<p class="ql-block"> 第四十一届武汉市金秋菊花展,在上级领导和各级部门的精心安排下,如期揭幕。迎来了大批爱好菊花的武汉市民和游客前来观光、欣赏。</p> <p class="ql-block"> 我爱千姿百态的菊花,也爱菊花展中的壮丽江城武汉。更爱菊花中的《唐诗宋词》,借以聊补自己的夕阳生活,也供大家一同欣赏。</p> <p class="ql-block"> 《不第后赋菊》</p><p class="ql-block">唐 黄巢</p><p class="ql-block">待到秋来九月八,</p><p class="ql-block">我花开后百花杀。</p><p class="ql-block">冲天香阵透长安,</p><p class="ql-block">满城尽带黄金甲。</p><p class="ql-block"> 此诗是作者久试不第后所抒发的憾慨和傲气。他借用金菊傲霜盛开与百花遇霜而凋零所形成的对比,赞美了菊花盎然生机的顽强生命力。也为日后自己的起义做足了思想铺垫。</p> <p class="ql-block">《菊花》</p><p class="ql-block">唐 元稹</p><p class="ql-block">秋丛绕舍似陶家,</p><p class="ql-block">应绕篱边日渐斜。</p><p class="ql-block">不是花中偏爱菊,</p><p class="ql-block">此花开尽更无花。</p><p class="ql-block"> 从诗文中我们尽会于诗人爱菊、赞菊的情操。</p> <p class="ql-block"> 咏菊</p><p class="ql-block">唐 白居易</p><p class="ql-block">一夜新霜著瓦轻,</p><p class="ql-block">芭蕉新折败荷倾。</p><p class="ql-block">耐寒唯有东篱菊,</p><p class="ql-block">金粟初开晓更清。</p> <p class="ql-block"> 饮洒(其五)</p><p class="ql-block">东晋 陶渊明</p><p class="ql-block">结庐在人境,而无车马喧。问君何能尔?心远地自偏。采菊东篱下,悠然见南山。山气日夕佳,飞鸟相与还。此中有真意,欲辨已忘言。</p><p class="ql-block"> 揭示了诗人那种在东篱之下采摘菊花的悠然,才是人生真正的追求。</p> <p class="ql-block">饮酒(其七)</p><p class="ql-block">东晋 陶渊明</p><p class="ql-block">秋菊有佳色,</p><p class="ql-block">裛露掇其英。</p><p class="ql-block">泛此忘忧物,</p><p class="ql-block">远我遗世情。</p><p class="ql-block">一觞虽独尽,</p><p class="ql-block">杯尽壶自倾。</p><p class="ql-block">日入群动息,</p><p class="ql-block">归鸟适林呜。</p><p class="ql-block">啸傲东轩下,</p><p class="ql-block">聊复得此生。</p><p class="ql-block"> 一个想得开看得远,一边欣赏菊花,一边喝着美洒的人生惬意,跃然纸上。诗人表达了自己容易满足的人生,也是更容易感知幸福的人生。</p> <p class="ql-block"> 野菊</p><p class="ql-block">唐 王建</p><p class="ql-block">晚艳出荒篱,</p><p class="ql-block">冷香著秋水。</p><p class="ql-block">忆向山中见,</p><p class="ql-block">伴蛩石壁里。</p> <p class="ql-block"> 醉花阴 </p><p class="ql-block">薄雾浓云愁永昼</p><p class="ql-block">宋 李清照</p><p class="ql-block">薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。佳节又重阳,玉枕纱窗,半夜凉初透。 </p><p class="ql-block">东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不消魂,帘卷西风,人比黄花瘦。</p><p class="ql-block"> 这是最悲情的菊花写照。描述了诗人在那种尽管有淡淡的菊花清香中,品苦酒,伤情感,凉气全身浸透的意境而不能自拔。</p> <p class="ql-block"> 寒菊</p><p class="ql-block">宋 郑思肖</p><p class="ql-block">花开不并百花丛,</p><p class="ql-block">独立疏篱趣未穷。</p><p class="ql-block">宁可枝头抱香死,</p><p class="ql-block">何曾吹落北风中。</p><p class="ql-block"> 表达了诗人宁可隐居在苏州一和尚庙里,穷困潦倒。却不为元朝为官效力的英雄气概。</p> <p class="ql-block">重阳席上赋白菊</p><p class="ql-block">唐 白居易</p><p class="ql-block">满园花菊郁金黄,</p><p class="ql-block">中有孤丝色似霜。</p><p class="ql-block">还是今朝歌酒席,</p><p class="ql-block">白头翁入少年场。</p><p class="ql-block"> 诗人虽己岁入暮年,借喻白菊与众少年聚在一起,不觉孤寂、苍老,依然充满活力。也赞美菊花的自信与恒定。无惧岁月沉淀的变化,永远美丽灿烂、刚劲、坚毅。</p> <p class="ql-block"> 赵昌寒菊</p><p class="ql-block">宋 苏轼</p><p class="ql-block">轻肌弱骨散幽苑,</p><p class="ql-block">更将金蕊泛流霞。</p><p class="ql-block">欲知却老延龄药,</p><p class="ql-block">百草摧时始起花。</p><p class="ql-block"> 此诗充分表达了诗人对菊花那种“秀于外,慧于中”的品行赞美。</p> <p class="ql-block">鹧鸪天 寻菊花无有戏作</p><p class="ql-block">宋 辛弃疾</p><p class="ql-block">掩鼻人间臭腐场,</p><p class="ql-block">古来唯有酒偏香。</p><p class="ql-block">自从来往云烟畔,</p><p class="ql-block">直到而今歌舞忙。</p><p class="ql-block">呼老伴,共秋光。</p><p class="ql-block">黄花何处避重阳?</p><p class="ql-block">要知烂漫知时节,</p><p class="ql-block">直待西风一夜霜。</p><p class="ql-block"> 诗中表达了诗人刻意要离开臭腐熏天的官场。回到家乡,牵手老伴,过着清闲的日子,去观看美好的时光。</p> <p class="ql-block">满江红 </p><p class="ql-block">雨后荒园</p><p class="ql-block">金 段克己</p><p class="ql-block">雨后荒园,郡卉尽,律残无射。疏篱下,此花能保,英英鲜质。盈把足娱陶令意,夕餐谁似三闾洁?到而今,狼籍委苍苔,无人惜。</p><p class="ql-block">堂上客,须空白。都无语,怀畴告。恨因循过了,重阳佳节。飒飒凉风吹汝急,汝身弧持应难定。漫临风,三嗅绕芳丝,歌还泣。</p><p class="ql-block"> 诗人借诗喻今,表达了誓不降元,坚守归隐之志。于是寄情于晚菊秋水。人如菊花,菊花如人的高尚情操。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">立冬前一日,霜对菊花有感</p><p class="ql-block">宋 钱时</p><p class="ql-block">昨夜清霜冷絮稠,</p><p class="ql-block">纷纷红叶满阶头。</p><p class="ql-block">园林尽扫西风去,</p><p class="ql-block">惟有黄花不负秋。</p><p class="ql-block"> 这是诗人对菊花的高度赞扬。秋去冬来,只有菊花不负秋天的高傲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">九日齐山登高</p><p class="ql-block">唐 杜牧</p><p class="ql-block">江涵秋影雁初飞,</p><p class="ql-block">与客携壶上翠微。</p><p class="ql-block">尘世难逢开口笑,</p><p class="ql-block">菊花须插满头归。</p><p class="ql-block">但将酩酊酬佳节,</p><p class="ql-block">不用登临恨落晖。</p><p class="ql-block">古往今来只如此,</p><p class="ql-block">牛山何必独霑衣。</p><p class="ql-block"> 作者赞美夏去秋来,雁过南飞的江南美景,也抒发对友人的尊重,提壶对酒,一醉方休的人生情意。</p> <p class="ql-block"> 深秋时节的江滩公园,游人如织。我们只身于武汉市第四十七届菊花展中。尽情欣赏菊花的艳丽和烂漫。虽处微冷的初冬,百花凋零,唯有菊花却傲然怒放。以其多姿多彩的身姿迎接八方来客。</p><p class="ql-block"> 我们感谢武汉市的园林艺人,用自己智慧和巧手,植培了千姿百态的菊花,给我们带来恢宏的视觉盛宴,让大家留涟忘返。</p><p class="ql-block"> 我们也感谢伟大的祖国,让我们有幸生活在中国这个太平盛世之中。享受了几千年未曾有过的、无论任何朝代都无法比拟的康宁和幸福。</p><p class="ql-block"> 我们由衷心的祝福祖国,愿他更加繁荣昌盛!</p>