《七绝.和南宋李唐诗题画》

如沐春风

<p class="ql-block">《题画》南宋.李唐</p><p class="ql-block">雨里孤村雪里山,看时容易画时难。</p><p class="ql-block">早知不入时人眼,多买朱砂画牡丹。</p> <p class="ql-block">《和题画》陈红嬿</p><p class="ql-block">雨入枌榆雪映山,轻铺水墨韵情难。</p><p class="ql-block">远观近看迷人眼,堪比胭脂画牡丹。</p> <p class="ql-block">《和题画》桐荫海棠</p><p class="ql-block">雨雪交加润远山,先生谦逊惧何难。</p><p class="ql-block">此幅水墨真功底,不误朱砂画牡丹。</p> <p class="ql-block">《和题画》张建华</p><p class="ql-block">雪染群峰谷寨寒,江山如画写生难。</p><p class="ql-block">哪知冷暖红尘里,一种清孤不等闲。</p> <p class="ql-block">《和题画》张建华</p><p class="ql-block">骤雪狂飙灰障眼,树遮山阻画风艰。</p><p class="ql-block">清泉一缕孤洁显,怎汇浊流媚苟涎。</p> <p class="ql-block">《和题画》 黄文槿</p><p class="ql-block">细雨孤村杳蔼山,幽居草舍仕途难。</p><p class="ql-block">柴扉深闭遮嗤眼,管甚谀葩媚牡丹。</p> <p class="ql-block">《和题画》成耀科</p><p class="ql-block">风雪交加远寨寒,画师下笔却心酸。</p><p class="ql-block">既然水墨违他意,何不金黄绘殿銮。</p> <p class="ql-block">《和题画》 任焕萍</p><p class="ql-block">题画松陵雪里山,烟村雨润影安闲。</p><p class="ql-block">莫思俗媚功名事,且享清心静乐欢。</p> <p class="ql-block">《 和题画》高莹</p><p class="ql-block">落叶枯枝雪满山,读诗容易写诗难。</p><p class="ql-block">痴心不怕遭人眼,鹤发银丝赛牡丹。</p> <p class="ql-block">《和题画》 高莹</p><p class="ql-block">白絮飞扬遍地寒,细描风景却艰难。</p><p class="ql-block">谁知难入风俗眼,宁愿出门画雪山。</p> <p class="ql-block">《和题画》许可</p><p class="ql-block">雪后烟村细雨寒,青山相伴水云间。</p><p class="ql-block">画师水墨描仙境,何用燕脂绘牡丹。</p> <p class="ql-block">《和题画 》常韦</p><p class="ql-block">月里黄昏镜里寒,感时容易画时难。</p><p class="ql-block">春风不韪时人面,攒就桃花做绣帘。</p> <p class="ql-block">《和题画》</p><p class="ql-block">其一</p><p class="ql-block">雾中孤寺雾中峦,描就朦胧绘就艰。</p><p class="ql-block">若晓难博尘世赏,且将重彩赋幽兰。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">其二</p><p class="ql-block">风中残月影中泉,赏罢欣然写罢难。</p><p class="ql-block">早觉难赢俗客意,聊挥浓墨绘青莲。</p><p class="ql-block">其三</p><p class="ql-block">云间远岫雾间川,望处悠然画处难。</p><p class="ql-block">已晓难逢青眼顾,宁倾翠色绘霜兰。</p><p class="ql-block">其四</p><p class="ql-block">烟中古渡雾中滩,观有闲情绘有难。</p><p class="ql-block">每念难招时辈赞,多调朱墨画金兰。</p><p class="ql-block">其五</p><p class="ql-block">霜间败叶此时潭,看去寻常作去难。</p><p class="ql-block">常叹难如人望好,勤施彩笔绘芝兰。</p>