诗配画一《万笏齐天》和《七律•再遊漓江》

傅以新

<p class="ql-block">万笏齐天 2025年 248㎝x×125㎝</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">七律•再遊漓江</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">又为搜奇到桂林,</p><p class="ql-block">江如白练绕簪忱。</p><p class="ql-block">众峰息语风情远,</p><p class="ql-block">万笏齐云意度深。</p><p class="ql-block">宛忆滩头寻牧笛,</p><p class="ql-block">还期竹下沐甘霖。</p><p class="ql-block">烟波依旧帆无影,</p><p class="ql-block">老调船歌已异音。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">注:</p><p class="ql-block">搜奇,语出清石涛画作《搜尽奇峰打草稿》之题字,亦其艺术之宗旨。</p><p class="ql-block">白练绕簪,唐韩愈《送桂州严大夫》有“江作青罗带,山如碧玉簪”句。</p><p class="ql-block">万笏,笏乃古代廷臣上朝所持手板,万笏形容群峰林立。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">`</p> <p class="ql-block">作品局部</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">题析</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天下奇景无重数,而像桂山漓水这样面积浩大的喀斯特峰林地貌则是绝无仅有。唐代文豪韩愈发出了绝世奇叹:“江作青罗带,山如碧玉簪”,这让后世诗家几乎再无从下手来描述甲天下山水之美。当代文人郭沫若却写诗嘲讽道:“罗带玉簪笑退之(韩愈字退之),青山绿水复何奇”,可惜他嘲弄了自己,他写的漓江诗未能让人记住一句。把江比作轻盈曲绕的罗带,把山比作积翠沉碧的玉簪,是韩愈的神来之笔 ,画家对此最有切身体会。桂山诸峰披满绿植,色深如碧玉,此回该如何表现?突然想起米氏云山,那是米芾父子为表现丘山在水气中的朦胧感而创造的技法。我在1984年《美术》发表的论文《米氏云山》中谈到,用横叠的椭圆形“米点”表现浮动的山色,是一种独特到绝致的个性符号,可赏而不可学,后世高克恭、董其昌凡用米点为主笔的画作,都被视作模仿,因此我对米点的偶然借用是十分谨慎的。在8尺的大幅作品中运用,这是首次,粗笔横拖,冀能与米点略异。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">链接</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">澄江染碧峰如洗(局部)</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">烟波江上(局部)</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">米点山月</p><p class="ql-block"><br></p>