歌词:女曰鸡鸣(古风五十五)

张晓平

<p class="ql-block">序:《女曰鸡鸣》是一首特别有趣诗,全诗以男女对话的形式展开。诗的内客是夫妻凌晨在床上,妻子劝说丈夫起床的场景。妻子从鸡鸣说起,到用美食诱惑,最后用王佩哄骗,目的只有一个,就是赶快起床干活去。而丈夫始终支吾着,从开头说了一声“昧旦”外,就一直沉默,(睡着)不肯起床。显然,面对如此温柔的妻子,他怎么肯舍得离开呢!因此,他耍赖,装睡,邀宠。而妻子此后的表现完全满足了他的心理需求,直到妻子说“我把身子都给你。”他才起床。</p><p class="ql-block"> 注意,玉在此隐喻人的身体。古代有玉体,玉肤,玉足等说法。唐诗:冰心一片在玉壶,这玉壶不是身体又是什么呢?</p><p class="ql-block">女子去劝说丈夫时,不是命令式的,而是极尽女性的柔媚娇羞之态,俗话讲,用女人手段,让男人去做事,我们从诗中可窥见一斑。</p><p class="ql-block">歌词:女曰鸡鸣(古风五十五)</p><p class="ql-block">据《郑风.女风鸡鸣》改写</p><p class="ql-block">张晓平</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">女:哥哥哥哥,你醒醒,</p><p class="ql-block">远处的雄鸡报晓呢。</p><p class="ql-block">男:天还没亮透呢!</p><p class="ql-block">女:哥哥哥哥,快起床,</p><p class="ql-block">你看天边的启明星多明亮,</p><p class="ql-block">野鸭和大雁马上要离巢,</p><p class="ql-block">你快快起床去把它们的打下来。</p><p class="ql-block">男:天还没亮透呢!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">女:哥哥哥哥,你打下了野鸭我给你炖汤喝,</p><p class="ql-block">你射中了大雁我给你烤熟了吃。</p><p class="ql-block">我奉上佳酿陪你饮,</p><p class="ql-block">我亲为君抚琴歌一曲。</p><p class="ql-block">我再慢舒长袖为君舞一曲。</p><p class="ql-block">美酒爽口,岁月静好,好吗?</p><p class="ql-block"> 男:我还想睡一会!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">女:哥哥哥哥,你若打回大雁来,</p><p class="ql-block">我帮你美玉以佩之。</p><p class="ql-block">哥哥哥哥,你若待我以温存,</p><p class="ql-block">我给你玉坠以系之。</p><p class="ql-block">哥哥哥哥,你若真心待我以久之,</p><p class="ql-block">我把我的身子全委之。</p><p class="ql-block">起来吗?</p><p class="ql-block">男:那我起来了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">附《郑风.女曰鸡鸣》</p><p class="ql-block">女曰:“鸡鸣。”士曰:“昧旦。”“子兴视夜,明星有烂。”“将翱将翔,弋凫与雁”</p><p class="ql-block">“弋言加之,与子宜之。宜言饮洒,与子偕老。琴瑟在御,莫不静好。”</p><p class="ql-block">“知子之来之,杂佩以赠之。知子之顺之,杂佩以问之。知子之好之,杂佩以报之。”</p>