<p class="ql-block">其一</p>
<p class="ql-block">向晚观霜叶,残阳疏照林。</p>
<p class="ql-block">江枫羞带怯,篱菊爱怜忴。</p>
<p class="ql-block">渔火虹桥畔,牵牛织女衿。</p>
<p class="ql-block">几何图画美,晓看玉冰心。</p> <p class="ql-block">其二</p>
<p class="ql-block">琼妃临大地,除却世红尘。</p>
<p class="ql-block">后主春秋月,姜公渭水滨。</p>
<p class="ql-block">东篱不见菊,五柳可通神。</p>
<p class="ql-block">独钓寒江雪,孤舟蓑笠人。</p>
<p class="ql-block">其二</p>
<p class="ql-block">冬日的雪,如同琼妃降临大地,洗净了世间的一切尘埃。月光下的雪景,让人想起南唐后主的哀愁与姜太公垂钓渭水的宁静。东篱下的菊花已难寻踪迹,但陶渊明笔下的五柳先生似乎仍在雪中悠然自得。独自一人驾着孤舟,在寒江中垂钓,身披蓑衣头戴斗笠,那份孤独与淡泊,正是冬日雪景中最美的诗篇。</p>