七律三首——故乡情

粉笔

<p class="ql-block"> 七律·乡恋</p><p class="ql-block"> 秋晏之时返故乡,天飘小雨遍枯黄。</p><p class="ql-block"> 萎藤爬满葡萄架,秃树伸过庭院墙。</p><p class="ql-block"> 紧闭大门悬锈锁,失修老宅变空房。</p><p class="ql-block"> 归根只盼家山住,缮葺邱园乐种粮。</p> <p class="ql-block"> 七律·老屋</p><p class="ql-block"> 每回老屋总生悲,庭院空空杂草垂。</p><p class="ql-block"> 驾鹤爹娘形迹远,守家花木叶枝萎。</p><p class="ql-block"> 房前尘土堆晴雪,室内蜘蛛结素丝。</p><p class="ql-block"> 往日欢声成缅忆,而今唯有冷风吹。</p> <p class="ql-block"> 七律·荒村(新韵)</p><p class="ql-block"> 千户村庄冷气环,门窗多锁少炊烟。</p><p class="ql-block"> 几条瘦犬凉声吠,一地枯篷细浪翻。</p><p class="ql-block"> 惟有老翁呼弱子,未闻壮汉种肥田。</p><p class="ql-block"> 荒芜乡景生机渺,童叟留居度旷年。</p> <p class="ql-block">  【图片来自网络】</p>