立春

苍老芳华

<p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8);">文/苍老芳华</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8);">图</b><b style="font-size:18px; color:rgb(237, 35, 8);">/网络</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:18px; color:rgb(237, 35, 8);"><span class="ql-cursor"></span></b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> “东风解冻,蛰虫始振。”这是华夏先民镌刻在甲骨上的宇宙密码。当青铜晷针将日影推至黄经315度,冰澌溶泄,北斗东指,万物便听见了来自星辰深处的敕令。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">  伸手触摸古卷里的春天,敦煌藏经洞的《四时纂要》,残页间仍留有唐人研墨的松烟香。农人观檐下冰棱消融的弧度,与紫禁城观象台上的铜圭表,丈量的是同一种天时。岭南的蕨芽顶破红土地时,漠北的骆驼刺正将根系探向冻土深处。鸟儿振翅划开晨雾,老茶人摘下今岁第一篓明前青,都是对光阴最郑重的投名状。立春不是时令更迭,而是文明在血脉深处的又一次苏醒。愿你我皆作传灯者,让这穿越三千年的天光,继续照亮我们的指纹与星空。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8);"> ......End......</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p>