<p class="ql-block"> 早春的大地还沉浸在春寒料峭中,这几天天气睛和,气温略有回升,天鹅湖畔匡河边的梅树林象是得到了季节的指令,那些花骨朵儿悄悄然睁开了眼,陆陆续续地绽放着。她是春的使者,她在传递出早春的信息:红梅花都开了,春天还远吗?</p> <p class="ql-block"> 来到匡河公园的梅林边,微风徐拂,还没步入梅林,远远就闻到了空气中弥漫着的淡淡的清香。 </p> <p class="ql-block"> 渐渐走进梅树林,那种清香愈发浓郁。你瞧,那些花苞,有的已经挣脱束缚,正热烈地绽放,展示着她的娇艳,尽情享受着早春那柔和阳光的温馨;有的才刚刚挤出一点点白嫩嫩的尖瓣,试图拼命地挣脱束缚,含苞待放;有的还包裹着褐色的皮袄,象在沉睡中,似在等待春风妈妈的召唤。</p> <p class="ql-block"> 贴近花蕊,那香气沁入心脾,令人心旷神怡,似乎要醉了。小蜜蜂也闻到了香味,它悄悄地飞过来,轻轻地停在花蕊上,静静地享受那甜美的花蜜。微风徐来,蜜蜂与梅花随风摇曳,在这早春的时节里,共同演绎着大自然的和谐之美。</p> <p class="ql-block"> 匡河的梅花品种多,花期长,这是园林工错位栽种的杰作。那白梅的花瓣洁白无瑕,花香浓郁,极具高风亮节;那红梅花朵鲜艳,色彩浓烈,她是热情、勇敢的使者;那粉梅则象脸颊娇红的少女,温和而浪漫;还有那绿梅,如同翡翠般翠绿,充满生机和清新;那紫梅呢,像贪吃了紫色桑葚的小孩子的嘴唇,热烈而优雅……。</p><p class="ql-block"> 各种花色交错相间,构成了青橙黄绿青蓝紫极美画图,吸引了无数市民。梅园步道上,男男女女,老老少少,络绎不绝。或翩翩起舞,或闲庭信步,或驻足拍照,或小憩喝茶。他们与七色梅园融为一体,构成了醉美的画中画。</p> <p class="ql-block"> 娇小的梅花,之所以赢得大众喜爱与赞美,是因为她越是严寒,花儿开得越是鲜艳,有一种坚韧不拔、不屈不挠的精神;她选择春寒料峭之际义无反顾破蕾而出,而不盲从、不世俗、不随波逐流,始经坚守自己的信念、原则;她为万物萧条而又寒冷的季节平添了亮丽的色彩却从不与群芳争艳,有着谦慎的品质……</p> <p class="ql-block"> “宝剑锋从磨砺出,梅花香自苦寒来”。梅花,这娇小而美丽的花朵,正因为经历了冰雪严寒的考验,才更显她的傲骨与幽香。“梅花香自苦寒来”,这不仅仅是一种自然现象,更是一种可贵精神,它激励着人们在困难面前坚韧不拔,不屈不挠,敢于挑战,勇往直前。</p> <p class="ql-block"> 梅花香自苦寒来</p> <p class="ql-block"> 卜算子·咏梅</p><p class="ql-block"> 毛泽东</p><p class="ql-block"> 风雨送春归,</p><p class="ql-block"> 飞雪迎春到。</p><p class="ql-block"> 已是悬崖百丈冰,</p><p class="ql-block"> 犹有花枝俏。</p><p class="ql-block"> 俏也不争春,</p><p class="ql-block"> 只把春来报。</p><p class="ql-block"> 待到山花烂漫时,</p><p class="ql-block"> 她在丛中笑。</p> <p class="ql-block"> 梅 花</p><p class="ql-block"> 北宋•王安石</p><p class="ql-block"> 墙角数枝梅,凌寒独自开。</p><p class="ql-block"> 遥知不是雪,为有暗香来。</p> <p class="ql-block"> 梅 花</p><p class="ql-block"> 唐· 李中</p><p class="ql-block">群木方憎雪,开花长在先。</p><p class="ql-block">流莺与舞蝶,不见许因缘。</p> <p class="ql-block"> 卜算子·咏梅</p><p class="ql-block"> 宋·陆游</p><p class="ql-block"> 驿外断桥边,</p><p class="ql-block"> 寂寞开无主。</p><p class="ql-block"> 已是黄昏独自愁,</p><p class="ql-block"> 更着风和雨。</p><p class="ql-block"> 无意苦争春,</p><p class="ql-block"> 一任群芳妒。</p><p class="ql-block"> 零落成泥碾作尘, </p><p class="ql-block"> 只有香如故。</p> <p class="ql-block"> 忆 梅</p><p class="ql-block"> 唐· 李商隐</p><p class="ql-block">定定住天涯,依依向物华。</p><p class="ql-block">寒梅最堪恨,常作去年花。</p> <p class="ql-block"> 梅 花</p><p class="ql-block"> 元 王冕</p><p class="ql-block"> 三月东风吹雪消,</p><p class="ql-block"> 湖南山色翠如浇。</p><p class="ql-block"> 一声羌管无人见,</p><p class="ql-block"> 无数梅花落野桥。</p> <p class="ql-block"> 雪梅·其二</p><p class="ql-block"> 宋·卢钺</p><p class="ql-block"> 有梅无雪不精神,</p><p class="ql-block"> 有雪无诗俗了人。</p><p class="ql-block"> 日暮诗成天又雪,</p><p class="ql-block"> 与梅并作十分春。</p> <p class="ql-block"> 山园小梅· 其一</p><p class="ql-block"> 宋·林逋</p><p class="ql-block"> 众芳摇落独暄妍,</p><p class="ql-block"> 占尽风情向小园。</p><p class="ql-block"> 疏影横斜水清浅,</p><p class="ql-block"> 暗香浮动月黄昏。</p><p class="ql-block"> 霜禽欲下先偷眼,</p><p class="ql-block"> 粉蝶如知合断魂。</p><p class="ql-block"> 幸有微吟可相狎,</p><p class="ql-block"> 不须檀板共金樽。</p> <p class="ql-block"> 雪梅·其一</p><p class="ql-block"> 宋·卢梅坡</p><p class="ql-block"> 冬天梅花</p><p class="ql-block"> 梅雪争春未肯降,</p><p class="ql-block"> 骚人阁笔费评章。</p><p class="ql-block"> 梅须逊雪三分白,</p><p class="ql-block"> 雪却输梅一段香。</p> <p class="ql-block"> 上堂开示颂</p><p class="ql-block"> 唐·黄櫱禅师</p><p class="ql-block"> 尘劳迥脱事非常,</p><p class="ql-block"> 紧把绳头做一场。</p><p class="ql-block"> 不经一番寒彻骨,</p><p class="ql-block"> 怎得梅花扑鼻香。</p> <p class="ql-block"> 早 梅</p><p class="ql-block"> 唐·齐己</p><p class="ql-block"> 万木冻欲折,孤根暖独回。</p><p class="ql-block"> 前村深雪里,昨夜一枝开。</p><p class="ql-block"> 风递幽香去,禽窥素艳来。</p><p class="ql-block"> 明年如应律,先发映春台。</p>