元阳梯田歌

老匹夫

<p class="ql-block">元阳最美是梯田,弥历一千三百年。</p><p class="ql-block">雕镂丘壑千万级,变幻七彩夺天然。</p><p class="ql-block">忆昔迁徙登高原,虫蛇出没何荒蛮。</p><p class="ql-block">纵横幽谷少平地,耕播无奈哀牢山。</p> <p class="ql-block">哈尼健妇耐寒暑,依山开垦银锄举。</p><p class="ql-block">灌溉梯田水不绝,有时祷祝风和雨。</p><p class="ql-block">收成稻黍堪裹腹,部族绵瓞得传序。</p><p class="ql-block">百代千年筑复修,山河一改无遗处。</p><p class="ql-block">造化颔首叹无功,人间天上皆无语。</p><p class="ql-block">边陲僻壤少人知,一朝惊绝吾与汝。</p> <p class="ql-block">我来欲览天下美,云山嵯峨隔江水。</p><p class="ql-block">晨雾弥漫疑路绝,忽然山从人面起。</p><p class="ql-block">登高俯瞰白莽莽,忧心如焚情如死。</p><p class="ql-block">偶然一线孤光下,欢呼四起不绝耳。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">风摇雾散天光开,美景奔突入眼来。</p><p class="ql-block">山居隐现蘑菇顶,梯田屈曲相徘徊。</p><p class="ql-block">水镜新磨翻画影,此身犹疑在瑶台。</p><p class="ql-block">乘雾巡天访仙阙,人间天上两相猜。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">或映天青不染尘,或似天梭锦未裁。</p><p class="ql-block">或将本色迷客视,或翳云影见苍苔。</p><p class="ql-block">斑斓七彩次第出,层叠直下何壮哉。</p><p class="ql-block">造化也应惊人力,一霎神鬼发馀哀。</p><p class="ql-block">馀晖脉脉欲归时,水光犹恋旖旎姿。</p><p class="ql-block">何期一色赤如霞,斑驳不肯输琉璃。</p><p class="ql-block">耕牛陌上摇铃过,炊烟起处有来思。</p><p class="ql-block">暮霭林深闻啼鸟,静水幽澄故迟迟。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">嗟呼哉,</p><p class="ql-block">天下美景难缕数,元阳梯田岂遗误。</p><p class="ql-block">朝夕变幻不可期,风云每把佳人负。</p><p class="ql-block">天人共造求不得,三生一睹实际遇。</p><p class="ql-block">我今有幸逢大美,焉能不与众心同甘苦。</p>