把人生写成诗词~离别 四

何锐诗词《归鸟集》

<p class="ql-block">把人生写成诗词~离别 四</p><p class="ql-block">人生总有爱离别,求不得,怨长久,放不下,一组《采桑子》,四阙离别歌,慰藉青春。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">采桑子 一</p><p class="ql-block">青黄细柳微风动,落落余晖,春去春归,遥念何时双燕飞。</p><p class="ql-block">苍茫暮色千山尽,袅袅闲炊,云淡星微,却道今宵残月亏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">采桑子 二</p><p class="ql-block">春雷夜雨桐花落,点点尘飞,缕缕丝归,已是清流涨岸陂。</p><p class="ql-block">朝阳明日晴方好,片片霞绯,处处晨晖,细柳轻斜双燕追。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">采桑子 三</p><p class="ql-block">黄昏雨后群芳落,才了别离,又道别离。自是人生长恨离。</p><p class="ql-block">晚风翠柳河边月,对影痴迷,无语涟漪。雁断千山归有期。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">采桑子 四</p><p class="ql-block">去年恰是秋风雨,一段别离,一世别离。怎愿人生长恨离?</p><p class="ql-block">今年又是风吹雨,对影孤迷,欲语涟漪。雁断千山谁问期!</p>