四首《梅花》古诗词

孺子牛

<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  梅花,清逸幽雅,芳香馥郁,以其高洁、坚韧、谦逊的品质,成为了无数文人墨客笔下的宠儿。从唐诗到宋词,再到元曲,梅花以其独有的风姿,绽放出无尽的风采。</span></p> <p class="ql-block">《梅花》宋·王安石</p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">墙角数枝梅,凌寒独自开。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span>遥知不是雪,为有暗香来。</span></p> <p class="ql-block">《赠范晔》南北朝·陆凯</p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">折花逢驿使,寄与陇头人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span>江南无所有,聊寄一枝春。</span></p> <p class="ql-block">《早梅》明·道源</p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">万树寒无色,南枝独有花。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span>香闻流水处,影落野人家。</span></p> <p class="ql-block">《忆梅》唐·李商隐</p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">定定住天涯,依依向物华。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span>寒梅最堪恨,常作去年花。</span></p>