一树春风千万枝,嫩于金色软于丝。

九书人文旅

<p class="ql-block">重重叠叠上瑶台,几度呼童扫不开。</p><p class="ql-block">刚被太阳收拾去,却叫明月送将来。</p> <p class="ql-block">山光物态弄春晖,莫为轻阴便拟归。雨中红绽桃千树,风外青摇柳万条。借问春光谁管领,一双蝴蝶过溪桥。</p> <p class="ql-block">天平山上白云泉,云自无心水自闲。</p><p class="ql-block">何必奔冲山下去,更添波浪向人间。</p> <p class="ql-block">垂钓绿湾春,春深杏花乱。</p><p class="ql-block">潭清疑水浅,荷动知鱼散。</p><p class="ql-block">日暮待情人,维舟绿杨岸。</p><p class="ql-block">身瘦带频减,发稀冠自偏。</p><p class="ql-block">废书缘惜眼,多炙为随年。</p><p class="ql-block">经事还谙事,阅人如阅川。</p><p class="ql-block">细思皆幸矣,下此便翛然。</p><p class="ql-block">莫道桑榆晚,为霞尚满天。</p> <p class="ql-block">宿雨乘轻屐,春寒著弊袍。</p><p class="ql-block">开畦分白水,间柳发红桃。</p><p class="ql-block">草际成棋局,林端举桔槔。</p><p class="ql-block">还持鹿皮几,日暮隐蓬蒿。</p> <p class="ql-block">凉月如眉挂柳湾,越中山色镜中看。春宵一刻值千金,花有清香月有阴。歌管楼台声细细,秋千院落夜沉沉。</p>