<p class="ql-block">文字:我心飞翔</p><p class="ql-block">摄影:我心飞翔</p><p class="ql-block">美篇号:6503055</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">我曾借去江西井冈山讲课之机,回程中在南昌拜谒了赣江畔的滕王阁,这是我第二次的拜谒。前一次是更早来南昌的分公司开会,顺便游览滕王阁,那次没有留下太多的印象。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">我让司机直接把我送到滕王阁正前方的一处宽阔广场,尽头临江就是赫赫有名的滕王阁。这里地处赣江东岸的赣江与抚河故道交汇处,历史上为豫章故郡。滕王阁始建于唐永徽四年(653年),为唐太宗李世民之弟滕王李元婴任江南洪州都督时所修,现存建筑为1985年重建。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">广场上有一座巨大的四脚鼎,上面铸有铭文“滕王阁千禧年纪念鼎”。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">相对应的,这里还有一座白色四柱石亭。内悬一座千年吉祥钟,又称千禧钟。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">千禧钟钟身重20吨,上面铸有“滕王阁千禧年纪念钟”几个字,是明朝永乐大钟后我国最大的铜钟。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 这是豫音散人敬录的杜甫《七绝》一首:</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">王杨卢骆当时体,</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">轻薄为文哂未休。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">尔曹身与名俱灭,</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">不废江河万古流。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王阁因初唐诗人王勃所作《滕王阁序》而闻名于世,与湖南岳阳岳阳楼、湖北武汉黄鹤楼并称为“江南三大名楼”;并与山西鹳鹊楼并称为“中国古代四大名楼”。很荣幸这四大名楼我都已去过了。对于这次的再度参观,我的时间比较充裕,打算仔细看一下。</p><p class="ql-block ql-indent-1">尽管是重建的建筑,已谈不上是古建,但毕竟王勃的诗句“落霞与孤鹜齐飞,秋水共长天一色”是从这里流芳后世。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">唐贞观十三年(公元639年),唐高祖李渊第二十二子、唐太宗李世民之弟李元婴被封于山东滕州,立为滕王。随后李元婴在滕州筑起一座阁楼名曰“滕王阁”,现早已不存。</p><p class="ql-block ql-indent-1">二十年后,滕王李元婴调任江南洪州(今江西南昌)都督,因其思念故地滕州,遂在此再次修筑了“滕王阁”。这座滕王阁因王勃的《滕王阁序》为后人熟知而大名鼎鼎,成为永恒的经典。</p><p class="ql-block ql-indent-1">历史上的滕王阁<span style="font-size:18px;">屡毁屡建,</span>先后重建达二十九次。</p><p class="ql-block ql-indent-1">这是滕王阁前一对威风凛凛的铜狮子。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这对铜狮因与背后巍峨的建筑相配,所以制作得异常高大,早已超过北京故宫的铜狮。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王阁临江而立,气势非凡,阁的两侧分有南北两亭,“压江”和“挹翠”。两亭形成两翼,北长廊为《滕王阁诗词集锦》碑廊,内有历代滕王阁诗词碑刻99方。南长廊为158枚印章组合成的《滕王阁序印谱》碑廊。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是瓢形人工湖,北湖上是九曲风雨桥。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王阁前有两座亭子,这是“压江”亭。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是“挹翠”亭。据说若从天上俯瞰,整体布局就像鲲鹏展翅,非常壮观。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王阁虽建在南方,但并不完全是南派建筑风格,而是融合了南北两地的建筑特点,既有北方的粗犷大气,又有南方的细腻精致,体现了中国古代建筑的风格和智慧。</p><p class="ql-block ql-indent-1">这座阁楼主体建筑高57.5米,台座以上的主阁取“明三暗七”格式,为三层带回廊建筑。阁楼内部共有七层,分为三个明层、三个暗层及阁楼。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是滕王阁正东抱厦前,矗立的青铜“八怪”宝鼎。</p><p class="ql-block ql-indent-1">大殿上悬 “瑰伟绝特”九龙匾。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"> “瑰伟绝特”九龙匾被称为“天下第一狂草匾”,由唐代书法家怀素书写。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王阁一层檐下共有四块横匾,除去正东的“瑰伟绝特”九龙匾外,正西为“下临无地”匾;南北分别为“襟江”、“带湖”二匾。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"> “八怪”宝鼎鼎座用汉白玉打制,鼎高2.5米左右,下部为三足古鼎,上部是一座攒尖宝顶圆亭式鼎盖。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是依据明代滕王阁青石匾拓片摩学的“滕王阁”,字体雄浑厚重。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是滕王阁第六层上高悬着的苏东坡手书“滕王阁”金匾。第五层悬挂的是“东引瓯越”匾,内容出自《滕王阁序》。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">“东引鸥越”匾是唐代褚遂良的墨宝,出自“襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越”,讲述的是豫章地理位置东临瓯越。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这一层的其余三块匾南为“南溟迥深”,西为“西控蛮荆”,北为“北辰高远”。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是阁内美丽的藻顶。螺旋式藻井渐变渐小,五彩缤纷,尽显天圆地方之神秘。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">主阁的梁枋彩画采用了宋代彩画中的“碾玉装”为主调,辅以“五彩遍装”及“解绿结华装”。室内外所有梁枋明间均采用了“碾玉装”,次间则采用“五彩遍装”。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王阁正脊鸱吻为仿宋特制,高达3.5米。勾头、滴水均特制瓦当,勾头为“滕阁秋风”四字,而滴水为“孤鹜”图案。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是滕王阁内的精美的壁画。虽为现代之作,但一定是有古制可循。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">我站在滕王阁三楼回廊俯瞰宽广的阁前广场。广场中央是大理石地面的先天八卦太极图,图的核心为太极阴阳鱼图案,整体恢弘华丽,展现出“上出重霄”、“下临无地”的气势。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">俯瞰悬挂滕王阁千玺大钟的四角石亭。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">俯瞰南昌街景。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 在滕王阁里陈设着唐、宋、金、元、明历代滕王阁模型。从这些模型看,历代滕王阁都只有两层加上顶层阁楼。只有金阁多了一层。也许因为古代建筑多以砖木为主,梁柱为架,砖石填充,所以高度受限。而今之重建的滕王阁,乃仿造宋制。据说现在的滕王阁是1942年,古建大师梁思成偕同其弟子莫宗江根据“天籁阁”旧藏宋画绘制了八幅《重建滕王阁计划草图》。在第29次重建之时,建筑师们以此作为依据,并参照宋代李明仲的《营造法式》,设计了这座仿宋式的雄伟楼阁。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是在滕王阁五楼的西厅墙壁上悬挂着的磨漆画《百蝶百花图》,是为了纪念滕派蝶画的鼻祖滕王李元婴而制作的。李元婴是一位非常有才情的王爷,他工书画、妙音律、喜蝴蝶。传其所画蛱蝶,或飞或立,姿态翩翩,栩栩如生。世人莫不争之如宝。故当时有“滕王蛱蝶江都马,一纸千金不当价”的赞誉。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是豫音散人手书王勃的《滕王阁》。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这就是美轮美奂的骈体文《滕王阁序》。文中共含成语40个,其中29个属首创,被载入《中华成语词典》。王勃幼年就有神童之称,在前往交趾(今属越南)探父途中,“时来风送滕王阁”,“躬逢胜饯”,欣然提笔作赋。</p><p class="ql-block ql-indent-1">全文如下:</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"> 《滕王阁序》</p><p class="ql-block ql-indent-1">豫章故郡,洪都新府。星分翼轸,地接衡庐。襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。雄州雾列,俊采星驰,台隍枕夷夏之交,宾主尽东南之美。都督阎公之雅望,棨戟遥临;宇文新州之懿范,襜帷暂驻。十旬休假,胜友如云;千里逢迎,高朋满座。腾蛟起凤,孟学士之词宗;紫电清霜,王将军之武库。家君作宰,路出名区;童子何知,躬逢胜饯。 </p><p class="ql-block ql-indent-1">时维九月,序属三秋。潦水尽而寒潭清,烟光凝而暮山紫。俨骖騑于上路,访风景于崇阿。临帝子之长洲,得天人之旧馆。层峦耸翠,上出重霄;飞阁流丹,下临无地。鹤汀凫渚,穷岛屿之萦回;桂殿兰宫,即冈峦之体势。 </p><p class="ql-block ql-indent-1">披绣闼,俯雕甍。山原旷其盈视,川泽纡其骇瞩。闾阎扑地,钟鸣鼎食之家;舸舰弥津,青雀黄龙之舳。云销雨霁,彩彻区明。落霞与孤鹜齐飞,秋水共长天一色。渔舟唱晚,响穷彭蠡之滨;雁阵惊寒,声断衡阳之浦。 </p><p class="ql-block ql-indent-1">遥襟甫畅,逸兴遄飞。爽籁发而清风生,纤歌凝而白云遏。睢园绿竹,气凌彭泽之樽;邺水朱华,光照临川之笔。四美具,二难并。穷睇眄于中天,极娱游于暇日。天高地迥,觉宇宙之无穷;兴尽悲来,识盈虚之有数。望长安于日下,目吴会于云间。地势极而南溟深,天柱高而北辰远。关山难越,谁悲失路之人;萍水相逢,尽是他乡之客。怀帝阍而不见,奉宣室以何年。 </p><p class="ql-block ql-indent-1">嗟乎!时运不齐,命途多舛;冯唐易老,李广难封。屈贾谊于长沙,非无圣主;窜梁鸿于海曲,岂乏明时?所赖君子见机,达人知命。老当益壮,宁移白首之心?穷且益坚,不坠青云之志。酌贪泉而觉爽,处涸辙以犹欢。北海虽赊,扶摇可接;东隅已逝,桑榆非晚。孟尝高洁,空余报国之情;阮籍猖狂,岂效穷途之哭! </p><p class="ql-block ql-indent-1">勃,三尺微命,一介书生。无路请缨,等终军之弱冠;有怀投笔,慕宗悫之长风。舍簪笏于百龄,奉晨昏于万里。非谢家之宝树,接孟氏之芳邻。他日趋庭,叨陪鲤对;今兹捧袂,喜托龙门。杨意不逢,抚凌云而自惜;钟期既遇,奏流水以何惭? </p><p class="ql-block ql-indent-1">呜呼!胜地不常,盛筵难再;兰亭已矣,梓泽丘墟。临别赠言,幸承恩于伟饯;登高作赋,是所望于群公。敢竭鄙怀,恭疏短引;一言均赋,四韵俱成。请洒潘江,各倾陆海云尔。 </p><p class="ql-block" style="text-align:center;">滕王高阁临江渚,</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">佩玉鸣鸾罢歌舞。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">画栋朝飞南浦云,</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">珠帘暮卷西山雨。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">闲云潭影日悠悠,</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">物换星移几度秋。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">阁中帝子今何在?</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">槛外长江空自流。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">后世苏轼倾慕此赋,全文抄写并悬于阁壁。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王阁最高层叫“九重天”,设仿古戏台“凌霄”,每天定时有古装歌舞表演。戏台两侧陈列着楚国曾侯乙墓乐器复制品。包括编钟、编磬、建鼓、双凤虎座鼓、二十五弦古琴等。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滕王以歌舞创阁的流风,一千多年来绵长不绝。每逢庆典、接官、送客、宴宾、会友等事,均要在滕王阁中举行规模不等的歌舞盛会。所以,这座江南名阁,一直被人们称之为“歌舞地”。</p><p class="ql-block ql-indent-1">我来到九重天的时间刚刚好,不久就演出开始,让我领略了盛唐气象的歌舞。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">唐时,在滕王阁上所表演的歌舞中,主要是宫廷燕乐,以及流行当时的民歌民舞。比如春莺啭、菩萨蛮、六么、杨柳枝、伊州大曲、柘枝舞、胡旋舞、胡腾舞等。现在已经失传,但在一些古寺、石窟中可以从壁画与雕塑中窥见当时的盛况。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这是在敲奏铜编钟。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">“自有王勃作序后,别是人间翰墨场”说的是由王勃人等人开创的“诗文传阁”之风对后世的影响,使后来的文人墨客以“登临”为契机题诗作赋相沿成习。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">滔滔赣江,一路向北,带给南昌一片繁盛。唐宋之时,滕王阁下,宏阔赣江,商船往来,日夜不息。“舸舰迷津,青雀黄龙之轴”,诗人王勃在《滕王阁序》中这样描绘当年赣江航运口岸的盛景。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">韦庄在诗中说:“南昌城廊枕江烟,章水悠悠浪拍天。芳草绿遮仙尉宅,落霞红衬贾人船。”</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">这一天赣江烟雾迷漫,舟桥掩映在浩渺江中,更使人思古之幽情。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">从滕王阁往市里看,则是现代高楼大厦林立,与千年古韵滕王阁之间仿佛是是时光的穿越。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">记得我小时候与父亲站在北京万寿山的佛香阁前,远眺浩渺的昆明湖水,父亲即景生情,就教给我王勃的千古名句“落霞与孤鹜齐飞,秋水共长天一色”,从此滕王阁令人神往,并让我罔顾疲惫而两次瞻顾。而今坐在滕王阁前的铜狮座上,感慨万分,父亲已故,但他回肠荡气讲解此诗句的情景犹如昨日。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p>