<p class="ql-block"> <span style="font-size:20px;">孟浩然</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 孟浩然(689–740),名浩,字浩然,号孟山人,襄阳(现湖北襄阳)人,世称孟襄阳。因他未曾入仕,又称之为孟山人,長時間在故乡鹿门山隐居,或在吴、越、湘、闽等地漫游。晚年张九龄作荆州长史,召他为从事。是唐代著名的山水田园派诗人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 孟浩然的诗歌主要表达隐居闲适,羁旅愁思,诗风則清淡自然,以五言古诗見长。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 春 哓</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 春 晓</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 春眠不觉晓,处处闻啼鸟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 夜来风雨声,花落知多少。</span></p> <p class="ql-block">诗文款 春晓</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 溯江至武昌</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 溯江至武昌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span><span style="font-size:18px;">家本洞湖上, 岁时归思催。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 客心徒欲速, 江路苦邅回。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 残冻因风解, 新梅度腊开。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 行看武昌柳, 仿佛映楼台。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"></span></p> <p class="ql-block">诗文款 溯江至武昌</p> <p class="ql-block"> 行看武昌柳</p><p class="ql-block"> 仿佛映楼台</p> <p class="ql-block"> 孟浩然与李白结交为好友,成莫逆之交。唐开元十五年(7 2 7年)三月,浩然游扬州,途经武昌,遇李白。李白于黄鹤楼作诗送行。</p> <p class="ql-block"> 李 白</p> <p class="ql-block"> 故人西辞黄鹤楼</p><p class="ql-block"> 烟花三月下扬州</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 吉金樂石,以印记之。</p><p class="ql-block"> 《金石武昌城》一葉刻石,乙巳蛇年二月初二於武昌蓝湾。</p>