扬州慢 酸枣

竹兮林兮

<p class="ql-block">文 高厚朴</p><p class="ql-block">图 高 云</p> <p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 春天的吕梁山丛丛野棘,带刺的枝上残留的小酸枣在风中顽強地摇摆抖动,使人不由会生一番感慨。又一年春、夏,秋天的酸枣会有一番别景吗?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 扬州慢 酸枣</p><p class="ql-block"> 姜夔体</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 汾水长流,吕梁天嵴,几重路险难行。正春风畅快,令百岭薇萌。野酸棘、新芽旧刺,鹤鸡山兔,飞鹊迴声。古传说、长恨遗愁,虽久犹浓。</p><p class="ql-block"> 枣花孟夏,有缘终、蜂蝶传情。纵少了风流,荒山僻壤,新翠生生。更在夜圆星月,闻天籁、唱韵蛩鸣。待秋山红果,偏偏摇似红缨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 2024.04.18 高厚朴</p><p class="ql-block">注1.山棘——酸枣树。</p><p class="ql-block">注2.孟夏——孟,初;孟夏,初夏。</p><p class="ql-block">注3.长恨遗愁——关于酸枣树也有很多传说,故引宋吕本中在《念奴娇·书东流村壁》有:“旧恨春江流不断,新恨云山千叠。”</p><p class="ql-block">注4.鹤鸡——白鹤、山鸡。</p><p class="ql-block">注5.蛩鸣——蛐蛐儿叫。</p><p class="ql-block">注6.抔——póu,把;捧:一抔土。</p>