诗仙·李白

墨驰

<p class="ql-block">简历</p><p class="ql-block"> 李白(701年2月28日—762年12月),字太白,号青莲居士,祖籍陇西成纪(今甘肃省秦安县),出生于蜀郡绵州昌隆县(今四川省江油市青莲乡),一说出生于西域碎叶。</p><p class="ql-block"> 唐朝伟大的浪漫主义诗人,凉武昭王李暠九世孙。</p><p class="ql-block"> 李白为人爽朗大方,乐于交友,爱好饮酒作诗,名列“酒中八仙”。曾经得到唐玄宗李隆基赏识,担任翰林供奉,赐金放还,游历全国,先后迎娶宰相许圉师、宗楚客的孙女。</p><p class="ql-block"> 唐肃宗李亨即位后,卷入永王之乱,流放夜郎,辗转到达当涂县令李阳冰家。上元二年,去世,时年六十二。</p><p class="ql-block"> 著有《李太白集》,代表作有《望庐山瀑布》,《行路难》,《蜀道难》,《将进酒》,《早发白帝城》,《黄鹤楼送孟浩然之广陵》等。都是流传千古的名篇 </p><p class="ql-block"> 李白所作词赋,就其开创意义及艺术成就而言,享有极为崇高的地位,后世誉为“诗仙”,与诗圣杜甫并称“李杜”。</p> <p class="ql-block">少年成名</p><p class="ql-block"> 长安元年(701年),李白出生于蜀郡绵州昌隆县(一说出生于西域碎叶)。李白先世曾迁居碎叶(今吉尔吉斯斯坦托克马克市),后其父逃归于蜀,定居绵州昌隆县青莲乡,李白即出生于此。祖籍为陇西郡成纪县(今甘肃省天水市秦安县)。其家族皆不详。</p><p class="ql-block"> 神龙元年(705年)十一月,武则天去世。李白五岁。《上安州裴长史书》云:“五岁诵六甲。”六甲,唐代的小学识字课本,长史,州之次官。</p><p class="ql-block"> 开元三年(715年),李白十五岁。已有诗赋多首,并得到一些社会名流的推崇与奖掖,开始从事社会干谒活动。好剑术,喜任侠。是年诗人岑参出生。</p><p class="ql-block"> 开元六年(718年),李白十八岁。隐居戴天大匡山(在今四川省江油市内)读书。往来于旁郡,先后出游江油、剑阁、梓州(州治在今四川省境内)等地。</p><p class="ql-block">辞亲远游</p><p class="ql-block"> 开元十二年(724年),李白二十四岁。离开故乡而踏上远游的征途。再游成都、峨眉山,然后舟行东下至渝州(今重庆市)。</p><p class="ql-block"> 开元十三年(725年),李白出蜀,“仗剑去国,辞亲远游”。</p><p class="ql-block"> 开元十四年(726年),李白二十六岁。春往扬州(今江苏省扬州市)。秋,病卧扬州。冬,离扬州北游汝州(今河南省汝州市),至安陆(今湖北省安陆市)。</p><p class="ql-block"> 途经陈州时与李邕相识。结识孟浩然。</p><p class="ql-block"> 开元十五年(727年),是年诏令“民间有文武之高才者,可到朝廷自荐”。秋,全国六十三州水灾,十七州霜旱。</p><p class="ql-block"> 李白二十七岁。居于安陆寿山,与故宰相许圉师之孙女结婚,遂家于安陆。是年王昌龄进士及第。</p><p class="ql-block"> 开元十六年(728年),吐蕃屡次入侵。李白二十八岁。早春,出游江夏(今湖北省武汉市),与孟浩然相会于斯。</p><p class="ql-block"> 开元十七年(729年),八月五日,唐玄宗为自己40岁生日举行盛大的庆贺活动,并以每年八月五日为千秋节。诏令天下诸州宴乐,休假三日。以宇文融管理全国财赋,强制税法,广为聚敛,供朝廷奢侈之用。</p> <p class="ql-block">蹉跎岁月</p><p class="ql-block"> 开元十八年(730年),李白三十岁。春在安陆。前此曾多次谒见本州裴长史,因遭人谗谤,于近日上书自白,终为所拒。初夏,往长安,谒宰相张说,并结识其子张垍。寓居终南山玉真公主(玄宗御妹)别馆。又曾谒见其他王公大臣,均无结果。</p><p class="ql-block"> 暮秋游邠州(在长安之西)。冬游坊州(在长安之北)。是年杜甫十九岁,游于晋州(今山西省)。</p><p class="ql-block"> 开元十九年(731年),玄宗多任宦官,尤宠高力士,时四方表奏,皆先为高力士所决。</p><p class="ql-block"> 十月,玄宗驾幸洛阳。李白三十一岁,穷愁潦倒于长安,自暴自弃,与长安市井之徒交往。初夏,离长安,经开封到宋城(今河南省商丘市)。秋到嵩山,恋故友元丹丘的山居所在,遂有隐居之意。暮秋,滞留洛阳。</p><p class="ql-block"> 开元二十年(732年),十月,玄宗出巡,诏令巡幸所至,地方官员可将本地区贤才直接向朝廷推荐。十二月,归还洛阳。是年全国户数为786万余,人口4543万余,是有史以来的最高记录。李白自春历夏在洛阳与元演、崔成甫结识。秋,自洛阳返安陆。途经南阳,结识崔宗之。</p><p class="ql-block"> 冬,元演自洛阳到安陆相访,二人同游随州。岁未,归家安陆。</p><p class="ql-block"> 开元二十一年(733年),正月,唐玄宗亲注老子《道德经》。令天下士庶(士大夫阶层与庶民家藏一册,每年贡举时加试《老子》策。李白三十三岁,构石室于安陆白兆山桃花岩。开山田,日以耕种、读书为生活。</p><p class="ql-block"> 开元二十二年(734年)正月,李白为唐玄宗献上著作《明堂赋》,赋云:“穹崇明堂,倚天开兮。”又云:</p><p class="ql-block">四门启兮万国来,</p><p class="ql-block">考休征兮进贤才。</p><p class="ql-block">俨若皇居而作固,</p><p class="ql-block">穷千祀兮悠哉!”</p><p class="ql-block"> 按赋中有“臣白美颂”等字样,疑太白曾以此赋在东都洛阳进献玄宗。此赋盛赞明堂之宏大壮丽,写尽开元盛世的雄伟气象以及作者的政治理想。</p><p class="ql-block"> 李白《明堂赋》的写作目的是为了谋求官位,其写作时间为开元二十七年拆毁明堂之前,他赋明堂一是为了谋仕的需要,二是“以大道匡君”的需要。由于家庭的缘故,李白不能应常举和制举以入仕途,只能走献赋之路,这是真献赋谋仕的原因。</p><p class="ql-block"> 开元二十三年(735年),玄宗又一次狩猎,正好李白也在西游,乘机献上《大猎赋》,希望能博得玄宗的赏识。他的《大猎赋》希图以“大道匡君,示物周博”,而“圣朝园池遐荒,殚穷六合”,幅员辽阔,境况与前代大不相同,夸耀本朝远胜汉朝,并在结尾处宣讲道教的玄理,以契合玄宗当时崇尚道教的心情。 </p><p class="ql-block"> 是年,李白进长安后结识了卫尉张卿,并通过他向玉真公主献了诗,最后两句说“几时入少室,王母应相逢”,是祝她入道成仙。由此,他一步步地接近了统治阶级的上层。李白去紫极宫,在那里遇见了贺知章,立刻上前拜见,并呈上袖中的诗本。</p><p class="ql-block"> 贺知章颇为欣赏《蜀道难》和《乌栖曲》。李白瑰丽的诗歌和潇洒出尘的风采令贺知章惊异万分,竟说:“公非人世之人,可不是太白星精耶?”贺知章称他为“谪仙人”。三年后,李白发出“行路难,归去来”的感叹,离开长安。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">供奉翰林</p><p class="ql-block"> 天宝元年(742年),由于玉真公主和贺知章的交口称赞,玄宗看了李白的诗赋,对其十分钦慕,便召李白进宫。李白进宫朝见那天,玄宗降辇步迎,“以七宝床赐食于前,亲手调羹”。玄宗问到一些当世事务,李白凭半生饱学及长期对社会的观察,胸有成竹,对答如流。玄宗大为赞赏,随即令李白供奉翰林,职务是给皇上写诗文娱乐,陪侍皇帝左右。</p><p class="ql-block"> 玄宗每有宴请或郊游,必命李白侍从,利用他敏捷的诗才,赋诗纪实。虽非记功,也将其文字流传后世,以盛况向后人夸示。李白受到玄宗如此的宠信,同僚不胜艳羡,但也有人因此而产生了嫉恨之心。</p><p class="ql-block"> 天宝二年(743年),李白四十三岁。诏翰林院。初春,玄宗于宫中行乐,李白奉诏作《宫中行乐词》,赐宫锦袍。暮春,兴庆池牡丹盛开,玄宗与杨玉环同赏,李白又奉诏作《清平调》。对御用文人生活日渐厌倦,始纵酒以自昏秽。与贺知章等人结“酒中八仙”之游,玄宗呼之不朝。</p><p class="ql-block"> 尝奉诏醉中起草诏书,引足令高力士脱靴,宫中人恨之,谗谤于玄宗,玄宗疏之,后玄宗赐金放还。</p> <p class="ql-block">李杜相识</p><p class="ql-block"> 天宝三载(744年)夏天,李白到了东都洛阳。在这里,他遇到了杜甫。中国文学史上最伟大的两位诗人见面了。此时,李白已名扬全国,而杜甫风华正茂,却困守洛城 。</p><p class="ql-block"> 李白比杜甫年长十一岁,但他并没有以自己的才名在杜甫面前倨傲。而“性豪也嗜酒”“结交皆老苍”的杜甫,两人建立了深厚的友情。在洛阳时,他们约好下次在梁宋(今开封、商丘一带)会面,访道求仙。</p><p class="ql-block"> 同年秋天,两人如约到了梁宋。两人在此抒怀遣兴,借古评今。他们还在这里遇到了诗人高适,高适此时也还没有禄位。然而,三人各有大志,理想相同。评文论诗,纵谈天下大势,都为国家的隐患而担忧。这时的李杜都值壮年,此次两人在创作上的切磋对他们今后产生了积极影响。</p><p class="ql-block"> 随后三人同游河南济源王屋山阳台宫,欲寻访司马承祯。待到达阳台观后,方知他已经仙逝,惟睹其画,李白有感而作四言诗《上阳台贴》。</p><p class="ql-block"> 这年的秋冬之际,李杜又一次分手。李白到齐州(今山东济南一带)紫极宫请道士高天师如贵授道箓,从此他算是正式履行了道教仪式,成为道士。</p><p class="ql-block"> 其后李白又赴德州安陵县,遇见这一带善写符箓的盖还,为他造了真箓。此次的求仙访道,李白得到了完满的结果。</p><p class="ql-block"> 天宝四载(745年)秋天,李白与杜甫在东鲁第三次会见。短短一年多的时间,他们两次相约,三次会见,知交之情不断加深。他们一道寻访隐士高人,也偕同去济州拜访过当时驰名天下的文学家、书法家李邕。同年冬天,李杜两人分手。</p> <p class="ql-block">安史入幕</p><p class="ql-block"> 天宝十四载(755年),安史之乱爆发后,李白与妻子宗氏一道南奔避难。春在当涂。旋闻洛阳失陷,中原横溃,乃自当涂返宣城,避难剡中(今浙江省嵊州)。</p><p class="ql-block"> 至溧阳(今江苏省溧阳市),与张旭相遇。夏至越中。闻郭子仪、李光弼在河北大胜,又返金陵。秋,闻玄宗奔蜀,遂沿长江西上,入庐山屏风叠隐居。</p><p class="ql-block"> 至德元载(756年),五月郭子仪、李光弼大破史思明,收复河北十余郡。六月,安禄山率部攻破潼关,生擒哥舒翰。</p><p class="ql-block"> 至德二载(757年),李白五十七岁。正月,在永王军营,作组诗《永王东巡歌》抒发了建功报国情怀。永王擅自引兵东巡,导致征剿,兵败。李白在浔阳入狱。被宋若思、崔涣营救。</p><p class="ql-block"> 成为宋若思的幕僚后,为宋写过一些文表,并跟随他到了武昌。李白在宋若思幕下很受重视,并以名义再次向朝廷推荐,希望再度能得到朝廷的任用。终以参加永王东巡而被判罪长流夜郎(今贵州桐梓)。是年杜甫四十六岁。</p><p class="ql-block"> 四月,从贼营逃出,谒肃宗于凤翔,授左拾遗。</p><p class="ql-block"> 乾元元年(758年),四月,史思明反。五月,肃宗罢张镐宰相,出为荆州大都督长史。</p><p class="ql-block"> 十二月,史思明陷魏州(今河北省南部)。李白五十八岁。李白自浔阳出发,开始长流夜郎,妻弟宗嫌相送。</p><p class="ql-block"> 春末夏初。途经西塞驿(今武昌县东),至江夏,访李邕故居,登黄鹤楼,眺望鹦鹉洲。秋至江陵,冬入三峡。是年杜甫四十七岁,为华州司功参军。</p> <p class="ql-block">李白思想:</p><p class="ql-block"> 盛唐国力强盛,多数士人渴望建功立业。李白以不世之才自居,以“奋其智能,愿为辅弼,使寰区大定,海县清一”的功业自许,一生矢志不渝地追求实现“谈笑安黎元”、“终与安社稷”的理想。</p><p class="ql-block"> 他以大鹏、天马、雄剑自比:“大鹏一日同风起,扶摇直上九万里。假令风歇时下来,犹能簸却沧溟水。”(《上李邕》)。</p><p class="ql-block"> 他希望能像姜尚辅佐明君,像诸葛亮兴复汉室。《梁甫吟》《读诸葛武侯传抒怀》《永王东巡歌》《行路难》(其二)都反映了他的这类思想。</p><p class="ql-block"> 当时有名的纵横家赵蕤是李白的老师,此人于开元四年(716年)就著成了《长短经》十卷。那时李白才十五岁。赵蕤这部博考六经异同、分析天下形势、讲求兴亡治乱之道的纵横家式的著作引起了李白极大的兴趣。他以后一心要建功立业,喜谈王霸之道,也正是受到这部书的影响。</p><p class="ql-block"> 李白觉得凭借自己的才能,可以“出则以平交王侯,遁则以俯视巢许”(《送烟子元演隐仙城山序》),对于那些靠着门第荫封而享高官厚禄的权豪势要,他投以强烈的鄙视,表现出傲岸不屈的性格。他蔑视封建等级制度,不愿阿谀奉迎,也不屑于与俗沉浮。现实的黑暗使他理想幻灭,封建礼教等级制度的束缚使他窒息,他渴望个性的自由和解放,于是采取狂放不羁的生活态度来挣脱桎梏、争取自由。其表现方式或纵酒狂歌,寻仙学道,然而,酒既无法销愁,神仙更虚无飘渺,于是他“一生好入名山游”(《庐山谣》),把美好的大自然作为理想的寄托、自由的化身来歌颂。</p><p class="ql-block"> 他笔下的峨嵋、华山、庐山、泰山、黄山等,巍峨雄奇,吐纳风云,汇泻川流;他笔下的奔腾黄河、滔滔长江,荡涤万物,席卷一切,表现了诗人桀傲不驯的性格和冲决羁绊的强烈愿望。这是李白对社会的愤怒抗争,是他叛逆精神的重要体现。</p><p class="ql-block"> 他反对玄宗好大喜功,穷兵黩武,揭露将非其人,致使百姓士卒白白送死,由于玄宗的骄纵,宦官权势炙手可热……通过对政事纲的分析,并到幽燕的实地观察,李白以诗人的敏感,洞幽烛微,在当时诗人中他和杜甫最早揭示祸乱将作。</p><p class="ql-block"> “安史之乱”爆发,他的爱国热情因此升华,摆脱了用藏出处的矛盾。他的反抗性格和叛逆精神具有深刻的爱国内涵,并富于社会意义和时代特征。</p><p class="ql-block"> 《古风》其三、十五、二十四、三十九等都对社会现实作了深刻的揭露和有力的批判。</p><p class="ql-block"> 李白既有清高傲岸的一面,又有世俗的一面,他的理想和自由,只能到山林、仙境、醉乡中去寻求,所以在《将进酒》《江上吟》《襄阳歌》等诗中流露出人生如梦、及时行乐、逃避现实等思想,这在封建社会正直孤傲的文人中也具有一定的代表性。</p> <p class="ql-block">历史评价:</p><p class="ql-block"> 杜甫:“笔落惊风雨,诗成泣鬼神。”(《寄李十二白二十韵》</p><p class="ql-block"> “清新庾开府,俊逸鲍参军”(《春日忆李白》)</p><p class="ql-block">李白斗酒诗百篇,</p><p class="ql-block">长安市上酒家眠。</p><p class="ql-block">天子呼来不上船,</p><p class="ql-block">自称臣是酒中仙。”</p><p class="ql-block">(《饮中八仙歌》)</p><p class="ql-block">秋来相顾尚飘蓬,</p><p class="ql-block">未就丹砂愧葛洪。</p><p class="ql-block">痛饮狂歌空度日,</p><p class="ql-block">飞扬跋扈为谁雄。</p><p class="ql-block">(《赠李白》)</p><p class="ql-block">不见李生久,佯狂真可哀。</p><p class="ql-block">世人皆欲杀,吾意独怜才。</p><p class="ql-block">敏捷诗千首,飘零酒一杯。</p><p class="ql-block">匡山读书处,头白好归来。</p><p class="ql-block">(《不见》)</p><p class="ql-block">文章憎命达,魑魅喜人过。</p><p class="ql-block">(《天末忆李白》)</p><p class="ql-block">冠盖满京华,斯人独憔悴。</p><p class="ql-block">(《梦李白二首·其二》)</p><p class="ql-block">崔宗之:</p><p class="ql-block">思见雄俊士,共话今古情。</p><p class="ql-block">李侯忽来仪,把袂苦不早。</p><p class="ql-block">清论既抵掌,玄谈又绝倒。</p><p class="ql-block">分明楚汉事,历历王霸道。</p><p class="ql-block">担囊无俗物,访古千里馀。</p><p class="ql-block">袖有匕首剑,怀中茂陵书。</p><p class="ql-block">双眸光照人,词赋凌子虚。</p><p class="ql-block">(《赠李十二白》)</p><p class="ql-block"> 任华:</p><p class="ql-block">我闻当今有李白,</p><p class="ql-block">大猎赋,鸿猷文,</p><p class="ql-block">嗤长卿,笑子云。</p><p class="ql-block">班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。登庐山,观瀑布,海风吹不断,江月照还空</p><p class="ql-block">余爱此两句:登天台,望渤海云垂大鹏飞,山压巨鳌背,斯言亦好在手下忽然片云飞,</p><p class="ql-block">眼前划见孤峰出。</p><p class="ql-block">见说往年在翰林,</p><p class="ql-block">胸中矛戟何森森。</p><p class="ql-block">新诗传在宫人口,</p><p class="ql-block">佳句不离明主心。</p><p class="ql-block">身骑天马多意气,</p><p class="ql-block">目送飞鸿对豪贵。</p><p class="ql-block">承恩召入凡几回,</p><p class="ql-block">待诏归来仍半醉。</p><p class="ql-block">权臣妒盛名,群犬多吠声。</p><p class="ql-block">有敕放君却归隐</p><p class="ql-block">沦处高歌大笑出关去。</p><p class="ql-block">且向东山为外臣,</p><p class="ql-block">诸侯交迓驰朱轮。</p><p class="ql-block">白璧一双买交者,</p><p class="ql-block">黄金百镒相知人。</p><p class="ql-block">平生傲岸其志不可测,</p><p class="ql-block">数十年为客,未尝一日低颜色。</p><p class="ql-block">八咏楼中坦腹眠,</p><p class="ql-block">五侯门下无心忆。(《寄李白》)</p><p class="ql-block"> 魏万:“白与古人争长,三字九言,鬼出神入。”</p><p class="ql-block"> 韩愈:“李杜文章在,光焰万丈长。”(《调张籍》)</p><p class="ql-block"> 唐文宗御封:李白的诗歌、裴旻的剑舞、张旭的草书为“三绝”。</p><p class="ql-block"> 白居易:“又诗之豪者,世称李杜之作。才矣奇矣,人不逮矣。”</p><p class="ql-block">采石江边李白坟,</p><p class="ql-block">绕田无限草连云。</p><p class="ql-block">可怜荒垄穷泉骨,</p><p class="ql-block">曾有惊天动地文。</p><p class="ql-block">但是诗人多薄命,</p><p class="ql-block">就中沦落不过君。</p><p class="ql-block">渚蘋溪草犹堪荐,</p><p class="ql-block">大雅遗风不可闻。</p><p class="ql-block">(《李白墓》)</p><p class="ql-block">翰林江左日,员外剑南时。</p><p class="ql-block">不得高官职,仍逢苦乱离。</p><p class="ql-block">暮年逋客恨,浮世谪仙悲。</p><p class="ql-block">吟咏留千古,声名动四夷。</p><p class="ql-block">文场供秀句,乐府待新词。</p><p class="ql-block">天意君须会,人间要好诗。</p><p class="ql-block">(《读李杜诗集因题卷后》)</p><p class="ql-block"> 姚合:李白坟三尺,嵯峨万古名。(《送潘传秀才归宣州》)</p><p class="ql-block"> 许浑:气逸何人识,才高举世疑。(《途经李翰林墓》)</p><p class="ql-block"> 曹松:</p><p class="ql-block">李白虽然成异物,</p><p class="ql-block">逸名犹与万方传。</p><p class="ql-block">昔朝曾侍玄宗侧,</p><p class="ql-block">大夜应归贺监边。</p><p class="ql-block">山木易高迷故垄,</p><p class="ql-block">国风长在见遗篇。</p><p class="ql-block">投金渚畔春杨柳,</p><p class="ql-block">自此何人系酒船。(《吊李翰林》)</p><p class="ql-block"> 贯休:</p><p class="ql-block">日角浮紫气,凛然尘外清。</p><p class="ql-block">虽称李太白,知是那星精。</p><p class="ql-block">御宴千钟饮,蕃书一笔成。</p><p class="ql-block">宜哉杜工部,不错道骑鲸。</p><p class="ql-block">(《观李翰林真二首 其一》</p><p class="ql-block">谁氏子丹青,毫端曲有灵。</p><p class="ql-block">屹如山忽堕,爽似酒初醒。</p><p class="ql-block">天马难拢勒,仙房久闭扃。</p><p class="ql-block">若非如此辈,何以傲彤庭。</p><p class="ql-block">《七爱诗》)</p><p class="ql-block">吾爱李太白,身是酒星魄。</p><p class="ql-block">口吐天上文,迹作人间客。</p><p class="ql-block">磥砢千丈林,澄澈万寻碧。</p><p class="ql-block">醉中草乐府,十幅笔一息。</p><p class="ql-block">召见承明庐,天子亲赐食。</p><p class="ql-block">醉曾吐御床,傲几触天泽。</p><p class="ql-block">权臣妒逸才,心如斗筲窄。</p><p class="ql-block">失恩出内署,海岳甘自适。</p><p class="ql-block">刺谒戴接䍦,赴宴著縠屐。</p><p class="ql-block">诸侯百步迎,明君九天忆。</p><p class="ql-block">竟遭腐胁疾,醉魄归八极。</p><p class="ql-block">大鹏不可笼,大椿不可植。</p><p class="ql-block">蓬壶不可见,姑射不可识。</p><p class="ql-block">五岳为辞锋,四溟作胸臆。</p><p class="ql-block">惜哉千万年,此俊不可得。</p><p class="ql-block">(《七爱诗 其五 李翰林》)</p><p class="ql-block"> 韦庄:</p><p class="ql-block">李白已亡工部死,</p><p class="ql-block">何人堪伴玉山颓。(《漳亭驿小樱桃》)</p><p class="ql-block"> 杜荀鹤:</p><p class="ql-block">何为先生死,先生道日新。</p><p class="ql-block">青山明月夜,千古一诗人。</p><p class="ql-block">天地空销骨,声名不傍身。</p><p class="ql-block">谁移耒阳冢,来此作吟邻。</p><p class="ql-block">(《经青山吊李翰林》)</p><p class="ql-block"> 齐己:</p><p class="ql-block">竭云涛,刳巨鳌,</p><p class="ql-block">搜括造化空牢牢。</p><p class="ql-block">冥心入海海神怖,</p><p class="ql-block">骊龙不敢为珠主。</p><p class="ql-block">人间物象不供取,</p><p class="ql-block">饱饮游神向悬圃。</p><p class="ql-block">锵金铿玉千馀篇,</p><p class="ql-block">脍吞炙嚼人口传。</p><p class="ql-block">须知一一丈夫气,</p><p class="ql-block">不是绮罗儿女言。</p><p class="ql-block">(《读李白集》)</p><p class="ql-block"> 徐夤:</p><p class="ql-block">谪下三清列八仙,</p><p class="ql-block">获调羹鼎侍龙颜。</p><p class="ql-block">吟开锁闼窥天近,</p><p class="ql-block">醉卧金銮待诏闲。</p><p class="ql-block">旧隐不归刘备国,</p><p class="ql-block">旅魂长寄谢公山。</p><p class="ql-block">遗编往简应飞去,</p><p class="ql-block">散入祥云瑞日间。</p><p class="ql-block">(《李翰林》)</p><p class="ql-block"> 殷文圭:</p><p class="ql-block">诗中日月酒中仙,</p><p class="ql-block">平地雄飞上九天。</p><p class="ql-block">身谪蓬莱金籍外,</p><p class="ql-block">宝装方丈玉堂前。</p><p class="ql-block">虎靴醉索将军脱,</p><p class="ql-block">鸿笔悲无令子传。</p><p class="ql-block">十字遗碑三尺墓</p><p class="ql-block">只应吟客吊秋烟。</p><p class="ql-block">(《经李翰林墓》)</p><p class="ql-block"> 裴说:杜甫李白与怀素,文星酒星草书星。(《怀素台歌》)</p><p class="ql-block"> 徐铉:</p><p class="ql-block">高情丽句谁偏重,</p><p class="ql-block">圣代词臣李谪仙。</p><p class="ql-block">(《奉和武功学士舍人纪赠文懿大师净公 其八》)</p><p class="ql-block"> 田锡:</p><p class="ql-block">太白谪仙人,换酒鹔鹴裘。</p><p class="ql-block">扁舟弄云海,声动南诸侯。</p><p class="ql-block">诸侯尽郊迎,葆吹罗道周。</p><p class="ql-block">哆目若饿虎,逸翰飞灵虬。</p><p class="ql-block">落日青山亭,浮云黄鹤楼。</p><p class="ql-block">浩浩歌谣兴,滔滔江汉流。</p><p class="ql-block">下交魏王屋,长揖韩荆州。</p><p class="ql-block">千载有英气,兰君安可俦。</p><p class="ql-block">(《读翰林集》)</p><p class="ql-block"> 王禹偁:</p><p class="ql-block">李白王维并杜甫,</p><p class="ql-block">诗颠酒狂振寰宇。</p><p class="ql-block">(《酬安秘丞歌诗集》)</p><p class="ql-block"> 胡瑗:</p><p class="ql-block">李白好溪山,浩荡旌川游。</p><p class="ql-block">题诗汪氏壁,声动桃花洲。</p><p class="ql-block">(《石壁》)</p><p class="ql-block"> 梅挚:</p><p class="ql-block">贾生学赡思仪汉,</p><p class="ql-block">李白才多合继骚。</p><p class="ql-block">(《酬赠王益舜良殿丞·其二》)</p><p class="ql-block"> 梅尧臣:</p><p class="ql-block">祢衡负其才,沉没鹦鹉洲。</p><p class="ql-block">李白负其才,飘落沧江头。</p><p class="ql-block">后亦多效此,才薄空羁囚。</p><p class="ql-block">文章本济时,反不能自周。</p><p class="ql-block">吾尝戒吾曹,慎勿异尔流。</p><p class="ql-block">(《送李逢原》</p><p class="ql-block">我读李白问月诗,</p><p class="ql-block">乃知白也心太痴。</p><p class="ql-block">明月在上尔在下,</p><p class="ql-block">月行岂独君相随。(《读问月》)</p><p class="ql-block"> 黄庶:句编天下口,千载字不灭。(《宿采石》)</p><p class="ql-block"> 杨杰:</p><p class="ql-block">半醒半醉游南国,</p><p class="ql-block">浮利浮名重一毛。</p><p class="ql-block">天上星精钟太白,</p><p class="ql-block">人间文格埒风骚。</p><p class="ql-block">仙翁曾换金龟酒,</p><p class="ql-block">老笔空传紫兔毫。</p><p class="ql-block">姑熟遗音千古在,</p><p class="ql-block">长随春色满江皋。</p><p class="ql-block">(《李翰林祠》)</p><p class="ql-block"> 曾巩</p><p class="ql-block">世间遗草三千首,</p><p class="ql-block">林下荒坟二百年。</p><p class="ql-block">信矣辉光争日月,</p><p class="ql-block">依然精爽动山川。</p><p class="ql-block">曾无近属持门户,</p><p class="ql-block">空有乡人拂几筵。</p><p class="ql-block">顾我自惭才力薄,</p><p class="ql-block">欲将何物吊前贤?</p><p class="ql-block">(《谒李白墓》)</p><p class="ql-block">子之文章,杰立人上。地辟天开,云蒸雨降。播产万物,玮丽瑰奇。大巧自然,人力何施?又如长河,浩浩奔放。万里一泻,末势犹壮。大骋厥辞,至于如此。意气飘然,发扬俊伟。飞黄駃騠,轶群绝类。摆弃羁馽,脱遗辙轨。捷出横步,志狭四裔。侧睨驽骀,与无物比。始来玉堂,旋去江湖。麒麟凤凰,世岂能拘?古今僻儒,钩章摛字。下里之学,辞卑义鄙。士有一曲,拘牵泥滞。亦或狡巧,争驰势利。子之可异,岂独兹文?轻世肆志,有激斯人。姑熟之野,予来长民。举觞墓下,感叹余芬。</p><p class="ql-block">(《代人祭李白文》)</p><p class="ql-block"> 王安石:太白诗词迅快,无疏脱处,然其识污下,十句九句言妇人、酒耳。白之歌诗,豪放飘逸,人固莫及,然其格止于此而已,不知变也。</p><p class="ql-block"> 韦骧:</p><p class="ql-block">堂间画像冰玉质,</p><p class="ql-block">高风爽气何凄凄。</p><p class="ql-block">文章光燄本万丈,</p><p class="ql-block">来此寂寞由谗挤。</p><p class="ql-block">当时放荡沉清骨,</p><p class="ql-block">因有声名不漂没。</p><p class="ql-block">莫论楚屈与吴胥,</p><p class="ql-block">谁有高才追彷佛。</p><p class="ql-block">(《李白祠堂》)</p><p class="ql-block"> 苏轼:“李太白、杜子美以英玮绝世之姿,凌跨百代,古今诗人尽废。然魏、晋以来,高风绝尘亦少衰矣。”(《书黄子思诗集后》)</p><p class="ql-block">李白当年流夜郎,</p><p class="ql-block">中原无复汉文章。</p><p class="ql-block">(《沿流馆中得二绝句 其二 》</p><p class="ql-block">帝遣银河一派垂,</p><p class="ql-block">古来惟有谪仙词。</p><p class="ql-block">飞流溅沫知多少,</p><p class="ql-block">不与徐凝洗恶诗。</p><p class="ql-block"> (《世传徐凝〈瀑布〉诗云:一条界破青山色。至为尘陋。又曰: 士固有大言而无实,虚名不适于用者,然不可以料天下之士; 士以气为主,方高力士用事,公卿大夫争事之,而太白使脱靴殿上,固已气盖天下矣。使之得志,必不肯附权幸以取容,其肯从君于昏乎?夏侯湛赞东方生云:</p><p class="ql-block">“开济明豁,包容宏大。</p><p class="ql-block">陵轹卿相,嘲哂豪杰。</p><p class="ql-block">笼罩靡前,跆藉贵势。</p><p class="ql-block">出不沐显,贱不忧戚。</p><p class="ql-block">戏万乘若僚友,视俦列如草介。雄节迈论,高气盖世。可谓拔乎其萃,游方之外者也。”</p><p class="ql-block"> 吾于太白亦云。太白之从永王璘,当由迫胁;不然,璘之狂肆寝陋,虽庸人知其必败也。太白识郭子仪之为人杰,而不能知璘之无成,此理之必不然者也。吾不可以不辨。</p><p class="ql-block">(《李太白碑阴记》)</p><p class="ql-block"> 郭祥正:</p><p class="ql-block">又如李白才清新,</p><p class="ql-block">无数篇章思不群。(《奉和蔡希蘧鹄奔亭留别》)</p><p class="ql-block"> 舒亶:不见风流李谪仙,彩笺谁继碧云篇。</p><p class="ql-block">(《秋日登中山怀道人》)</p><p class="ql-block"> 孔平仲:</p><p class="ql-block">洒落风标真谪仙,</p><p class="ql-block">精神犹恐笔难传。</p><p class="ql-block">文章若出斯人手,</p><p class="ql-block">壮浪雄豪一自然。</p><p class="ql-block">(《李白祠堂 其一 》</p><p class="ql-block">太白之精出李白,</p><p class="ql-block">诗中元帅酒家豪。</p><p class="ql-block">轩然眉目已如此,</p><p class="ql-block">况著当年宫锦袍。</p><p class="ql-block">(《李白祠堂 其二 》)</p><p class="ql-block"> 黄庭坚:李白诗如黄帝张乐于洞庭之野,无首无尾,不主故常,非墨工椠人所可拟议。</p><p class="ql-block"> 晁补之:</p><p class="ql-block">客星一点太微傍,</p><p class="ql-block">谈笑青蝇玉失光。</p><p class="ql-block">载酒五湖狂到死,</p><p class="ql-block">只今天地不能藏。</p><p class="ql-block">(《采石李白墓》)</p><p class="ql-block"> 陈师道:</p><p class="ql-block">青莲居士亦其亚,</p><p class="ql-block">斗酒百篇天所借。</p><p class="ql-block">《题画李白真》</p> <p class="ql-block"> 陆游:李白杜甫生不遭,英气死岂埋蓬蒿。(《记梦》)</p><p class="ql-block"> 朱熹:李太白诗非无法度,乃从容于法度之中,盖圣于诗者也……李白见永王璘反,便从臾之,文人之没头脑乃尔……李白诗中说王说霸,当时人必谓其果有智略,不知其莽荡,立见疏…</p><p class="ql-block"> 辛弃疾:</p><p class="ql-block">当年宫殿赋昭阳,</p><p class="ql-block">岂信人间过夜郎。</p><p class="ql-block">明月入江依旧好,</p><p class="ql-block">青山埋骨至今香。</p><p class="ql-block">不寻饭颗山头伴,</p><p class="ql-block">却趁汨罗江上狂。</p><p class="ql-block">定要骑鲸归汗漫,</p><p class="ql-block">故来濯足戏沧浪。”</p><p class="ql-block">(《忆李白》)</p><p class="ql-block"> 陈亮 :</p><p class="ql-block">清风肺腑明月魄。</p><p class="ql-block">扬鞭独步止一人,</p><p class="ql-block">我诵太白手屡拍。</p><p class="ql-block">岂特文章惟足法,</p><p class="ql-block">凛凛气节安可移。</p><p class="ql-block">金銮殿上一篇颂,</p><p class="ql-block">沉香亭里行乐词。</p><p class="ql-block">此特太白细事耳,</p><p class="ql-block">他人所知吾亦知</p><p class="ql-block">脱靴奴使高力士,</p><p class="ql-block">辞官妾视杨贵妃。</p><p class="ql-block">此真太白大节处,</p><p class="ql-block">他人不知吾亦知。</p><p class="ql-block">(《谪仙歌》)</p><p class="ql-block"> 金朋说:</p><p class="ql-block">笔端文彩辉星斗,</p><p class="ql-block">怀抱诗豪泣鬼神。</p><p class="ql-block">超迈英才贯绝世,</p><p class="ql-block">明皇宠异贵无伦。</p><p class="ql-block">(《李谪仙》)</p><p class="ql-block"> 韩淲:</p><p class="ql-block">采石矶头捉月仙,</p><p class="ql-block">脱靴意气尚飘然。</p><p class="ql-block">沈香亭北惊尘世,</p><p class="ql-block">且惜閒身棹酒船。</p><p class="ql-block">(《李白泛舟图》)</p><p class="ql-block">释居简:</p><p class="ql-block">龊龊复龊龊,未死如未生。</p><p class="ql-block">公去月明在,留得青山茔。</p><p class="ql-block">青山倚公高,屹立千载英。</p><p class="ql-block">翠巘拓吟垒,飞瀑按酒兵。</p><p class="ql-block">行客一仰止,折几鄙吝萌。</p><p class="ql-block">狂歌长短吟,迈古日月明。</p><p class="ql-block">俊逸兼鲍谢,丽则侪云卿。</p><p class="ql-block">骅骝博艳姬,土苴群方兄。</p><p class="ql-block">节峻玄霜严,义重紫禁轻。</p><p class="ql-block">酹土土长燥,雷魁何由平。</p><p class="ql-block">生男禁多才,此话闻阿庚。</p><p class="ql-block">真才弃如土,大厦谁支倾。</p><p class="ql-block">不用谢安石,大雅空垂名。</p><p class="ql-block">(《续当涂别驾林率庵赋谪仙李翰林》)[</p><p class="ql-block"> 高翥:</p><p class="ql-block">白骨定随风月冷,</p><p class="ql-block">青山长共姓名存。</p><p class="ql-block">(《拜李谪仙墓》)</p><p class="ql-block"> 陈东之:</p><p class="ql-block">谪仙一去五百载,</p><p class="ql-block">人间山水无清辉。</p><p class="ql-block">(《游沃洲山》)</p><p class="ql-block"> 张侃:</p><p class="ql-block">冠世文章李翰林,</p><p class="ql-block">掀天功业汉淮阴。</p><p class="ql-block">抹靴捧砚荣虽甚,</p><p class="ql-block">受钺登坛眷益深。</p><p class="ql-block">远窜夜郎挥老泪,</p><p class="ql-block">生擒云梦负初心。</p><p class="ql-block">穷泉二子应追恨,</p><p class="ql-block">不解君前早脱簪。</p><p class="ql-block">(《戏用东坡先生韵二首·其一》)</p><p class="ql-block"> 严羽:李、杜二公,正不当优劣。子美不能为太白之飘逸。太白不能为子美之沉郁。太白《梦游天姥吟》《远别离》等,子美不能道。子美《北征》《兵车行》《垂老别》等,太白不能作。论诗以李、杜为准,挟天子以令诸侯也。少陵诗法如孙吴。太白诗法如李广。(《沧浪诗话》)</p><p class="ql-block"> 吴龙翰:</p><p class="ql-block">先生放旷士,浩气吞洪濛。</p><p class="ql-block">(《拜李谪仙墓》)</p><p class="ql-block"> 方一夔:</p><p class="ql-block">翰林非世人,金晶应星躔。</p><p class="ql-block">手弄玉帝旂,堕作诗酒仙。</p><p class="ql-block">行迹老屐齿,侠气馀龙泉。</p><p class="ql-block">淋漓洒醉墨,妙语穷真筌。</p><p class="ql-block">信手拈斧斤,一挥中方圆。</p><p class="ql-block">彼哉夸夺子,骇汗莫敢肩。</p><p class="ql-block">玉堂不能留,飘落南海边。</p><p class="ql-block">从此誇汗漫,一往五百年。</p><p class="ql-block">(《读李翰林诗》)</p><p class="ql-block"> 宋无:</p><p class="ql-block">嗜酒傲明时,何因贺监知。</p><p class="ql-block">承恩金马诏,失意玉环词。</p><p class="ql-block">名与三闾并,身将四皓期。</p><p class="ql-block">匡山有书读,应亦叹归迟。</p><p class="ql-block">(《李翰林墓·其一》)</p><p class="ql-block">一骑紫鲸去,空掩谢山茔。</p><p class="ql-block">落月今谁吊,长庚夜自明。</p><p class="ql-block">乾坤沉秀气,江水带哀声。</p><p class="ql-block">天上多宫府,文章不可轻。</p><p class="ql-block">(《李翰林墓·其二》)</p><p class="ql-block"> 王奕:</p><p class="ql-block">唐朝组绶不能羁,</p><p class="ql-block">驴背人者醉似泥。</p><p class="ql-block">自欲驾虬凭化往,</p><p class="ql-block">不因飞燕误宫题。</p><p class="ql-block">(《和叠山拜李白墓》)</p><p class="ql-block"> 徐钧:</p><p class="ql-block">风骨神仙籍里人,</p><p class="ql-block">诗狂酒圣且平生。</p><p class="ql-block">开元一遇成何事,</p><p class="ql-block">留得千秋万古名。</p><p class="ql-block">(《李白》)</p><p class="ql-block"> 萨都剌:</p><p class="ql-block">我思李太白,有如云中龙。</p><p class="ql-block">垂光紫皇案,御笔生青红。</p><p class="ql-block">群臣不敢视,射目目尽盲。</p><p class="ql-block">脱靴手污袜,蹴踏将军雄。</p><p class="ql-block">沉香走白兔,玉环失颜容。</p><p class="ql-block">春风不成雨,殿阁悬妖虹。</p><p class="ql-block">长啸拂紫髯,手撚青芙蓉。</p><p class="ql-block">挂席天万里,遨游江之东。</p><p class="ql-block">濯足五湖水,脱巾九华峰。</p><p class="ql-block">放舟玉镜潭,弄月秋浦中。</p><p class="ql-block">羁怀正浩荡,行乐未及终。</p><p class="ql-block">白石烂齿齿,貂裘泪濛濛。</p><p class="ql-block">神光走霹雳,水底鞭雷公。</p><p class="ql-block">采石波浪急,青山云雾重。</p><p class="ql-block">我有一杯酒,和泪洒天风。</p><p class="ql-block">(《过池阳怀李翰林》)</p> <p class="ql-block">  祝允明:千载更无仙谪下,只应愁杀贺知章。</p><p class="ql-block"> 孙承恩:</p><p class="ql-block">白也真天才,变化如神虬。</p><p class="ql-block">生平耻龌龊,迈往隘九州。</p><p class="ql-block">词林昔供奉,天子宠渥优。</p><p class="ql-block">一朝被谗搆,斥远金殿头。</p><p class="ql-block">高情与逸思,芥带弗少留。</p><p class="ql-block">供奉非公荣,夜郎非公忧。</p><p class="ql-block">诗笔驱万象,醉眼轻王侯。</p><p class="ql-block">晞发扶桑巅,濯足沧海流。</p><p class="ql-block">今古等一瞬,天地同一沤。</p><p class="ql-block">以兹昔人言,谓公似庄周。</p><p class="ql-block">公去几阅世,公名重千秋。</p><p class="ql-block">谁云公则亡,神爽八极游。</p><p class="ql-block">蓬壶隔弱水,浩荡不可求。</p><p class="ql-block">缅怀旧行踪,使我心悠悠。</p><p class="ql-block"> 杨慎:李太白为古今诗圣。(《周受庵诗选序》)</p><p class="ql-block"> 李攀龙:太白纵横,往往强弩之末,间杂长语,英雄欺人耳。太白五七言绝句,实唐三百年一人。盖以不用意得之,即太白亦不自知其所至,而工者顾失焉。</p><p class="ql-block"> 王世贞:五七言绝句,李青莲、王龙标最称擅场,为有唐绝唱。少陵虽工力悉敌,风韵殊不逮也。</p><p class="ql-block">五言古、选体及七言歌行,太白以气为主,以自然为宗,以俊逸高畅为贵;子美以意为主,以独造为宗,以奇拔沉雄为贵。其歌行之妙,咏之使人飘扬欲仙者,太白也;使人慷慨激烈,歔欷欲绝者,子美也。</p><p class="ql-block"> 李贽:数十年为客,未尝一日低颜色。生亦荣,死 亦荣,囚亦荣,流亦荣,永生、永荣!(《李白诗题辞》)</p><p class="ql-block"> 梅之焕:采石江边一堆土,李白之名高千古。来来往往一首诗,鲁班门前弄大斧。(《题李太白墓》)</p><p class="ql-block"> 郭之奇:</p><p class="ql-block">苍松渺渺谪仙坟,</p><p class="ql-block">采石矶头草木芬。</p><p class="ql-block">此地江山空识李,</p><p class="ql-block">唐朝内外不容君。</p><p class="ql-block">词林气魄青莲重,</p><p class="ql-block">诗酒风流白水分。</p><p class="ql-block">闻道骑鲸非复是,</p><p class="ql-block">春峰箕尾伫遥氛。</p><p class="ql-block">(《过采石吊李白墓》)</p><p class="ql-block">英豪相视一杯中,</p><p class="ql-block">笑向金銮顾紫宫。</p><p class="ql-block">貂作当年知己具,</p><p class="ql-block">靴留千载侍臣风。</p><p class="ql-block">《过采石吊李白墓四首 其一 一快其遇知章也》</p><p class="ql-block">主恩朋意两殊遭,</p><p class="ql-block">知遇无缘答寸毫。</p><p class="ql-block">只为宫阉多气色,</p><p class="ql-block">故藏名姓入醇醪。</p> <p class="ql-block">李白搁笔</p><p class="ql-block"> 在黄鹤楼公园东边,有一亭名为“搁笔亭”,亭名取自“崔颢题诗李白搁笔”的一段佳话。</p><p class="ql-block"> 唐代诗人崔颢登上黄鹤楼赏景写下了一首千古流传的名作:“昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。日暮乡关何处是,烟波江上使人愁。”</p><p class="ql-block"> 后来李白也登上黄鹤楼,放眼楚天,胸襟开阔,诗兴大发,正要提笔写诗时,却见崔颢的诗,自愧不如只好说:</p><p class="ql-block">“一拳捶碎黄鹤楼,</p><p class="ql-block">一脚踢翻鹦鹉洲。</p><p class="ql-block">眼前有景道不得,</p><p class="ql-block">崔颢题诗在上头。”</p><p class="ql-block"> 李白诗《赠友人》三首之二</p><p class="ql-block">实际上,李白热爱黄鹤楼,到了无以复加的程度,他高亢激昂,连呼“一忝青云客,三登黄鹤楼”。山川人文,相互倚重,崔颢题诗,李白搁笔,从此黄鹤楼之名更加显赫。后来,李白也仿照《黄鹤楼》写下《登金陵凤凰台》:</p><p class="ql-block">“凤凰台上凤凰游,</p><p class="ql-block">凤去台空江自流。</p><p class="ql-block">吴宫花草埋幽径,</p><p class="ql-block">晋代衣冠成古丘。</p><p class="ql-block">三山半落青天外,</p><p class="ql-block">一水中分白鹭洲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">为怀素写诗:</p><p class="ql-block"> 《草书歌行》是唐代诗人李白为赞扬怀素草书艺术而创作的诗歌。赞美怀素“草书天下称独步”,称其草书天下第一。诗中李白以浪漫主义的笔调、奇特的想象力、极其夸张的艺术手法,生动地再现了一幅怀素醉酒后恣肆张扬、挥笔疾书的场景,细致而惟妙惟肖地表现出怀素极具张扬的个性特征。怀素的狂放不羁、激情奔涌、痛快淋漓,在李白笔下栩栩如生、活灵活现,无不触动读者的心绪。此诗对后人研究怀素的草书艺术,有重要的参考价值。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">重访江东</p><p class="ql-block"> 李白离开东鲁,便从任城乘船,沿运河到了扬州。由于急着去会稽会见元丹丘,也就没有多滞留。到了会稽,李白首先去凭吊贺知章。不久,孔巢父也到了会稽,于是李白和元丹丘、孔巢父畅游禹穴、兰亭等历史遗迹,泛舟镜湖,往来剡溪等处,当然也少不了在繁华都市会稽流连忘返。</p><p class="ql-block"> 在金陵,李白遇见了崔成甫。两人都是政治上的失意者,情怀更加相投。每次游玩时,都尽情畅游,不计早晚。他们泛舟秦淮河,通宵达旦地唱歌,引得两岸人家不胜惊异,拍手为他们助兴。</p><p class="ql-block">汪伦之情</p><p class="ql-block"> 唐天宝年间,汪伦听说大诗人李白旅居南陵叔父李阳冰家,便写信邀请李白到家中做客。信上说:“先生好游乎?此处有十里桃花。先生好饮乎?此处有万家酒店。”李白素好饮酒,又闻有如此美景,欣然应邀而至,却未见信中所言盛景。汪伦盛情款待,搬出用桃花潭水酿成的美酒与李白同饮,并笑着告诉李白:“桃花者,十里外潭水名也,并无十里桃花。万家者,开酒店的主人姓万,并非有万家酒店。”李白听后大笑不止,并不以为被愚弄,反而被汪伦的盛情所感动,适逢春风桃李花开日,群山无处不飞红,加之潭水深碧,清澈晶莹,翠峦倒映,汪伦留李白连住数日,每日以美酒相待,别时送名马八匹、官锦十端。李白在东园古渡乘舟欲往万村,登旱路去庐山,汪伦在古岸阁上设宴为李白饯行,并拍手踏脚,歌唱民间的《踏歌》相送。李白深深感激汪伦的盛意,作《赠汪伦》诗一首:</p><p class="ql-block">李白乘舟将欲行,</p><p class="ql-block">忽闻岸上踏歌声。</p><p class="ql-block">桃花潭水深千尺,</p><p class="ql-block">不及汪伦送我情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">编辑:烨然</p><p class="ql-block">2024,2,14于三省堂</p><p class="ql-block"><br></p>