浮生若梦的美篇

浮生若梦

<p class="ql-block">风(五古)</p><p class="ql-block">文/浮生</p><p class="ql-block">夫于天地生,蓊然苹末起。</p><p class="ql-block">飘忽失恒姿,去来无所拟。</p><p class="ql-block">回穴万壑鸣,伏流波不已。</p><p class="ql-block">岂择高下加,未应枯荣委。</p><p class="ql-block">朝拂太阿松,暮摇涧底蕊。</p><p class="ql-block">绕堤柳婆娑,过舍烟旖旎。</p><p class="ql-block">梵音入耳传,潘鬓当阁理。</p><p class="ql-block">铎动天籁翻,云行夕影倚。</p><p class="ql-block">心自造化通,身从中虚驶。</p><p class="ql-block">盛而乘凌上,衰则纡徐止。</p><p class="ql-block">雄雌安可分,郁疏更何比。</p><p class="ql-block">了日一消平,但莫穷于以。</p>