初春时节的腊梅与蜜蜂,清风 手机摄影,2025年2月15日

清风

<p class="ql-block">蜡梅,也被称为黄梅,虽然名字中带有“梅”字,却与梅花并非同一种植物。梅花属于蔷薇科杏属,而蜡梅则是蜡梅科蜡梅属的独特植物。其花色以黄色为主,与蜂蜡的颜色相似,因此得名。</p><p class="ql-block">尽管风雪和苦寒都无法使其凋零,但蜡梅却在初春时节散发出迷人的香气。这种坚韧与美丽并存的精神,无疑成为了中国古诗词中冬日景象的重要象征。</p><p class="ql-block">鲜花盛开引蜜蜂,花蜜芬芳共缠绵。蜜蜂钟情于鲜花,鲜花绽放为蜜甜。</p><p class="ql-block">从初冬开始,腊梅便陆续开放,不论风雪多么猛烈,它都能顽强地挺立,直到初春时节,满园都是它的香气。在文人墨客的笔下,腊梅那幽幽的暗香和坚韧的品格总是与勤劳的蜜蜂紧密相连。“寒风中闻笛声悠扬,只担忧斜阳下冻蜂归去”;“蝴蝶翩翩蜜蜂逐,花梢蜜熟待君采”;“蜜蜂采花酿成蜡,取蜡为花亦其情。”中国古诗词中的冬天腊梅与蜜蜂,不仅描绘了自然的美丽,更寄托了文人雅士的相思情怀与高洁品格。</p> <p class="ql-block"> 腊梅</p><p class="ql-block"> 宋 郑刚中</p><p class="ql-block">缟衣仙子变新装,浅染春前一样黄。</p><p class="ql-block">不肯皎然争腊雪,只将孤艳付幽香。</p> <p class="ql-block">  《浣溪沙·琴川慧日寺蜡梅》</p><p class="ql-block"> 宋 吴文英</p><p class="ql-block">蝶粉蜂黄大小乔,中庭寒尽雪微销。一般清瘦各无聊。</p><p class="ql-block">窗下和香封远讯,墙头飞玉怨邻箫。夜来风雨洗春娇。</p> <p class="ql-block"> 腊梅 </p><p class="ql-block"> 宋 尤袤</p><p class="ql-block"> 破腊惊春意,凌寒试晓妆。</p><p class="ql-block"> 应嫌脂粉白,故染曲尘黄。</p><p class="ql-block"> 缀树蜂悬室,排筝雁著行。</p><p class="ql-block"> 团酥与凝蜡,难学是生香</p> <p class="ql-block">  《同家弟赋蜡梅诗得四绝句·其四》</p><p class="ql-block"> 宋 陈与义</p><p class="ql-block"> 一花香十里,更值满枝开。</p><p class="ql-block"> 承恩不在貌,谁敢斗香来。</p> <p class="ql-block"> 腊梅</p><p class="ql-block"> 元末明初 叶颙</p><p class="ql-block"> 春满紫绡裳,淡黄宫样妆。</p><p class="ql-block"> 蔷薇露下色,山麝晚来香。</p><p class="ql-block"> 月下开金盏,风前换玉裳。</p><p class="ql-block"> 尚馀风骨在,疏影卧寒塘。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 《腊梅》</span></p><p class="ql-block"> 清 钱蘅生</p><p class="ql-block"> 晓风帘自捲,春信占梅先。</p><p class="ql-block"> 腊蕊雪中破,清香小院前。</p> <p class="ql-block"> 《短韵奉乞腊梅》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 宋代 黄庭坚</span></p><p class="ql-block"> 卧云庄上残花笑,香似早梅开不迟。</p><p class="ql-block"> 浅色春衫弄风日,遣来当为作新诗。</p> <p class="ql-block"> 《院中腊梅盛开口占》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 清代 张洵佳</span></p><p class="ql-block"> 品格天生迥不群,寒梅腊底异香薰。</p><p class="ql-block"> 菊花仅有霜能傲,一片冰心让此君</p> <p class="ql-block"> 《菩萨蛮·腊梅》</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 宋代 韩元吉</span></p><p class="ql-block">江南雪里花如玉,风流越样新装束。恰恰缕金裳,浓熏百和香。</p><p class="ql-block">分明篱菊艳,却作妆梅面。无处奈君何,一枝春更多。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 《蜡梅一首赠赵景贶》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 宋 苏轼</span></p><p class="ql-block"> 天工点酥作梅花,此有蜡梅禅老家。</p><p class="ql-block"> 蜜蜂采花酿黄蜡,取蜡为花亦其物。</p> <p class="ql-block"> 蜂</p><p class="ql-block"> 唐代:罗隐</p><p class="ql-block">不论平地与山尖,无限风光尽被占。</p><p class="ql-block">采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜</p>