《禅院牡丹赋》

拂尘禅心

<p class="ql-block">摄影/王毅 </p><p class="ql-block">音乐/春之声</p><p class="ql-block">地址:四川乐山大佛禅院</p><p class="ql-block"> 乙巳蛇年4月2日 </p><p class="ql-block"> 《禅院牡丹赋》</p><p class="ql-block">朱墙拂影梵音悠,魏紫姚黄映碧流。</p><p class="ql-block">翠叶凝烟承露重,仙葩吐艳竞春酬。</p> <p class="ql-block">粉靥轻匀羞月魄,丹容乍绽动云眸。</p><p class="ql-block">恍如洛浦仙娥降,又似瑶台绮梦留。</p> <p class="ql-block">现代诗行融古韵,新枝旧蕊共清讴。</p><p class="ql-block">风摇锦绣千重浪,蝶舞繁华百尺楼。</p> <p class="ql-block">不与夭桃争俗艳,独同禅意写风流。</p><p class="ql-block">心香一瓣寄花讯,岁岁春光此处稠。</p> <p class="ql-block"> 《禅院牡丹曲》</p><p class="ql-block"> 乐山大佛禅院牡丹盛景-古韵篇</p><p class="ql-block">朱墙叠翠掩禅钟,魏紫姚黄韵未穷。</p><p class="ql-block">玉瓣凝脂承露白,丹霞染靥倚云红。</p><p class="ql-block">天香暗度梵音里,翠袖轻摇佛影中。</p><p class="ql-block">不羡武陵源上客,独留春意在禅宫。</p> <p class="ql-block"> 《禅院牡丹曲》</p><p class="ql-block"> <span style="font-size:18px;">乐山大佛禅院牡丹盛景</span> -新韵篇</p><p class="ql-block">看呐,禅院的风解开牡丹的绸缎,</p><p class="ql-block">粉的像揉碎的云霞,在绿叶间轻颤;</p><p class="ql-block">红的似燃烧的诗行,把春日点燃,</p><p class="ql-block">白的若素绢裁就,裹着月光的温婉。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block">古建飞檐托起花的浪涌,</p><p class="ql-block">一瓣一瓣,都是时光的惊叹号,</p><p class="ql-block">蜜蜂在花蕊里酿制甜蜜的现代诗,</p><p class="ql-block">而千年的风雅,正从花瓣纹路里漫逃。</p> <p class="ql-block">这里,牡丹是流动的画轴,</p><p class="ql-block">晕染着古典的工笔与现代的狂草,</p><p class="ql-block">当梵音与花香在空气里缠绕,</p><p class="ql-block">每一朵绽放,都是对生命最盛大的颂祷。</p>