七律《悟道》诗六首

李兴国

<p class="ql-block">文/李兴国原创(2024.5.2)</p><p class="ql-block">图/网络</p> <p class="ql-block">题记:吾自黉门退休还乡,已七年有余;偏安江南一隅,息心淡怀。一箪食,一瓢饮,一杆钓,老而无忧矣。闲暇之余,偶发冥思,吟诗六首以记之。</p> <p class="ql-block">其一:</p><p class="ql-block">笙歌十里晓云边,几度春光过眼前。</p><p class="ql-block">诗韵萦心催老笔,漏声就梦写流年。</p><p class="ql-block">须惊世事杯中换,始觉苍颜镜里迁。</p><p class="ql-block">月朗应归林下醉,半酬了悟半高眠。</p> <p class="ql-block">其二:</p><p class="ql-block">岁老枝头又日新,我邀诗酒长精神。</p><p class="ql-block">青衿曾慕关山远,白首唯求物性真。</p><p class="ql-block">但卧云林方外地,何辞烟火世间尘。</p><p class="ql-block">多情莫被无情恼,便得逍遥自在身。</p> <p class="ql-block">其三:</p><p class="ql-block">归卧南山尘满弓,闲趋风雅小雕虫。</p><p class="ql-block">云烟半世行天下,况味三千在个中。</p><p class="ql-block">少出有怀争曲直,老来无恙就圆通。</p><p class="ql-block">盈虚何必平分取,坐对清辉看月同。</p> <p class="ql-block">其四:</p><p class="ql-block">世人谁解古今愁,问与庄周一梦悠。</p><p class="ql-block">龟鳖千年水中物,红尘三界日边鸥。</p><p class="ql-block">行云犹自成舒卷,逝者如斯任去留。</p><p class="ql-block">烟火人间多少事,悄悄都付大江流。</p> <p class="ql-block">其五:</p><p class="ql-block">平生少悟老嗟迟,著力即差千古师。</p><p class="ql-block">言出本心非刻意,行由真性谓修为。</p><p class="ql-block">拙而韬奋应如是,健且悠然最可期。</p><p class="ql-block">去日休休人渺渺,独留青眼看云姿。</p> <p class="ql-block">其六:</p><p class="ql-block">半生草草稻粱谋,晚岁依依有福州。</p><p class="ql-block">拟借吟中聊寄远,换将梦里一回眸。</p><p class="ql-block">感时霜月清清冷,望处春山恰恰柔。</p><p class="ql-block">偶尔兴来三两笔,闲心淡墨写春秋。</p>