《无喜无悲》诗歌

蒺藜

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">题记——2024年2月21日,一夜一天的霰雪,22日世界成了溜冰场。平日骑车20分钟的路程步行2两小时。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">正文——</p><p class="ql-block">这一路走的不容易</p><p class="ql-block">没有任何工具可以依傍</p><p class="ql-block">哪怕只是一根竹杖</p><p class="ql-block">所幸芒鞋给力</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">穿林打叶声消除不了</p><p class="ql-block">很多时候不得不</p><p class="ql-block">开放耳朵、虚掩心门听着</p><p class="ql-block">把向往的音乐🎶暂时雪藏</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">每个人都承担着某些压力</p><p class="ql-block">中间是自己</p><p class="ql-block">后头是孩子</p><p class="ql-block">前头是老人</p><p class="ql-block">山样压下来的是某些人异样的眼光与诋毁</p><p class="ql-block">阳光样去除冰雪的是一些良师益友的鼓励</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">相信自己、爱自己</p><p class="ql-block">诋毁和鼓励都不必太夸大</p><p class="ql-block">对于自己,悲伤和喜悦二元统一</p><p class="ql-block">摔伤了,只要不死还得爬起来</p><p class="ql-block">无喜无悲继续前行</p><p class="ql-block">​写于2024年2月22日</p>