<p class="ql-block">点评嘉宾</p> <p class="ql-block">张明新,山东人。足荣杯年度好诗词、《中华诗词》杂志两届中华好诗词、《当代诗词》杂志年度佳作、诗词中国两届一等奖获得者。被中华诗词学会授予诗词评论家称号。</p> <p class="ql-block">作者简介</p> <p class="ql-block">张忠江 山东省青岛市即墨区人,中华诗词学会会员,山东诗词学会会员,即墨诗词学会理事,首届即墨优秀诗人。崇尚文学,爱好读书,热爱生活,作品散见于《中华诗词》、《诗词月刊》、《历山诗苑》、《诗词家》、《中国诗词》、《诗词百家》、《星星诗刊》等刊物并其他网络平台。</p> <p class="ql-block">柳絮</p><p class="ql-block">如花似雪乱纷纷,休道身轻值几文。</p><p class="ql-block">借力东风君莫笑,无根我也上青云。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 如花似雪,柳絮之形也,身轻借风无根,柳絮之质也。咏絮讽世,含蓄而深刻。第二句不顺,休道不如谁道。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 咏柳絮者,历来褒贬不一,贬者居多,所以红楼梦中薛宝钗的“好风凭借力,送我上青云”被视为翻案词。此作似贬似褒,细品是表褒里贬,从身轻、借力东风、无根的语气上便知。含蓄细腻,别具一格。</p> <p class="ql-block">闲居有得</p><p class="ql-block">暮挽轩窗月,清辉照敝庐。</p><p class="ql-block">庭前三亩地,屋角几箱书。</p><p class="ql-block">兴起闻啼鸟,闲来理圃蔬。</p><p class="ql-block">陶然多自惬,何必恋樵渔。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 写诗写到这份上,水平应该说较高了,古雅规矩,中正稳健,几乎挑不出瑕疵。但跳出诗看,尚有提升空间。一是新不足,此作放到千百年前也合适,当代人应有当代人的意象、意境、词汇,周文彰会长讲好诗的标准把时代性放在首位,此作时代性差了点。二是奇不足,适当的奇,特别是奇句,能给读者以新鲜感,能加深印象,以至于流传,此作平淡了些。</p> <p class="ql-block">初冬夜坐有怀</p><p class="ql-block">寒晖浅浅暮云收,坐看轩窗上玉钩。</p><p class="ql-block">忽尔闻听鸿雁去,嘘嗟岁月有声流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 此作文从字顺,情景浑融,颇见功力。岁月有声流,指的是鸿雁之声,岁月有声即新颖,把鸿雁声比作岁月声,真没人说过,属于新奇,但能不能被方家接受还不好说。唐.韩琮“行人莫听宫前水,流尽年光是此声”,把水声比作岁月声非常贴切,因为岁月流逝和水流逝非常相像,但鸿雁声只是春秋两季,和岁月四季不同。个见。</p> <p class="ql-block">同学聚会登山有寄</p><p class="ql-block">相偕向翠微,拾级绿云肥。</p><p class="ql-block">兴逸弄秋水,怀幽醉夕晖。</p><p class="ql-block">凭高舒眼界,览秀荡心扉。</p><p class="ql-block">莫道弦歌远,悠悠思绪飞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 对仗工整,韵律和谐,意境宽达,有典有思。蕴藉,几无瑕疵,但也无惊人句。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">同学聚会有吟</p><p class="ql-block">送别朝阳近夕阳,聚谈忆念旧时光。</p><p class="ql-block">芳菲摇落添秋色,烟雨婆娑向晚凉。</p><p class="ql-block">遥想华年期凤翥,可怜衰鬓羡龙翔。</p><p class="ql-block">弦歌未绝犹盈耳,唯愿青春不散场。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 有送别朝阳近夕阳的感叹,有唯愿青春不散场的愿望,特别是不散场正切合聚会。最值得称道的是颔联,深具神韵,有几分恋旧,有些许哀怨,正是半百之人的精神写照,此联不输任何作手。</p> <p class="ql-block">雨后芍药</p><p class="ql-block">莫道春残少媚姿,从来芍药弄芳迟。</p><p class="ql-block">风流第一惹心动,恰是胭脂泪滴时。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 胭脂泪滴,雨后芍药形神尽现,语句风流。三四句涵作者深意,委婉含蓄,读者可各自体会。</p> <p class="ql-block">见人搂猫搂狗有作</p><p class="ql-block">萱堂唯恐屈儿身,茹苦含辛教做人。</p><p class="ql-block">子女未尝思反哺,怀中宠物比娘亲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 小时候被娘亲怀抱,成人后怀抱宠物,典型的事例,鲜明的对比,真实的反映了现实,不加评论,讽刺却入木三分。</p> <p class="ql-block">冬至有怀</p><p class="ql-block">四时循节序,冬至又阳生。</p><p class="ql-block">闲望云藏月,静听梅破声。</p><p class="ql-block">功名多俯仰,草木自枯荣。</p><p class="ql-block">莫作蹉跎叹,人间有不平。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 中二联佳,对仗工巧。颔联写景,景中有我。选字精工,藏比遮活,破有动感。颈联抒情,情中有景。识尘世,具哲理。最后的不平突兀,无根底。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">岁末感怀</p><p class="ql-block">与时俯仰又年关,汲汲营营不得闲。</p><p class="ql-block">夜半风高移冷月,樽前泪落湿衰颜。</p><p class="ql-block">每思有路功名盛,终愧无泉世事艰。</p><p class="ql-block">幸赖诗书舒壮志,心澄若水自潺湲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 对仗工稳,沉郁顿挫。诗中有气,很难得,且又有转折,不消极。无泉本来不稳,又与末句矛盾,可再酌。</p> <p class="ql-block">观中山公园菊展有作</p><p class="ql-block">素有坚贞气,寒霜何足畏。</p><p class="ql-block">大庭纵吐华,难觅东篱味。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 无限情怀纳于小绝,字少味厚。窄韵诗,见功力。素可视作双关,善炼字。大庭不妥,应为庭中,大庭是庭,庭中是菊。</p> <p class="ql-block">观《长安三万里》感怀</p><p class="ql-block">盛世长安似绮筵,文人武士舞蹁跹。</p><p class="ql-block">清醒最是关山月,冷眼旁观年复年。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 后两句深得咏史诗的精髓。沧桑,感慨,尽在千年关山月之冷眼。清醒二字至为关键,但由作者直接说出,便失了上乘。刘禹锡《金陵五题·石头城》:‘’山围故国周遭在,潮打空城寂寞回。淮水东边旧时月,夜深还过女墙来。‘’全诗无一字评说,情由景出,白居易赞美道:“我知后之诗人无复措词矣。”这才是最高境。</p> <p class="ql-block">山中</p><p class="ql-block">一架蔷薇起彩霞,红黄紫果缀枝丫。</p><p class="ql-block">鸡鸣犬吠穿林出,似有茅庐三两家。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评 :</p><p class="ql-block"> 像一幅有声画。似有,不如知有。手法如同宋画“深山藏古寺”的技巧。</p> <p class="ql-block">读书得趣</p><p class="ql-block">读书好似览群峰,旖旎风光涌入胸。</p><p class="ql-block">佳句犹如火花现,急忙提笔已无踪。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张明新老师点评:</p><p class="ql-block"> 首句喻的好,承句承的好。转句火花没抓住,可这现象抓住了,火花即灵感,稍纵即逝。三四句说出了许多诗人的亲身感受,所以易引共鸣。</p> <p class="ql-block">五四青年节感怀</p><p class="ql-block">总觉人生岁月长,浑浑从未惜流光。</p><p class="ql-block">而今蓦地再回首,不觉朝阳已夕阳。</p><p class="ql-block"></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 首句反常,一般是人生苦短,此却说总觉岁月长,读到承句方觉合道,原来是浑未惜流光。后两句是充实前两句,朝阳夕阳,证流光之速,是惜时之作。不俗在前两句,打了个埋伏。</p> <p class="ql-block">信步小院有感</p><p class="ql-block">婆娑翠竹绕书轩,日暖风清鸟语喧。</p><p class="ql-block">时有春梅香暗送,心疑小院是梁园。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评: </p><p class="ql-block"> 前三句是小院风景,最后一句是有感,即心疑小院是梁园。有书轩,有翠竹,有梅香,有鸟语,的是美雅。此梁园应是指广东佛山梁园,那里有书轩,而非汉朝梁园,名言曰,梁园虽好非久恋之家,与此处小院不宜。</p> <p class="ql-block">早春柳下有吟</p><p class="ql-block">叶醒才点碧,丝染已垂金。</p><p class="ql-block">剪剪清风里,流莺正弄音。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 一二句,正是早春柳象。碧,取玉石之意,才不至于和金色重。弄字选得好,见炼字功夫。</p> <p class="ql-block">疫情期间居家有思</p><p class="ql-block">青葱小院竹篱笆,陋舍三间是我家。</p><p class="ql-block">当下偏逢埋日雾,眼前不见弄云霞。</p><p class="ql-block">茶能慰藉心头躁,书易消除市井哗。</p><p class="ql-block">又及中秋明月夜,团圆或许最奢华。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">张老师点评:</p><p class="ql-block"> 没有口号,没有套话,没有说教,全用具象举动,深谙诗道。中秋夜团圆成奢事,正合疫中,但华奢不恰,且占去一个韵字,莫若可怜团聚竟成奢。又,市井哗,不是疫中景,不能以韵害意。</p>