<p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 滕 王 阁 诗</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 王 勃</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 滕王高阁临江渚,佩玉鸣鸾罢</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 歌舞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 画栋朝飞南浦云,珠帘暮卷西</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 山雨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 闲云潭影日悠悠,物换星移几</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 度秋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 阁中帝子今何在?槛外长江空</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 自流。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 王勃的《滕王阁诗》,是其骈文名篇《滕王阁序》诗的部分。滕王阁位于江西省南昌市赣江之滨,唐高祖之子滕王李元婴任洪州都督时(公元653年)始建,后阎伯屿为洪州牧,宴群僚于阁上,王勃省父过此,即席而作。文中铺叙滕王阁一带形势景色和宴会盛况,也表达了诗人自己怀才不遇之感。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;"> 全篇惊才绝艳,气势如虹。特别是“落霞同孤骛齐飞,秋水共长天一色”。更是如诗如画,情景交融,遂成千古绝唱!</span></p>