ql-block">到天涯 、到海角算不算远</p><p class="ql-block">问一问你的心</p><p class="ql-block">只要它答应</p><p class="ql-block">没有地方是到不了的</p><p class="ql-block">那么远</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">12.《清明节是对生命的怀念》</p><p class="ql-block">文/欧阳文</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">清明节,在对春天的期盼和对过去的怀念中走近。</p><p class="ql-block">苏醒的中国大地上,</p><p class="ql-block">印刻着我们熟悉的身影,记忆,</p><p class="ql-block">连同往事一起,在清明时节镌刻成永恒。</p><p class="ql-block">就让我们,从这些曾经无数次打动过我们的人们和墓碑笔墨间,</p><p class="ql-block">再次去感受他们带给我们的人格魅力,</p><p class="ql-block">并借以寄托已逝的我们身边亲人,同学,朋友。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">清明节,带给我们是对已逝生命的敬仰和怀念之情。</p><p class="ql-block">生命的岁月里,人间四月天,</p><p class="ql-block">四月总是比以往给我们充满更多怀念。</p><p class="ql-block">怀念亲情,友情和爱情,</p><p class="ql-block">是一种比生命更持久的力量!</p><p class="ql-block">无论时光流到哪一天,</p><p class="ql-block">当我们再回首的时候,总是难以忘却那些在生命岁月里的记忆。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">芳草萋萋,又到禁烟时节;</p><p class="ql-block">细雨纷纷,又逢清明的日子。</p><p class="ql-block">清清明明的日子,随着香烟袅袅升腾,</p><p class="ql-block">寄出那悠悠情思,缕缕怀念。</p><p class="ql-block">循着思念的轨迹,一步一步又走到我们记忆的深处。</p><p class="ql-block">一些事,一些人,又是那样地清晰。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">在生命的岁月里,记忆如同花开花落。</p><p class="ql-block">在时间的长河中,很多人来了,又走了,留下了或深或浅的足迹。</p><p class="ql-block">清明,我们在怀念中度过,他们的生命走了,</p><p class="ql-block">而他们那些带给我们心灵震撼和慰籍的文字,那段历史和他们的故事,</p><p class="ql-block">却长久地定格记忆在我们的浓情深处。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">13.《祭母文》</p><p class="ql-block">文/毛泽东</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">呜呼吾母,遽然而死。</p><p class="ql-block">寿五十三,生有七子。</p><p class="ql-block">七子余三,即东民覃。</p><p class="ql-block">其他不育,二女二男。</p><p class="ql-block">育吾兄弟,艰辛备历。</p><p class="ql-block">摧折作磨,因此遭疾。</p><p class="ql-block">中间万万,皆伤心史,</p><p class="ql-block">不忍卒书,待徐温吐。</p><p class="ql-block">今则欲言,只有两端。</p><p class="ql-block">一则盛德,一则恨偏。</p><p class="ql-block">吾母高风,首推博爱。</p><p class="ql-block">远近亲疏,一皆覆载。</p><p class="ql-block">皑恻慈祥,感动庶汇。</p><p class="ql-block">爱力所及,原本真诚。</p><p class="ql-block">不作诳言,不存欺心。</p><p class="ql-block">整饬成性,一丝不诡。</p><p class="ql-block">手泽所经,皆有条理。</p><p class="ql-block">头脑精密,劈理分情;</p><p class="ql-block">事无遗算,物无遁形。</p><p class="ql-block">洁净之风,传遍戚里;</p><p class="ql-block">不染一尘,身心表里。</p><p class="ql-block">五德荦荦,乃其大端。</p><p class="ql-block">合其人格,如在上焉。</p><p class="ql-block">恨偏所在,三纲之末。</p><p class="ql-block">有志未伸,有求不获。</p><p class="ql-block">精神痛苦,以此为卓。</p><p class="ql-block">天乎人欤,倾地一角。</p><p class="ql-block">次则儿辈,育之成行。</p><p class="ql-block">如果未熟,介在青黄。</p><p class="ql-block">病时揽手,酸心结肠。</p><p class="ql-block">但呼儿辈,各务为良。</p><p class="ql-block">又次所怀,好亲至爱。</p><p class="ql-block">或属素恩,或多劳瘁。</p><p class="ql-block">大小亲疏,均待报赉。</p><p class="ql-block">总兹所述,盛德所辉。</p><p class="ql-block">必秉捆忧,则效不违。</p><p class="ql-block">致于所恨,必补遗缺。</p><p class="ql-block">念兹在兹,此心不越。</p><p class="ql-block">养育深恩,春晖朝霭。</p><p class="ql-block">报之何时,精禽大海。</p><p class="ql-block">呜呼吾母,母终未死,</p><p class="ql-block">躯壳虽隳,灵则万古。</p><p class="ql-block">有生一日,皆报恩时;</p><p class="ql-block">有生一日,皆伴亲时。</p><p class="ql-block">今也言长,时则苦短,</p><p class="ql-block">惟挈大端,置其粗浅。</p><p class="ql-block">此时家奠,尽此一觞。</p><p class="ql-block">后有言陈,与日俱长。</p><p class="ql-block">尚飨!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">14.《海棠花祭》</p><p class="ql-block">文/邓颖超</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">春天到了,百花竞放,西花厅的海棠花又盛开了。</p><p class="ql-block">看花的主人已经走了,</p><p class="ql-block">走了十二年了,离开了我们,他不再回来了。</p><p class="ql-block">你不是喜爱海棠花吗?解放初期你偶然看到这个海棠花盛开的院落,就爱上了海棠花,</p><p class="ql-block">也就爱上了这个院落,选定这个院落,</p><p class="ql-block">到这个盛开着海棠花的院落来居住。你住了整整二十六年,</p><p class="ql-block">我比你住得还长,到现在已经是三十八年了。</p><p class="ql-block">海棠花现在依旧开得鲜艳,开得漂亮,招人喜爱。</p><p class="ql-block">它结的果实味美,又甜又酸,开白花的结红海棠,</p><p class="ql-block">开红花的结黄海棠,果实累累,挂满枝头,真像花果山。秋后在海棠成熟的时候,</p><p class="ql-block">大家就把它摘下来吃,有的把它做成果子酱,</p><p class="ql-block">吃起来非常可口。你在的时候,海棠花开,</p><p class="ql-block">你白天常常在繁忙的工作之中,抽几分钟散步观赏;夜间你工作劳累了,</p><p class="ql-block">有时散步站在甬道旁的海棠树前,总是抬着头看了又看,</p><p class="ql-block">从它那里得到一些花的美色和花的芬芳,得以稍稍休息,然后又去继续工作。</p><p class="ql-block">你散步的时候,</p><p class="ql-block">有时约我一起,有时和你身边工作的同志们一起。</p><p class="ql-block">你看花的背影,仿佛就在昨天,就在我的眼前。</p><p class="ql-block">我们在并肩欣赏我们共同喜爱的海棠花,但不是昨天,而是在十二年以前。</p><p class="ql-block">十二年已经过去了,这十二年本来是短暂的,但是,偶尔我感到是漫长漫长的。</p><p class="ql-block">你不在了,可是每到海棠花开放的时候,常常有爱花的人来看花。</p><p class="ql-block">在花下树前,大家一边赏花,一边缅怀你,</p><p class="ql-block">想念你,仿佛你仍在我们中间。你离开了这个院落,离开它们,离开我们,你不会再来。</p><p class="ql-block">你到哪里去了啊?我认为你一定随着春天温暖的风,</p><p class="ql-block">又踏着严寒冬天的雪,你经过春风的吹送和踏雪的足迹,</p><p class="ql-block">已经深入到祖国的高山、平原,也飘进了黄河、长江,经过黄河、长江的运移,你进入了无边无际的海洋。</p><p class="ql-block">你,不仅是为我们的国家,为我们国家的人民服务,</p><p class="ql-block">而且你为全人类的进步事业,为世界的和平,</p><p class="ql-block">一直在那里跟人民并肩战斗。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">15《家的方向》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">有些悲伤被时间消磨得一点点失去了疼痛,但曾经的爱却不会走远,亲人的名字,亲人的影子,和留在我们记忆里的音容笑貌依旧还在。我们在这个特别的日子里,为他们燃起蜡烛,愿烛光能照亮他们归家的路,告诉他们家的方向……</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">你孤身一人</p><p class="ql-block">走出了我们的世界</p><p class="ql-block">离别时</p><p class="ql-block">竟没有挥手</p><p class="ql-block">也没有道别</p><p class="ql-block">或许你已经知道</p><p class="ql-block">这是一场永无相见的分离</p><p class="ql-block">从此</p><p class="ql-block">我们只余下彼此的影子</p><p class="ql-block">和年年四月的祭奠[jì diàn]</p><p class="ql-block">无边的细雨</p><p class="ql-block">记忆里的</p><p class="ql-block">芳草萋萋[qī qī]</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我走过一重山、两重山</p><p class="ql-block">我淌过一条河、两条河</p><p class="ql-block">终于明白了</p><p class="ql-block">咫[zhǐ]尺天涯的距离</p><p class="ql-block">夜的深处</p><p class="ql-block">你近在咫尺</p><p class="ql-block">温柔的目光</p><p class="ql-block">依旧似从前的模样</p><p class="ql-block">黎明的时候</p><p class="ql-block">你远在天涯</p><p class="ql-block">唤一声你的名字</p><p class="ql-block">我便</p><p class="ql-block">泪如雨下</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">四月的风</p><p class="ql-block">吹起深沉的思念</p><p class="ql-block">每一份思念里</p><p class="ql-block">都是你清晰的样子</p><p class="ql-block">我想在蒙蒙的雨中</p><p class="ql-block">接你回家</p><p class="ql-block">可疼痛的喉咙</p><p class="ql-block">却怎么也喊不出</p><p class="ql-block">你在世间的名字</p><p class="ql-block">我命令所有的雨丝</p><p class="ql-block">排列成行</p><p class="ql-block">淋湿你归家的路</p><p class="ql-block">可是</p><p class="ql-block">可是你是否还记得</p><p class="ql-block">家的方向</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">16.《生活需要朗读》 </p><p class="ql-block"> 作者:欧阳文</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 生活需要朗读,有了朗读的爱好和情趣,你就会发现在寒冷的时候,感到一缕春风透过你的心扉;你会品味到一种比美丽和温柔更长久的东西。在你最需要的时候,总是会给你一种温暖。</p><p class="ql-block"> 生活需要朗读,当铅华洗尽昨日的欢颜,当岁月沉淀了成熟,一句句朗读声就能穿透你所有的生活误解。当青春走远,白发改变了你的容颜,当疾病改变了你的心境,轻轻的朗读声能化解你所有的忧郁。</p><p class="ql-block"> 生活需要朗读,经常学习与朗读犹如一年四季的风景,带给我们春夏秋冬的温馨与从容。当朝霞满天的时候,观察一滴露珠的色彩;当艳阳高照的时候,感受一弯清泉的滋味;当月光如泻的时候,品一朵腊梅的清香。</p><p class="ql-block"> 生活需要朗读,年轻的时候,我们重视朗读,能读出一份青春的美丽和温柔;中年的时候,我们重新朗读,能读出一份人生的坚毅与成熟;老年的时候,我们更加审视朗读,能读出一份热爱生命的宽容与赞歌。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">17. 《重返故乡》</p><p class="ql-block"> 作者:碑林路人 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我想回到山的背后</p><p class="ql-block">回到阳光初始的地方</p><p class="ql-block">我想回到田野和牧场</p><p class="ql-block">回到炊烟升起的家乡</p><p class="ql-block">鲜花已开遍山岗</p><p class="ql-block">鸟儿也飞回了北方</p><p class="ql-block">我想和风一起</p><p class="ql-block">不再奔跑,不再漫无目的地流浪</p><p class="ql-block">山的背后有我的老屋</p><p class="ql-block">屋里有酒,还有暖暖的烛光</p><p class="ql-block">我们盘坐在炕头上说话</p><p class="ql-block">只谈当下,不说曾经的忧伤</p><p class="ql-block">门外的树叶哗啦啦地响</p><p class="ql-block">是风在提醒我,远方还有梦想,还有美好的希望</p><p class="ql-block">我忍住呼吸,让泪水和酒一起下肚</p><p class="ql-block">我告诉风,我的岁月从此暂停,不要再提未来和远方</p><p class="ql-block">如果铺满鲜花的路上都是未知的陷阱</p><p class="ql-block">那我宁愿老死在山的背后,从此不再流浪</p><p class="ql-block">如果拼死的奔波都失去奔波的方向</p><p class="ql-block">那我宁愿斩断翅膀,永远不再飞翔</p><p class="ql-block">假如沉默的时光能把一首诗读烂</p><p class="ql-block">又何必在意月缺月圆</p><p class="ql-block">假如黄昏的风能安静地守着半亩麦田</p><p class="ql-block">又何必管他万里河山</p><p class="ql-block">我的飞翔是暮色里最沉重的希望</p><p class="ql-block">我的希望是飞翔时最简单的梦想</p><p class="ql-block">如果放下翅膀就可以不再受伤</p><p class="ql-block">就让我停住脚步,就让我重返故乡</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">18.《 这个世界我认真爱过》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这个世界我认真地爱过</p><p class="ql-block">我爱过春风里的每一朵鲜花</p><p class="ql-block">我爱过大海里的每一次潮涌</p><p class="ql-block">我爱过金色的晚霞映红的河流</p><p class="ql-block">我爱过灿烂的黎明拥抱的山川</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我爱过母亲慈祥的背影</p><p class="ql-block">我爱过孩子天真的笑颜</p><p class="ql-block">我爱过秋天收获的田野</p><p class="ql-block">我也爱过夏日里 满树的紫藤花开</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">这个世界我认真地爱过</p><p class="ql-block">我爱过高山的流水 我爱过江河的波澜</p><p class="ql-block">我爱过一朵朵白云在湛蓝的天空行走</p><p class="ql-block">我爱过一阵阵小雨淅淅沥沥地落在门前的小河</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我的心常常被身边的美好感动</p><p class="ql-block">于是,我更加深情地热爱这个多情的世界</p><p class="ql-block">我爱每一个日子里轻柔的月光</p><p class="ql-block">我爱路过我身边的 每一串温暖的脚步</p><p class="ql-block">这个世界所有的美好都让我感动于生命的博大</p><p class="ql-block">这个世界所有的慈悲都让我不得不认真地活着</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我活着的每一寸光阴都是为了让我认真的爱着</p><p class="ql-block">我认真地走过属于自己的每分每秒</p><p class="ql-block">我认真地爱着这世间的万千事物</p><p class="ql-block">这个世界我认真的来过</p><p class="ql-block">这个世界我认真地爱过</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">19.【夜听】</p><p class="ql-block">《有些关系,到此为止》</p><p class="ql-block">作者:怡可兰心</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 不知从什么时候开始,有些人,你再也不想见了,有些情,也懒得再去维系了。</p><p class="ql-block"> 还是这个人间,山依然、树依然;只是我们的心,却悄然发生了改变。</p><p class="ql-block"> 世上最悲凉的事,莫过于守着一个没有结局的故事,等待一段没有回应的情感。</p><p class="ql-block"> 既然如此,不如及时转身,到此为止。想起了影视剧《我的前半生》中的一个片段。</p><p class="ql-block"> 女主罗子君的丈夫陈俊生是公司高管,薪水很高。婚后,罗子君做了全职太太,每天不是购物就是美容。丈夫一直在职场奋斗进步,罗子君却完全与社会脱节。后来,陈俊生遇上同事凌玲,因为共同的兴趣和话题,加上凌玲的嘘寒问暖,陈俊生最终出轨并与罗子君离婚。离婚后的罗子君,不得不重新踏入社会,学习技能,出去工作养活自己。有一次,拆散她婚姻的凌玲,带着陈俊生去她上班的店里买鞋。罗子君看到前夫与凌玲,没有觉得尴尬,也没有与他们争吵,反而笑脸相迎,招呼陈俊生帮凌玲把两双鞋都买下。罗子君的表现,让同事深感诧异,问她怎么能如此波澜不惊?罗子君回答道:“与其让他俩来破坏我的心情,什么也得不到,不如多卖两双鞋,让这个月业绩稳冲第一。”</p><p class="ql-block"> 原来内心强大的人,是如此清醒与睿智。因为她知道,与其纠结于过去的痛苦与不公,不如在现实中让自己一点点变好。</p><p class="ql-block"> 人生路漫漫,曾经相伴一程,已是难得的缘分。不管在一起曾经历过什么,仍感恩曾经的拥有,感谢一同走过的风景。</p><p class="ql-block"> 这些都是我们生命的一部分,选择接纳,方能轻松前行。</p><p class="ql-block"> 而今的我们,各自奔赴自己的人生。聚时只管聚了,散时也只管散吧!</p><p class="ql-block"> 正如一首歌词中所唱到的那样:“到此为止,各有各的天地。”</p><p class="ql-block"> 人世间,真正伤人的,永远不是哪一个人哪一件事哪一段情,而是紧拽着痛苦执着不放的人。</p><p class="ql-block"> 人世间,最贵的,不是商品房学区房,而是我们的心房。</p><p class="ql-block"> 既然心房如此珍贵,那就把往事挪空,装下新的美好。 </p><p class="ql-block"> 有些关系,到此为止,才是最好的结局。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">20.《也说清明》</p><p class="ql-block">文/张振华</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">光阴荏苒,又临清明…长夜不眠, 豁然启思:参透了清明,就认知了人生!</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">“清明时节雨纷纷,路上行人欲断魂”…站到祖先和亲人的灵位前,才知道自己从何而来,将向何处! 我是谁,从哪来,到哪去?静立父母茔前默哀,你便会追寻到这个答案。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">你来自父母,父母来自祖父母,祖祖辈辈,总会有根,总归有源。 </p><p class="ql-block">开枝散叶。枝再繁,叶再茂,扎向大地的根,只有一处。这就是融入血脉中的眷念,是我们的来处。</p><p class="ql-block">父母在,人生尚有来处;父母去,人生只剩归途。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">生者寻根,叶落归蒂。有人烟处,必有血脉传承。难怪有人说,清明节就是中国的感恩节!</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">清明时分,教我做人。 清洁、清廉、清净,无非一个清白;明事、明礼、明法,无非一个明白! 清白明礼之人,自有清风拂面涤心,自有明月皎洁般的真善美。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">红尘滚滚、功名利禄,如果你过于执着、拿不起放不下,为权、为钱、为名、为情黯然神伤,不妨清明时分去扫墓。那里,自有另一种答案, 让你心如止水、超然物外!清爽做人,明白做事,如斯足矣,岂能事事如意,但求问心无愧! </p><p class="ql-block">不管是谁,多么伟大,这世间终将忘记你的存在。 “风雨梨花寒食过,几家坟上子孙来?”这样一想,很多事自可淡然、豁然、悠然、乐然、坦然。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">当你明白了“从哪来、到哪去”,“我是谁”、"该何为"便已豁然开朗! 认知了清明,就懂得了人生! 花开花落,云卷云舒。你是炎黄血脉,你是人类赤子。 难怪有人说,清明祭祖,彰显的是一种血脉的传承和责任。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">清明是责任、是感恩,是哀思、是心静,是思接千载、神游万仞,是传承、是教育,更是一种精神… 认知了清明,就懂得了人生!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">21.《清明,雨润那片天》</p><p class="ql-block">作者:虚静</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我羁旅在天涯,家亲安在故土。</p><p class="ql-block">清明怅望,忧思难忘,阴阳两隔,心念如初。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">千载飘落的雨丝,滋养着寒食的记忆,</p><p class="ql-block">一片心在春风里化成一滴雨,撒落进故园的土壤,松柏青翠,石碑盈花,香火传情,</p><p class="ql-block">杯酒传意,打湿了我太多的记忆。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">父母在,尚能遮风挡雨,</p><p class="ql-block">尚有港湾可避,父母去,已无老屋归程,已无悬望归期。</p><p class="ql-block">只有直面彼岸,自感尘世冷暖。</p><p class="ql-block">飞雁,唳空归北。清湖,芦花淡烟。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我在黑夜的路口,看那一堆堆燃起的纸钱,</p><p class="ql-block">那一声声默念的寄语,</p><p class="ql-block">就想,这人间与天上只隔一念,</p><p class="ql-block">在火中传递着不老的情感,相接、相连。</p><p class="ql-block">我在那片连翘走过,那花瓣素洁的黄,</p><p class="ql-block">生动着春秋的过往,朵朵垂下的情感,</p><p class="ql-block">始终把微笑朝向大地,无华、无言。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">聊起清明,那些点点滴滴的爱,</p><p class="ql-block">那些丝丝缕缕的暖,在那片烧荒的土地上泛绿,</p><p class="ql-block">寸草涂满清明的新衣,把抚慰给了土地,也给人间的思念。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我把心泪与春雨一同融进这片土地,润满眷恋,</p><p class="ql-block">写满祈祷,给先人,也留给自己。</p><p class="ql-block">遥望云天,一羽飞鸿,将心中的爱寄托给那片云,飘进清明,融进故土。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">22.《我从北方来》</p><p class="ql-block">作者/阿紫 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 我从北方来,从广袤平展的北方来,我的脚下是如油的黑土地,我的胸中充满炽热的情怀</p><p class="ql-block">我从北方来,我从北方的春天来,北方的春天,像吊起的摇篮,哼唱着山参、野鹿的故事,像雕花的旱烟袋。传承着北方汉子的坚强和忍耐,我从北方来,从北方的夏天来,北方的夏天,像北方的女人,有着如火的心境,有着浪漫的心怀。</p><p class="ql-block"> 我从北方来,我从北方的秋天来,北方的秋天,是大豆摇铃,麦浪翻滚,瓜果飘香的丰收的海。我从北方来,从北方的冬天来,北方的冬天,是大风雪,二人转,猎人酒的舞台。我啊,从北方来,从北方的青纱帐里来,用我酿制的红高粱酒,壮你的智慧,你的胆量,你的豪迈,让你一路向前,永不徘徊,我——从北方来。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">23.《路漫漫其修远兮》</p><p class="ql-block">作者:李素娟 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是历史之问</p><p class="ql-block">也是民族之问</p><p class="ql-block">一句“时代是出卷人,</p><p class="ql-block">我们是答卷人,</p><p class="ql-block">人民是阅卷人。”</p><p class="ql-block">彰显了党的宗旨和历史担当</p><p class="ql-block">用求是破解难题 </p><p class="ql-block"> 用数据解读成果 </p><p class="ql-block">民生清单承载幸福帐单</p><p class="ql-block">这是人民的福祉</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是一道命题</p><p class="ql-block">也是一份承诺</p><p class="ql-block">一句“不到长城非好汉”</p><p class="ql-block">开启了勇立时代潮头的涅槃重生</p><p class="ql-block">抓住机遇谋求发展攻坚克难</p><p class="ql-block">兑现了各个阶段的宏伟蓝图</p><p class="ql-block">拉开了党的第二个百年</p><p class="ql-block">大业的序幕</p><p class="ql-block">这是历史的见证</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是敢叫日月换新天的人民史诗</p><p class="ql-block">也是世界聚焦中国的窗口</p><p class="ql-block">一句“中国人死都不怕</p><p class="ql-block">还怕困难吗?”</p><p class="ql-block">笃定了中华民族不可一世的民族气节 </p><p class="ql-block">经历了血雨腥风任人宰割的中国</p><p class="ql-block">把富民强国赶超世界</p><p class="ql-block">作为底气 </p><p class="ql-block">以构建人类命运共同体</p><p class="ql-block">为己任担当</p><p class="ql-block">这是时代的召唤</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是初心铮铮的誓言</p><p class="ql-block">复兴之路的集结号 </p><p class="ql-block">百年宏愿的大进军</p><p class="ql-block">你 从三百七十余万浴血</p><p class="ql-block">英雄的丹心走来</p><p class="ql-block">向十四亿人民的热望走去</p><p class="ql-block">历经沧桑巨变</p><p class="ql-block">脱贫攻坚乡村振兴共同富裕</p><p class="ql-block">吹响了一个也不能掉队的号角</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">路漫漫其修远兮 </p><p class="ql-block">吾将上下而求索</p><p class="ql-block">是你用铁肩膀将镰刀锤头</p><p class="ql-block">高高举起</p><p class="ql-block">向困难挑战攻克一个个</p><p class="ql-block">不可能</p><p class="ql-block">向贫困说不一步步实现小康</p><p class="ql-block">“十四五”规划 行稳致远</p><p class="ql-block">“十五五”规划谋篇布局</p><p class="ql-block">全面深化改革</p><p class="ql-block">加快发展新质生产力</p><p class="ql-block">科技创新产业创新融合发展</p><p class="ql-block">中国梦正在复兴之路</p><p class="ql-block">落地生根</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">24.《草原落日》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">黄昏,我站在锡林九曲的蒙古包前看夕阳落山。</p><p class="ql-block">天空离我很近,渐渐低沉的落日仿佛触手可及。蒙古包前没有炊烟,没有羊群,也没有牧人,世界安静的只剩下风吹过耳边的声音。</p><p class="ql-block">我站在空旷的草原上,浸满晚霞的天空像一张巨大的屏幕横挂在我的眼前。我用一种虔诚的姿态望着太阳落山的那个方向。</p><p class="ql-block">落日似乎带着许多的依恋与不舍,从这个山头隐去,又从那个山洼里冒了出来。当落日隐在山后的时候,只剩下晚霞的天空和空旷的草原显得有些凄凉,当它又突然出现的时候,草原、蒙古包、和蒙古包前彩色的旗帜,就又被罩上了一层金色的光芒。</p><p class="ql-block"> 我呆呆地站在夕阳里,看落日象一个顽皮的孩子,不停地藏到山后,又跳跃出来。我疑惑,草原上的落日竟会如此多情,离别时也依依不舍的,如恋人般不停地驻足回望。</p><p class="ql-block">草原上的落日是多情的,像草原上憨厚的牧人,无论是对远来的浪子,还是对那些温顺的牛羊,和草原上的一草一木,他们淳朴的眼神里流露出来的都是真诚。</p><p class="ql-block"> 站在夕阳的怀里,我仿佛站在佛陀的掌心之中,整个人已被圣洁的光芒笼罩。</p><p class="ql-block">这一刻,我已不是站在夕阳里的一个女子,而是披着一身霞光,长上了翅膀,意欲飞翔的月光女神,我向着渐渐远去的落日飞奔而去。</p><p class="ql-block">我挥舞着头巾,宽大的裙摆被草原上的风吹得哗哗作响。此刻,我想,我是背负着一身的骄傲与卑微,我是托着一身的梦想与希望。我忘情地跑着,仿佛那一行将落下的不是一轮红日,而是我金子般的光阴,和我一去不复返的青春。</p><p class="ql-block">草原,以它的博大,接纳着世界万物,它可以任由你的思想,你的灵魂和你的身躯,自由的想象,自由的驰骋。我奔跑的时候,草原便是我一个人的草原,世界也便是我一个人的世界。</p><p class="ql-block">我知道,这一刻,我的心是在渴望着与青春再次相逢,我的生命是在渴望着重返那无尘无垢、灿烂如花的葱茏岁月。</p><p class="ql-block"> 我拼命地跑着、放声地叫着,我的身影在草原的暮色里,被渡上了一层圣洁而耀眼的光芒。这时候,我已经不是迷失了方向的孩子,我变成了草原的儿子,我变成了被夕阳宠幸着的,骄傲的女子。</p><p class="ql-block">落日的余晖渐渐隐没,我的脚步纵使插上翅膀,也无法挽住青春的裙裾,正如我无法留住这一行将要落山的红日和已然流逝的光阴,我只有站在夕阳里默默地回望。青春像是背叛了时光的情人,离别后,永不回头。</p><p class="ql-block"> 夕阳落山之后的草原,变得宁静、安谧,象一个熟睡了的孩子,等待着月光母亲的抚慰。</p><p class="ql-block"> 我站在草原的风中,向远方眺望,我看见远处的山峦背后,有一条时光的河正在向我微笑。我看见,我的青春已掩没在那条河里……</p><p class="ql-block">黄昏,我站在锡林九曲的蒙古包前看夕阳落山。</p><p class="ql-block">天空离我很近,渐渐低沉的落日仿佛触手可及。蒙古包前没有炊烟,没有羊群,也没有牧人,世界安静的只剩下风吹过耳边的声音。</p><p class="ql-block">我站在空旷的草原上,浸满晚霞的天空像一张巨大的屏幕横挂在我的眼前。我用一种虔诚的姿态望着太阳落山的那个方向。</p><p class="ql-block">落日似乎带着许多的依恋与不舍,从这个山头隐去,又从那个山洼里冒了出来。当落日隐在山后的时候,只剩下晚霞的天空和空旷的草原显得有些凄凉,当它又突然出现的时候,草原、蒙古包、和蒙古包前彩色的旗帜,就又被罩上了一层金色的光芒。</p><p class="ql-block"> 我呆呆地站在夕阳里,看落日象一个顽皮的孩子,不停地藏到山后,又跳跃出来。我疑惑,草原上的落日竟会如此多情,离别时也依依不舍的,如恋人般不停地驻足回望。</p><p class="ql-block">草原上的落日是多情的,像草原上憨厚的牧人,无论是对远来的浪子,还是对那些温顺的牛羊,和草原上的一草一木,他们淳朴的眼神里流露出来的都是真诚。</p><p class="ql-block"> 站在夕阳的怀里,我仿佛站在佛陀的掌心之中,整个人已被圣洁的光芒笼罩。</p><p class="ql-block">这一刻,我已不是站在夕阳里的一个女子,而是披着一身霞光,长上了翅膀,意欲飞翔的月光女神,我向着渐渐远去的落日飞奔而去。</p><p class="ql-block">我挥舞着头巾,宽大的裙摆被草原上的风吹得哗哗作响。此刻,我想,我是背负着一身的骄傲与卑微,我是托着一身的梦想与希望。我忘情地跑着,仿佛那一行将落下的不是一轮红日,而是我金子般的光阴,和我一去不复返的青春。</p><p class="ql-block">草原,以它的博大,接纳着世界万物,它可以任由你的思想,你的灵魂和你的身躯,自由的想象,自由的驰骋。我奔跑的时候,草原便是我一个人的草原,世界也便是我一个人的世界。</p><p class="ql-block">我知道,这一刻,我的心是在渴望着与青春再次相逢,我的生命是在渴望着重返那无尘无垢、灿烂如花的葱茏岁月。</p><p class="ql-block"> 我拼命地跑着、放声地叫着,我的身影在草原的暮色里,被渡上了一层圣洁而耀眼的光芒。这时候,我已经不是迷失了方向的孩子,我变成了草原的儿子,我变成了被夕阳宠幸着的,骄傲的女子。</p><p class="ql-block">落日的余晖渐渐隐没,我的脚步纵使插上翅膀,也无法挽住青春的裙裾,正如我无法留住这一行将要落山的红日和已然流逝的光阴,我只有站在夕阳里默默地回望。青春像是背叛了时光的情人,离别后,永不回头。</p><p class="ql-block"> 夕阳落山之后的草原,变得宁静、安谧,象一个熟睡了的孩子,等待着月光母亲的抚慰。</p><p class="ql-block"> 我站在草原的风中,向远方眺望,我看见远处的山峦背后,有一条时光的河正在向我微笑。我看见,我的青春已掩没在那条河里……</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">25.《雨落山乡》</p><p class="ql-block">作者:双木</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">山乡落雨,极富有诗意。</p><p class="ql-block">雨滴先是滴哒、滴哒,宛若钢琴演奏前的两声试音,清脆、饱满。接着 是风,从沟壑里、山脊上、田野中扑来。亭亭玉立的翠竹、呆头呆脑的核桃树、绅士般的白桦,纷纷舒展腰肢,扭动起来;黄灿灿的金银花,粉红色的野玫瑰,紫色的梧桐花,也一起迎风飘扬——山乡在雨前喧闹着、沸腾着。接着 又是雨,嘀哒,嘀哒,嘀哒哒,不大会儿,雨声 就连成了一片,霎时间,树林、山沟、峻岭 全罩在白色的雨幕中,咫尺之内,牛马难辨。</p><p class="ql-block">山乡的雨是讲理的,不像川里的雨,需要它的时候,忸忸怩怩、一遮三掩,让人望眼欲穿;不需要它的时候,却又哭天抢地、不依不饶,泼妇闹街似的没完没了。山乡的雨,无论是霏霏细雨还是倾盆大雨,全在意料之中,先是风 不停地吹,随后 是雨滴 一星半点地磨蹭着,早晚等到 放羊的孩子回了家,耕田的老牛落了犁,摘菜的村姑进了屋,雨才先缓后急,心安理得地落下来。</p><p class="ql-block">雨中的黄昏,塘里的火显得格外娇艳。因为第二天不用早早下地了,老汉们就会凑到一起,围坐在火边;喝着家里酿的热黄酒,抽着长长的旱烟筒。映着跳动的火光,雕刻在烟筒杆儿上的那些花鸟鱼虫,随着袅袅青烟,好像一下子 都活了起来。</p><p class="ql-block">落雨的晚上,山村的年轻人欢聚一堂。小伙儿拨动着琴弦,姑娘们唱起了山歌。婉转的《采花调》、悠扬的《打灯蛾》,让屋里那个最痴情的人,渐渐忘了窗外的雨声,心中涌起薄薄的凄凉。细心的姑娘发觉了,传来的目光,带着温情。昏黄的夜色里,那目光 有着雨一样的缠绵。</p><p class="ql-block">第二天,雨 停了,山乡如洗。天 蓝的让人惊奇,云 白的让人心疼。早早醒来的黄鹂在挂满露珠的枝头鸣唱,布谷也跳到房前的枇杷树上。还有一种鸟,“嘘嘘”叫了几下,好像突然想起,山里人难得睡个懒觉,便忍住不再作声,但在这翠色欲滴的清晨,实在是按捺不住心中的高兴,隔上半支烟的功夫,“嘘嘘嘘”压低着嗓音,又唱了两句。</p><p class="ql-block">当然,农人们虽说不出工了,但谁又能闲得住呢?玉米要放苗,黄瓜要布籽儿,韭菜要收割。于是,家家户户的房顶,炊烟渐渐升起。雨后的山乡,又展开了一幅新的画卷。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">26.《宋词里的春天》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人 </p><p class="ql-block">* </p><p class="ql-block">宋词里的春天是美到骨子里的春天,那种美有着空灵与典雅的寂静,也有着透入骨髓的痛与缠绵。那是心底的爱在春风里被轻轻撩动的柔软,是人与自然和谐的意蕴在生命里悄悄萌芽的律动。</p><p class="ql-block">宋词里的春天是“小雨纤纤风细细”的春天,万家杨柳的青烟里,突地就飞出了几只蝴蝶,蝴蝶的翅膀上有寸寸诗意,点点墨香。那是春天的书笺,和着清风,和着细雨,用暖暖的春江水和蹁跹而来的蝴蝶翅膀,在春光里轻轻荡漾的一池碧浪。</p><p class="ql-block">宋词里的春天是细腻而委婉的,它如雾、如烟、如湿漉漉的空气在眼前漂浮。假如在春天的细雨里,或者在春光斜斜穿过竹林的小河边,读起这些词句,你就会觉得那些柔软的情丝,那些缠绵的意蕴,突然就把你从喧嚣的红尘中引领出来,你一下子就可以穿越时间的屏障,回到带着淡淡忧伤,又有着浓浓诗意的宋朝的春天。</p><p class="ql-block">我想宋朝的春天一定是忧伤的,不然宋词里的春天不会有那么多的哀怨与惆怅。尽管,我也在宋词里看见了明媚的春光和跃动的春色,但更多的却是一种无以言说的寂凉和冷清。无论是分别还是思念,无论是多情还是感怀,在宋词的春天里都有着淡淡的忧愁和无限的缠绵。</p><p class="ql-block">“暖雨晴风初破冻,柳眼梅腮,已觉春心动。酒意诗情谁与共?泪融残粉花钿重。”</p><p class="ql-block">“风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。”</p><p class="ql-block">“雨横风狂三月暮,门掩黄昏,无计留春住。泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。”</p><p class="ql-block">“拟把疏狂图一醉,对酒当歌,强乐还无味。衣带渐宽终不悔,为伊消得人憔悴。”</p><p class="ql-block">“梦后楼台高锁,酒醒帘幕低垂。去年春恨却来时。落花人独立,微雨雁双飞。”</p><p class="ql-block">“花褪残红青杏小。燕子飞时,绿水人家绕。枝上柳绵吹又少。天涯何处无芳草。”</p><p class="ql-block">无论是春雨淅淅沥沥的江南,还是春草蓬勃萌生的塞北,在宋朝,在宋朝的诗人们眼里,都带着微醺,带着酒意,带着一丝说不出来的忧伤。这种忧伤让热热闹闹的春天,突然安静起来,让片片飞花和萋萋芳草,都有了离别与相思的凄美与伤感。</p><p class="ql-block">宋词里的春天,是恋树湿花,是东流春水,是独自莫凭栏,是白发春无奈。在宋词里我们看见了一点一点被真挚的情感浸润着的春天,它是那样真切,那样让人心痛,也是那样的让人感怀万千。</p><p class="ql-block">在宋朝,在一个人们都追求一种极致的美与精致的时代,包括情感、词赋与文字也都美的那么真实,那么自然,那么容易让人感同身受。这样的美超过了时代的拘迂,也超过了文学本身的意义。</p><p class="ql-block"> 或许每个人的心里,都有一个不一样的春天,而宋词里的春天,尽管已经与我们相隔了一千年的时光,但它词赋里的优雅和唯美,依旧让我们痴迷,依旧让我们沉醉。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">27.《花开了,心也开了》</p><p class="ql-block">作者:杜登龙</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 光阴荏苒,如白驹过隙,转眼间,已是半生浮沉。</p><p class="ql-block"> 回首过去,有欢笑,有泪水,有收获,也有失落。那些曾经在心中泛起涟漪的往事,如今已成为人生路上的一道道风景线,让我们在回首时,不禁感叹人生的奇妙与多变。</p><p class="ql-block">其实,在光阴的场景中,谁家不是一边收拾着生活的烂摊子,一边开着属于自己的花呢?</p><p class="ql-block"> 光阴匆匆,又见花开。 那一大片不知名的花儿,热热闹闹地开了。红的像火,粉的像霞,白的像雪,一团团,一簇簇,在微风里轻轻摇曳。</p><p class="ql-block"> 每一种花盛开的时候,都像是大自然送给我们的一个惊喜。不管之前遇到了什么烦心事,在这花面前,都变得不值一提了,心里那种开阔的感觉,就像是打开了一扇通往另一个美好世界的门。</p><p class="ql-block"> 其实啊,人生,谁还没个困难期呢?工作不顺心,感情受挫,生活一团糟……这些事儿,搁谁身上都难受。但你要相信,就像花儿一样,熬过了寒冬,总能迎来属于自己的春天。</p><p class="ql-block"> 那些在风雨中低垂的花苞,何尝不是我们在困境中蜷缩的模样?但只要根系还在泥土里默默汲取养分,只要枝干还在冷风中倔强地挺直,所有的委屈与等待,都会化作绽放的勇气。</p><p class="ql-block"> 花开无声,却自有震撼人心的力量。它们教会我们:生活给予的泥沙,终将在某个清晨,化作滋养花开的春泥;岁月抛来的碎石,也会在某个黄昏,垒成托举芬芳的基座。</p><p class="ql-block"> 你看那山崖边的野花,总在无人问津处积蓄力量,才换来一夏的绝代芳华;再看荷塘里亭亭的莲,在淤泥中蛰伏,只为守候一池的清涟。</p><p class="ql-block"> 站在花海里,忽然懂得:人生最动人的风景,往往不在春风得意处,而在劫后重生时。那些被生活碾碎的裂痕,终将成为光照进来的地方;那些让我们痛彻心扉的过往,终会化作滋养灵魂的沃土。</p><p class="ql-block"> 此刻,不妨把自己活成一朵花吧——在无人问津时积蓄力量,在历经沧桑后从容绽放。</p><p class="ql-block">光阴流转,四季轮回,而生命的长河,永远奔涌向前。</p><p class="ql-block"> 愿我们都能在属于自己的季节里,活成一道独特的风景,既装点别人的梦境,也芬芳自己的人生。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">28.《江南的早晨》</p><p class="ql-block">作者:佚名</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">江南的早晨是一天最美的时光</p><p class="ql-block">秋高气爽</p><p class="ql-block">湛蓝的天空像波澜壮阔的大海</p><p class="ql-block">片片浮云点缀着天空</p><p class="ql-block">像一幅美妙的图画</p><p class="ql-block">古色古香的石拱桥</p><p class="ql-block">爬满了苍翠欲滴的常青藤</p><p class="ql-block">桥上来往的人很多</p><p class="ql-block">有卖菜的妇女</p><p class="ql-block">有挑扁担的男人</p><p class="ql-block">还有赶着牛车的老人</p><p class="ql-block">清澈见底的湖面游来几只鸭子</p><p class="ql-block">它们时而张开翅膀</p><p class="ql-block">不停地煽动着</p><p class="ql-block">好像是在翩翩起舞</p><p class="ql-block">时而把嘴伸进水里</p><p class="ql-block">好像在寻找东西</p><p class="ql-block">时而扭过脖子</p><p class="ql-block">对着湖面梳理着自己</p><p class="ql-block">漂亮光洁的羽毛</p><p class="ql-block">好像在照镜子</p><p class="ql-block">这时,一个造型精致的乌篷船</p><p class="ql-block">从远处缓缓划来</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">29.《我把太阳迎进祖国》</p><p class="ql-block"> 作者:汗青</p><p class="ql-block"> *</p><p class="ql-block">在东极的抚远,霜雪尚未退场</p><p class="ql-block">我站在苍茫大地,向黎明守望</p><p class="ql-block">寒雾在林间飘荡,冷月残留微光</p><p class="ql-block">当第一缕金芒,撕开夜的幕帐</p><p class="ql-block">我把太阳迎进祖国,热血滚烫</p><p class="ql-block">在曾母暗沙的礁盘,浪涛激昂</p><p class="ql-block">珊瑚在深海生长,梦也在生长</p><p class="ql-block">星辰隐去最后的倔强,曙光领航</p><p class="ql-block">我站在海天之间,心随朝阳启航</p><p class="ql-block">我把太阳迎进祖国,豪情万丈</p><p class="ql-block">在黄土高原的塬上,沟壑沧桑</p><p class="ql-block">信天游的调子,唤醒沉睡山梁</p><p class="ql-block">窑洞前的酸枣树,期待新的时光</p><p class="ql-block">阳光轻抚岁月的脸庞,温暖流淌</p><p class="ql-block">我把太阳迎进祖国,希望满仓</p><p class="ql-block">在江南水乡的石桥,水墨悠长</p><p class="ql-block">乌篷船摇过,晕开千年的诗行</p><p class="ql-block">青瓦白墙在晨光里,静谧安详</p><p class="ql-block">我蘸着日光,书写生活的芬芳</p><p class="ql-block">我把太阳迎进祖国,爱意无疆</p><p class="ql-block">在每一寸山河,在每一个梦乡</p><p class="ql-block">从古老的长城,到繁华的街巷</p><p class="ql-block">太阳照亮山河万象,信仰的力量</p><p class="ql-block">让我们在光辉下,向着未来远航</p><p class="ql-block">我把太阳迎进祖国,荣耀满章</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">30.《假如给我三天光明》</p><p class="ql-block">文/[美]海伦·凯勒</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">假如,我有三天光明</p><p class="ql-block">第一天,我要看看每一个善待我陪伴我的朋友。</p><p class="ql-block">自小我就只能凭着指尖去看人家的脸,如果我视力正常,便一下子能看到眼前人微妙的表情变化,从而更了解对方,这是件多么令人愉悦的事儿啊!</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">这一天,我一定会很忙碌,我要把所有的好朋友都请来,长久地凝望着他们的脸。</p><p class="ql-block">下午,我会到树林里去散步,欣赏到大自然的美,晚上,我想我一定舍不得入睡。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">第二天,我会黎明即起,怀着敬畏之心,仰望着太阳唤醒沉睡的大地。</p><p class="ql-block">这天,我要去看看人类的发展史和人类的精神灵魂,我要去历史博物馆和艺术博物馆。到晚上,我会在剧场里度过。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">过去,我只能通过地板的振动来感受音乐的存在,</p><p class="ql-block">今天我将看见由真人扮演的哈姆雷特和芭蕾舞家巴夫洛娃旋转的舞姿!</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">今天是第三天了,我要到俗世里去生活。</p><p class="ql-block">首先,我要站在热闹的街角看着其他人,看到他们的笑容我会感到开心,</p><p class="ql-block">看见他们目光坚毅我会引以为荣,而看见痛苦的神色,我会感到同情,我会一直睁大眼睛,将所有幸福和痛苦的景象都看得仔仔细细。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">第三天就要结束了,也许还有很多重要严肃的问题,但是我想,</p><p class="ql-block">我还是要跑到剧场里去,去看一场狂喜的滑稽戏,欣赏到人类精神世界的喜剧的赞音!到了午夜,长久的黑暗又再次将我重重围绕。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">在这短短的三天时间里,我自然无法看尽我想要看到的一切,</p><p class="ql-block">只有当黑暗再次袭来之时,我才感到我没有看到的东西实在时太多了,但是,我的脑海里充满了壮丽的记忆,以至于我根本没有时间去懊悔。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">朋友,如果有朝一日,你也会变成一个盲人。</p><p class="ql-block">如果你真的遭遇那样的厄运,那么你的眼睛就会在在过往从不留神的事物中,为今后漫长的黑夜,储存记忆。</p><p class="ql-block">你会比以往更好地利用你的眼睛,你所看到的一切都是那么珍贵。</p><p class="ql-block">然后,你将真正看到一个美丽的世界在你面前展开!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">31.《寻找》</p><p class="ql-block">作者:凤鸣</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">寻一朵白云,</p><p class="ql-block">能让人心情舒畅</p><p class="ql-block">寻一片蓝海</p><p class="ql-block">能让人心胸宽广</p><p class="ql-block">寻一块净土</p><p class="ql-block">能让人心怀坦荡</p><p class="ql-block">寻一方清新的空间</p><p class="ql-block">能让人认清活在世间</p><p class="ql-block">不要龌龊</p><p class="ql-block">要清真向上!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">人的心情舒畅</p><p class="ql-block">生活就会春风荡漾</p><p class="ql-block">人的心胸宽广</p><p class="ql-block">就能把人生的酸甜苦辣全都装!</p><p class="ql-block">人的心思坦荡</p><p class="ql-block">他待人接物就会敞敞亮亮!</p><p class="ql-block">人要心存伊玛尼</p><p class="ql-block">说话办事不龌蹉会充满正能量!</p><p class="ql-block">这才是君子!</p><p class="ql-block">这才是人之榜样!</p><p class="ql-block">如果心怀叵测</p><p class="ql-block">那就是小人之心肠!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">所以啊</p><p class="ql-block">人活着就得</p><p class="ql-block">清清白白</p><p class="ql-block">坦坦荡荡</p><p class="ql-block">有道是</p><p class="ql-block">你敬我一尺</p><p class="ql-block">我敬你一丈</p><p class="ql-block">己所不欲勿施于人</p><p class="ql-block">将心比心宽宏大量</p><p class="ql-block">做事要懂得换位思考</p><p class="ql-block">做人要懂得感恩戴德</p><p class="ql-block">这才是君子的胸怀无比宽广!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">所以说我要</p><p class="ql-block">寻一块净土</p><p class="ql-block">寻一方清新的空间</p><p class="ql-block">才能让人~~</p><p class="ql-block">心怀坦荡!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">32.《致岁月》</p><p class="ql-block">作者:崔军峡(河南)</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">岁月啊,你总是不紧不慢地走着,从不因谁的挽留而停下脚步。你用那无形的画笔,在我的脸上勾勒出一道道皱纹,在我的头上点缀上一缕缕白发。曾经,我试图抗拒,对着镜子中的自己皱眉,对着那几根白发发愁。可如今,我学会了允许,允许这一切自然地发生。</p><p class="ql-block">时间不会放过任何一个人,这是它的公平之处。它不会因为你的不舍,就让你停留在青春的巅峰;也不会因为你的恐惧,就让你免于衰老的侵袭。它就像一条永不停息的河流,奔腾向前,带着我们经历四季的更替,感受生命的起伏。我们都在这条河中漂泊,从懵懂的童年,到热血的青年,再到沉稳的中年,最后步入暮年。每一个阶段,都是岁月精心安排的风景,每一处风景,都值得我们用心去欣赏。</p><p class="ql-block">曾经,我总是心有不甘,不甘心岁月带走我的青春,不甘心岁月在我的身上留下痕迹。我努力地抓住那些美好的瞬间,试图将它们永远定格。然而,岁月却从不理会我的挣扎,它依然按照自己的节奏,悄然改变着一切。直到有一天,我突然明白,这种不甘只是一种徒劳。岁月的痕迹,是它给予我们的勋章,是我们经历风雨的见证。没有皱纹的脸,怎能承载这一生的悲欢离合?没有白发的头,又怎能彰显岁月的沉淀?</p><p class="ql-block">于是,我开始放下心中的不甘,开始接受岁月的馈赠。我开始欣赏那些皱纹,它们是我生命故事的注脚,是我情感经历的记录。每一道皱纹,都藏着一段回忆,或喜或悲,或深或浅。我开始珍视那些白发,它们是我岁月旅程的标记,是我成长的象征。每一根白发,都代表着一个阶段的结束,和另一个阶段的开始。</p><p class="ql-block">我不再羡慕那些永远年轻的脸庞,因为我知道,那些脸庞背后,可能没有我所经历的丰富。我不再害怕岁月的侵蚀,因为我知道,岁月的侵蚀,也是一种塑造。它让我变得更加成熟,更加睿智,更加懂得珍惜。</p><p class="ql-block">岁月啊,感谢你给予我的一切。感谢你让我明白,生命的美好,不仅仅在于青春的容颜,更在于岁月的沉淀。我会带着这份感恩,继续在这条岁月的长河中前行,用一颗坦然的心,去迎接每一个新的黎明,去拥抱每一个新的日落。</p><p class="ql-block">2025.04.02日于杭州湘江公寓</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">33.《我扔掉了所有的昨天》</p><p class="ql-block">作者:<span style="font-size:18px;">泰戈尔</span></p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 我扔掉了所有的昨天,就像卸下了沉重的行囊,那些曾经的枷锁与束缚,在这一刻烟消云散。我开始用一种全新的视角审视这个世界,每一片叶子、每一滴露珠都变得那么新鲜,那么充满生机。</p><p class="ql-block">我扔掉了昨天,也扔掉了那些无谓的担忧与恐惧。我学会了活在当下,珍惜每一个呼吸、每一次心跳。我开始更加专注于自己的成长,不再为过去的错误与遗憾而耿耿于怀。</p><p class="ql-block">每一个清晨,当我迎着朝阳醒来,心中都充满了对未来的期待与憧憬。我知道,我已经告别了那个被昨天所困扰的自己,正在走向一个更加自由、更加光明的未来。我学会了拥抱变化,享受生活的每一个瞬间,因为我知道,每一个今天,都是我曾经渴望的明天。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">34.《清明》</p><p class="ql-block">作者:北方河</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">隐隐约约</p><p class="ql-block">一枝竹笛在远处牧歌</p><p class="ql-block">一场不约而至的杏花雨</p><p class="ql-block">打湿了归乡人的落寞</p><p class="ql-block">是谁又把昨夜的梦相托</p><p class="ql-block">莫把归期错过</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">门前的老树发新芽</p><p class="ql-block">旧时的院子开满花</p><p class="ql-block">老房子 土锅台 还有石盘磨</p><p class="ql-block">演绎着穿越时空的对话和纠葛</p><p class="ql-block">往事如烟 飘飘渺渺</p><p class="ql-block">被那一袭小雨轻轻洗过</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">近乡情怯的人啊</p><p class="ql-block">请在此停留片刻</p><p class="ql-block">再彻夜点一盏烛火</p><p class="ql-block">用回忆把远行的伤痕涂抹</p><p class="ql-block">今夜不谈远方</p><p class="ql-block">也不管 梦是否醉了寂寞</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">作者简介:</b>北方河,中国诗歌学会会员,河南省作家协会会员,河南诗歌创作研究会理事。曾出版诗集“星星三部曲”系列《星星点灯》(中国文联出版社)《星星的梦》(东北师范大学出版社)《星星的歌》(郑州大学出版社)和《开封颂》(中国文联出版社)等并被国家图书馆、首都图书馆等国内多家图书馆收藏。作品散见于“人民日报客户端”“新华客户端”《河南日报》《郑州日报》《开封日报》《散文选刊》《中原文学》《学习强国》等平台,作品连续多年被选入多种诗歌年度选本。代表作品《大河长歌》《再唱春天的故事》《光明颂》《复兴颂》《中原颂》 等被广为传诵。</p> <p class="ql-block">35.《清明时节》</p><p class="ql-block">作者 怡霖</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我站在熟悉的土地上</p><p class="ql-block">泥土的芬芳与雨水交织</p><p class="ql-block">仿佛又听见了您温暖的声音</p><p class="ql-block">孩子,别怕,雨会停的</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">您曾经这样轻声地安慰</p><p class="ql-block">在我幼小的心灵里</p><p class="ql-block">种下了希望的种子</p><p class="ql-block">记忆如潮水般涌来</p><p class="ql-block">那年春天,您牵着我的手</p><p class="ql-block">漫步在盛开的丁香树下</p><p class="ql-block">花瓣如蝶,轻盈地洒落</p><p class="ql-block">您笑着说:这就是生命的美丽</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">而今,丁香花依旧盛开</p><p class="ql-block">却少了您那温暖的笑容</p><p class="ql-block">我在雨中默默伫立</p><p class="ql-block">心中满是对您的怀念</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">爸爸,您在听吗</p><p class="ql-block">我轻声呼唤</p><p class="ql-block">雨水打湿了我的脸颊</p><p class="ql-block">仿佛是您轻轻地抚摸</p><p class="ql-block">那熟悉的温度,如同往昔</p><p class="ql-block">我记得您讲的故事</p><p class="ql-block">那些古老的传说</p><p class="ql-block">在您的声音里生动起来</p><p class="ql-block">生活就像这条河</p><p class="ql-block">有时平静,有时波涛汹涌</p><p class="ql-block">但无论如何,它都在流淌</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">如今,我在这条河边</p><p class="ql-block">看着水流缓缓滑过</p><p class="ql-block">心中涌起无尽的思念</p><p class="ql-block">爸爸,是您教会我如何面对生活</p><p class="ql-block">可我却再也无法与您分享我的心得</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">雨越下越大</p><p class="ql-block">我在泥土中跪下</p><p class="ql-block">用手指轻轻抚摸</p><p class="ql-block">那一块泛着光泽的石碑</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">爸爸,在这纷繁的世界</p><p class="ql-block">我找到属于自己的生活</p><p class="ql-block">我闭上眼,默默祈祷</p><p class="ql-block">就在此时</p><p class="ql-block">一阵微风掠过</p><p class="ql-block">雨水轻轻停歇</p><p class="ql-block">仿佛是您在耳边低语</p><p class="ql-block">孩子,生活的每一个瞬间</p><p class="ql-block">都是我对你的祝福</p><p class="ql-block">我站起身</p><p class="ql-block">望向那片苍翠的山林</p><p class="ql-block">心中涌起一股力量</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">爸爸,我会努力</p><p class="ql-block">让自己活得更好</p><p class="ql-block">让您在天之灵也能安心</p><p class="ql-block">我仿佛看见了您</p><p class="ql-block">在那片阳光下,面带微笑</p><p class="ql-block">向我招手</p><p class="ql-block">无论身在何方</p><p class="ql-block">您的爱永远在我的心中</p><p class="ql-block">清明时节雨纷纷</p><p class="ql-block">雨后的空气格外清新</p><p class="ql-block">我在泥土中种下了一颗种子</p><p class="ql-block">希望在未来的某一天</p><p class="ql-block">它能开出美丽的花朵</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我轻声对着风说</p><p class="ql-block">那一刻</p><p class="ql-block">我感受到了一种无形的连接</p><p class="ql-block">仿佛您就在我身边</p><p class="ql-block">陪伴着我</p><p class="ql-block">走过每一个春夏秋冬</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">而今,我将继续前行</p><p class="ql-block">带着您的爱与祝福</p><p class="ql-block">在这个纷繁的世界里</p><p class="ql-block">追寻属于自己的微光</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">作者简介:</b>怡霖:高级记者,曾担任新闻评论类节目主持人,荣获全国首届广播电视主持人金话筒奖—金奖。中国广播电视联合会第五届学术委员、全国广播电视十佳理论人才;五篇作品获得中国新闻奖一等奖和特别奖。享受国务院颁发的特殊津贴。</p> <p class="ql-block">36.《不朽的赞歌》</p><p class="ql-block">--致敬三个冰雕连的烈士</p><p class="ql-block">文/周峰</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你们都是青春少年</p><p class="ql-block">你们都是父母宝贝</p><p class="ql-block">雄赳赳,气昂昂,跨过鸭绿江</p><p class="ql-block">保和平,卫祖国,就是保家乡</p><p class="ql-block">你们齐心团结紧,誓败美帝野心狼</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你们爬冰卧雪,单薄棉祆</p><p class="ql-block">你们啃冻土豆,吃雪拌面</p><p class="ql-block">三天三夜埋伏阵前</p><p class="ql-block">零下四十极度严寒</p><p class="ql-block">你们呈进攻队形,冰雪中静候敌人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">朝鲜三千里江山听到了你们青春的心跳</p><p class="ql-block">阿妈妮烧好热水,等你们烫脚暖身</p><p class="ql-block">金裙子排练歌舞,等着给你们庆功</p><p class="ql-block">阿里郎优美的旋律在炊烟中飘荡</p><p class="ql-block">金达莱花盛开在每个战士的心上</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">祖国母亲心连心听到了你们激动的脉博</p><p class="ql-block">你们血液里流淌着东方龙的精血</p><p class="ql-block">你们躯体里升腾着东方龙的魂魄</p><p class="ql-block">长城为你们肃立,长江为你们扬波</p><p class="ql-block">黄山为你们挺拔,黄河为你们咆哮</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你们经历了多少痛苦磨难</p><p class="ql-block">你们放弃了多少求生机会</p><p class="ql-block">为了任务,你们像钉子一样钉在阵地上</p><p class="ql-block">为了胜利,你们宁冻死也不曾退却一步</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你们个个冻成冰雕,似乎随时跃然而起</p><p class="ql-block">你们人人紧握钢枪,似乎随时上阵杀敌</p><p class="ql-block">你们目光如炬,让敌人心惧胆寒</p><p class="ql-block">你们大义凛然,让敌人肃然起敬</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你们没有元帅的权杖</p><p class="ql-block">你们没有将军的佩剑</p><p class="ql-block">但你们有中国军人战斗至最后一人,</p><p class="ql-block">绝不投降的不屈信念</p><p class="ql-block">但你们有中华儿郎抛头颅撒热血,</p><p class="ql-block">勇于牺牲生命的献身精神</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">长津湖啊宽又宽,朵朵浪花在翻卷</p><p class="ql-block">满湖清水满湖泪,只为冰雕英烈哭</p><p class="ql-block">一寸山河一寸血,志愿英烈埋他乡</p><p class="ql-block">打出和平几十年,如今遗骸把家还</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">冰雕连,你们是战火铸就的丰碑</p><p class="ql-block">冰雕连,你们是战场盛开的雪莲</p><p class="ql-block">祖国不会忘记,你们的事迹千秋流传</p><p class="ql-block">人民不会忘记,你们的英名万古流芳</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">37.《铁骨柔情铸丰碑》</p><p class="ql-block">-深切悼念江竹筠烈士</p><p class="ql-block">文/周峰</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">凶狠的皮鞭</p><p class="ql-block">早已把你抽得皮开肉绽</p><p class="ql-block">灼烫的炮烙</p><p class="ql-block">早巳把你头发皮肤烧焦</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">削尖的竹签</p><p class="ql-block">早已将你插得痛彻心扉</p><p class="ql-block">冬天的冰水</p><p class="ql-block">早已将你冻得浑身颤抖</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">面对严刑拷打,你铁骨铮铮</p><p class="ql-block">严刑屈服不了你坚强的斗志</p><p class="ql-block">拷打无法撬开你紧闭的嘴唇</p><p class="ql-block">你视死如归做好牺牲的准备</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">敌人用糖衣炮弹诱惑你</p><p class="ql-block">敌人用反动思想策反你</p><p class="ql-block">只要你供出组织,就给你自由</p><p class="ql-block">只要你写自首书,就给你自由</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你大义凛然,毫不动摇</p><p class="ql-block">你信念坚强,对党忠诚</p><p class="ql-block">你渴望自由,但你深知</p><p class="ql-block">人的躯体哪能从狗的洞子爬出</p><p class="ql-block">绝不!你虽是小女子却顶天立地</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你对敌人像冬天般的冷酷</p><p class="ql-block">但对同志像春天般的温暖</p><p class="ql-block">你很早就参加了革命</p><p class="ql-block">迅速成长为党的骨干</p><p class="ql-block">打鬼子,斗蒋帮</p><p class="ql-block">像老大姐一样,关心同志</p><p class="ql-block">与同志们并肩战斗,九死一生</p><p class="ql-block">在丈夫牺牲后,强忍悲痛</p><p class="ql-block">踏着丈夫血迹前行,领导斗争</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">国民党反动派对你恨之入骨</p><p class="ql-block">收买叛徒,将你和战友收监</p><p class="ql-block">你每天被打得血肉模糊、遍体鳞伤</p><p class="ql-block">仍坚持组织狱友,坚决与敌人斗争</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你抓紧一切机会,宣传共产党政策</p><p class="ql-block">你组织狱友绣红旗,庆祝祖国解放</p><p class="ql-block">你让人给组织传话,设法营救狱友</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">疯狂的敌人,不甘心失败</p><p class="ql-block">把你押上刑场,执行枪决</p><p class="ql-block">你昂首挺胸,英勇迎枪口</p><p class="ql-block">你慷慨就义,英名传千古</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“毛主席万岁”“中国共产党万岁”</p><p class="ql-block">你的临终呼喊声,回荡在歌乐山</p><p class="ql-block">敌人在狱中开展大屠杀</p><p class="ql-block">大部分狱友被残忍杀害</p><p class="ql-block">组织收到你话赶来营救</p><p class="ql-block">最终有十五名狱友获救</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“红岩上红梅开,千里冰霜脚下踩</p><p class="ql-block">三九严寒何所惧,一片丹心向阳开”</p><p class="ql-block">你不就是红岩上昂首怒放的红梅吗</p><p class="ql-block">你傲雪斗霜,迎风吐艳</p><p class="ql-block">你唤醒百花,香飘云天</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">站着是一道峰,倒下是一座岭</p><p class="ql-block">你倒在了10多年为人民求解放的路上</p><p class="ql-block">你倒在了29岁做党的钢铁战士的途中</p><p class="ql-block">你就是红岩最艳的那株红梅</p><p class="ql-block">你就是红岩最高的那座丰碑</p><p class="ql-block">铁骨柔情铸丰碑</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">38.《秋,是一首诗》</p><p class="ql-block">作者:静水流深 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 秋雾飘渺,湿润一树绿叶。滴翠的露珠辉映金灿灿的身影,那是秋实,在金色的季节,又一次缀满枝头。</p><p class="ql-block"> 一弯清泉,蜿蜒流过阡陌的山路,一块突兀的石头,调皮地阻挡小溪的舞蹈,泉水“哗哗”地笑了,笑的像漫山遍野的野白菊。</p><p class="ql-block"> 掬一捧秋雾,洒满田间摇曳的叶脉。屋檐下,浮起袅袅的炊烟,门楣里传出一串银铃般的笑声,惊醒迟飞的燕儿。</p><p class="ql-block"> 一朵云,一缕风,一声鸟语,一串蝉鸣,一朵朵,一株株绿黄相间的影子,从田间、从山峦、从河谷......款款而来。仿佛是一首璀璨明珠般的唐诗,仿佛是一幅水墨丹青的古画,走过千秋岁月,凝结成一枚晶莹剔透的秋露,如清纯少女晶莹的泪珠......</p><p class="ql-block"> 秋,晨凉,午热,夜冷。如生活的冷暖更迭,历练出坚韧的人生。秋风、秋雨融合成缤纷的色彩,临摹一幅金色的秋,秋霜傲然泼墨,染红了这个季节。</p><p class="ql-block"> 在秋野里,拾起一朵蒲公英,深深呼出一口气,让飘飞的蒲公英,在秋色里拨动希望的音符,飘向远方。采撷一朵山菊花,用花瓣的露珠,湿润唇,那花瓣的清香,沁人心脾。</p><p class="ql-block"> 秋,就是一首诗,一首从诗经走来的千古绝唱。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">39.《父亲是一首读不懂的抒情诗》</p><p class="ql-block">作者:麦兴平</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">小时候不懂父亲</p><p class="ql-block">见到邻家孩子</p><p class="ql-block">总是笑呵呵的样子</p><p class="ql-block">见到我们</p><p class="ql-block">不是铁着脸</p><p class="ql-block">就是摸过我们的头抽着旱烟</p><p class="ql-block">他总是很忙</p><p class="ql-block">一个人早起晚归</p><p class="ql-block">偶尔他也会一个人喝口闷酒</p><p class="ql-block">他不像母亲那样招我们喜欢</p><p class="ql-block">但他也会笑</p><p class="ql-block">总是在他感到特别开心的时间</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">长大后还是不懂父亲</p><p class="ql-block">把钱看得比命还金贵</p><p class="ql-block">母亲给我们买件新衣服</p><p class="ql-block">他总是絮絮叨叨好几天</p><p class="ql-block">我们有了成绩</p><p class="ql-block">他连句表扬的话也没有</p><p class="ql-block">总是谁家的小子有了出息</p><p class="ql-block">谁家的女儿寻了个好人家</p><p class="ql-block">无论我们多么深情</p><p class="ql-block">他总是不满足</p><p class="ql-block">一个人坐在墙角边发呆</p><p class="ql-block">偶尔他会露出些笑脸</p><p class="ql-block">总是在我们为他争些面子的时候</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">后来,我们读懂了父亲</p><p class="ql-block">母亲撑不住时还有他可以依靠</p><p class="ql-block">我们困住了还有母亲帮着</p><p class="ql-block">他累了,只能靠着椅子</p><p class="ql-block">他困了,只能靠着土炕</p><p class="ql-block">他冷了,只能靠着那身旧衣服</p><p class="ql-block">他无助了,只能靠着墙</p><p class="ql-block">他饿了,只能靠辛苦充饥</p><p class="ql-block">他病了,一半靠吃药;</p><p class="ql-block">一半靠忍着</p><p class="ql-block">这就是父亲</p><p class="ql-block">当我们读懂他时已是满头白发</p><p class="ql-block">当我们读懂他时已是泪眼婆娑</p><p class="ql-block">父亲啊!你是一首读了又读</p><p class="ql-block">永远读不懂的一首抒情诗啊</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">40.《 清明泪》</p><p class="ql-block">作者:追梦</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">清明泪</p><p class="ql-block">绊着清明路上的悲风苦雨</p><p class="ql-block">洒向</p><p class="ql-block">那抷黄土</p><p class="ql-block">让我们阴阳两隔的地方</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">娘啊</p><p class="ql-block">又清明了</p><p class="ql-block">孩儿又来看您了</p><p class="ql-block">只是</p><p class="ql-block">无论孩儿千呼万唤</p><p class="ql-block">再也听不到您的回声</p><p class="ql-block">无论孩儿痛断肝肠</p><p class="ql-block">再也看不见您安抚的目光</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">娘啊</p><p class="ql-block">儿就跪在你坟前</p><p class="ql-block">泪如雨下</p><p class="ql-block">诉说衷肠</p><p class="ql-block">我给您带来了酒杯</p><p class="ql-block">斟满了谷烧酒</p><p class="ql-block">那是你一生中最愛的一口</p><p class="ql-block">您快来喝一口吧</p><p class="ql-block">那是老一辈酒作的传承</p><p class="ql-block">你说喝惯了父辈制造的醇香</p><p class="ql-block">一生蹉跎岁月里</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">当您身怀六甲还在冰天雪地里</p><p class="ql-block">劳作的时侯</p><p class="ql-block">当您经历着无数命运不公现实残酷的时侯</p><p class="ql-block">从未听见过您一声抱怨</p><p class="ql-block">只是倒上一杯谷烧</p><p class="ql-block">喝进肚里</p><p class="ql-block">彷佛</p><p class="ql-block">它就能带给您</p><p class="ql-block">如同父辈的坚强</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">娘啊</p><p class="ql-block">多想您还能再给我八个月</p><p class="ql-block">日夜陪伴照顾您的时光</p><p class="ql-block">让儿感受娘的温暖与慈祥</p><p class="ql-block">我不想有那失去了娘</p><p class="ql-block">就如天塌了一样的心碎</p><p class="ql-block">我不想有那失去了娘</p><p class="ql-block">就如再没有了家的心殇</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">娘啊</p><p class="ql-block">您再喝一口吧</p><p class="ql-block">酒中渗满儿思娘的泪</p><p class="ql-block">酒中满是儿思娘的殇</p><p class="ql-block">多想娘出来拥抱孩儿</p><p class="ql-block">多想娘再叫一声我的娃</p><p class="ql-block">我泪眼朦胧地看着眼前</p><p class="ql-block">“清明时节雨纷纷,</p><p class="ql-block">路上行人欲断魂。</p><p class="ql-block">借问酒家何处有?</p><p class="ql-block">牧童遥指杏花村。”</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">清明泪伴影悠悠</p><p class="ql-block">一怀相思,袅袅散复返</p><p class="ql-block">孤灯碑前飘香路</p><p class="ql-block">情到浓时身何处</p><p class="ql-block">阡花陌草竹林道</p><p class="ql-block">频频回首,念往时</p><p class="ql-block">今日情伤心碎泪痕湿</p><p class="ql-block">死性不改将秋醉</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">作者简介:</b>追梦:时光不老诗苑原创作者。爱好广泛,热爱生活,喜欢在文字诗海里探索学习,现是在京经商的游子,只想为听众写出心中最朴实的情感,幸福快乐每一天</p> <p class="ql-block">41.《清明寄相思》</p><p class="ql-block">作者:月泊西湄</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">淅淅沥沥的清明雨,像断肠人的哭泣</p><p class="ql-block">一如我的哀思,绵绵不断,</p><p class="ql-block">湿了两个世界的隔离。</p><p class="ql-block">迎着凄然的泪雨,</p><p class="ql-block">我走进父亲母亲的墓地,</p><p class="ql-block">怀抱的一束花,早已噙满泪水。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我的心忽生生的疼,</p><p class="ql-block">与你们相隔的只是一杯黄土,</p><p class="ql-block">一块墓地的距离。</p><p class="ql-block">可为何你们再也看不见我哭红的眼睛,</p><p class="ql-block">再也听不见我呼唤的声音。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">谁来告诉我这碎了一地的疼,</p><p class="ql-block">该怎样来捧起</p><p class="ql-block">我不敢去问春花也不敢去问飞鸟,</p><p class="ql-block">我怕春花会黯然神伤,</p><p class="ql-block">我怕飞鸟的翅膀会滑落思念的泪滴</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">父亲母亲慈祥的面容模糊了我的双眼,</p><p class="ql-block">花凋零的寒季,等不来您们的归期</p><p class="ql-block">可如今花已绽放,</p><p class="ql-block">为何还是等不来您们的归期</p><p class="ql-block">天堂一定很美,</p><p class="ql-block">要不您们怎么一去不回</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">如果思念能够架起通往天堂的阶梯,</p><p class="ql-block">我定会不顾一切地奔去</p><p class="ql-block">把父亲母亲接回我的身旁</p><p class="ql-block">泪汹涌成行,泪洒在锡箔纸上</p><p class="ql-block">满满的斟满一杯酒,燃一炷香,</p><p class="ql-block">让这遥远的天堂与人间,</p><p class="ql-block">让我只能与您们魂魄相依,天涯相望</p><p class="ql-block">清明的雨,依旧淅淅沥沥清冷绵长</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">它是天堂与人间扯不断的丝</p><p class="ql-block">它是人间与天堂擦不干的泪</p><p class="ql-block">它是父亲母亲落入我心底的一场雨</p><p class="ql-block">它是我再也走不出的季节的哀伤。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">42.《梨花风起正清明》(节选)</p><p class="ql-block">文/马亚伟</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">清明,是一个诗意的日子。</p><p class="ql-block">“万物生长此时,皆清洁而明净,故谓之清明。”</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">料峭春寒渐行渐远,明山秀水一路走来,天高云淡,风温和得像鸟羽拂过脸颊,连阳光也有了色彩。</p><p class="ql-block">清明两个字,简直是妙手偶得:写出来,舒阔明净;读出来,清朗明澈;回味一下,如诗如画。</p><p class="ql-block">或许是因为千百年来清明文化的积淀,早已赋予了“清明”感情色彩,在我们的记忆里烙印下了冷暖的温度。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">因为清明有祭祖的习俗,加之杜牧的“清明时节雨纷纷,</p><p class="ql-block">路上行人欲断魂”是流传最广的清明诗,所以,清明在很多人的印象中就多了一层伤感。</p><p class="ql-block">其实,清明节,早已不是一个“断魂”的节日了。</p><p class="ql-block">至亲的亲人聚到一起,祭奠先人,缅怀过去。</p><p class="ql-block">回忆起先人生前的那些往事,我们甚至能笑着谈论,他活着的时候最喜欢什么、最疼谁、现在谁最像他。</p><p class="ql-block">先人的墓地就在村外的梨树园里,</p><p class="ql-block">他端坐在那里很多年了,看一年年风调雨顺,儿孙们的福气一年比一年旺,他一定会满意地颔首微笑。</p><p class="ql-block">不信,看那棵棵花朵盛放的梨树,早已笑成了一片花海。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">清明时节,气清景明,万物复苏,踏青出游是除了祭祖之外另一项非常重大的习俗。“梨花风起正清明,游子寻春半出城。</p><p class="ql-block">日暮笙歌收拾去,万株杨柳属流莺。”</p><p class="ql-block">这种出外游春的习俗,现在还长盛不衰。而且久居城里的人,对自然的向往更强烈。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我的故乡多山,山上多梨树,每年清明节前后我都会带几个朋友去家乡赏梨花。</p><p class="ql-block">年年岁岁花相似,岁岁年年景常新,一样的花,看不够的风景。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">满山遍野的梨花开了,一片片洁白的梨花,宛如一朵朵飘逸的云,旖旎多姿。</p><p class="ql-block">唐诗有把雪比作梨花的,“忽如一夜春风来,千树万树梨花开”,诗人匠心独运,给人一种欣喜。梨花有雪的纯净高洁,雪却输给梨花一缕清香。</p><p class="ql-block">我们忘情其中,有几个文友还诗兴大发,作诗互相唱和。</p><p class="ql-block">朝而往,暮而归,一阵风起,飘落的梨花送我们下山。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">“每个人都有一条根,它就在脚下,每离开故土一步就会异常疼痛。”</p><p class="ql-block">清明,思念故土的那根弦,一拨就动。能回家的,回家看看。</p><p class="ql-block">远离故土的,朝着家的方向,发出心底的呼唤,饮一杯思念的酒,解一解乡愁。 </p><p class="ql-block">梨花风起正清明,我仿佛看到故乡的梨花,</p><p class="ql-block">开成花海,漫过来,飘到我的眼前……</p> <p class="ql-block">43.《清明时节三鞠躬》</p><p class="ql-block">作者 赵东成</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">每到清明节的时候,我的心中便会涌起很多的怀念,很多的感动。今天我要面对着苍天大地深深的鞠上三个躬,献给我最崇拜的人,以表达我的思念之情。</p><p class="ql-block">这第一个鞠躬,是献给那些为国捐躯的先烈们。是他们冒着枪林弹雨,吃尽千般苦,受尽万般累,抛头颅、洒热血,才赢得了中国革命的胜利,才换来了中国人民的翻身解放,才获得了中华人民共和国的光荣诞生。所以我们应该向先烈们致敬,永生不忘他们的英名。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这第二个鞠躬,是要献给那些为了祖国的发展建设,和平稳定而英勇牺牲的英雄们。是他们在祖国危难之中挺身而出,英勇斗争,牺牲自己的宝贵生命,才换来了国家的和平稳定,才使我们伟大的祖国逐步走向繁荣昌盛。所以我们要感谢他们,向他们学习致敬,永远不要忘记他们的英名。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这第三个鞠躬,是要献给我最亲爱的父母,是他们给了我生命,是他们抚育我成长,是他们传给了我良好的品德和作风。他们的大恩大德让我永世不忘,激励我继续奋斗,踔力前行。</p><p class="ql-block">都说清明为思念,我觉感恩是真情。我们何不将清明节当成中国的感恩节,感恩先烈,感念先贤。没有英雄先烈的流血牺牲就没有我们今天的幸福生活;没有父母的养育之恩就没有我们今天的宝贵生命。</p><p class="ql-block">清明时节三鞠躬,深深鞠躬深深情,告慰英烈和父母,天地恸哭祭神灵。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">44.《一首桃花》</p><p class="ql-block">作者:林徽因</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">桃花,那一树的嫣红,</p><p class="ql-block">像是春说的一句话;</p><p class="ql-block">朵朵露凝的娇艳,</p><p class="ql-block">是一些玲珑的字眼,</p><p class="ql-block">一瓣瓣的光致,</p><p class="ql-block">又是些柔的匀的吐息;</p><p class="ql-block">含着笑,</p><p class="ql-block">在有意无意间,</p><p class="ql-block">生姿的顾盼。</p><p class="ql-block">看,——</p><p class="ql-block">那一颤动在微风里,</p><p class="ql-block">她又留下,淡淡的,</p><p class="ql-block">在三月的薄唇边,</p><p class="ql-block">一瞥,一瞥多情的痕迹!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">45.《相 遇 四 月》</p><p class="ql-block">作者:莲心</p><p class="ql-block">* </p><p class="ql-block">四月相遇,美了心情、醉了时光。若,在最美的时光里遇见,怎会不欣喜如潺潺溪流。最美的事是遇见没错过,收下满满祝福永珍藏!</p><p class="ql-block"> 轻嗅墨香传递的馨香,深入骨髓在心中流淌。因为相惜走近、因为共鸣相依,心有灵犀的温暖,便是简单的你在、我在,互诉互望!</p><p class="ql-block"> * </p><p class="ql-block">细数流年,一年中最美的,都在这诗意般的人间四月天。不期而遇,是生命中最美的缘。</p><p class="ql-block"> 珍惜一份懂得,收获一份温暖,让心境与心境缓缓相遇,朝气蓬勃;让灵魂与灵魂对望而歌、脉脉生香……</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">46.《妈妈,我等了你二十年》</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">妈妈,</p><p class="ql-block">那一定是你,</p><p class="ql-block">我听到了,</p><p class="ql-block">那手工的绣花布鞋,</p><p class="ql-block">踏在地上的声音。</p><p class="ql-block">从在你怀抱里我就听着,</p><p class="ql-block">一直听到穿上了绿色的军装,</p><p class="ql-block">当我在军营的梦乡中醒来,</p><p class="ql-block">仿佛有你轻轻的脚步来到我床前,</p><p class="ql-block">给我盖上裸露在外的手臂,</p><p class="ql-block">当我在猫耳洞里感到饥渴,</p><p class="ql-block">我就闭上眼睛,</p><p class="ql-block">仿佛又听到你轻轻的脚步来到我面前,</p><p class="ql-block">端给我一碗甜甜的汤圆。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">妈妈,20年前,</p><p class="ql-block">当我被敌人罪恶的子弹击倒在前沿,</p><p class="ql-block">我多么想是你亲手为我合上双眼,</p><p class="ql-block">用你温柔的手,</p><p class="ql-block">再摸我的脸颊一遍,</p><p class="ql-block">让我在冥冥中,</p><p class="ql-block">再次接触你手上那粗硬的老茧。</p><p class="ql-block">妈妈,我多想对你说,</p><p class="ql-block">我倒下的时候,</p><p class="ql-block">我的枪刺,</p><p class="ql-block">是指向敌人阵地的那边,</p><p class="ql-block">妈妈,我多想向你证明,</p><p class="ql-block">我,作为一个军人,</p><p class="ql-block">没有给你丢脸。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">妈妈,20年来,</p><p class="ql-block">我和我忠实的弟兄们,</p><p class="ql-block">默默地站在这昔日的前线,</p><p class="ql-block">我昔日的兄弟姐妹们来过,</p><p class="ql-block">他们给我们带来了欢笑,</p><p class="ql-block">他们把泪水洒在这墓前,</p><p class="ql-block">鲜花、美酒、醇烟,</p><p class="ql-block">还有他们的后代那红红的嫩脸。</p><p class="ql-block">可是,</p><p class="ql-block">没有妈妈那什么都替代不了的抚摸,</p><p class="ql-block">我心中的寂寞,</p><p class="ql-block">永远无法排遣。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">妈妈,20年,</p><p class="ql-block">你走了好远,好远,</p><p class="ql-block">妈妈,20年,</p><p class="ql-block">我知道你好难,好难,</p><p class="ql-block">我不怪你,</p><p class="ql-block">因为你没有足够的钱,</p><p class="ql-block">妈妈,你空手来的,</p><p class="ql-block">没有任何祭品,</p><p class="ql-block">我不怪你,</p><p class="ql-block">因为你没有足够的钱。</p><p class="ql-block">妈妈,我明白,</p><p class="ql-block">你还没有吃饭,</p><p class="ql-block">可是我却不能为你尽孝,</p><p class="ql-block">只能望着你无言。</p><p class="ql-block">妈妈,</p><p class="ql-block">你的哭声是那样辛酸,</p><p class="ql-block">我明白你嫌自己来得太晚,</p><p class="ql-block">妈妈,</p><p class="ql-block">你在我头上的拍打是那样的无奈,</p><p class="ql-block">我明白你在追问为什么要20年。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">妈妈,</p><p class="ql-block">为了千万个另外的妈妈,</p><p class="ql-block">我和你都作出了无悔的奉献。</p><p class="ql-block">在你的身后,</p><p class="ql-block">是飞速发展的喧闹,</p><p class="ql-block">是灯红酒绿的金宵,</p><p class="ql-block">是耸入云端的豪华,</p><p class="ql-block">但是,</p><p class="ql-block">你感受到了什么,妈妈?</p><p class="ql-block">我不求再有什么额外的照料,</p><p class="ql-block">一声“烈士”已经足够,</p><p class="ql-block">我只求下个清明,</p><p class="ql-block">我的妈妈,</p><p class="ql-block">能够再来抚摸我的墓碑,</p><p class="ql-block">因为我的妈妈,</p><p class="ql-block">没有剩下多少个20年。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">47.《静 坐》</p><p class="ql-block">作者:林徽因</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">冬有冬的来意,</p><p class="ql-block">寒冷像花,——</p><p class="ql-block">花有花香,冬有回忆一把。</p><p class="ql-block">一条枯枝影,青烟色的瘦细,</p><p class="ql-block">在午后的窗前拖过一笔画;</p><p class="ql-block">寒里日光淡了,渐斜……</p><p class="ql-block">就是那样地</p><p class="ql-block">像待客人说话</p><p class="ql-block">我在静沉中默啜着茶。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《静坐》创作于1936年冬日,正值林徽因病中休养却笔耕不辍的时期。此时她与梁思成共同致力于中国古建筑研究,在学术探索与文学创作间保持着诗意平衡。在冬日的澄明中抵达"静沉"的生命美学。这种将日常细节升华为哲学观照的诗艺,恰是林徽因此时期创作的显著特征。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">48.❤️《你是人间的四月天》</p><p class="ql-block"> 作者:林徽因</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我说你是人间的四月天</p><p class="ql-block">笑响点亮了四面风 </p><p class="ql-block">轻灵在春的光艳中交舞着变</p><p class="ql-block">你是四月早天里的云烟</p><p class="ql-block">黄昏吹着风的软</p><p class="ql-block">星子在无意中闪</p><p class="ql-block">细雨点洒在花前</p><p class="ql-block">那轻,那娉婷你是,</p><p class="ql-block">鲜妍百花的冠冕你戴着</p><p class="ql-block">你是天真,庄严</p><p class="ql-block">你是夜夜的月圆</p><p class="ql-block">雪化后那片鹅黄你像;</p><p class="ql-block">新鲜初放芽的绿你是;</p><p class="ql-block">柔嫩喜悦</p><p class="ql-block">水光浮动着你梦期待中白莲</p><p class="ql-block">你是一树一树的花开</p><p class="ql-block">是燕在梁间呢喃</p><p class="ql-block">你是爱,是暖,是希望</p><p class="ql-block">你是人间的四月天。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">49.《清明》</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">清明,清明:清楚,明白;清醒,明理。多好的节日名称!</p><p class="ql-block">认知了清明,就懂得了人生!</p><p class="ql-block"> “清明时节雨纷纷,路上行人欲断魂。”</p><p class="ql-block"> 站到祖先和亲人的坟前,明白了:</p><p class="ql-block"> “自己从何而来,将向何处!”</p><p class="ql-block"> 我是谁,从哪来,到哪去?</p><p class="ql-block"> 从哪来?静立茔冢默然,你便会追寻到这个答案。</p><p class="ql-block"> 你来自父母,父母来自祖父母,祖祖辈辈,总会有根,总归有源。</p><p class="ql-block">开枝散叶。枝再繁,叶再茂,扎向大地的根,只有一处。</p><p class="ql-block">这就是融入血脉中的眷念,是我们的来处。父母在,人生尚有来处;父母去,人生只剩归途。</p><p class="ql-block"> 生者寻根,叶落归根。</p><p class="ql-block"> 有人烟处,必有血脉传承。</p><p class="ql-block"> 难怪有人说,清明节就是中国的感恩节!</p><p class="ql-block"> 清明时节,教我做人,扫墓踏青,追念祖先,传承血统,明白做人。</p><p class="ql-block"> 清洁、清廉、清净,无非一个清白;</p><p class="ql-block"> 明事、明礼、明法,无非一个明白!</p><p class="ql-block"> 清白明白之人,自有清风拂面涤心,自有明月皎洁般的真善美。</p><p class="ql-block"> 红尘滚滚、功名利禄,如果你过于执着、拿不起放不下,为权、为钱、为名、为情黯然神伤,不妨清明时分去扫墓。</p><p class="ql-block">那里,自有另一种答案,</p><p class="ql-block"> 让你心如止水、超然物外!</p><p class="ql-block"> 清爽做人,清白做事,足矣!岂能事事如意,但求无愧于心!</p><p class="ql-block"> 到哪去?</p><p class="ql-block"> 不管是谁,多么伟大,这世间终将忘记你的存在,“风雨梨花寒食过,几家坟上子孙来?”</p><p class="ql-block"> 这样一想,很多事自可淡然、豁然、悠然、乐然、坦然。</p><p class="ql-block"> 我是谁?</p><p class="ql-block"> 当你明白了“从哪来、到哪去”,“我是谁”似已豁然开朗!</p><p class="ql-block">认知了清明,就懂得了人生!</p><p class="ql-block"> 花开花落,云卷云舒。你是人子(女),你是人父(母),你是人夫(妻),你是华夏血脉,你是人类赤子。</p><p class="ql-block"> 难怪有人说,清明祭祖,彰显的是一种血脉的传承和责任。</p><p class="ql-block"> 来到这世间,你安身立命,拥有自己的角色,承担相应的责任。</p><p class="ql-block"> 清明是责任、是感恩,是哀思、是心静,是思接千载、神游万仞,是传承、是教育。清明,更像一种精神。</p><p class="ql-block"> 认知了清明,就懂得了人生!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">50.《四月,我把乡愁寄向远方》</p><p class="ql-block">作者:汪孔周</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">四月,我深深地想念自己的家乡</p><p class="ql-block">四月,我把回程的意愿装入行囊</p><p class="ql-block">四月,我把满满的期待放在心里</p><p class="ql-block">四月,我把悠悠的乡愁寄向远方</p><p class="ql-block">踮起脚尖朝着家乡眺望</p><p class="ql-block">每一次啊都热泪盈眶</p><p class="ql-block">心中的那片黄土地</p><p class="ql-block">种下了我多少感慨和向往</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">虽然已是百花争艳</p><p class="ql-block">虽然已经柳丝成行</p><p class="ql-block">虽然到处杏花细雨</p><p class="ql-block">虽然全是桃花绽放</p><p class="ql-block">可我那颗受伤的心啊</p><p class="ql-block">依然在不停地跳荡</p><p class="ql-block">我无论多么贫穷</p><p class="ql-block">无论多么苍凉</p><p class="ql-block">梦里梦外全是母亲那期盼的目光</p><p class="ql-block">脑海里啊</p><p class="ql-block">浮现的全是故乡的模样</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那些难忘的回忆</p><p class="ql-block">被搁浅在岁月的河床</p><p class="ql-block">那些难忘的时光</p><p class="ql-block">被封存于儿时的村庄</p><p class="ql-block">乡愁就像那一壶老酒</p><p class="ql-block">它散发出浓浓的醇香</p><p class="ql-block">乡愁就像那一轮月光</p><p class="ql-block">总能唤起难言的忧伤</p><p class="ql-block">四月的春愁</p><p class="ql-block">铺满了回忆的土壤</p><p class="ql-block">四月的芳菲</p><p class="ql-block">都是梦中的景象</p><p class="ql-block">家乡啊,家乡</p><p class="ql-block">一直藏在我心中</p><p class="ql-block">最深的地方</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">51.《清明祭》</p><p class="ql-block">作者:汪孔周 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">年年清明</p><p class="ql-block">今又清明</p><p class="ql-block">它承载的悲戚</p><p class="ql-block">将我的情思牵动</p><p class="ql-block">在这沉甸甸的日子里</p><p class="ql-block">思绪如此沉重</p><p class="ql-block">我用回忆的目光</p><p class="ql-block">遥望阴雨的天空</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">追一缕哀思</p><p class="ql-block">掬一把冰冷</p><p class="ql-block">是谁将灵魂缱绻成诗</p><p class="ql-block">是谁将忧伤酝酿成影</p><p class="ql-block">清明雨纷纷</p><p class="ql-block">游子泪濛濛</p><p class="ql-block">每到这一天</p><p class="ql-block">都是游子牵挂的远行</p><p class="ql-block">那潜在骨子里的离别</p><p class="ql-block">一直是我心中的伤痛</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">身影轻轻</p><p class="ql-block">思念浓浓</p><p class="ql-block">追忆亲人</p><p class="ql-block">缅怀离开的生命</p><p class="ql-block">敬拜叩首</p><p class="ql-block">只愿天地安宁</p><p class="ql-block">诉往昔</p><p class="ql-block">忆旧容</p><p class="ql-block">写一行文字</p><p class="ql-block">点一盏心灯</p><p class="ql-block">我把对您的怀念</p><p class="ql-block">化作梦里的相逢</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">52.《来日并不方长》</p><p class="ql-block">作者:三毛</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“我来不及认真地年轻</p><p class="ql-block">待明白过来时</p><p class="ql-block">只能选择认真地老去。</p><p class="ql-block">年轻时总觉得来日方长</p><p class="ql-block">可年岁渐长,却越懂得了</p><p class="ql-block">生命来来往往,来日并不方长。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">时间和真心一样,</p><p class="ql-block">是免费的,但却是无价的。</p><p class="ql-block">趁阳光正好,趁微风不燥,</p><p class="ql-block">见想见的人,做想做的事,</p><p class="ql-block">才能不辜负,这来之不易的人生。”</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“酒杯太浅,敬不到来日方长</p><p class="ql-block">巷子太短,走不到白发苍苍</p><p class="ql-block">不是年少守不住旧心</p><p class="ql-block">而是岁月,慌了人心”</p><p class="ql-block">“我们不慌不忙,总以为来日方长</p><p class="ql-block">我们等待了花开,却忘了世事无常。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">不知这世间,</p><p class="ql-block">有多遗憾来不及收场</p><p class="ql-block">人流穿梭,来来往往</p><p class="ql-block">来日再见不一定再见”</p><p class="ql-block">人生的这趟列车,</p><p class="ql-block">有人上车,有人下车,</p><p class="ql-block">遇见且珍惜,无论好坏</p><p class="ql-block">当你准备下车的时候,</p><p class="ql-block">满满的回忆,不留遗憾。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">53.《中国人的清明节》</p><p class="ql-block">作者:万宝与</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">闪光的灵魂</p><p class="ql-block">总有永恒的回忆,五千年的风雨,留下太多的可歌可泣,清明节是中国人的专利,一个民族的情感惊天动地,中国梦里有太多的故事,凝聚泰山千钧的不屈,一方矮矮的坟墓,深埋着炎黄子孙浓浓的乡愁,落叶归根不变的是中国魂。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">拳拳之心永远是龙的传人,枪林弹雨换来和平盛世,永远铭记英雄长眠于九泉之下,铁骨铮铮谱写华夏正气之歌</p><p class="ql-block">前仆后继铸就共和国的钢铁长城。一个星球演变为另一个星球,在无涯的时光里超越自己,千秋功罪留于后人评说,</p><p class="ql-block">与时间两两相忘逆袭天地。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">向天再借五百年,看中华大地一日千里</p><p class="ql-block">黄河的脉搏跳动的如此铿锵有力,日出东方大国正在崛起。</p><p class="ql-block">时间复活一切圣洁的思念</p><p class="ql-block">平凡的爱凝聚改变世界的能力,伟大的民族必有伟大的情感,十四亿同心缔造人类命运共同体。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">54.《拉萨河的阳光》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">对于拉萨河来说,每一个晴朗的日子都是它沐浴在阳光里最幸福的时刻。 </p><p class="ql-block">无论是春天还是秋天,拉萨河的阳光都是温暖而明朗的,流动的河水把一片片落在水面上的光斑,毫不留情地打碎,然后一路欢笑着向远方奔去。 </p><p class="ql-block">拉萨河在阳光的簇拥下是欢快而甜美的,你看它唱着、笑着、跳跃着,头也不回地向前跑着,把一路的歌声和一路的喜悦,留给了两岸的群山和花鸟。 </p><p class="ql-block">我喜欢在黎明的时候走近拉萨河谷,那时候太阳还未升起,布达拉宫和拉萨河水一样静谧地沉睡在时光里。我先是沿着寺庙的红墙慢慢地走着,有早起的喇嘛手摇着经轮从我身边走过,在我刚刚到达拉萨河边的时候,太阳开始轰轰烈烈地升起。拉萨河的太阳是轰轰烈烈的,它一升起来,整个世界就亮了。 </p><p class="ql-block">拉萨的天空仿佛很低,低得触手可以摸见每一朵行走的云,而无论那些云朵,聚集成怎样的阴霾,阳光都会透过厚厚的云层倾泻而下。 </p><p class="ql-block">拉萨河边的树叶,在秋天到来的时候都已变成了黄色,而灿灿的阳光打在那些透明的树叶上,便折射出金色的光芒。高原的温差大,高原的风里没有杂质,所以拉萨河边的每一片叶子,都是金色而透明的,抬头望过去,在蓝天的映衬下,每一片树叶的脉络清晰可见。 </p><p class="ql-block">清晨的拉萨河水里,倒映着蓝天、白云和暖暖的阳光,几片树叶跌落在水里,一眼望去,它们仿佛正踩着云朵在天空飘荡。 </p><p class="ql-block">拉萨河边的每一个场景都可以入诗入画,都可以融入一段浪漫的记忆。沿着拉萨河慢慢地走,可以看见河边有很多鲜艳的经幡和堆放整齐的玛尼石,阳光照在那些经幡上,是穿透了心灵的温暖。 </p><p class="ql-block">我喜欢在这样的清晨,站在拉萨河的对岸,眺望远处的布达拉宫。这时候的布达拉宫也正被阳光暖暖地包围着,那些红色的墙、白色的墙都已被阳光涂上了一层明亮的光泽。我可以想象,这时候在它的山脚下,已有了许多早起的人们在虔诚地朝拜、转山。我不用靠近他们,就可以听见远远的诵经声,那是一种可以穿越时空和距离的声音。有多少前尘过往、有多少来世今生都需要在这里一一醒悟、一一告别,我无法诠释,也无法读懂,只有用一颗虔诚的心静静膜拜。 </p><p class="ql-block">高原的阳光有着坦坦荡荡的明朗,它像高原人的心一样没有灰暗的死角。而拉萨河因为沐浴了这样的阳光,又显得格外的清澈明亮。那些随处可见的经幡为拉萨河披上了圣洁的光芒,而遍地的格桑花和偶尔飞过的鸟儿又给拉萨河添加上一丝明媚一丝温情。</p><p class="ql-block">拉萨河里的水,一定是从远处的雪山上流下来的,它有着蚀骨的冷,又有着绵绵不断的清澈,它是雪山的魂,也是拉萨的魂。 </p><p class="ql-block">拉萨河是布达拉宫沉睡的河床,拉萨河里的阳光便是布达拉世世代代最明亮的一面镜子,它记载着历史的沧桑,倒映着布达拉宫的前世今生。 </p><p class="ql-block">走在拉萨河边,我又一次抬头,以仰望的姿势寻找布达拉宫的影子,我看见那座巍峨的宫殿,正静静地凝视着拉萨河水,沉默无语。 </p><p class="ql-block">原来他们一直是不离不弃的兄弟,并肩站在高原的风中。 </p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">55.《白杨礼赞》</p><p class="ql-block">作者:茅盾</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 白杨树实在不是平凡的,我赞美白杨树! </p><p class="ql-block">* </p><p class="ql-block">汽车在望不到边际的高原上奔驰,扑入你的视野的,是黄绿错综的一条大毡子。黄的是土,未开垦的荒地,几十万年前由伟大的自然力堆积成功的黄土高原的外壳;绿的呢,那是人类劳力战胜自然的成果,是麦田。和风吹送,翻起了一轮一轮的绿波——这时你会真心佩服昔人所造的两个字“麦浪”,若不是妙手偶得,便确是经过锤炼的语言的精华。黄与绿主宰着,无边无垠,坦荡如砥,这时如果不是宛若并肩的远山的连峰 提醒了你,你会忘记了汽车是在高原上行驶。这时你涌起来的感想也许是“雄壮”,也许是“伟大”,诸如此类的形容词;然而同时你的眼睛也许觉得有点倦怠,你对当前的“雄壮”或“伟大”闭了眼,而另一种的味儿 在你心头潜滋暗长—“单调”,可不是,单调,有一点儿吧…? </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 然而刹那间,要是你猛抬眼看见了前面远远有一排……不,或者甚至只是三五株,一株,傲然地耸立,像哨兵似的树木的话,那你的恹恹欲睡的情绪又将如何?我那时是惊奇地叫了一声的。 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那就是白杨树,西北极普通的一种树,然而实在是不平凡的一种树啊! 那是力争上游的一种树,笔直的干,笔直的枝。它的干呢,通常是丈把高,像是加以人工似的,一丈以内绝无旁枝。它所有的丫枝呢一律向上,而且紧紧靠拢,也像是加以人工似的,成为一束,绝无横斜逸出。它的宽大的叶子也是片片向上,几乎没有斜生的,更不用说倒垂了;它的皮,光滑而有银色的晕圈,微微泛出淡青色。这是虽在北方的风雪的压迫下却保持着倔强挺立的一种树。哪怕只有碗那样粗细,它却努力向上发展,高到丈许,二丈,参天耸立,不折不挠,对抗着西北风。</p><p class="ql-block"> 这就是白杨树,西北极普通的一种树,然而决不是平凡的树! 它没有婆娑的姿态,没有屈曲盘旋的虬枝,也许你要说它不美,──如果美是专指“婆娑”或“横斜逸出”之类而言,那么白杨树算不得树中的好女子;但是它伟岸,正直,朴质,严肃,也不缺乏温和,更不用提它的坚强不屈与挺拔,它是树中的伟丈夫! 当你在积雪初融的高原上走过,看见平坦的大地上傲然挺立这么一株或一排白杨树,难道你就觉得它只是树?难道你就不想到它的朴质,严肃,坚强不屈,至少也象征了北方的农民;难道你竟一点也不联想到,在敌后的广大土地上,到处有坚强不屈,就像这白杨树一样傲然挺立的守卫他们家乡的哨兵!难道你又不更远一点想到这样枝枝叶叶 靠紧团结,力求上进的白杨树,宛然象征了今天在华北平原纵横决荡用血写出新中国历史的那种精神和意志吗?! </p><p class="ql-block"> 白杨树是不平凡的树。它在西北极普遍,不被人重视,就跟北方农民相似;它有极强的生命力,磨折不了,压迫不倒,也跟北方的农民相似。我赞美白杨树,就因为它不但象征了北方的农民,尤其象征了今天我们民族解放斗争中∧所不可缺的朴质,坚强,以及力求上进的精神。 让那些看不起民众,贱视民众,顽固的 倒退的人们 去赞美那贵族化的楠木,去鄙视这极常见,极易生长的白杨罢,我要高声赞美/白杨树…!</p> <p class="ql-block">56.《阳光中的向日葵》</p><p class="ql-block">作者:芒克</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你看到了吗</p><p class="ql-block">你看到阳光中的那棵向日葵了吗</p><p class="ql-block">你看它,它没有低下头</p><p class="ql-block">而是把头转向身后</p><p class="ql-block">它把头转了过去</p><p class="ql-block">就好像是为了一口咬断</p><p class="ql-block">那套在它脖子上的</p><p class="ql-block">那牵在太阳手中的绳索</p><p class="ql-block">你看到了吗</p><p class="ql-block">你看到那棵昂着头</p><p class="ql-block">怒视着太阳的向日葵了吗</p><p class="ql-block">它的头几乎已把太阳遮住</p><p class="ql-block">它的头即使是在没有太阳的时候</p><p class="ql-block">也依然在闪耀着光芒</p><p class="ql-block">你看到那棵向日葵了吗</p><p class="ql-block">你应该走近它</p><p class="ql-block">你走近它</p><p class="ql-block">便会发现它脚下的那片泥土</p><p class="ql-block">每抓起一把</p><p class="ql-block">都一定会攥出血来</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">57.《壮歌北大荒》</p><p class="ql-block"> 作者:木子花开</p><p class="ql-block"> 三江奔涌,沃野绵延。北大荒因国家战略而生,七十八年的开发,是一部从战天斗地到与自然共生的历史,它是新中国农业发展的一面旗帜,更是国家战略、经济转型、生态变迁与社会发展的缩影</p><p class="ql-block">~题记 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">野草丛生,</p><p class="ql-block">你从远古的洪荒中走来,</p><p class="ql-block">黑云密布,</p><p class="ql-block">你从血腥的浮沉中走来。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">曾几何时,</p><p class="ql-block">你雨中浸泡着女真人的火药余温,</p><p class="ql-block">风中飘荡着鲜卑人的烈酒余香,</p><p class="ql-block">密林深处仍残留着打击日本侵略者的弹孔,</p><p class="ql-block">白山黑水间还激荡着解放战争的隆隆炮声。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">1947年的一声号令,</p><p class="ql-block">“建立巩固的东北根据地”,</p><p class="ql-block">如春雷炸醒了冰封的静谧,</p><p class="ql-block">于是,</p><p class="ql-block">黑龙江奔腾,松花江含笑,</p><p class="ql-block">乌苏里江浪花飞扬。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">凯歌前行,不以山海为远;</p><p class="ql-block">乘势而上,不以日月为限。</p><p class="ql-block">一队队复转官兵走来了,</p><p class="ql-block">14万人的队伍,浩浩荡荡;</p><p class="ql-block">一群群支边青年走来了,</p><p class="ql-block">20万人的阵营,风风雨雨;</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">一批批城市知青走来了,</p><p class="ql-block">54万人的群体,轰轰烈烈;</p><p class="ql-block">一届届大中专院校毕业生走来了 ,</p><p class="ql-block">10万人的团队,蓬蓬勃勃 。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">接踵而至的近百万儿女,</p><p class="ql-block">走进你,</p><p class="ql-block">走近你北有小兴安,</p><p class="ql-block">南有完达山,</p><p class="ql-block">西有松嫩平原,</p><p class="ql-block">东有大三江的千古荒原,屯垦戍边,</p><p class="ql-block">慨当以慷。</p><p class="ql-block">你容纳各族儿女,</p><p class="ql-block">誓与大自然争锋;</p><p class="ql-block">你拥抱工农商学兵,</p><p class="ql-block">敢与共和国齐名。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是一个英雄的群体,</p><p class="ql-block">凝聚在中国的东北角;</p><p class="ql-block">你是一个胸怀天地的群体,</p><p class="ql-block">奋争在广袤的黑土地。 </p><p class="ql-block">向地球开战,向荒原要粮,</p><p class="ql-block">见证了从军垦到农垦波澜壮阔的历史进程。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“英雄奔赴北大荒,好汉建设黑龙江”,</p><p class="ql-block">密山火车站的誓师会,</p><p class="ql-block">拉开了双脚丈量黑土荒原的壮丽一页。</p><p class="ql-block">王震将军的第一把荒火,</p><p class="ql-block">宁安农场垦荒第一犁,</p><p class="ql-block">开启了78年的中国创业。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我们追逐着,</p><p class="ql-block">追逐着你接续前行的脚步,</p><p class="ql-block">从金黄的稻田出发,</p><p class="ql-block">从矗立的粮仓出发,</p><p class="ql-block">从山地、丘陵、平原、</p><p class="ql-block">草地、漫岗、沼泽出发…</p><p class="ql-block">找寻着那些爱与被爱的故事</p><p class="ql-block">和因爱致远的一段段佳话。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这里有我国第一位女拖拉机手</p><p class="ql-block">梁军巾帼不让须眉的果敢;</p><p class="ql-block">有黑龙江大米之父</p><p class="ql-block">徐一戎择一事而终一生,</p><p class="ql-block">呵护寒地水稻种植的奉献;</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这里有共和国首任</p><p class="ql-block">农垦部长耄耋之年留遗愿,</p><p class="ql-block">骨灰埋在兴凯湖的守望;</p><p class="ql-block">有作家郑加真魂归黑土地的真诚…,</p><p class="ql-block">这里延续着你太多的感动与感慨。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">岁月履痕,英雄无言。</p><p class="ql-block">历史风化不了你的功绩,</p><p class="ql-block">这里的每一尊雕像,</p><p class="ql-block">每一个故事都是一座触目可及的丰碑。</p><p class="ql-block">三江平原的土地上有你的血液在流淌,</p><p class="ql-block">松嫩平原的江河里有你的生命在绽放。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">北大荒纪念碑不高,</p><p class="ql-block">你却是垦荒人心中的制高点;</p><p class="ql-block">燕窝岛烈士陵园不大,</p><p class="ql-block">你却是改天换地勇于牺牲的写照。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">北大荒博物馆“故人墙”醒目而深邃,</p><p class="ql-block">铜色中镌刻着</p><p class="ql-block">12429位长眠于此的开拓者,</p><p class="ql-block">没有性别,</p><p class="ql-block">没有出生年月,</p><p class="ql-block">没有事迹介绍,</p><p class="ql-block">一如当年会战时的千军万马,</p><p class="ql-block">默默地解读着</p><p class="ql-block">北大荒开发的惊天地泣鬼神。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">悠悠岁月,全赖群贤,</p><p class="ql-block">一桩桩气吞山河的豪迈之举,</p><p class="ql-block">一件件人间奇迹,</p><p class="ql-block">一曲曲高亢的创业之歌。</p><p class="ql-block">你为新中国交上了一个又一个满意的答卷。</p><p class="ql-block">这里的版图上没有你的标识,</p><p class="ql-block">但你却有个响亮的名字:中华大粮仓。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是莽莽荒原,</p><p class="ql-block">也是锦绣良田;</p><p class="ql-block">你是丛生荆棘,</p><p class="ql-block">更是滚滚稻浪,</p><p class="ql-block">你是中华民族宝贵的精神财富,</p><p class="ql-block">更是铸就了共产党人的精神谱系。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“喜看稻菽千重浪,</p><p class="ql-block">遍地英雄下夕烟”,</p><p class="ql-block">指针划过的78圈,</p><p class="ql-block">是你跋涉蹒跚的脚步;</p><p class="ql-block">时光验证的78年,</p><p class="ql-block">是你践行铿锵的誓言。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">胸怀“国之大者”,</p><p class="ql-block">你勇立潮头,踏雪破冰,</p><p class="ql-block">168万北大荒人,</p><p class="ql-block">高扬与时俱进的旗帜</p><p class="ql-block">迎接一次又一次的“凤凰涅槃”。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是一幅丹青国画,</p><p class="ql-block">天高地阔,</p><p class="ql-block">土黑苗壮。</p><p class="ql-block">一望无际的大豆地,</p><p class="ql-block">蛙声四起的水稻田,</p><p class="ql-block">还有袁隆平亲题的“万亩大地号”…</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是一幅绚烂水彩,</p><p class="ql-block">河流纵横,</p><p class="ql-block">天然湖泊沼泽遍布,</p><p class="ql-block">“亚洲之肾”多类泥土芬芳馥郁,</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是一幅多元版画,</p><p class="ql-block">乌苏迎日、洪河鸟鸣、兴凯饮鹿;</p><p class="ql-block">雪海完达、兴安林涛、挠力雁舞。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你雄风安天下,霸气显四方。</p><p class="ql-block">黑土地震撼春耕,列队作业,</p><p class="ql-block">如编钟奏响,雄姿英发;</p><p class="ql-block">黑土地规范春播,</p><p class="ql-block">高效杀虫,机舞长空,似纱飘绿野,</p><p class="ql-block">黑土地规模收割,若陆地航母 ,气势磅礴。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你是国家粮食安全的压舱石,</p><p class="ql-block">农产品有效供给的国家队 ,</p><p class="ql-block">农业对外合作的排头兵,</p><p class="ql-block">你扛起了中国粮食、</p><p class="ql-block">中国饭碗的责任与担当。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你把半个多世纪老红军的微笑</p><p class="ql-block">和小知青的梦想装入行囊,</p><p class="ql-block">你将新时代的北大荒精神</p><p class="ql-block">和初心守望夯进血脉,</p><p class="ql-block">你历久弥新,薪火相传。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">58.《泪洒清明梦》</p><p class="ql-block">作者:宋协龙</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这几年清明节</p><p class="ql-block">没能回故乡给父母扫墓</p><p class="ql-block">回家的路被雾雨锁住</p><p class="ql-block">对亲人的思念</p><p class="ql-block">只能借助夜空的星星北去的晨风</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">坟头的蒿草割除了吗</p><p class="ql-block">坟前的那几棵柏树长高了吧</p><p class="ql-block">好在农村有老弟打理</p><p class="ql-block">牵挂的心才得己些许安宁</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">老屋门前那棵老枣树</p><p class="ql-block">是否还挂着枣儿们的吟唱</p><p class="ql-block">院子里那口老水井的辘轳</p><p class="ql-block">是否还缠着我童年笑声</p><p class="ql-block">还有屋后柞树林的长尾巴鸟</p><p class="ql-block">是否还在叽叽喳喳的追逐争鸣</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">记得当年参军出走的那天</p><p class="ql-block">父母站在门口送我的悲伤情景</p><p class="ql-block">母亲流着泪嘱咐我到了部队就给家里写信</p><p class="ql-block">而父亲只是木讷的站在那里.</p><p class="ql-block">伤感在眼眶里打转,却一声不哼</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">记得有一年我回家给父母扫墓</p><p class="ql-block">把新出版的几本书籍在坟前焚烧</p><p class="ql-block">恍愡间,父母从坟墓里走了出来</p><p class="ql-block">我第一次看到母亲笑了</p><p class="ql-block">不知为什么,尔后又哭了</p><p class="ql-block">父亲没哭没笑,</p><p class="ql-block">只是赞许地拍了拍我的肩头</p><p class="ql-block">又默默地回到昏暗的墓中</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这些年,没能再回老家给父母扫墓</p><p class="ql-block">耳边却总回荡母亲凄凉的喊声</p><p class="ql-block">到了部队就给家里写信</p><p class="ql-block">这叮嘱,伴我一生徘徊在回家的路上</p><p class="ql-block">常常进入同一个梦境</p><p class="ql-block">母亲坐在门前的枣树下等我</p><p class="ql-block">见了我又哭又笑</p><p class="ql-block">父亲还是不说话</p><p class="ql-block">穿的很寒酸,埋头在院子里干活</p><p class="ql-block">身边只有狂叫的狗狗,飞着弧线的蜻蜓</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这反复出现的梦境</p><p class="ql-block">把一颗苍老的心撕成了碎片</p><p class="ql-block">疼得我经常在梦里哭醒</p><p class="ql-block">一次次醒来,又一次入梦</p><p class="ql-block">孤独寒澈的泪水</p><p class="ql-block">飘泊在茫茫的归家途中</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">作者简介:</b>宋协龙:先后在人民日报,解放军报,中国财经报,辽宁日报,诗刊等国内外报刊发表诗作千余首,出版《经典朗诵诗选集》等多部诗集,还发表了小说,散文等500余篇,计300余万字。全国朗诵名家徐涛,周扬等都读过他的作品。他的朗诵诗深受广大朗诵爱好者喜爱,不仅朗朗上口,而且意境深邃,给人以鼓舞和启迪。</p> <p class="ql-block">59.《林芝的桃花》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">林芝的桃花就要开了,藏在心里的那份悸动,又被那粉粉的桃花诱惑着、迷乱着。春风一来,所有的梦里都是桃花的颜色,都是伫立在雪山脚下,如梦一般迷离的色彩。</p><p class="ql-block">假如这世上,还有被称做为天堂的地方,那林芝必定就是我心中最美的天堂。</p><p class="ql-block">三月的林芝,春意初醒,尼洋河边绵延几十公里的桃花,也开始悄悄地绽放。那一树一树的桃花,带着河水的凉意,带着朝阳的余晖,就羞怯怯地盛开了。起初,它们只是一朵两朵、三朵五朵地开着,后来便是百朵、千朵、万朵、万万朵的蜂拥而来。</p><p class="ql-block">大片大片的桃花,沿着尼洋河谷不断地延伸,一直开到雪山的尽头。薄薄的雾霭透过光的帷幕,轻轻地笼罩在桃花树旁。那些桃花仿佛披着粉白色的纱幔,密密匝匝,层层叠叠地仰望着雪山。它们好像是在向雪山低语,又好像有许许多多的爱意,需要向雪山表达。</p><p class="ql-block">白头的雪山,名字叫南迦巴瓦,这是一个圣洁的名字,它在藏人心里像雅鲁藏布江一样,神圣而庄严。它永远只穿着白色的衣袍,它永远静静地伫立、似梦似幻、云雾缭绕。很少有人能看见它英俊的模样,包括那些盛开在尼洋河边的美丽的桃花。</p><p class="ql-block">三月的林芝,有着如仙境一般粉色的花海,低垂的白云,开阔的牧场,绿色的麦田,倒映在湖水里的七彩云霞。还有一瓣一瓣随风飘进雅鲁藏布江的一片片桃花、数不清的彩色经幡,它们仿佛为这片土地,涂上了漫山遍野的、晶莹剔透的光芒。</p><p class="ql-block">林芝的桃花是我见过的,开得最自然、开得最随意、开得最热烈、开得最肆无忌惮的地方。田间垄畔,纵横阡陌,房前屋后,山谷河边到处都是盛开的桃花。它们与蓝天辉映,与白云相伴,它们簇拥着,微笑着,在宁静的岁月里,将足下的土地,渲染出恬淡安详,云蒸霞蔚的明媚畅然。</p><p class="ql-block">林芝的春天有着自然的、不矫揉造作的美,那些桃花也是古朴苍穹、安静自然的满枝繁华。桃花树下有五颜六色的房舍,还有红色围墙的寺院。湖边有草地、有篱笆、还有远远的雪山。这一切都是那么的祥和宁静,与世无争。</p><p class="ql-block">我常常会在初春的夜里,梦见林芝的桃花,那一树一树的粉,像极了藏在梦里的童话,而我就是漫步在童话里的,那个长着翅膀的天使。</p><p class="ql-block">三月,是林芝的桃花,渐渐入梦的时刻。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">60.《春天里的花仙子》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">一个女人就是一朵花,女人们聚在一起,就是春天里的花仙子。春风来的时候,仙子们精心打扮,轮番上场,春天就此拉开帷幕。浩浩荡荡的花事惊艳了整个季节,惊艳了你我的眼......</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《迎春花》</b></p><p class="ql-block">我是一点一点</p><p class="ql-block">黄色的火焰</p><p class="ql-block">我在春风刚刚启程的时候</p><p class="ql-block">就悄悄地举起了</p><p class="ql-block">春天的旗帜</p><p class="ql-block">我对大地说</p><p class="ql-block">看,我为你叫醒了春雷</p><p class="ql-block">我为你唤来了春雨</p><p class="ql-block">我替你迎接百花盛开</p><p class="ql-block">我替你呼唤</p><p class="ql-block">春天的色彩</p><p class="ql-block">我黄色的裙摆</p><p class="ql-block">就是春天里</p><p class="ql-block">第一抹鲜亮的颜色</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《桃花》</b></p><p class="ql-block">我是一片一片</p><p class="ql-block">灿若云霞的花瓣</p><p class="ql-block">是挂在春光里的笑颜</p><p class="ql-block">我裙摆翩翩,衣袂仙仙</p><p class="ql-block">我落户青瓦人家、小河、山涧</p><p class="ql-block">我用十里暗香</p><p class="ql-block">唤来草叶芬芳</p><p class="ql-block">我用粉色的流年</p><p class="ql-block">温暖着春的心房</p><p class="ql-block">我在枝头跳跃</p><p class="ql-block">我的身姿染红满江春色</p><p class="ql-block">一池碧波</p><p class="ql-block">我在月下起舞</p><p class="ql-block">我的花瓣飘落如星</p><p class="ql-block">散尽一地繁华</p><p class="ql-block">我的青春</p><p class="ql-block">是淡淡惆怅的梦中诗行</p><p class="ql-block">是相思如雨的漫天桃花</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《康乃馨》</b></p><p class="ql-block">我是世间最美的花朵</p><p class="ql-block">我的每一片花瓣上</p><p class="ql-block">都写着爱的颂歌</p><p class="ql-block">我是世间最温柔的花朵</p><p class="ql-block">我红色、粉色的衣裳</p><p class="ql-block">都是健康、平安的颜色</p><p class="ql-block">我是母亲的点点叮咛</p><p class="ql-block">我是母亲的缕缕白发</p><p class="ql-block">我是思乡时,遥远的炊烟</p><p class="ql-block">是走遍天涯,妈妈的笑颜</p><p class="ql-block">我是世间最幸福的花朵</p><p class="ql-block">我被人们赋予了圣洁的爱</p><p class="ql-block">和圣洁的色彩</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《含笑》</b></p><p class="ql-block">我是长在路边的一簇含笑</p><p class="ql-block">我小小的花蕊</p><p class="ql-block">是望向天空的眼睛</p><p class="ql-block">我的眼里有爱、有笑</p><p class="ql-block">还有含蓄的矜持</p><p class="ql-block">我把洁净的香味</p><p class="ql-block">和洁净的空气</p><p class="ql-block">献给自然,献给大地</p><p class="ql-block">我没有婀娜的身姿</p><p class="ql-block">也没有彩色的衣裙</p><p class="ql-block">但我有香气怡人的芬芳</p><p class="ql-block">和笑而不语的模样</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《牡丹》</b></p><p class="ql-block">我是国色天香的牡丹</p><p class="ql-block">我有着高贵的姿态</p><p class="ql-block">高贵的花瓣</p><p class="ql-block">我在春天的路上</p><p class="ql-block">采撷典雅的露珠</p><p class="ql-block">我在多彩的人间</p><p class="ql-block">变换着倾城的容颜</p><p class="ql-block">我不羡富贵</p><p class="ql-block">我的血脉就是富贵的延传</p><p class="ql-block">我不趋雍容</p><p class="ql-block">我的盛开就是雍容的典范</p><p class="ql-block">我自带高洁,我风骨凛然</p><p class="ql-block">我遗立于世的神态</p><p class="ql-block">是绝尘的仙容</p><p class="ql-block">是无可比拟的花中的王后</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《杜鹃》</b></p><p class="ql-block">我是大朵大朵</p><p class="ql-block">啼血的杜鹃</p><p class="ql-block">我的颜色</p><p class="ql-block">映红了一片一片</p><p class="ql-block">寂静的山坡</p><p class="ql-block">我是奔放的激情</p><p class="ql-block">是喧腾的江河</p><p class="ql-block">我用耀眼的色彩</p><p class="ql-block">擦亮大地的眼睛</p><p class="ql-block">我用绯红的青春</p><p class="ql-block">宣示爱的主权</p><p class="ql-block">隆起的山脊</p><p class="ql-block">是我靠近天空的头颅</p><p class="ql-block">翩跹的蝴蝶</p><p class="ql-block">是我风中舞动的双翼</p><p class="ql-block">我是春天最豪爽的仙子</p><p class="ql-block">我漫山遍野的花朵</p><p class="ql-block">就是春天最火红的颜色</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《雏菊》</b></p><p class="ql-block">我是开放在山崖边的</p><p class="ql-block">最渺小的一朵雏菊</p><p class="ql-block">我把对天空的爱</p><p class="ql-block">都深藏在我卑微的心底</p><p class="ql-block">我不敢奢望宏大的爱情</p><p class="ql-block">不敢用平凡的花色来表达我对幸福的希冀</p><p class="ql-block">我只有顽强地开遍悬崖、山谷</p><p class="ql-block">我只有默默地扎根在</p><p class="ql-block">贫瘠的土地</p><p class="ql-block">我把深深的爱藏在心底</p><p class="ql-block">我对蓝天说</p><p class="ql-block">我是害羞的少女</p><p class="ql-block">我是胆怯的精灵</p><p class="ql-block">我是大地悄悄献给你的</p><p class="ql-block">一首最普通而恬淡的歌曲</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《蔷薇》</b></p><p class="ql-block">我是一朵一朵</p><p class="ql-block">带刺的蔷薇</p><p class="ql-block">我姹紫嫣红的颜色</p><p class="ql-block">是一簇一簇爱的诗歌</p><p class="ql-block">我用整个的生命</p><p class="ql-block">垒砌出一面面</p><p class="ql-block">记忆的写字板</p><p class="ql-block">我把璀璨夺目的歌谣</p><p class="ql-block">和我倔强而真挚的情思</p><p class="ql-block">写进了春天的怀抱</p><p class="ql-block">我热烈的爱</p><p class="ql-block">融化着春风细雨</p><p class="ql-block">我执着的信念</p><p class="ql-block">让世间的浪漫无悔无怨</p><p class="ql-block">我是春天里永远的微笑</p><p class="ql-block">是爱的誓言、幸福的花语</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">《花仙子》</b></p><p class="ql-block">我们是守护着春天的精灵</p><p class="ql-block">是奔跑在春天里的花仙子</p><p class="ql-block">我们在绿色的草叶间起舞</p><p class="ql-block">我们在广阔的原野里扎根</p><p class="ql-block">鲜亮的颜色</p><p class="ql-block">给了我们五彩缤纷的容颜</p><p class="ql-block">我们用最美的姿态</p><p class="ql-block">为生命唱歌</p><p class="ql-block">我们是爱,是暖,也是奉献</p><p class="ql-block">我们把自然给予我们的宠溺</p><p class="ql-block">全部还给了自然</p><p class="ql-block">我们用真情换来了春的苏醒</p><p class="ql-block">我们用生命的火焰</p><p class="ql-block">点亮生机勃勃的春天</p><p class="ql-block">我们是春的孩子</p><p class="ql-block">我们用盛大的绽放</p><p class="ql-block">为春天站岗</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">61.《王莽的桃花》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">王莽的桃花,在三月的阳光里开得如火如荼,仿佛是一大片粉色的云霞,飘落在雾蒙蒙的山脚下。远远望去,碧蓝的天,翠绿的山,一片一片挂在半空的粉黛和流动的白云交相辉映、错落有致,美得像梦里的仙境。 走近,那桃花便是一丛一丛、一树一树地蜂拥而来,开得蓬勃,开得张扬,开得十里八乡的人都惊叹着掩面说:这是人面桃花里的桃花呢。 桃花美到极致,灿烂到极致的时候,便有了妖娆与妩媚的风情。人们总喜欢用桃花来比喻情场上一些暧昧的事情,而王莽的桃花却不会给人这样的联想。王莽的桃花是留存在诗里,定格在画面里的桃花,它在这里是雅致的、是深情的。每年花开的时候,会很多的诗人汇聚在这里,他们在桃花树下,呷着山泉水泡的茶,听着古朴的埙乐,吟诵着千百年来,诗人们赞美桃花的诗句。也有画家,独自背着颜料和画板,一个人安静地在一棵桃树下,用画笔描摹着那些,开得正茂盛的花儿。</p><p class="ql-block">三月的王莽,似被桃花包围的童话,每一棵桃树,每一个扎着篱笆的院子,仿佛都藏着一些故事。说起来,这里的桃花离崔护见过的那些桃花隔得不远,那边的桃花是三两株安静地开着,而这边却是热热闹闹、红红火火、恍恍惚惚的,仿佛是刻意地,抢尽了城南桃花的所有风头。 王莽的桃花,开得最繁盛的地方,就在二龙塔下。沿着山坡往上走,抬眸就可以看见一片一片的粉、一片一片的白,一片一片的桃红、一片一片的翠绿,还有一片一片金黄的油菜花夹杂在期中,仿佛是油画师的调色板晕染了整个山坡。左手、右手都是一样的场景,一样的五颜六色,在坡道上行走,仿佛是在一幅巨大的油画里漫游。 去王莽看桃花,是长安人心心念念的事,每年,春风刚刚吹来的时候,这里的人就开始想着,王莽的桃花什么时候开呢?今年,是要穿什么样的衣裙去看桃花呢?他们去看桃花,好像不只是去看那些盛开的花儿,仿佛是要去找寻,自己的前世今生。假如桃花有灵气,一定会知道,每一朵花的花瓣上,都藏着一个女子,初恋时娇羞的红颜。 王莽的桃花是有仙气的,假如你在某一棵桃树下歇息,假如你不小心做了一个梦,你一定会梦见,那个叫崔护的才子。就在这里,在长安城南的一户农家的院子里,他看见了盛开的桃花。他看见了一个美丽的长安女子。一次意外的邂逅,一次深刻的怀念,就留下了一首,传唱千年的诗句:去年今日此门中,人面桃花相映红。人面不知何处去,桃花依旧笑春风。 春风年年来,桃花年年开。灼灼的粉白,浅浅的娇羞,似多情的山峦,多情的溪水,在春色中,萦绕着多情的时光。烟染娥眉,花施粉黛,秦岭的山水,在王莽三月桃花的点缀下,显得更加妩媚动人。这是每一朵花瓣都带着诗意的土地,这是被藏在梦里的----桃花源。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">62.《桃 花 劫》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">温一壶热酒去桃花林里等你</p><p class="ql-block">昨夜的雨淋湿了三月的记忆</p><p class="ql-block">你俏如桃花在梦中与我亲昵</p><p class="ql-block">让地老天荒变得遥遥无期</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我踩着粉色的花瓣去向阳的山坡等你</p><p class="ql-block">清风如酒醉了踏春的马蹄</p><p class="ql-block">我日夜兼程赶在桃花盛开的时候见你</p><p class="ql-block">你轻如蝉翼的长裙是我最暖心的回忆</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">醉卧在桃花树下想你</p><p class="ql-block">我用万亩桃花的热情喊你</p><p class="ql-block">时光深处留着我们惺惺相惜的痕迹</p><p class="ql-block">满山的桃花作证我依然爱你</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">饮尽这杯三月的美酒</p><p class="ql-block">又一次在梦里与你相遇</p><p class="ql-block">你用桃花做局让我在春风里烂醉如泥</p><p class="ql-block">我忘记归途就倒在这桃花树下等你</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">63.《一株桃花忆当年》</p><p class="ql-block">——观杨潮先生画桃花有感</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那一株桃花烈烈地开着,不在山崖,不在水边,也不在寂寞的村庄,它开在一张洁白的宣纸上,浅褐色的树干,桃红色的花瓣,朱红的花蕊,跳跃着一丝妩媚,一点柔情,只消浅浅的几笔,便将春色渲染的如火如荼。 </p><p class="ql-block">若没有炙热的爱,这一株桃花不会开的如此热烈,若没有淡然于世的心境,这一株桃花也不会开的如此决绝。 </p><p class="ql-block">当我第一眼看见这株桃花的时候,我突然就想站在这棵树下,着一席衣袂飘飘的长衫,燃一炷香,捧一本古籍,念一阙平仄相间的诗句。</p><p class="ql-block">这样的心境,只有在这幅画里可以寻觅,浓淡适宜的花瓣像诗,像词,也像藏匿在心里的那些柔情,不小心就把种种的爱意点燃。</p><p class="ql-block"> 独恋桃花,不止是因为陶渊明笔下的桃花谭和他恬淡无争的心境,更因为崔护的那首“人面桃花”和李白的“赠汪伦”,一个是“人面不知何处去,桃花依旧笑春风”。一个是“桃花潭水深千尺,不及汪伦送我情”。无论是爱情还是友情,在诗人笔下,都有着唯美的意境,而桃花在这里做了最好的陪衬。桃花的繁茂,桃花的妩媚,都与真情有关。桃花点缀了世间最美的风月,让情更浓,意更切。 </p><p class="ql-block">画桃花的人很多,能画出桃花的风骨与禅意的人却很少。而我眼前的这幅画,不仅画出了桃花的风骨,更有一种超然于画外的禅意。那苍劲的树干,是曲折委婉的人生,片片瘢痕,是花的魂魄,是岁月赋予生命的最严酷的印证。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">若不是看透了官场上那些尔虞我诈的日子,陶渊明或许就是一个普通的官员,过着简单的生活,也许他会和所有官人一样,随遇而安,平淡的终其一生。</p><p class="ql-block"> 但他却和别人不一样,他的心里有一片纤尘不染的桃花源,他摒弃了世俗意义上的成功,退归属于他自己的世界,他的桃花源里的花更妍,水更碧。他的心里除了诗还有超出诗外的风骨,对于一个诗人,再也没有什么能比心中拥有桃花源般的洁净,更为重要的东西了 。 </p><p class="ql-block">当年,陶渊明归隐田园的时候,念念不忘的或许就是这株桃花,它没有开在桃花源,没有开在水云边,它就开在诗人寂寞的心里。无论经历多少波折,无论陷入怎样饥寒交迫的困境,诗人心里的桃花,依然灼灼的开着,那是诗人终其一生坚守的情节,是恬淡旷远的胸襟。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">千年之后,当另外一个人用浅墨淡彩,将这株桃花再度勾勒出来的时候,竟让我有些感动。一尺宣墨、一寸流年、一株桃花、一把江山,究竟醉了谁的风月,究竟让谁为之心酸。</p><p class="ql-block">尽管时光已过去了多年,但一首诗,一片开在诗人心里的桃花源,让人们记住了功名之外的那些美好,田园还是曾经的田园,桃花依旧也是那年的桃花,只是换了朝代,也换了人间。</p><p class="ql-block">十里桃花三生缘,若每一朵花都是一首诗,那隐居桃源的日子,或许每时每刻都充满了浪漫的情怀。若心中有花,笔下有神,那么每一个安静的日子是不是都可以听见花开的声音。</p><p class="ql-block">我想若有缘,还是住在桃花溪边吧,夏看日落,春看花开,与世无争,岁月安好。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">64.《一年一清明,一岁一追思》</p><p class="ql-block">作者:吴旻 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">梨花风起,杨柳依依,又是一年清明至。清明,是芳菲四月里一个充满爱与回忆的梦,即使时光会走的很远,记忆永远不会变浅。</p><p class="ql-block">几乎每年的清明时节总会有一场细雨纷飞,有人说那是亲人留下的眼泪,也有人说那是离别的人对这个世界的不舍,细雨抚青山,漫漫是相思。更多的是一种牵挂在人间徘徊,因为满目山河皆是绵长的眷念。</p><p class="ql-block">清明节与春节、端午节、中秋节并称为中国四大传统节日。清明节又称踏青节、行清节,节期在仲春与暮春之交。</p><p class="ql-block">在历史发展中承载了丰富的文化内涵,全国因地域不同而又存在着习俗内容上或细节上的差异,各地节日活动虽不尽相同,但扫墓祭祖、踏青郊游是共同基本礼俗主题。</p><p class="ql-block">每逢清明时节,无论你身处何方,都会回乡参加祭祖活动,缅怀祖先。清明节,是中华民族最隆重的祭祖大节,属于礼敬祖先、慎终追远、弘扬孝道的一种文化传统节日。清明礼俗文化充分体现了中华民族礼敬祖先、慎终追远的人文精神。</p><p class="ql-block">清明节历史悠久,由来于上古时代的春祭活动,春秋二祭,古已有之。据现代人类学、考古学的研究成果,人类最原始的两种信仰,一是天地信仰,二是祖先信仰。“敬天法祖”信念自古延续,祭祖习俗经历代沿袭已成为清明节的一种固定的风俗。</p><p class="ql-block">清明这一节气,万物皆洁齐、生气旺盛、吐故纳新、气温也渐渐升高,大地呈现春和景明之象,此时,正是郊外踏青春游与行清墓祭的好时节,当我们走进美好的春日里,站在明媚的春光里感受着眼前的春情、春景,那一丝温凉的风吹过,心里不禁感慨万千,感恩那些逝去的伟大,你们用短暂的光,从人间路过,照亮这世界,让我们的生活繁花似锦。</p><p class="ql-block">这温情的风和轻柔的雨合奏成一曲壮丽的青春之歌,正如唐代诗人刘禹锡曾经写道:“天地英雄气,千秋尚凛然”!</p><p class="ql-block">清明,既是节气,又是追思故人的节日。在这个独特的日子里,我们一半明媚,一半忧伤,缅怀昨日,也憧憬明天,对于许多游子来说,为了生活的打拼,身在异乡,心里却留念故乡,也遥望远方,心念故人,也不负春光。</p><p class="ql-block">所有逝去的人与事,都化作回忆中的涟漪,温柔而痛楚。愿所有天堂的亲人一切安好,幸福绵长;愿每个尘世的亲人岁月静好,幸福余生!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">65.《春天 我要为你写首诗》</p><p class="ql-block">作者:阿紫。 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">春天</p><p class="ql-block">我要为你写首诗</p><p class="ql-block">我不忧伤,</p><p class="ql-block">要做那朵开在你心窝的花,</p><p class="ql-block">藏着你给的阳光</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">春天</p><p class="ql-block">你的手是暖的</p><p class="ql-block">你的唇,弯成一湖的清凉</p><p class="ql-block">我在你的眼睛里游啊</p><p class="ql-block">游成一条微笑的小鱼</p><p class="ql-block">被你染成甜中带苦</p><p class="ql-block">苦中带甜的芳香</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">春天</p><p class="ql-block">这条有花的河很长</p><p class="ql-block">想和你一起出走</p><p class="ql-block">想肩并着肩</p><p class="ql-block">一辈子住在你心海的中央</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">66.《月夜的思念》</p><p class="ql-block">——暨清明节</p><p class="ql-block">文/碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">夜,好长,</p><p class="ql-block">我独自一人在孤单的夜里想你。</p><p class="ql-block">CD机里恩雅的音乐弥漫在整个空间。</p><p class="ql-block">悠悠地缓缓地,</p><p class="ql-block">像是天籁传来的声音。</p><p class="ql-block">闭上眼睛,任思绪和音乐一起流淌</p><p class="ql-block">寂寞的天空,挂着冷冷的月,</p><p class="ql-block">不想开灯,</p><p class="ql-block">让静夜里那皎洁的月光洒进屋里。</p><p class="ql-block">坐在月光下,凝望着深邃的天空,</p><p class="ql-block">我的心在幽幽地想你。</p><p class="ql-block">月光印在我的脸上,</p><p class="ql-block">像你的手温柔的拂过,</p><p class="ql-block">我听见了心跳的声音,是你吗?</p><p class="ql-block">是你让月光在替你亲吻我吗?</p><p class="ql-block">我感悟着你的温柔,</p><p class="ql-block">轻轻地唤着你的名字,</p><p class="ql-block">我的心在月色下陶醉了。</p><p class="ql-block">纵使有山万座,水千条,</p><p class="ql-block">我乘着月色一样可以来到你身边。</p><p class="ql-block">没有什么是不能跨越的,</p><p class="ql-block">为了前世的约定,</p><p class="ql-block">我也要化做那风、那云彩、</p><p class="ql-block">隔着万水千山飞到你的身边。</p><p class="ql-block">一地的月色,一地的梦</p><p class="ql-block">相思在月色中越来越浓,</p><p class="ql-block">想你的夜也越来越长,</p><p class="ql-block">思念是一种幸福也是一种痛。</p><p class="ql-block">月色下,低低地吟唱着</p><p class="ql-block">你我都熟悉的那首歌,</p><p class="ql-block">我用相思的泪水写满了一地的思念。</p><p class="ql-block">眼眸中流淌着你的影子,</p><p class="ql-block">你看见我的忧伤,</p><p class="ql-block">看见我的泪水了吗?</p><p class="ql-block">如瀑的黑发在月色下泛着银色的光,</p><p class="ql-block">冷冷的季节,冷冷的夜。</p><p class="ql-block">无法触摸到你的一丝气息,</p><p class="ql-block">无法感知你的一分温情,</p><p class="ql-block">只有你的笑声依然在我耳边回响,</p><p class="ql-block">只有你的温柔依然留在我的掌心。</p><p class="ql-block">想要用手去抚摸那月色,</p><p class="ql-block">又害怕荡起心中的涟漪,</p><p class="ql-block">月光下的风铃不再歌唱。</p><p class="ql-block">在这寂寞的夜里,</p><p class="ql-block">风也不愿带来你的消息,</p><p class="ql-block">没有我的日子,你还好吗?</p><p class="ql-block">爱你的心在月色下默默潜行,</p><p class="ql-block">任凭自己坐在的黑暗的夜里</p><p class="ql-block">孤独地想你。</p><p class="ql-block">一样的星空下,看不见你的影子,</p><p class="ql-block">唯一的伴奏已剩下我满面的清泪</p><p class="ql-block">与心碎的声音。</p><p class="ql-block">弦已断,相思又如何?</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">67.《心灯》</p><p class="ql-block">——暨清明节</p><p class="ql-block"> 文/碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 那些灯火 在我心里忽明忽暗了很多年,我仿佛就是遗落在黑暗里的~一颗孤独的种子。</p><p class="ql-block">我不断地向远方眺望,我渴望光明,也渴望黑夜里能有一些明亮的灯火~,给我温暖~和希望。</p><p class="ql-block"> 渐渐明亮起来的,是内心升腾起的一种温度,我不知道是时间给了它一种 什么明亮的东西,还是周围的人群 给了我更多的温暖。</p><p class="ql-block">我的生命 在春夏秋冬的交替中不断地生长,我也在月明月缺的轮回中 体味着世间的冷暖情爱。 寒冷的夜里,我瑟瑟的站在街头 看凄清的世界里,人们漠然地从我身边走过。 </p><p class="ql-block">我开始渐渐懂得~,有些温暖 如坚强一般必须从自己的心头滋生。</p><p class="ql-block">那时候我很年轻。</p><p class="ql-block">年轻的时候不懂得一个人的气场 足够点燃内心的灯火,以为所有的力量和温暖 都需要从外界去汲取,以为快乐是喧嚣的世界、是别人的笑脸。</p><p class="ql-block">在我离开家乡的时候,母亲给了我一把故乡的泥土,让我走到哪里都带着。 </p><p class="ql-block">我以为这是一种暗喻,或者是一种吉祥的表示。 </p><p class="ql-block">后来我发现,它其实是生命的根,是种植心灯的土壤。</p><p class="ql-block"> 或许每个人的心里~~都有一盏灯吧, 有些灯光埋没在都市闪烁的霓虹中,有些却一直守候在自己内心 最安静的角落。</p><p class="ql-block">我时常告诉自己,不论外界的风雨有多大,内心的灯 一定不能泯灭,这是照亮我生命的心灯,它可以为自己导航。</p><p class="ql-block"> 我曾在风雨茫茫的海上远行,当船只离开码头的时候,眼前是无边无际的黑暗。</p><p class="ql-block">当所有的灯火都没有了方向,当外界不在给你温暖和依靠, 内心的坚强 是多么重要。</p><p class="ql-block">很多次我对自己说,除了你自己,没有任何人可以帮你,你要为自己点亮心灯,你就是你的灯塔,你就是自己的篝火。</p><p class="ql-block"> 那些日子,我点燃心灯寻找温暖,后来我渐渐发现,原来所有的温度都是自身的温度,我在照亮别人的时候,照亮了自己。</p><p class="ql-block"> 所以,我不再寻找,我坚信足够强大的气场可以点燃 自己的心灯,也可以 温暖身边 爱 你的人。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">68.《致岁月》</p><p class="ql-block">作者:崔军峡(河南)</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">岁月啊,你总是不紧不慢地走着,从不因谁的挽留而停下脚步。你用那无形的画笔,在我的脸上勾勒出一道道皱纹,在我的头上点缀上一缕缕白发。曾经,我试图抗拒,对着镜子中的自己皱眉,对着那几根白发发愁。可如今,我学会了允许,允许这一切自然地发生。</p><p class="ql-block">时间不会放过任何一个人,这是它的公平之处。它不会因为你的不舍,就让你停留在青春的巅峰;也不会因为你的恐惧,就让你免于衰老的侵袭。它就像一条永不停息的河流,奔腾向前,带着我们经历四季的更替,感受生命的起伏。我们都在这条河中漂泊,从懵懂的童年,到热血的青年,再到沉稳的中年,最后步入暮年。每一个阶段,都是岁月精心安排的风景,每一处风景,都值得我们用心去欣赏。</p><p class="ql-block">曾经,我总是心有不甘,不甘心岁月带走我的青春,不甘心岁月在我的身上留下痕迹。我努力地抓住那些美好的瞬间,试图将它们永远定格。然而,岁月却从不理会我的挣扎,它依然按照自己的节奏,悄然改变着一切。直到有一天,我突然明白,这种不甘只是一种徒劳。岁月的痕迹,是它给予我们的勋章,是我们经历风雨的见证。没有皱纹的脸,怎能承载这一生的悲欢离合?没有白发的头,又怎能彰显岁月的沉淀?</p><p class="ql-block">于是,我开始放下心中的不甘,开始接受岁月的馈赠。我开始欣赏那些皱纹,它们是我生命故事的注脚,是我情感经历的记录。每一道皱纹,都藏着一段回忆,或喜或悲,或深或浅。我开始珍视那些白发,它们是我岁月旅程的标记,是我成长的象征。每一根白发,都代表着一个阶段的结束,和另一个阶段的开始。</p><p class="ql-block">我不再羡慕那些永远年轻的脸庞,因为我知道,那些脸庞背后,可能没有我所经历的丰富。我不再害怕岁月的侵蚀,因为我知道,岁月的侵蚀,也是一种塑造。它让我变得更加成熟,更加睿智,更加懂得珍惜。</p><p class="ql-block">岁月啊,感谢你给予我的一切。感谢你让我明白,生命的美好,不仅仅在于青春的容颜,更在于岁月的沉淀。我会带着这份感恩,继续在这条岁月的长河中前行,用一颗坦然的心,去迎接每一个新的黎明,去拥抱每一个新的日落。</p><p class="ql-block">2025.04.02日于杭州湘江公寓</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">69. 《四月的阳光》</p><p class="ql-block">作者:林清玄</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 我最喜欢四月的阳光,四月的阳光不愠不火,透明温润,有琉璃的质感。四月的阳光,使每一朵花都如水晶雕成,在风里唱着希望之歌,歌声七色仿佛彩虹。四月的阳光,使每一株草都如翡翠繁生,在土地上写着明日之诗,诗章湛蓝一如海洋。在四月的阳光中,我们把冬寒的灰衣褪去,肤触着遥远天际传来的温热,使我想起童年时代,赤身奔跑过四月的田野。阳光就像母亲温暖的怀抱,我们跳入还留着去年冬寒的溪里戏水。</p><p class="ql-block">最后,我们带着全身琉璃的水珠躺在大石上,水一丝丝化入空气,我们就在溪边睡着了。在四月的阳光中,草原、树林、溪流、石头都是净土,至少对无忧的孩子是这样的。所以,不论什么宗教,都说我们应该胸怀一如赤子,才能进入清净之地。四月还是四月,温暖的阳光犹在,可叹的是我们都不再是赤子了。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">70.《拈花一笑》</p><p class="ql-block">作者/碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">花瓣在黄昏坠落</p><p class="ql-block">隐藏着未说出口的叹息</p><p class="ql-block">谁的指尖</p><p class="ql-block">沾满暮色的余温</p><p class="ql-block">将流年轻轻遮蔽</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">风穿过山谷</p><p class="ql-block">带着季节的脚步</p><p class="ql-block">一朵花,一片花</p><p class="ql-block">在寂静中</p><p class="ql-block">完成了它的轮回</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我们曾在此地</p><p class="ql-block">拈花一笑</p><p class="ql-block">笑容似两朵云</p><p class="ql-block">在天空短暂地重叠</p><p class="ql-block">又各自飘离</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">露珠在草叶上</p><p class="ql-block">写下透明的诗行</p><p class="ql-block">写下曾经的深情</p><p class="ql-block">而你的样子</p><p class="ql-block">却是其中最模糊的一句</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">花继续落着</p><p class="ql-block">落在时间的缝隙里</p><p class="ql-block">也落在</p><p class="ql-block">我们永远无法</p><p class="ql-block">再次重逢的春天里</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">2025年2月18日</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">71.《日出》</p><p class="ql-block">作者:梧丹梦</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">它在海浪的脊梁上缓慢爬行</p><p class="ql-block">这神赋予人间的力量</p><p class="ql-block">从大地的子宫里分娩出了一个圣婴</p><p class="ql-block">在天空的腹腔内行云流水</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">在黑夜关闭大门前发散全部的光</p><p class="ql-block">照亮白昼的铜墙铁壁</p><p class="ql-block">夜色笙歌以后</p><p class="ql-block">它等待第二次生还</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">每一次,我想读懂蓝色天空里</p><p class="ql-block">这布满爱恨情仇的火焰</p><p class="ql-block">我都只能闭上双眼</p><p class="ql-block">关于它在隐藏时光钟表里的真相</p><p class="ql-block">我心里那片壮阔的海洋</p><p class="ql-block">毫无波澜可言</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">72.《黄土无言》</p><p class="ql-block">作者:这把伞</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">黄土无言,永久静默</p><p class="ql-block">千年的故事,风雨雕琢</p><p class="ql-block">大地的厚重,历史的脉搏</p><p class="ql-block">岁月的车轮无情碾过</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">黄色的肌肤,质朴而沉默</p><p class="ql-block">每一粒尘土,都藏着过往的蹉跎</p><p class="ql-block">田垄,在怀中磅礴</p><p class="ql-block">麦浪,是深情的诉说</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">无言并非无情,无声并非冷漠</p><p class="ql-block">深沉的爱,滋养生活</p><p class="ql-block">小小村落,炊烟袅袅飘过</p><p class="ql-block">欢笑,在土坡上各得其所</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">守望着时光的穿梭</p><p class="ql-block">荣辱兴衰,从不曾辩驳</p><p class="ql-block">宽广的胸怀,包容世间所有的过错</p><p class="ql-block">给予人间栖息的院落</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">无论世间如何变幻</p><p class="ql-block">黄土依旧,坚守着那份执着</p><p class="ql-block">它是永恒的根基,灵魂的依托</p><p class="ql-block">无言中,荡漾着生命的蓬勃</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">2025/4/3</p> <p class="ql-block">73.《我看见他们的名字》</p><p class="ql-block">作者/关捷</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">在沈阳抗美援朝烈士陵园,我看见著名英雄杨根思、黄继光、邱少云、孙占元、杨连第。然而我还看见那些没有留下名字的英雄,那些顶天立地的英雄,那些天地为之动容的英雄。</p><p class="ql-block">那个为了探测火力点不惜充当活靶子让敌人打成鱼网人的战士</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那个在临终前,面向祖国方向敬礼的战士,他高声喊到:“祖国,我不回去了,祖国,你好好的。”</p><p class="ql-block">那个惟一的愿望就是想在未来的清明节会有红领巾给他扫墓的战士,他说:“孩子们,叔叔在天上保佑你们……</p><p class="ql-block">那个用鲜血染红爱情的战士,回国时,面对恋人的母亲跪倒在地,大叫:“娘。对不起,我没有把你女儿带回来……”</p><p class="ql-block">那个身中燃烧弹大声命令战友击毙自己的战士,他,他以壮烈的青春殉国……</p><p class="ql-block">那个双目失明爬了一个夜间终于爬回我军阵地的女战士,她说“战友们,我完成任务啦……</p><p class="ql-block">那个临之前嘱咐小兄弟回家替他多生几个儿子的战士,他融进了熊熊燃烧的火海……</p><p class="ql-block">那个为掩护战友们撤退肩负炸药包毅然扑向敌军坦克的战士……</p><p class="ql-block">那个在胜利到来之前迎着弹雨向前猛冲以死雪耻的战士……</p><p class="ql-block">大雨滂沱的深夜,那些站在汉江之岸高唱《志愿军之歌》为被江水卷走的连长送行的战士……</p><p class="ql-block">阴暗潮湿的山洞里,那些引爆炸药与敌人同归于尽的战士……</p><p class="ql-block">硝烟缭绕的战壕里,那悲壮的声音:“军长,请保留我们的番号,我们是七连最后的种子……”那,那英雄的八名战士……</p><p class="ql-block">在烈士陵园,我还看见一位98岁的将军面向墓碑庄严敬礼,他说:“我总在夜深人静,翻开战地日记,我抚摸那些无名的名字,他们的名字是1、2、3、4、5、6、7、8、9、10、100、1000、10000、10万、19万……</p><p class="ql-block">他们的名字是人民,他们是无名的战士!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">74.《青春的风》</p><p class="ql-block">作者:汪国真</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我不在乎多少梦幻已经成空</p><p class="ql-block">我不在乎多少追求都成泡影</p><p class="ql-block">在春天的季节里谁愿意是</p><p class="ql-block">醉生梦死醉死梦生</p><p class="ql-block">山峰挡不住我河流挡不住我</p><p class="ql-block">噢,一往无前</p><p class="ql-block">我是青春的风</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我不满足已经获得的骄傲</p><p class="ql-block">我不满足已经赢得的光荣</p><p class="ql-block">在年轻的心灵里谁不愿意</p><p class="ql-block">明明白白清清醒醒</p><p class="ql-block">鲜花留不住我,掌声留不住我</p><p class="ql-block">噢,一如既往</p><p class="ql-block">我是青春的风</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">75.《让一让》</p><p class="ql-block">作者:取悦自己</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">在朋友面前,让一让,友情会更稳固;在家人面前,让一让,家庭会更和睦;在同事面前让一让,工作会更轻松。君子让小人,让的是礼;好人让坏人,让的是品;男人让女人,让的是情;女人让男人,让的是爱。让,不是一种屈服,而是一种大度;让,可能一时委屈,却能减少冲突。</p><p class="ql-block">会让,你才是赢家,让了,你才是智者。让一让,让你的生活减少不必要的烦恼,让你的人生多一份看得见的美好。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">76.《走进四月 想起那首诗》</p><p class="ql-block">作者:吴德忱</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">一朵小花</p><p class="ql-block">在晚唐的四月绽放</p><p class="ql-block">一直开着,从未流殇</p><p class="ql-block">直至变成文字</p><p class="ql-block">闪烁诗的光芒</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那首花一样的小诗</p><p class="ql-block">被暮春小雨滋养</p><p class="ql-block">春草一绿</p><p class="ql-block">人们总是津津乐道的把它吟唱</p><p class="ql-block">那诗啊</p><p class="ql-block">被吟诵出翅膀</p><p class="ql-block">飘荡在大街小巷</p><p class="ql-block">飘荡在童声童稚的课堂</p><p class="ql-block">飘荡在悠哉悠哉的牧场</p><p class="ql-block">飘荡在杏花村的酒幌上</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那首小诗</p><p class="ql-block">最早被牧童的横笛</p><p class="ql-block">在人间四月天吹响</p><p class="ql-block">清明时节雨纷纷</p><p class="ql-block">路上行人</p><p class="ql-block">谁断魂</p><p class="ql-block">你断魂</p><p class="ql-block">我断魂</p><p class="ql-block">他断魂</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那首小诗</p><p class="ql-block">后来被祭祀的泪水</p><p class="ql-block">在通往黄泉的路上哀唱</p><p class="ql-block">清明时节雨纷纷</p><p class="ql-block">路上行人</p><p class="ql-block">谁不断魂</p><p class="ql-block">你不断魂</p><p class="ql-block">我不断魂</p><p class="ql-block">谁能不断魂</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">千年的文物</p><p class="ql-block">记载着</p><p class="ql-block">人民创造的辉煌</p><p class="ql-block">千年的风雨</p><p class="ql-block">让后人看到先祖的沧桑</p><p class="ql-block">那厚重的文化底蕴哟</p><p class="ql-block">彰显出文字的力量</p><p class="ql-block">那璀璨的文化哟</p><p class="ql-block">让人感慨</p><p class="ql-block">让人感伤</p><p class="ql-block">让人泪潸如雨</p><p class="ql-block">又让人神采飞扬</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">77.《我感到了阳光》</p><p class="ql-block">作者/王小妮</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我从长长的走廊走下去……</p><p class="ql-block">啊,迎面是刺眼的窗子,</p><p class="ql-block">两边是反光的墙壁,</p><p class="ql-block">阳光,我,</p><p class="ql-block">我和阳光站在一起!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">啊,阳光原来是这样强烈,</p><p class="ql-block">暖的人凝住了脚步,</p><p class="ql-block">亮的人憋住了呼吸。</p><p class="ql-block">全宇宙的光都在这里集聚。</p><p class="ql-block">我不知道还有什么存在,</p><p class="ql-block">只有我,</p><p class="ql-block">靠着阳光,</p><p class="ql-block">站了十秒钟。</p><p class="ql-block">十秒,</p><p class="ql-block">有时会长于一个世纪的四分之一。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">终于,</p><p class="ql-block">我冲下楼梯,</p><p class="ql-block">推开门,</p><p class="ql-block">奔走在春天的阳光里……</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">【作者简介】</b></p><p class="ql-block">王小妮,满族,1955年出生于吉林省长春市。中国当代诗人、作家。1988年加入中国作家协会。1999年获安高诗歌奖。2003年获得由《星星诗刊》《诗选刊》《诗歌月刊》联合颁发的“中国2002年度诗歌奖”。2004年获茶花杯艾青诗歌奖、华语文学传媒奖诗歌奖、新诗界诗歌国际奖、美国波士顿西蒙斯大学汉语诗歌奖。2012年获第五届珠江诗歌大奖。2019年获第二届草堂诗歌奖年度诗人大奖。</p><p class="ql-block">著有诗集《我的诗选》(1986)《我悠悠的世界》(1989)和《我的纸里包着我的火》(1999),另著有长篇小说《人鸟低飞》《方圆四十里》等。作品除诗歌外,涉及小说、散文、随笔等。</p> <p class="ql-block">78.《归鸟的倾诉》</p><p class="ql-block">作者:雨落</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">屋檐上翅膀蔓延</p><p class="ql-block">那是回归的鸟在停歇</p><p class="ql-block">它的羽毛轻颤</p><p class="ql-block">似在诉说曾经的漂泊</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">天空的辽阔留不住它的向往</p><p class="ql-block">归巢的信念在心中疯长</p><p class="ql-block">用目光丈量家的距离</p><p class="ql-block">风里传来阵阵思念的声响</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">翅膀划过天空和时光</p><p class="ql-block">带着疲惫和希望</p><p class="ql-block">在屋檐上</p><p class="ql-block">把远方的故事吟唱</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">诗人简介:</b></p><p class="ql-block">雨落,雨中花,生物科研工作者,黄果树文学加拿大国</p><p class="ql-block">际社社长。曾经的文艺少年、青年,喜欢文字的</p><p class="ql-block">静默表述和声音的灵动告白。作品曾在《钢都周</p><p class="ql-block">报》、《青年诗人》、《西河风韵》、《麒麟诗</p><p class="ql-block">刊》、《金声由你》、《黑龙江文学现代诗》、</p><p class="ql-block">《华文网》和《蝶恋花文学》发表。长居加拿大</p><p class="ql-block">多伦多。</p> <p class="ql-block">79.《雨巷彷徨》</p><p class="ql-block">作者/海棠依旧</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">撑一把褪色的伞,在雨巷彳亍,</p><p class="ql-block">雨滴叩打着伞面,似时光密语,</p><p class="ql-block">青苔在墙角蔓延,湿意肆意疯长,</p><p class="ql-block">陈旧的砖墙,渗出岁月的泪滴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">石板路坑洼不平,藏着往事的辙印</p><p class="ql-block">每一步,都踏响潮湿的记忆,</p><p class="ql-block">雨丝斜织,模糊了前方的风景,</p><p class="ql-block">我在朦胧中,寻找失落的曾经。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">远处的路灯,散发着昏黄光晕,</p><p class="ql-block">在雨幕中摇晃,像破碎的梦境,</p><p class="ql-block">我伸出手,试图抓住一缕光亮,</p><p class="ql-block">掌心却只留下雨水的冰凉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">巷口的老槐树,孤独地伫立,</p><p class="ql-block">枝桠在风中颤抖,似无声叹息,</p><p class="ql-block">枯叶飘零,划过我的肩膀,</p><p class="ql-block">带着秋的落寞,坠入泥泞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">耳边的雨声,交织成迷茫的网</p><p class="ql-block">困住了思绪,也困住了希望</p><p class="ql-block">我在雨巷的尽头徘徊又徘徊</p><p class="ql-block">期待着那道永不出现的曙光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雨滴顺着伞骨滑落,连成水帘</p><p class="ql-block">隔绝了世界,也隔绝了温暖,</p><p class="ql-block">发霉的木窗,透着微弱的光,</p><p class="ql-block">像濒死的星,闪烁着绝望。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我抱紧双臂,抵御这冷雨的侵袭。</p><p class="ql-block">灵魂在雨巷深处迷失了方向,</p><p class="ql-block">脚步拖沓,踢起浑浊的水花,</p><p class="ql-block">溅湿了裤脚,也溅湿了心房。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">头顶的乌云,沉甸甸地压着,</p><p class="ql-block">仿佛要将我,连同这雨巷埋葬,</p><p class="ql-block">而我依然执着地前行,前行,</p><p class="ql-block">哪怕希望,只是缥缈的幻象。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">在这悠长的雨巷,独自彷徨,</p><p class="ql-block">孤独如影随形,将我层层包裹。</p><p class="ql-block">雨还在下,不知疲倦地冲刷,</p><p class="ql-block">这充满失落与渴望的小巷。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">【作者简介】</b></p><p class="ql-block">海棠依旧,广西桂林临桂人,大学本科毕业,副高职称。临桂文联”两江文化研究会"秘书长,《两江文化》文学栏"艺苑风雅“编审。在刊物,平台发表了近200首诗,主要是古诗词,对古诗词有研究,如桂林头条,壮美八桂,中华诗艺韵有古诗词作品发表。</p> <p class="ql-block">80.《百年孤独》节选</p><p class="ql-block">作者:马尔克斯</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">等你老了,躺在床上</p><p class="ql-block">你会发现</p><p class="ql-block">那些你拼命去爱的人</p><p class="ql-block">连杯水都懒得给你倒</p><p class="ql-block">等你老了,走不动了</p><p class="ql-block">你会看清</p><p class="ql-block">你以为的依靠</p><p class="ql-block">早已把你当成负担</p><p class="ql-block">等你老了,独坐空房</p><p class="ql-block">你会明白</p><p class="ql-block">再多的钱</p><p class="ql-block">也换不回一句关心</p><p class="ql-block">等你老了,你会懂得</p><p class="ql-block">人生的下半场</p><p class="ql-block">拼的不是孩子</p><p class="ql-block">而是健康和心态</p><p class="ql-block">所以,别再为别人活了</p><p class="ql-block">趁现在,好好爱自己</p><p class="ql-block">活得精彩,活得洒脱</p><p class="ql-block">因为人生的终点</p><p class="ql-block">只有你自己</p><p class="ql-block">人这一生,只是路过</p><p class="ql-block">别等老了,才后悔</p><p class="ql-block">没为自己活过</p><p class="ql-block">你放不下的,别人早忘了</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">81.《点一根蜡烛,为你照亮》</p><p class="ql-block">作者/碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">那些悲伤以疼痛为刀,切开了我们的伤口,而时光却用温柔的手,悄悄地将它缝合…….</p><p class="ql-block">下雨了,下雨的清明,我听见了啜泣的声音,那是一点一点的雨滴,在替我们流泪。风也听见了雨的哭泣,它放缓了脚步,用最温柔的怀抱,拥抱着树枝上的花朵。</p><p class="ql-block">年年清明都会下雨,年年清明都会有无尽的思念。这世上原本有很多悲伤,是不忍回忆的,而清明时节,却由不得我们不去怀想。有些人在我们的生命里来过,给过我们很多快乐和美好的记忆,却又悄无声息地走了,头也不回的永远地走了,这是一件悲伤的事情,但又是我们不得不去面对的事情。</p><p class="ql-block">起初一直以为,有些人离我们而去,是我们无法承受,也不能接受的事实,那是天塌下来的痛,是锥心的苦楚。后来慢慢明白,你身边所有的人,都只是陪你走一程,而并非一生。</p><p class="ql-block">在我的生命里,有很多次这样的痛,从拒绝接受,到慢慢懂得,然后是渐渐明白。其实成长就是一次次的经历那些意想不到的痛楚,然后让伤口在身体里结疤的过程。</p><p class="ql-block">我们接受这个世界的爱,包括温暖也包括疼痛,这种痛和温暖一样都会在记忆里留痕,所有的痕迹便集结成生命的轨迹。那些给予我们温暖最多的人,也是会让我们感受到最痛的人。</p><p class="ql-block">年幼的时候,清明是一个和我们无关的一个节气。长大后,突然有一天,清明便与我们有了深刻的关联。这个日子无论天空是否下雨,心都会有点痛。也都会默默的在心里点一根蜡烛,为曾经陪伴自己走过一段路,又永远无法相见的人照亮。</p><p class="ql-block">这是一种爱的抚慰,也是一种温暖的感受,没有人能够独立于世间冷漠的度过一生,所以爱与被爱都是我们幸福与温暖的慰藉。而有些爱,历经了万苦千辛,陪伴了无数时光,却突然消失,那种痛,深入骨髓。</p><p class="ql-block">清明,总是不由得想起很多从身边走过,给过我很多爱和温暖的人。伤感的同时又觉得有些欣慰,不管怎样,他们都来过,看见过这个世界的好,我们彼此也都爱过,体味过人生的甘苦,生命不就是这样来来往往不断延续的吗?来过就好。</p><p class="ql-block">这个清明,我在苍白的纸上,写下你们的名字,再点一根蜡烛,为你们照亮。雨停的夜里,我们一起说说话吧,告诉我你们的故事,我也会告诉你们,你们离去的日子,我的一些经历。我知道,一定会有一双明亮的眼睛在默默地看着我,静静地听我诉说。</p><p class="ql-block">——End——</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">82.《灵魂是一个游子》</p><p class="ql-block">作者:<span style="font-size:18px;">周国平</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">*</span></p><p class="ql-block">如果你吃了一顿美餐,你会感到快乐。是什么东西在快乐呢?当然是你的身体。如果你读了一本好书,听了一支优美的乐曲,看到了一片美丽的风景,你也会感到快乐。是什么东西在快乐呢?显然就不是身体了,你只能说,是你的心灵、灵魂感到了快乐。</p><p class="ql-block">如果你犯了胃痛,摔了一跤,或者被虫子蜇了一口,你的身体会受疼痛的折磨。可是,如果你失恋了,你的亲人去世了,你想到了。自己有一天会死,或者你遭到了不义的事情,是你的哪一部分在痛苦呢?当然又是灵魂。</p><p class="ql-block">看起来,人有一个身体,又有一个灵魂,它们是有很大不同的东西。有些哲学家否认人有灵魂,他们把灵魂说成是肉体的一种功能。可是,如果没有灵魂,我们怎么解释上述种种精神性质的快乐和痛苦的根源呢?</p><p class="ql-block">灵魂是看不见、摸不着的,它不像眼睛、耳朵、胃、心脏、大脑那样是人体的一个器官,但是,根据人有着不同于肉身生活的精神生活,我们可以相信它是存在的。其实,所谓灵魂,就是承载我们的精神生活的一个内在空间。</p><p class="ql-block">人的肉身是很实际的,它要生存,为了生存便要求温饱,为了生存得更好还要到社会上去奋斗,去获取名利地位。人的灵魂就不那么实际了,它追求的是理想,是诸如真、善、美、信仰、思想、艺术之类的精神价值。我们把这种对理想和精神价值的追求称作精神生活。如果一个人只知道吃睡和赚钱,完全没有精神生活,我们就会嘲笑他没有灵魂,认为他与动物没有多大区别。</p><p class="ql-block">灵魂好像永远不会满足于现状,它总是太追求一种完美的境界。这种对理想境界的渴望从何而来?当人们看到美的形象,听到美的:音乐,我们的灵魂为何会感动和陶醉?一个未被污染的淳朴的灵魂,似乎自然而然地就喜欢美善的东西,讨厌丑恶的东西,它是怎么会具备这样的特性的?</p><p class="ql-block">古希腊最伟大的哲学家柏拉图对此给出一种解释。他推测,灵魂必定曾经在一个理想的世界里生活过,见识过完美无缺的美和善,所以,当它投胎到肉体中以后,现实世界里的未必完善的美和善的东西,会使它朦胧地回忆起那个理想世界,这既使它激动和快乐,又使它不满足而向往完善的美和善。</p><p class="ql-block">他还由此得出进一步的结论:灵魂和肉体有着完全不同的来源,肉体会死亡,而灵魂是不朽的。他的这个解释受到了后世许多哲学家的批评,被指责为神秘主义。使我感到奇怪的是,人们怎么没有听出柏拉图是在讲一个寓言呢?</p><p class="ql-block">他其实是想说,人的灵魂渴望向上,就像游子渴望回到故乡一样,灵魂的故乡在非常遥远的地方,只要生命不止,它就永远在思念在渴望,永远走在回乡的途中。至于这故乡究竟在哪里,则是一个永恒的谜。我们只好用寓言的方式说,那是一个像天堂 一样美好的地方。</p><p class="ql-block">灵魂是我们身上的神性,当我们享受灵魂的愉悦时,我们离动物最远而离神最近”</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">83.《爱,不要在我的葬礼上哀伤》</p><p class="ql-block">作者:满素洁</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">爱,不要在我的葬礼上哀伤</p><p class="ql-block">不要俯身看我看我</p><p class="ql-block">爱你一生的脸庞</p><p class="ql-block">不要哭</p><p class="ql-block">不要把泪滴在我的脸上</p><p class="ql-block">那样我会难受</p><p class="ql-block">为了你</p><p class="ql-block">我已经尽力活了很久</p><p class="ql-block">我其实厌了</p><p class="ql-block">这世俗的令我恶心的东西</p><p class="ql-block">我只是舍不得你,一个人</p><p class="ql-block">坐在那里苦苦想我 </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">爱,不要在我的葬礼上哀恸</p><p class="ql-block">不要跟我告别</p><p class="ql-block">不要让我仰望你</p><p class="ql-block">我担心我会后悔离去</p><p class="ql-block">你太悲痛的双眸</p><p class="ql-block">会唤醒我的沉睡</p><p class="ql-block">我只是换个地方想你</p><p class="ql-block">我的坟冢都是面对你的方向</p><p class="ql-block">我恨我死后也走不出你的世界</p><p class="ql-block">我的幽灵在凄凉孤独中漫步</p><p class="ql-block">期待着与你百年后的邂逅</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">爱,就不要给我举办葬礼了吧</p><p class="ql-block">我怕你的悲伤让我不肯离去</p><p class="ql-block">我怕我心疼地伸出手来</p><p class="ql-block">为你拭去泪水</p><p class="ql-block">我怕我又一次迷恋这世俗的愉悦</p><p class="ql-block">而玷污我的纯净</p><p class="ql-block">我是走了很久才达到这个境界</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">爱,死其实是生的开始</p><p class="ql-block">那样我才可以跟你自由地</p><p class="ql-block">看云起云落</p><p class="ql-block">我愿意我怎么努力都走不出你的掌心</p><p class="ql-block">而我虽死了</p><p class="ql-block">但并没有停止</p><p class="ql-block">我爱你的呼吸</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">作者简介:</b>满素洁:</p><p class="ql-block"> 诗人、作家、记者、教育工作者。现定居于美国芝加哥,美国阳光国际教育的创始人,桀骜传媒创始人,芝北中文中心校长,美国芝加哥记者协会会员,全美亚裔记者协会芝加哥分会荣誉会员,现在美国社区学院工作,曾任职英文版《中国妇女》杂志社和中国中央电视台,为双语记者、编导及翻译。2008年长江文艺出版社出版其第一部长篇小说《谁的天堂》,在海内外发行并被许多图书馆收藏。在诗歌创作方面,擅写爱情诗和哲理诗,同时也著有不少散文与短篇小说。</p> <p class="ql-block">84.《懂你的人最温暖》</p><p class="ql-block">作者:徐志摩</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">有时候,幸福</p><p class="ql-block">就是有一个懂你的人</p><p class="ql-block">懂,比爱更重要,</p><p class="ql-block">只一个微笑,一声问候,</p><p class="ql-block">便风轻云淡,踏实心安</p><p class="ql-block">懂,是世界上最温情的语言,</p><p class="ql-block">它是岁月的一种感动</p><p class="ql-block">如湖水,知道月的冰冷,月的柔美</p><p class="ql-block">它是心灵的一种呵护,</p><p class="ql-block">如微风掠过琴弦,</p><p class="ql-block">是心的共鸣,心的深刻</p><p class="ql-block">它是生命的一道风景,</p><p class="ql-block">如花摇曳在风雨中,却盛开在心间。</p><p class="ql-block">所谓懂你的人</p><p class="ql-block">并不是指对你的信息了如指掌</p><p class="ql-block">而是当所有人都以为你快乐的时候,</p><p class="ql-block">只有他知道</p><p class="ql-block">你笑容背后的感伤与坚强</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">85.《江南的旧时光》</p><p class="ql-block">作者:佚名</p><p class="ql-block"> * </p><p class="ql-block">在江南,每一次走过那些曲径回廊,每一次站在湿漉漉的青石板路上,都会听见悠悠的古乐和着绵绵的丝竹声隐隐传来。好像始终有人远远地在问:今夕何夕兮?今日何日兮?回过头,突然就有了一种时光被凝滞的感觉。</p><p class="ql-block">江南旧时光里的那些小巷是纵横交错的,它仿佛是沉浸在岁月里的一艘船,落满了尘埃,生满了苔藓。在这里,依稀可以寻见前世的足迹,也依稀可以看见母亲儿时那些跌跌撞撞的脚印。</p><p class="ql-block">时光从来不会倒流,但时光会把很久以前的日子,倒映在江南古镇的每一块墙砖上,路面上,以及那雕了花的屋檐上,房顶上。</p><p class="ql-block">我喜欢独自一人走在江南的小镇,我始终觉得,我是从江南的旧时光里走出来的人,所以我一次次地想去这样的地方寻找些什么。或许是人在变老的时候,总喜欢在过去的时光里,去追忆些什么吧。</p><p class="ql-block">很多小时候的事,我已无法再记起,但依稀有一些痕迹停留在成长的路途中。我不记得,我曾经在江南的小镇生活过,但每一次来到这里,我都会有一种回到了故乡的感觉。尤其是走过某一个老旧的房舍,突然听见里面传出苏州评弹的唱词,我就会呆呆的立在那儿,半天无法回神。</p><p class="ql-block">那旋律,那词曲早在我年幼的记忆里根深蒂固。那是一个思乡的梦,在母亲年轻的时候天天的吟唱,而我就是在母亲的唱词里,渐渐的熟悉了江南的那些吴侬软语,也是在母亲絮絮叨叨的讲述中,我熟悉了这陌生的江南。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">86.《陌上花,相思扣》</p><p class="ql-block">文/仓央嘉措</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">前世,</p><p class="ql-block">我为青莲,你为梵音,</p><p class="ql-block">一眸擦肩,惊艳了五百年的时光。</p><p class="ql-block">花绵绵而绽,</p><p class="ql-block">音靡靡而绕,</p><p class="ql-block">低眉含笑间,</p><p class="ql-block">谁的深情绚烂了三生石上的一见倾心?</p><p class="ql-block">今生,</p><p class="ql-block">你为高山,我为流水,</p><p class="ql-block">长风为歌,幽弦清音,</p><p class="ql-block">水流脉脉,岭秀倾情。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你一袭洒脱,</p><p class="ql-block">温柔了我的眉弯,</p><p class="ql-block">心舟过处,</p><p class="ql-block">谁的呼唤柔婉了谁的一帘幽梦?</p><p class="ql-block">从此,</p><p class="ql-block">晓露痴缠,星月为凭,</p><p class="ql-block">所有的心事旖旎,</p><p class="ql-block">所有的呢喃软语,</p><p class="ql-block">都,只为了你。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">从此,</p><p class="ql-block">我就在唐诗宋词里痴痴的等,</p><p class="ql-block">等你的一个凝眸,</p><p class="ql-block">将我的深情轻拥入梦;</p><p class="ql-block">我就在水墨丹青里脉脉的候,</p><p class="ql-block">候你的目光穿越红尘桑田,</p><p class="ql-block">轻轻滑过我颤栗的灵魂。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我知道,</p><p class="ql-block">你是我今生最美的相遇,</p><p class="ql-block">纵隔了天涯海角的距离。</p><p class="ql-block">一言相识,仿若倾心已久;</p><p class="ql-block">但凡交谈,已默默相惜。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你说,</p><p class="ql-block">我是你今生最美的童话,</p><p class="ql-block">我的温柔丰盈了你的传奇;</p><p class="ql-block">我说,愿得一人心,白首不相离。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">始终相信,</p><p class="ql-block">遇见是上天的恩赐,</p><p class="ql-block">也许,今生我就是为寻你而来。</p><p class="ql-block">想象着,</p><p class="ql-block">在落满枫红的小径上,</p><p class="ql-block">与你十指相扣,</p><p class="ql-block">不求地老天荒,只求莫失莫忘。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">想象着,</p><p class="ql-block">在这个冬季,</p><p class="ql-block">你的柔情微笑</p><p class="ql-block">会如雪花般开满我洁白的手臂,</p><p class="ql-block">沿思念的脉络疯长,</p><p class="ql-block">我会深情地握住这份幸福,</p><p class="ql-block">用你的名字取暖。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">没有人知道,</p><p class="ql-block">这世界上,究竟有多少情,</p><p class="ql-block">属于浅相遇,深相知;</p><p class="ql-block">更没有人知道,</p><p class="ql-block">这世界上,究竟有多少情,</p><p class="ql-block">属于默然相伴,寂静欢喜。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">于万千的人群中,</p><p class="ql-block">于无际涯的时光里,</p><p class="ql-block">一个人没有早一步,</p><p class="ql-block">也没有晚一步,</p><p class="ql-block">恰巧奔赴到你的人生中来,</p><p class="ql-block">这,何尝不是一种深深的缘?</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">87.《思念如雨》</p><p class="ql-block">文/冰橙</p><p class="ql-block">(一)</p><p class="ql-block">思念如雨,是一种无声的润泽,</p><p class="ql-block">在岁月的深处轻轻滋润,</p><p class="ql-block">那些被遗忘的碎片,</p><p class="ql-block">在雨丝中悄然降临。</p><p class="ql-block">雨点如诗,</p><p class="ql-block">淅淅沥沥写满眷恋,</p><p class="ql-block">回荡在心头,</p><p class="ql-block">寂寥的夜晚里无处消散,</p><p class="ql-block">思念是一首永不停歇的歌谣,</p><p class="ql-block">穿越时空,</p><p class="ql-block">在心的角落轻轻回荡,时时悠扬。</p><p class="ql-block">每一滴雨,</p><p class="ql-block">都是一段往事的泪滴,</p><p class="ql-block">在记忆的深处轻轻拨动,</p><p class="ql-block">悲伤抚慰成一种甘甜,</p><p class="ql-block">沉淀成一份绵长的情愫,</p><p class="ql-block">凝聚成独有的氛围。</p><p class="ql-block">而我在思念的雨幕中行走,</p><p class="ql-block">潮湿的脚印只是表象,</p><p class="ql-block">心灵的呼唤穿越虚空,</p><p class="ql-block">寻觅彼岸的答案。</p><p class="ql-block">思念如雨,绵绵不绝,</p><p class="ql-block">铭刻在时光的画卷上,</p><p class="ql-block">永远流淌,永不停歇,</p><p class="ql-block">直至永恒的尽头。</p><p class="ql-block">(二)</p><p class="ql-block">时光的风雨交错之际,</p><p class="ql-block">思念如雨,润泽心田,</p><p class="ql-block">细如泪滴,深如海洋,</p><p class="ql-block">雨声如歌,缠绕心尖,</p><p class="ql-block">是灵魂深处的回荡和悸动。</p><p class="ql-block">爱情如诗,</p><p class="ql-block">流淌在岁月的编织中,</p><p class="ql-block">悄然间,雨水洗涤了过往的痕迹,</p><p class="ql-block">每滴雨都沉淀着往昔的温暖,</p><p class="ql-block">在记忆的深处悠然徘徊。</p><p class="ql-block">雨丝如情,</p><p class="ql-block">轻轻拂过心间的弦音,</p><p class="ql-block">唤起那段深藏在灵魂深处的记忆,</p><p class="ql-block">思念如雨,</p><p class="ql-block">细密无声却执着坚定,</p><p class="ql-block">在寂静的夜晚,弥漫着爱的芬芳。</p><p class="ql-block">在风雨交加的梦境中,</p><p class="ql-block">我默默品味思念的雨滴,</p><p class="ql-block">感受那柔情缱绻,那深情厚谊,</p><p class="ql-block">爱情如雨,永不停歇。</p><p class="ql-block">(三)</p><p class="ql-block">宇宙无尽的宁静中,</p><p class="ql-block">思念如雨,细腻无痕,</p><p class="ql-block">洒落在存在的每一个细节,</p><p class="ql-block">如同时间的涓涓流转。</p><p class="ql-block">爱情如诗,披着思念的羽翼,</p><p class="ql-block">在虚无的边缘舞动,</p><p class="ql-block">雨滴铺展出情感的纷繁,</p><p class="ql-block">在心灵深处编织着悸动。</p><p class="ql-block">每一滴思念的雨水,</p><p class="ql-block">都是灵魂的深处涌动,</p><p class="ql-block">是遗忘的碎片,是爱恋的痕迹,</p><p class="ql-block">深深埋藏在记忆的海洋。</p><p class="ql-block">雨声如歌,</p><p class="ql-block">悠扬缠绕心弦,</p><p class="ql-block">寂静的夜晚,是思念的交响,</p><p class="ql-block">在虚幻的阴霾中,</p><p class="ql-block">寻觅爱的永恒,</p><p class="ql-block">思念如雨,永不褪色。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">88.《偶尔》 </p><p class="ql-block">文/林清玄</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">偶尔在人行道上散步,忽然看到从街道延伸出去,在极远极远的地方,一轮夕阳正挂在街的尽头,这时我会想:如此美丽的夕阳实在是预示了一天即将落幕。</p><p class="ql-block">偶尔在某一条路上,见到木棉花叶落尽的枯枝,深褐色的孤独地站在街边,有一种萧索的姿势,这时我会想:木棉又落了,人生看美丽的木棉花的开放能有几回呢?</p><p class="ql-block">偶尔在路边的咖啡座,看绿灯亮起,一位衣着朴素的老妇,牵着衣饰绚如春花的小孙女,匆匆地横过马路,这时我会想:那年老的老妇曾经是花一般美丽的少女,而那少女则有一天回成为牵着孙女的老妇。</p><p class="ql-block">偶尔在路上的行人陆桥站住,俯视着在陆桥下川流不息,往四面八方奔窜的车流,却感到那样的奔驰仿佛是一个静止的画面,这时我会想:到底哪里是起点?何处才是终点呢?</p><p class="ql-block">偶尔回到家里,打开水龙头要洗手,看到喷涌而出的清水,急促的流淌,突然使我站在那里,游乐深深的颤动,这时我想着:水龙头流出来的好象不是水,而是时间,心情,或者是一种思绪。</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">偶尔在乡间的小道上,发现了一株被人遗忘的蝴蝶花,形状象极了凤凰花,却比凤凰花更典雅,我倾身闻花香的时候,一朵蝴蝶花突然飘落下来,让我大吃一惊,这时我会想:这花是蝴蝶的幻影,或者蝴蝶是花的前生呢?</p><p class="ql-block">偶尔在山间的小池塘里,看到一朵红色的睡莲,从泥沼的浅地中昂然抽出,开出了一句美丽的音符,仿佛无视于外围的污浊,这时我会想:呀!呀!究竟要怎么样的历练,我们才能象这一朵清净之莲呢?</p><p class="ql-block">偶尔我们也是和别人同样的生活着,可是我们让自己的心平静如无波之湖,我们就能一明朗清澈的心情来照见这个无边的复杂的世界,在一切的优美、败坏、清明、污浊之中都找到智慧。我们如果是有智慧的人,一切烦恼都会带来觉悟,而一切小事都能使我们感知它的意义与价值。</p><p class="ql-block">在人间寻求智慧也不是那样难的,最要紧的是,使我们自己有柔软的心,柔软到我们看到一朵花中的一片花瓣落下,都使我们动容颤抖,知悉它的意义。</p><p class="ql-block">唯其柔软,我们才能敏感;唯其柔软,我们才能包容;唯其柔软,我们才能精致;也唯其柔软,我们才能超拔自我,在受伤的时候甚至能包容我们的伤口。</p><p class="ql-block">柔软心是大悲心的芽苗,柔软心也是菩提心的种子,柔软心是我们在俗世中生活,还能时时感知自我清明的源泉。</p><p class="ql-block">那最美的花瓣是柔软的,那最绿的草原使柔软的,那最广的大海是柔软的,那无边的天空是柔软的,那在天空自在飞翔的云,最是柔软!</p><p class="ql-block">我们的心的柔软,可以比花瓣更美,比草原更绿,比海洋更广,比天空更无边,比云还要自在。柔软是最有力量,也是最恒常的。</p><p class="ql-block">且让我们在卑湿污泥的人间,开出柔软清净的智慧之莲吧! </p><p class="ql-block"> - END -</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">89.《知足知不足》 </p><p class="ql-block">作者:季羡林</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">曾见冰心老人为别人题座右铭:“知足知不足,有为有不为。”言简意赅,寻味无穷。特写短文两篇,稍加诠释。先讲知足知不足。</p><p class="ql-block">中国有一句老话:“知足常乐。”为大家所遵奉。什么叫“知足”呢?还是先查一下字典吧。《现代汉语词典》说:“知足:满足于已经得到的(指生活、愿望等)。”如果每个人都能满足于已经得到的东西,则社会必能安定,天下必能太平,这个道理是显而易见的。可是社会上总会有一些人不安分守己,癞蛤蟆想吃天鹅肉。这样的人往往要栽大跟头的。对他们来说,“知足常乐”这句话就成了灵丹妙药。但是,知足或者不知足也要分场合的。在旧社会,穷人吃草根树皮,阔人吃燕窝鱼翅。在这样的场合下,你劝穷人知足,能劝得动吗?正相反,应当鼓励他们不能知足,要起来斗争。这样的不知足是正当的,是有重大意义的,它能伸张社会正义,能推动人类社会前进。除了场合以外,知足还有一个分(fèn)的问题。什么叫分?笼统言之,就是适当的限度。人们常说的“安分”、“非分”等,指的就是限度。这个限度也是极难掌握的,是因人而异、因地而异的。勉强找一个标准的话,那就是“约定俗成”。我想,冰心老人之所以写这一句话,其意不过是劝人少存非分之想而已。至于知不足,在汉文中虽然字面上相同,其含义则有差别。这里所谓“不足”,指的是“不足之处”, “不够完美的地方”。这句话同“自知之明”有联系。 </p><p class="ql-block">自古以来,中国就有一句老话:“人贵有自知之明。”这一句话暗示给我们,有自知之明并不容易,否则这一句话就用不着说了。事实上也确实如此。就拿现在来说,我所见到的人,大都自我感觉良好。专以学界而论,有的人并没有读几本书,却不知天高地厚,以天才自居,靠自己一点小聪明——这能算得上聪明吗?——狂傲恣睢,骂尽天下一切文人,大有用一管毛锥横扫六合之概,令明眼人感到既可笑,又可怜。这种人往往没有什么出息。因为,又有一句中国老话:“学如逆水行舟,不进则退。”还有一句中国老话:“学海无涯。”说的都是真理。但在这些人眼中,他们已经穷了学海之源,往前再没有路了,进步是没有必要的。他们除了自我欣赏之外,还能有什么出息呢? </p><p class="ql-block">古代希腊人也认为自知之明是可贵的,所以语重心长地说出了“要了解你自己”!中国同希腊相距万里,可竟说了几乎是一模一样的话,可见这些话是普遍的真理。中外几千年的思想史和科学史,也都证明了一个事实:只有知不足的人才能为人类文化做出贡献。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">90.《有为有不为》 </p><p class="ql-block">作者:季羡林</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">“为”,就是“做”。应该做的事,必须去做,这就是“有为”。不应该做的事必不能做,这就是“有不为”。在这里,关键是“应该”二字。什么叫“应该”呢?这有点像仁义的“义”字。韩愈给“义”字下的定义是“行而宜之之谓义”。“义”就是“宜”,而“宜”就是“合适”,也就是“应该”,但问题仍然没有解决。要想从哲学上、从伦理学上,说清楚这个问题,恐怕要写上一篇长篇论文,甚至一部大书。我没有这个能力,也认为根本无此必要。我觉得,只要诉诸一般人都能够有的良知良能,就能分辨清是非善恶了,就能知道什么事应该做,什么事不应该做了。 </p><p class="ql-block">中国古人说:“勿以善小而不为,勿以恶小而为之。”可见善恶是有大小之别的,应该不应该也是有大小之别的,并不是都在一个水平上。什么叫大,什么叫小呢?这里也用不着烦琐的论证,只须动一动脑筋,睁开眼睛看一看社会,也就够了。 </p><p class="ql-block">小恶、小善,在日常生活中随时可见,比如,在公共汽车上给老人和病人让座,能让,算是小善;不能让,也只能算是小恶,够不上大逆不道。然而,从那些一看到有老人或病人上车就立即装出闭目养神的样子的人身上,不也能由小见大看出了社会道德的水平吗? </p><p class="ql-block">至于大善大恶,目前社会中也可以看到,但在历史上却看得更清楚。比如宋代的文天祥,他为元军所虏,如果他想活下去,屈膝投敌就行了,不但能活,而且还能有大官做,最多是在身后被列入“贰臣传”, “身后是非谁管得”,管那么多干吗呀。然而他却高赋《正气歌》,从容就义,留下英名万古传,至今还在激励着我们全国人民的爱国热情。 </p><p class="ql-block">通过上面举的一个小恶的例子和一个大善的例子,我们大概对大小善和大小恶能够得到一个笼统的概念了。凡是对国家有利,对人民有利,对人类发展前途有利的事情就是大善,反之就是大恶。凡是对处理人际关系有利,对保持社会安定团结有利的事情可以称之为小善,反之就是小恶。大小之间有时难以区别,这只不过是一个大体的轮廓而已。大小善和大小恶有时候是有联系的。俗话说:“千里之堤,溃于蚁穴。”拿眼前常常提到的贪污行为而论,往往是先贪污少量的财物,心里还有点打鼓。但是,一旦得逞,尝到甜头,又没被人发现,于是胆子越来越大,贪污的数量也越来越多,终至一发而不可收拾,最后受到法律的制裁,悔之晚矣。也有个别的识时务者,迷途知返,就是所谓浪子回头者,然而难矣哉!</p><p class="ql-block"> 我的希望很简单,我希望每个人都能有为有不为。一旦“为”错了,就毅然回头。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">91.《人生,是一场悲喜交加的旅行》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">作者:毕淑敏</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">*</span></p><p class="ql-block">关于遗憾,我查过字典,字典里有各式各样的解释,我最喜欢的一个解释就是:</p><p class="ql-block">我们能够去满足的心愿,可是我们没有去完成,我们深感惋惜。</p><p class="ql-block">日本有一位医生,在他的工作当中就专门去照顾那些临终的病人。</p><p class="ql-block">他和大约一千名临终的病人,谈过以后,他总结出了二十五条人生的遗憾,其中包括:没有吃到美食,没有回过自己的故乡,自己的孩子没有结婚,等等。</p><p class="ql-block">我和这位医生也深有同感,因为我曾经去过临终关怀医院,也陪伴着那些临终的人,走向他们生命的最后时刻,也跟他们有过很多倾心的交谈。</p><p class="ql-block">我曾经到一间临终的病房,那是一位八十岁的老人,连他的儿女们都不再陪伴在他的身边了。他的儿女们都在外面说,他们不忍心看到那最后一刻,我说那我愿意进去陪伴他。</p><p class="ql-block">我走进那个房间,深深地吸了一口气。我觉得在这个空气里有很多很多临终病人,他最后吐出的气息。</p><p class="ql-block">然后我躺在那位老人的身边,摸着他的手,然后那个老人,轻轻地跟我说了一句话,他说:我觉得我这一辈子,怎么好像没活过啊?</p><p class="ql-block">我今天把这个故事和大家来分享,就是想说:</p><p class="ql-block">我们每一个人的生命都是一张单程的火车票,我们每一个人都没有拿到往返的那张票。</p><p class="ql-block">所以生命从我们出生那天开始,它就像箭一样地射向远方,我们能够在自己手里,把持住的就是我们此时此刻,这无比宝贵的生命。</p><p class="ql-block">我特别想说,我希望我们的理想服从于我们的价值观。</p><p class="ql-block">在我们的心里,能够燃烧起熊熊火焰的,并且给我们的一生以指引和动力的,是我们对于自己认为最美好的那些价值的追求。</p><p class="ql-block">汶川大地震后,北川中学打来电话,说希望让我到北川中学,去当一次语文老师。</p><p class="ql-block">那样的大震之后,他们的老师有伤亡,他们的同学有很多很多再也不能回到教室里,我要去跟他们讲“提醒幸福”。我觉得在这种困难的情况下,幸福在哪里。</p><p class="ql-block">但是那一次北川中学之行,给予了我巨大的教育。因为北川中学初中二年级,所有的同学们会聚在一起,他们告诉我说,他们是世界上最幸福的人。</p><p class="ql-block">我说你们说自己是最幸福的人,你能告诉我你们幸福在哪里。</p><p class="ql-block">后来他们告诉我说:“那么多人死了我们还活着,这就是幸福!”</p><p class="ql-block">我听了以后真的热泪盈眶,我才知道在生死面前,最宝贵的东西是什么。</p><p class="ql-block">我们重新享有我们生命的时候,一定要把自己价值观中,那些最重要的东西放在前面。</p><p class="ql-block">我之后出发到非洲去,我真的觉得那是我的一个愿望。</p><p class="ql-block">如果我不抓紧去实现它的话,我会越来越老,身体也会慢慢地有更多的问题,眼睛不再那样明亮,看不了非洲的动物,也许我的思维就不会那么敏捷。</p><p class="ql-block">对于那样灿烂的文化和悠远的历史,我理解起来,记忆起来,可能就会有困难。然后还要翻山越岭,万一自己跑不动被狮子追上了,是不是也有点危险?</p><p class="ql-block">所以如果你有愿望,如果你真的还有力量去实行它,我觉得你一定要即刻就出发,去完成自己的愿望,让自己更少地遗憾。</p><p class="ql-block">人生是一个漫长的过程,年轻是多么的好,但是请你们记得,记得有很多的东西,当你不懂的时候,你年轻;当你懂得了以后,你已年老。</p><p class="ql-block">那么让我们的理想不要变成化石,让我们现在就行动起来,去实践我们的理想,让我们的人生少些遗憾。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">92.《你来了》</p><p class="ql-block">作者:<span style="font-size:18px;">林徽因 </span></p><p class="ql-block"> 你来了,</p><p class="ql-block">画里楼阁立在山边,</p><p class="ql-block">交响曲由风到风,</p><p class="ql-block">草青到天!</p><p class="ql-block">阳光投多少个方向,</p><p class="ql-block">谁管?</p><p class="ql-block">你我如同画里人,</p><p class="ql-block">掉回头便就不见!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你来了,</p><p class="ql-block">花开到深深的深红;</p><p class="ql-block">绿萍遮住池塘上一层晓梦,</p><p class="ql-block">鸟唱着,树梢交织起细细枝柯,</p><p class="ql-block">白云却是我们,</p><p class="ql-block">悠忽翻过好几重天空!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你来了,</p><p class="ql-block">画里楼阁立在山边,</p><p class="ql-block">交响曲由风到风,</p><p class="ql-block">草青到天!</p><p class="ql-block">阳光投多少个方向,</p><p class="ql-block">谁管?</p><p class="ql-block">你我如同画里人,</p><p class="ql-block">掉回头便就不见! </p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">你来了,</p><p class="ql-block">花开到深深的深红;</p><p class="ql-block">绿萍遮住池塘上一层晓梦,</p><p class="ql-block">鸟唱着,</p><p class="ql-block">树梢交织起细细枝柯,</p><p class="ql-block">白云却是我们,</p><p class="ql-block">悠忽翻过好几重天空!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">93.《随风吹笛》</p><p class="ql-block">作者:林清玄</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">远远的地方吹过来一股凉风。</p><p class="ql-block">风里夹着呼呼的响声。</p><p class="ql-block">侧耳仔细听,那像是某一种音乐,我分析了很久,确定那是笛子的声音,因为萧的声音没有那么清晰,也没有那么高扬。</p><p class="ql-block">由于来得遥远,使我对自己的判断感到怀疑;有什么人的笛声可以穿透广大的平野,而且天上还有雨,它还能穿过雨声,在四野里扩散呢?笛的声音好像没有那么悠长,何况只有简单的几种节奏。</p><p class="ql-block">我站的地方是一片乡下的农田,左右两面是延展到远处的稻田,我的后面是一座山,前方是一片麻竹林。音乐显然是来自麻竹林,而后面的远方仿佛也在回响。</p><p class="ql-block">竹林里是不是有人家呢?小时候我觉得所有的林间,竹林是最神秘的,尤其是那些历史悠远的竹林。因为所有的树林再密,阳光总可以毫无困难的穿透,唯有竹林的密叶,有时连阳光也无能为力;再大的树林也有规则,人能在其间自由行走,唯有某些竹林是毫无规则的,有时走进其间就迷途了。因此自幼,父亲就告诉我们“逢竹林莫人”的道理,何况有的竹林中是有乱刺的,像刺竹林。</p><p class="ql-block">这样想着,使我本来要走进竹林的脚步又迟疑了,在稻田田硬坐下来,独自听那一段音乐。我看看天色尚早,离竹林大约有两里路,遂决定到竹林里去走一遭——我想,有音乐的地方一定是安全的。</p><p class="ql-block">等我站在竹林前面时,整个人被天风海雨似的音乐震摄了,它像一片乐海,波涛汹涌,声威远大,那不是人间的音乐,竹林中也没有人家。</p><p class="ql-block">竹子的本身就是乐器,风是指挥家,竹子和竹叶的关系便是演奏者。我研究了很久才发现,原来竹子洒过了小雨,上面有着水渍,互相摩擦便发生尖利如笛子的声音。而上面满天摇动的竹叶间隙,即使有雨,也阻不住风,发出许多细细的声音,配合着竹子的笛声。</p><p class="ql-block">每个人都会感动于自然的声音,譬如夏夜里的蛙虫鸣唱,春晨雀鸟的跃飞歌唱,甚至刮风天里涛天海浪的交响。凡是自然的声音没有不令我们赞叹的,每年到冬春之交,我在寂静的夜里听到远处的春雷乍响,心里总有一种喜悦的颤动。</p><p class="ql-block">我有一个朋友,偏爱蝉的歌唱。孟夏的时候,他常常在山中独座一日,为的是要听蝉声,有一次他送我一卷录音带,是在花莲山中录的蝉声。送我的时候已经冬天了,我在寒夜里放着录音带,一时万蝉齐鸣,使冷漠的屋宇像是有无数的蝉在盘飞对唱,那种经验的美,有时不逊于在山中听蝉。</p><p class="ql-block">后来我也喜欢录下自然的声籁,像是溪水流动的声音,山风吹抚的声音,有一回我放着一卷写明《溪水》的录音带,在溪水琤琮之间,突然有两声山鸟长鸣的锐音,盈耳绕梁,久久不灭,就像人在平静的时刻想到往日的欢愉,突然失声发出欢欣的感叹。</p><p class="ql-block">但是我听过许多自然之声,总没有这一次在竹林里感受到那么深刻的声音。原来在自然里所有的声音都是独奏,再美的声音也仅弹动我们的心弦,可是竹林的交响整个包围了我,像是百人的交响乐团刚开始演奏的第一个紧密响动的音符,那时候我才真正知道,为什么中国许多乐器都是竹子制成的,因为没有一种自然的植物能发出像竹子那样清脆、悠远、绵长的声音。</p><p class="ql-block">可惜的是我并没有能录下竹子的声音,后来我去了几次,不是无雨,就是无风,或者有风有雨却不像原来配合得那么好。我了解到,原来要听上好的自然声音仍是要有福分的,它的变化无穷,是每一刻全不相同,如果没有风,竹子只是竹子,有了风,竹子才变成音乐,而有风有雨,正好能让竹子摩擦生籁,竹子才成为交响乐。</p><p class="ql-block">失去对自然声音感悟的人是最可悲的,当有人说“风景美得像一幅画”时,境界便低了,因为画是静的,自然的风景是活的、动的;而除了目视,自然还提供各种声音,这种双重的组合才使自然超拔出人所能创造的境界。世上有无数艺术家,全是从自然中吸取灵感,但再好的艺术家,总无法完全捕捉自然的魂魄,因为自然是有声音有画面,还是活的,时刻都在变化的,这些全是艺术达不到的境界。</p><p class="ql-block">最重要的是,再好的艺术一定有个结局。自然是没有结局的,明白了这一点,艺术家就难免兴起“念天地之悠悠,独怆然而涕下”的寂寞之感。人能绘下长江万里图令人动容,但永远不如长江的真情实景令人感动;人能录下蝉的鸣唱,但永远不能代替看美丽的蝉在树梢唱出动人的歌声。</p><p class="ql-block">那一天,我在竹林里听到竹子随风吹笛,竟忘记了时间的流逝,等我走出竹林,夕阳已徘徊在山谷。雨已经停了,我却好像经过一场心灵的沐浴,把尘俗都洗去了。</p><p class="ql-block">我感觉到,只要有自然,人就没有自暴自弃的理由。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">94.《我 抚 摸 着 我 的 脊 梁》</p><p class="ql-block">作者:朝晖</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">脸上泛着母乳的光芒,</p><p class="ql-block">心里挂着早晨的太阳。</p><p class="ql-block">我的童年是嘹亮的儿歌,</p><p class="ql-block">人见人爱是我的日常。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">手指长成蘸满春风的画笔,</p><p class="ql-block">每一根都能绽放芬芳桃李。</p><p class="ql-block">肩胛隆起成校园跑道的弧度, </p><p class="ql-block">我的青春是喉结初恋的惊喜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">英雄的事迹在岁月里疯长,</p><p class="ql-block">我的肩头长出了一杆钢枪。</p><p class="ql-block">俊美军姿粘满敬畏的目光,</p><p class="ql-block">祖国前面有我鼓起的胸膛!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">当红色标语褪成泛黄的书夹,</p><p class="ql-block">我读着伤痕走进了象牙白塔。</p><p class="ql-block">脚步丈量着知识的力量轨迹, </p><p class="ql-block">论辫的思考让星光夜夜喧哗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">当思想的冻土被犁成沃壤, </p><p class="ql-block">振兴的号角从云霄中彻响。</p><p class="ql-block">人民出仆是而立之年的金色徽章,</p><p class="ql-block">故乡父老的恩情山高水长没齿难忘!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不惑之年我寻遍文化的不惑,</p><p class="ql-block">一支唢呐把高原的寒夜吹破。</p><p class="ql-block">万年飞瀑铸就不甘寂寞的性格,</p><p class="ql-block">从此我让自己站立成一条黄河!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">脊梁里流淌着人祖创世的神话,</p><p class="ql-block">胸腔中播放着两万年前的岩画。</p><p class="ql-block">混天绫是我脱贫攻坚的标配披挂,</p><p class="ql-block">天命之年看我文旅融合鲜衣怒马!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">全民阅读 悦读天下,</p><p class="ql-block">书香中国浸润着诗意年华。</p><p class="ql-block">那夜的网络灼热了万户千家,</p><p class="ql-block">声音的暖流收藏在海角天涯。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">中国龙翻卷国运昌盛,</p><p class="ql-block">新时代号角战鼓催征。</p><p class="ql-block">让世界听见 东方破晓的追梦,</p><p class="ql-block">国际中文运动 爆出最美和声!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">朗诵平权 是我们的一贯主张,</p><p class="ql-block">童颜鹤发 举杯邀来五洲月亮。</p><p class="ql-block">华人母语 让量子时代 点赞认同,</p><p class="ql-block">中文出海 航母破冰 于深蓝远洋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">某个黄昏 我的双鬓开始落雪,</p><p class="ql-block">花甲的皱纹 浸泡着关山冷月。</p><p class="ql-block">吟哦南宋壮怀 遥想北海持节,</p><p class="ql-block">我的胸口依然有 沸腾的血液!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">倘若妖孽 掀起惊涛骇浪, </p><p class="ql-block">我愿是长城 最硬的砖墙。</p><p class="ql-block">倘若寒流 冻结了和平的阳光,</p><p class="ql-block">我的白发 便是那报春的傲霜!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">既然选择了熔铸成钢, </p><p class="ql-block">纵使千度烈焰焚身 又有何妨。 </p><p class="ql-block">既然承诺了山河无恙,</p><p class="ql-block">哪怕粉身碎骨也要挺起金梅的脊梁! </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我的掌纹 正推出山呼海啸的波浪,</p><p class="ql-block">团队意志 仿佛光刻机的芯片印章。 </p><p class="ql-block">我庆幸自己没有高爵夙志财富情商,</p><p class="ql-block">征程总需要有人化作山脊夙夜掌灯。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">来吧,朋友,</p><p class="ql-block">让我们登上中华航母迎风高诵,</p><p class="ql-block">一起驶向星辰大海的诗和远方。</p><p class="ql-block">让世界听见东方有一棵不老扶桑,</p><p class="ql-block">正在挺起每一节脊梁 忘记了年龄!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">95.《最深处的芳香》</p><p class="ql-block">作者:林清玄</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">很小很小的时候,我就感觉到花是非常奇怪的,因为在家院的庭前种了桂花、玉兰和夜来香。到了晚上,香气随风四散,流动在家屋四周,可是这些香花都是白色的。反而那些极美丽的花卉,像兰花、玫瑰之属,就没有什么香味了,长大以后,才更发现这种截然不同的风格。</p><p class="ql-block">凡香气极盛的花,桂花、玉兰花、月桃花、百合花、栀子花、七里香,都是白色,即使有颜色也是非常素淡。而且它们开放的时候常是成群结队的,热闹纷繁。那些颜色艳丽的花,则都是孤芳自赏,每一枝只开出一朵,也吝惜着香气一般,很少有香味的。 </p><p class="ql-block">“香花无色,色花不香”,这真是一个惊人的发现,素朴的花喜欢成群结队,美艳的花喜爱幽然独处,也是惊人的发现。依照植物学家的说法,白花为了吸引蜂蝶传播花粉,因此放散浓厚的芳香,美丽的花则不必如此,只要以它的颜色就能招蜂引蝶了。我们不管植物学家的说法,单以“香花无色,色花不香”就可以给我们许多联想,并带来人生的启示。</p><p class="ql-block">在人生里,每一个人都有其独特非凡的素质,有的香盛,有的色浓,很少很少能兼具美丽和芳香的。因此我们不必欣羡别人某些天生的素质,而要发现自我独特的风格。当然,我们的人生多少都有缺憾,这缺憾的哲学其实简单:连最名贵的兰花,恐怕都为自己不能芳香而落泪哩!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">96.《轮回的老巷》</p><p class="ql-block">作者:白落梅</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">这是一条叫轮回的老巷,多少人在这里寻找散落的过往,其实故事早已改写了当初的模样。可流年为什么还要这样叫人神伤?一定有些什么被我不小心遗忘,否则,转角处的灯火不会那样的荒凉,否则,昨天留下的不会只是淡淡迷惘。</p><p class="ql-block">如果支付了一生的时光,那么是否就可以拥有我想要的地久天长?给我一段老时光,独坐在绿苔滋长的木窗下,泡一壶闲茶,不去管那南飞燕子何日才可以返家。不去问那一叶小舟,又会放逐到哪里的天涯。不去想那些走过的岁月,到底多少是真,多少是假。</p><p class="ql-block">这临水而筑的黛瓦白墙,从何时开始成了我梦里回不去的原乡。曾经那样仓促的背上行囊,想用年华,换取一段如水的过往。走过红尘陌上,品过浮世清欢,才知道,人生不过是梦一场。假如爱过的人,可以遗忘,假如犯下的错,值得原谅。</p><p class="ql-block">就许我,用剩余的时光,重新和这里的一草一木一瓦一檐,诉说衷肠。独倚幽窗,看转角处的青石小巷,一柄久违的油纸伞,遮住了低过屋檐的光阴,世事早已擦肩而过,我们又何必反复追忆,反复提起。</p><p class="ql-block">是时候和昨天告别了,忘记一切,也原谅一切,是真的忘记,做到心平气和,在安稳的现实里循规蹈矩的过日子。和某个平淡的人,一同老去,相约白头。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">97.《做像春天一样的女人》</p><p class="ql-block">作者:钟亮</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">女人,要是像春天一样多好,可以自我翻新,</p><p class="ql-block">永远有自我修复自我生长的力量。</p><p class="ql-block">可是,怎样才有翻新的力量?</p><p class="ql-block">总得先要在心里开垦出一片沃土吧,</p><p class="ql-block">然后收藏四季的雨露阳光,</p><p class="ql-block">在冬天慢慢积蓄发酵成肥料,时时耕耘,用心滋养。</p><p class="ql-block">像春天一样的女人,拥有自己精神世界的秘密花园,</p><p class="ql-block">花想开就开,草想长就长,种瓜就结瓜,种豆都得豆。多好!</p><p class="ql-block">像春天一样的女人,知道境由心造,</p><p class="ql-block">明白春天是自己经营的。</p><p class="ql-block">于是由内而外,由外到内,都细细勾勒或浓墨渲染,</p><p class="ql-block">包括经营自己的生活,经营自己的心态,经营自己的外在,</p><p class="ql-block">经营更绿色的空间——不管烂漫小情怀还是生活小细节,</p><p class="ql-block">都可以点染属于春天的质感,让平凡的日子变得温润而细腻、明媚而有光彩。</p><p class="ql-block">做春天一样的女人吧,坚持让美与爱一直在身边,</p><p class="ql-block">让生活有光,有暖,有梦想,有希望!</p><p class="ql-block">做春天一样的女人吧,即使四季的风景看过,</p><p class="ql-block">心底也依然留一份纯朴天真,看世界依然天朗气清。</p><p class="ql-block">像春天一样的女人,超脱于年龄的束缚,摆脱世俗琐屑的埋没,</p><p class="ql-block">超越忙碌生活对自己的忽略,越老越爱自己,</p><p class="ql-block">越活越爱生活,在时光中不断翻新,自得其乐!</p><p class="ql-block">在每段时光中去遇见不一样的自己,遇见不一样的美好。</p><p class="ql-block">亲爱的朋友,愿你四季花开绚烂,时时春意盎然,像春天一样!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">98.《掌灯的人》</p><p class="ql-block">作者:碑林路人</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block"> 黑暗的路上,总有一些勇敢的人在前面为我们掌灯,这些灯照亮了生命的路途,这些灯引领着我们走向文明之光…..</p><p class="ql-block"> 一个人对于世界的认知,是从他呱呱坠地的时候开始的。那时候,你是一无所知的孩子,你只能躺在母亲怀中的襁褓里,用无知的眼睛打量着周边的一切。母亲的笑容、母亲的眼神,和母亲絮絮叨叨的话语,就是你整个的世界。母亲是那个为你掌灯的人,她带着你一天一天的去认识你周边的人群,和你未知的世界。</p><p class="ql-block"> 母亲教会你说话,母亲扶着你走路,母亲告诉你善恶有别,母亲微笑着,看你一点点长大。母亲就是第一个为你掌灯的人,她让你不再惧怕这陌生的世界,她让你用快乐的心态,迎来生命的开始。</p><p class="ql-block"> 母亲牵着我们的手,走了很久很久的路,然后她放心地把我们交给了这个复杂的世界。母亲知道,未来的日子里,我们还会遇见很多在生命中为我们掌灯的人。母亲也知道,或许有一天,我们也会变成一个掌灯的人,像母亲一样,为我们的孩子,为陌生的人群,为向往光明的灵魂,点亮我们心中的灯。</p><p class="ql-block"> 人这一生,总是在黑暗中求索,在未知中求知,一路走来,你总会遇见许许多多为你掌灯的人。他们或许是你的老师,或许是你的好友,也或许仅仅只是一个陌生的路人、一个永远不曾谋面的智者。</p><p class="ql-block"> 我喜欢在陈旧的书籍里,寻找那个为我掌灯的人。在我最孤寂的时候,在我看不清楚这个世界的迷茫的日子里,我就会拿起一本书,在书中寻找那些可以启迪心智的闪光的灵魂。我知道,惟有与智者为伍,我寻找光明的方向才不会迷失,我也知道,在我前行的路上,站着无数个为我掌灯的人,他们用自己身上的光芒,照亮了我迷惘(wǎng)的行程。</p><p class="ql-block"> 为你掌灯的人,是你生命的贵客,他让你的灵魂不会孤单,他让你在认识这个世界、了解这个世界的时候,更清楚地认识了自己。</p><p class="ql-block"> 我在安静的夜里,常常问自己,你是谁?你到这个世界上来,是为了什么?假如这世上有无限的美好,你都不曾领略;假如这世上还有许多的苦难,你都不曾心痛,那你活在这个世上,还有什么意义?假如,你只是一个会吃会喝没有灵魂的人,那你又何必托生为人?</p><p class="ql-block"> 我感谢我的生命里,有无数智慧和勇敢的人们,他们在混沌的世间为我高举着火把,他们让我的生命不曾迷茫,他们为我的体内注满了人性的光芒。 </p><p class="ql-block"> 总有一些黑暗的黎明,会让我在梦中哭醒,总有一些彷徨的日子,会让我的心灵蒙上厚厚的灰尘。这时候,我就会用最安静的姿态,去寻找那些为我掌灯的人。</p><p class="ql-block"> 我相信,每一条求索或者求知的路上,一定都有一个智者静静地站在那里,他们以生命为火,引领着我们走向光明。</p><p class="ql-block"> 这个世界上,总有一些人可以与你在灵魂上相遇,或许你们从来不曾相识,或许你们一辈子都不需要谋面,但你们却相互为对方,掌起了心中最亮的一盏灯,这就是生命里最伟大的相遇!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">99.《父亲的微笑》</p><p class="ql-block">作者:<span style="font-size:18px;">林清玄</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">*</span></p><p class="ql-block"> “父亲的笑,是我一生中最温暖的阳光。即使在他最艰难的时候,他也总是用微笑告诉我:一切都会好起来的。” 我的父亲在我的印象大多是沉默的,但他总会在编篓的时满脸堆满了虔诚的微笑。在燥热的夏日,在堆满柳条的树阴下,父亲喜欢听着收音机编着他那大大小小的篓筐,挂上一副满足的笑脸。</p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">【1】忆爸爸和他的柳条筐</b></p><p class="ql-block">我家老屋的院子里有两棵树,一棵是樱珠,一棵是苹果树。</p><p class="ql-block">我年龄比较小,或许只对参与过的活计有印象,对苹果树和樱珠已经没有什么影响,只依稀记得有两棵树。樱珠树靠近窗户,院子南边是苹果树。</p><p class="ql-block">关于这两棵树,我影响最深的是爸爸在树荫下编篓子筐的情景。那时候家里大大小小的篮子,框子,篓子,都是出自爸爸的手,他们可能用来装苹果,装粮食,装蔬菜,甚至装粪土,似乎装尽所有可装之物,也装进了那些岁月里的烟火人家。</p><p class="ql-block">夏天闷热的午后,经常蹲在地上看爸爸干活。编篓子用的枝条,是莱茵河河堤边生长的紫穗槐和簸箕柳,家乡俗称面槐条子和柳树条子,这两大概天生就是编篓的材料,不像其他树木那样长成粗壮的枝干,它们的枝条直接从地上一簇一簇密密匝匝地抽生出来,细细长长,像少女的腰肢般柔软,富有弹性,非常适合编织。</p><p class="ql-block">爸爸在编织前做的准备工作是沤条子。在刚铲上新土的猪圈里放上水,把枝条在里面浸泡一两个小时,吸饱水分,然后堆放在厢房里,让表皮水分继续向里滋润,第二天就可以使用。</p><p class="ql-block">爸爸有一种专用的工具是“剐”,一种铁器,那是一种类似于陀螺的圆柱体,陀螺头部分成三棱,每个棱都是一个锋利的铁刃,能够轻松地将细细长长的枝条分劈成三瓣,扁平的枝条即节省资源,更适合编织。</p><p class="ql-block">爸爸从编织筐的底部编起,爸爸熟练的选择长度合适的枝条,给爸爸打下手,把一根根枝条递给爸爸,只记得长长的枝条在爸爸手中如线团一样,翻飞起舞,有时枝条互相压着,有时枝条相互穿插,有时横编有时竖编,眼花缭乱。</p><p class="ql-block">长期干农活的爸爸有一双粗糙的大手,我感叹于他在编织时居然能如此灵活,像姑娘拿着绣花针,穿针引线,轻盈优美。我也尝试过,细细的枝条在我的手中却变得僵硬,不听摆布,感慨“看花容易绣花难”。爸爸笑笑说“会看的看门道,不会看的看光景,”在旁边的我就是看光景的。</p><p class="ql-block">很快爸爸就编织出一个筐的底部,在底部四周,密密得插上竖枝,一个筐的雏形显现,然后就是编筐的四周。编筐的时候爸爸喜欢听收音机,收音机方方正正,有四条短腿几个旋钮,可以调频道和声音。他最喜欢听的是戏曲山东吕剧,《姊妹易嫁》《借年》《李二嫂改嫁》,咿呀咿呀哟的唱腔、欢快的锣鼓点,爸爸跟着哼唱,听到兴致处,脚打着节拍、嘴里唱着谱子,一板一眼和合拍,手舞足蹈地,手里的柳条成了二胡的弓子,唱尽兴了才开始继续编筐子。</p><p class="ql-block">他有时也听单田芳的评书《杨家将》《岳飞传》,岳母刺字,精忠报国、杨门女将巾帼不让须眉,我最早的时候认为的典故,也都是从评书里听到的。</p><p class="ql-block">那时没有电视、手机、电脑,收音机是劳作之余唯一的消遣。小小的院落,简单淳朴,幸福祥和,时光静静地流淌,年轻的爸爸在小院里编织着,编织未来、编织希望、编织我的童年。</p><p class="ql-block">一个星期左右,散发着柳枝清香的褐色新筐就大功告成。那种清香不是花香不是草香,而是略微带些薄荷味道,又像咖啡店飘散的淡淡的苦咖啡,那是一种刚从大地剥离出来的鲜嫩青涩的味道。一堆枝条如变魔术般成为一个大筐,我抚摸着光滑的枝条,赞叹不已,调皮地躺在筐里,晃悠晃悠,鲜嫩的枝条密密地编织,发出轻微的“格叽格叽”的声音。阳光透过苹果叶的缝隙,金光闪闪,疏影斑驳,我悠然地望着高高的蓝天和朵朵白云,凉爽的风吹过,心儿随着飘走的白云远去了。</p><p class="ql-block">院子里的樱株和苹果树不知道长了多少年,在春天抽芽开花,在夏日舒展枝条,长满繁茂的枝叶,仿佛在等一个承诺,一个爸爸每年都会坐在树荫下编篓的承诺,那些个稀疏平常的夏日,那台老式收音机,那些悠悠的从树荫下飘荡出来的戏曲,被爸爸编进了那些年的无数个框框篓子里,也编进了我深深的怀念里。。。。。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">100.《纯善的心》</p><p class="ql-block">作者/林清玄</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">我每一次去买花,并不会先看花,而是先看卖花的人,因为我认为一个人如果不能把自己打扮得与花相衬,是不应该来卖花的。惟有像花的人,才有资格卖花。像花的人指的不是美丽的少女,而是有活力,有风采的人。</p><p class="ql-block">所以,每次我看到俗人卖花,一脸的庸俗或势利,就会感到同情,因为我国民间有一种说法,有三种行业是前世修来的福报,就是卖花、卖伞和卖香。那是因为这三种行业是纯善的行业,对众生只有利益,没有伤害,可以一直和人结善缘。可叹的是,有的人是以痛苦埋怨的心在经营这纯善的行业。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我经常去花店,卖花的是一位中年妇人,永远笑着,很有活力;永远穿着干净而朴素,却很有风采。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">当我对她说起民间的说法,赞美她说:“老板娘一定是前世修来的福报,才能经营这纯善的行业呀!”</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">她笑得很灿烂,就像一朵花,不疾不徐地说:“其实,只要有纯善的心,和人结善缘,所有的行业都是前世修来的。” </p><p class="ql-block">——End——</p> <p class="ql-block">101.《零度以上的风景》</p><p class="ql-block">作者:北岛</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">是鹞鹰教会歌声游泳</p><p class="ql-block">是歌声追溯那最初的风</p><p class="ql-block">我们交换欢乐的碎片</p><p class="ql-block">从不同的方向进入家庭</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">是父亲确认了黑暗</p><p class="ql-block">是黑暗通向经典的闪电</p><p class="ql-block">哭泣之门砰然关闭</p><p class="ql-block">回声在追赶它的叫喊</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">是笔在绝望中开花</p><p class="ql-block">是花反抗着必然的旅程</p><p class="ql-block">是爱的光线醒来</p><p class="ql-block">照亮零度以上的风景</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">102.《红烛》</p><p class="ql-block">作者:靳以</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">为了装点这凄清的除夕,友人从市集上买来一对红烛。</p><p class="ql-block">划一根火柴便点燃了,它的光亮立刻就劈开了黑暗,还抓破了沉在角落上阴暗的网。</p><p class="ql-block">在跳跃的火焰中,我们互相望着那照映得红红的脸,只是由于这光亮呵,心也感到温暖了。</p><p class="ql-block">可是户外赤裸着的大野,忍受着近日来的寒冷,忍受那无情的冻雨,也忍受那在地上滚着的风,还忍受着黑夜的重压,……它沉默着,没有一点音响,像那个神话中受难的巨人。</p><p class="ql-block">红烛仍在燃着,它的光愈来愈大了,它独自忍受着那煎熬的苦痛,使自身遇到灭亡的劫数,却把光亮照着人间。我们用幸福的眼互望着,虽然我们不像孩子那样在光亮中自由地跳跃,可是我们的心是那么欢愉,它使我们忘记了寒冷,也忘记了风雨,还忘记了黑夜;它只把我们领到和平的境界中,想着孩子的时代,那天真无邪的日子,用朴质的心来爱别人,也用那纯真的心来憎恨。用孩子的心想来织造理想的世界,为什么有虎狼一般的爪牙呢?为什么有那一双血红的眼睛呢?为什么有鲜血和死亡呢?大人们难道不能相爱着活下去么?</p><p class="ql-block">可是突然,不知道是哪里的一阵风,吹熄了那一对燃着的红烛。被这不幸的意外所袭击,记忆中的孩子的梦消失了,我和朋友都噤然无声,只是紧紧地握着手。黑暗又填满了这间屋子,那风还不断地吹进来,斜吹的寒雨仿佛也有一点两点落在我的脸上和手上。凄惶的心情盖住我,我还是凝视着那余烬的微光,终于它也无声地沉在黑暗中了。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">103.《活着》节选</p><p class="ql-block">作者:余华</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">曾经以为,老去是很遥远的事,忽然发现,年轻已经是很久以前的事。时光好不尽用,抬眼已是半生。</p><p class="ql-block">所谓的中年危机,真正让人焦虑的不是孤单,不是贫穷,更不是衰老。而是人到中年,你才发现自己从来没有按照自己喜欢的方式活着。</p><p class="ql-block">这烟火人间,事事值得,事事也遗憾。该用多懂事的理智去压抑心中的不甘与难过,不需要刻意去遇见谁 也不需要勉强留住谁,凡是你想控制的,其实都控制了你。</p><p class="ql-block">天地都是你的,我们的手那么大,握不住的东西太多了,世间一切皆为空欢,你来皆大欢喜,你走,两手空空,唯一,属于你的,就是坚强的活着!</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">作者简介:</b>作者:余华</p><p class="ql-block">余华,汉族,1960年4月3日出生于浙江省杭州市,浙江嘉兴人,祖籍山东高唐,澳门城市大学荣誉博士,澳门城市大学教授,中国当代作家,中国作家协会委员会委员。</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">104.《忧伤的雨》</b></p><p class="ql-block">作者:<span style="font-size:18px;">林清玄</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">*</span></p><p class="ql-block">下雨的时候走在街上,有时会不自觉地落下泪来,心里感到忧伤。有阳光的时候走在街上,差不多都能保持愉快的心,温暖地看待世界。</p><p class="ql-block">从前不知道原因何在,后来才知道,水性不二,我们心中的忧伤不就是天上的雨吗?明性也不二,我们心中的温暖就会与阳光的光明相映。</p><p class="ql-block"> 下雨天特别能唤起我们的悲心,甚至会感觉到满天的雨也比不上这忍苦世间所流的泪。</p><p class="ql-block"> 由于世间是这样苦,雨才下个不停。我相信,在诸佛菩萨的净土一定是不下雨的,在那里,满空的光明里,永远有花香随着花瓣飘飘落下。</p><p class="ql-block">在苦痛的时候,我们真的可以感受到每一滴雨水,都是前世忧伤的泪所凝结。</p><p class="ql-block"> 雨,是忧伤世间的象征使我看见了每一位雨中的行人,心里都有着不为人知的隐秘的辛酸。</p><p class="ql-block"> 但想到我们今生落下的每一滴泪,在某一个时空会化成一粒雨珠落下,就感到抬头看见的每一颗雨珠都是我们心田的呈现。</p><p class="ql-block"> 下雨天的时候,我常这样祈愿:但愿世间的泪,不会下得像天上的雨那样滂沱。</p><p class="ql-block">但愿天上的雨,不会落得如人间的泪如此污浊。但愿人人都能有阳光的伞来抵挡生命的风雨。但愿人人都能因雨水的清洗而成为明净的人。</p><p class="ql-block">这样许愿时,感觉雨和泪都清明了起来。这样许愿时,使我知道,娑婆世界的雨也是菩萨悲心的感召。</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">105.《写在水上的字》</p><p class="ql-block">作者:<span style="font-size:18px;">林清玄</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">*</span></p><p class="ql-block">生命的历程就像是写在水上的字,顺流而下,想回头寻找的时候总是失去了痕迹,因为在水上写字,无论多么的费力,那水都不能永恒,甚至是不能成型的。 </p><p class="ql-block">如果我们企图要停驻在过去的快乐里,那真是自寻烦恼,而我们不时从记忆中想起苦难,反而使苦难加倍。 </p><p class="ql-block"> 生命历程中的快乐和痛苦、欢欣和悲叹只是写在水上的字,一定会在时光里流走。</p><p class="ql-block">身如流水,日夜不停流去,使人在闪灭中老去。 心如流水,没有片刻静止,使人在散乱中活着。 身心俱幻正如在流水上写字,第二笔未写,第一笔就流到远方。 </p><p class="ql-block">爱,也是流水上写字,当我们说爱的时候,爱之念已流到远处。 </p><p class="ql-block">美丽的爱是写在水上的诗,平凡的爱是写在水上的公文,爱的誓言是流水上偶尔飘过的枯叶,落下时,总是无声地流走。</p><p class="ql-block">既然是生活在水上,且让我们顺着水的因缘自然地流下去,看见花开,知道是花的因缘足了,花朵才得以绽放;看见落叶,知道是落叶的因缘足了,树叶才会掉下。 </p><p class="ql-block">在一群陌生人之间,我们总是会遇见那些有缘的人,等到缘尽了,我们就会如梦一样忘记他的名字和脸孔,他也如写在水上的一个字,在因缘中散灭了。 </p><p class="ql-block">我们生活着为什么会感觉到恐惧、惊怖、忧伤与苦恼,那是由于我们只注视写下的字句,却忘记字是写在一条源源不断的水上。水上的草木一一排列,它们互相并不顾望,只顺势流去。 </p><p class="ql-block">人的痛苦是前面的浮草思念着后面的浮木,后面的水泡又想看看前面的浮木。只要我们认清字是写在水上,就能够心无挂碍,没有恐惧,远离颠倒梦想。</p><p class="ql-block">在汹涌的波涛与急速的漩涡中,顺流而下的人,是不是偶尔抬起头来,发现自己原是水上的一个字呢?</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">106.《雨荷》</b></p><p class="ql-block">作者:<span style="font-size:18px;">张晓风</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">*</span></p><p class="ql-block">有一次,雨中走过荷池,一塘的绿云绵延,独有一朵半开的红莲挺然其间。</p><p class="ql-block">我一时为之惊愕驻足,那样似开不开,欲语不语,将红不红,待香未香的一株红莲!</p><p class="ql-block">漫天的雨纷然又漠然,广不可及的灰色中竟有这样一株红莲!像一堆即将燃起的火,像一罐立刻要倾泼的颜色!我立在池畔, 虽不欲捞月,也几成失足。</p><p class="ql-block">生命不也如一场雨吗?你曾无知地在其间雀跃,你曾痴迷地在其间沉吟——但更多的时候,你得忍受那些寒冷和潮湿,那些无奈与寂寥,并且以晴日的幻想度日。</p><p class="ql-block">可是,看那株莲花, 在雨中怎样地唯我而又忘我?当没有阳光的时候,它自己便是阳光。当没有欢乐的时候, 它自己便是欢乐!一株莲花里有怎样完美自足的世界!</p><p class="ql-block">一池的绿,一池无声的歌,在乡间不惹眼的路边——岂只有哲学书中才有真理?岂只有研究院中才有答案?一笔简单的雨荷可绘出多少形象之外的美善,一片亭亭青叶支撑了多少世纪的傲骨!</p><p class="ql-block">*</p><p class="ql-block">倘有荷在池,倘有荷在心,则长长的雨季何患?</p><p class="ql-block">*</p> <p class="ql-block">107.《老年》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">作者:梁实秋</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">*</span></p><p class="ql-block"> 时间走得很停匀,说快不快,说慢不慢。不知从什么时候起在宴会中总是有人簇拥着你登上座,你自然明白这是离入祠堂之日已不太远。上下台阶的时候常有人在你肘腋处狠狠的搀扶一把,这是提醒你,你已到达了杖乡杖国的高龄,怕你一跤跌下去,摔成好几截。黄口小儿一晃的功夫就窜高好多,在你眼前跌跌跖跖的跑来跑去,喊着阿公阿婆,这显然是在催你老。</p><p class="ql-block">其实人之老也,不需人家提示。自己照照镜子,也就应该心里有数。乌溜溜毛毵毵的头发哪里去了?由黑而黄,而灰,而斑,而耄耄然,而稀稀落落,而牛山濯濯,活像一只秃鹫。瓠犀一般的牙齿哪里去了?不是熏得焦黄,就是裂着罅隙,再不就是露出七零八落的豁口。脸上的肉七棱八瓣,而且还平添无数雀斑,有时排列有序如星座,这个像大熊,那个像天蝎。下巴颏儿底下的垂肉变成了空口袋,捏着一揪,两层松皮久久不能恢复原状。两道浓眉之间有毫毛秀出,像是麦芒,又像是兔须。眼睛无端淌泪,有时眼角上还会分泌出一堆堆的桃胶凝聚在那里。 </p><p class="ql-block">总之,老与丑是不可分的。尔雅:“黄发、齯齿、鲐背、耇老,寿也。”寿自管寿,丑还是丑。老的征象还多的是。</p><p class="ql-block">还没有喝忘川水,就先善忘。文字过目不旋踵就飞到九霄云外,再翻寻有如海底捞针。老友几年不见,觌面说不出他的姓名,只觉得他好生面善。要办事超过三件以上,需要结绳,又怕忘了哪一个结代表哪一桩事,如果笔之于书,又可能忘记备忘录放在何处。大概是脑髓用得太久,难免漫漶,印象当然模糊。 </p><p class="ql-block">目视茫茫,眼镜整天价戴上又摘下,摘下又戴上。 </p><p class="ql-block">两耳聋聩,无以与乎钟鼓之声,倒也罢了,最难堪是人家说东你说西。 </p><p class="ql-block"> 齿牙动摇,咀嚼的时候像反刍,而且有时候还需要戴围嘴。 </p><p class="ql-block">至于登高腿软,久坐腰酸,睡一夜浑身关节滞涩,而且睁着大眼睛等天亮,种种现象不一而足。 老不必叹,更不必讳。花有开有谢,树有荣有枯。桓温看到他“种柳皆已十围,慨然曰:‘木犹如此,人何以堪!’攀枝执条,泫然流泪。”桓公是一个豪迈的人,似乎不该如此。 </p><p class="ql-block">人吃到老,活到老,经过多少狂风暴雨惊涛骇浪,还能双肩承一喙,俯仰天地间,应该算是幸事。荣启期说,“人生有不见日月不免襁褓者”,所以他行年九十,认为是人生一乐,叹也无用,乐也无妨,生、老、病、死,原是一回事。</p><p class="ql-block">有人讳言老,算起岁数来斤斤计较,按外国算法还是按中国算法,好像从中可以讨到一年便宜。更有人老不歇心,怕以皤皤华首见人,偏要染成黑头。半老徐娘,驻颜无术,乃乞灵于整容郎中化妆师,隆鼻准,抽脂肪,扫青黛眉,眼睚涂成两个黑窟窿。“物老为妖,人老成精。”人老也就罢了,何苦成精? </p><p class="ql-block">老年人该做老年事,冬行春令实是不祥。西塞罗说,“人无论怎样老,总是以为自己还可以再活一年。”是的,这愿望不算太奢。种种方面的人欠欠人,正好及时做个了结。贤者识其大,不贤者识其小,各有各的算盘,大主意自己拿。 </p><p class="ql-block"> 最低限度,别自寻烦恼,别碍人事,别讨人嫌。“有人问莎孚克利斯,年老之后还有没有恋爱的事,他回答得好,‘上天不准!我好容易逃开了那种事,如逃开凶恶的主人一般。’”这是说,老年人不再追求那花前月下的旖旎风光,并不是说老年人就一定如槁木死灰一般的枯寂。 </p><p class="ql-block">人生如游山。年轻的男男女女携着手儿陟彼高冈,沿途有无限的赏心乐事,兴会淋漓,也可能遇到一些挫沮,歧路徬徨,不过等到日云暮矣,互相扶持着走下山冈,却正别有一番情趣。</p><p class="ql-block">白居易睡觉诗:“老眠早觉常残夜,病力先衰不待年,五欲已销诸念息,世间无境可勾牵。”话是很洒脱,未免凄凉一些。五欲指财、色、名、饮食、睡眠。五欲全销,并非易事,人生总还有可留恋的在。江州司马泪湿青衫之后,不是也还未能忘情于诗酒么?</p><p class="ql-block">*</p>