小诗习作篇(十八)

文君

<p class="ql-block">作 者 :温 军</p><p class="ql-block">以写作时间为序</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 悼李克强总理</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 萧瑟秋风寒意追,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 克强总理竟西归。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 江河呜咽山垂泪,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 百姓心中已立碑。</span></p><p class="ql-block"> (通韵)</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 立 冬 吟</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 光阴荏苒又临冬,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 落叶纷飞寒意浓。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 遍野秋菊香尚在,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 松青竹挺雪梅红。</span></p><p class="ql-block"> (通 韵)</p> <p class="ql-block">▲落叶纷飞</p> <p class="ql-block">▲秋菊香尚在</p> <p class="ql-block">▲有些地方已可赏雪中红梅了</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">▼和诗一组</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> (一)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 初 冬 即 事</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 朔风趋紧鸟知寒,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 落叶纷扬入护栏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 大雁南飞寻暖处,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 漫山芳菊渐凋残。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 附李义和先生原玉:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span>风吹浦柳始知寒,</p><p class="ql-block"> 霜染庭阶小石栏。</p><p class="ql-block"> 入夜幽香过枕畔,</p><p class="ql-block"> 疑因菊桂未凋残。</p> <p class="ql-block">▲落叶入护栏</p> <p class="ql-block">▲大雁南飞</p> <p class="ql-block">▲菊花渐残</p> <p class="ql-block"> (二)</p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 杂 感</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 未成权贵竞风流,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 乐做庶民贪念丢。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 越岭爬坡平坎坷,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 循规蹈矩度春秋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 练琴习画诗词诵,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 刺股悬梁文化修。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 回首人生无悔意,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 满园桃李喜心头。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">附曹广国先生原玉:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span>痴情难抑仰星流,</p><p class="ql-block"> 身老求知未敢丢。</p><p class="ql-block"> 自学诗词朝与暮,</p><p class="ql-block"> 谁争名利夏和秋。</p><p class="ql-block"> 半杯浊酒聊时度,</p><p class="ql-block"> 多位良师把脉修。</p><p class="ql-block"> 尤喜门前多诤友,</p><p class="ql-block"> 有人探看慰心头。</p> <p class="ql-block">▲▼桃李滿园</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> (三)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 耆 老 闲 情</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 鸿鹄乏力入林隐,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 万里翱翔终恋家。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 人老赋闲寻美景,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 呼朋玩至日西斜。</span></p><p class="ql-block"> (新 韵)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">附曹广国老师原玉:</p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 耆 老 闲 情</span></p><p class="ql-block"> 东边日出西边隐,</p><p class="ql-block"> 岁月轮回陶令家。</p><p class="ql-block"> 修菊赏梅情逸致,</p><p class="ql-block"> 林泉钓得夕阳斜。</p> <p class="ql-block">鸿鹄翱翔</p> <p class="ql-block">▲人老赋闲游美景</p> <p class="ql-block">▲兴浓玩至日西斜</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> ( 四)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 暮 年 杂 感</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 童心鹤发爱涂鸦,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 作赋填词难掩瑕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 间或呼朋游景点,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 亦能邀友钓鱼虾。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">附曹广国老师原玉:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span>笔耕不辍乱涂鸦,</p><p class="ql-block"> 难得恩师常指瑕。</p><p class="ql-block"> 点墨胸无多拙句,</p><p class="ql-block"> 不妨约友钓湖虾。</p> <p class="ql-block">▲呼朋游景点</p> <p class="ql-block">▲约友钓鱼虾</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 遙 忆 荒 年</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 孩童时代度荒年,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 树叶瓜藤也不嫌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 水旱迭加粮早断,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 饥肠辘辘夜难眠。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">附文:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 一碗米稀饭</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 温 军</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 岁月如梭,往事如烟。转眼间,我人生之路已行程大半。回首逝去的岁月,盘点经历的往事,大多已印象模糊,难以回放。但少年时代的一件小事,却记忆犹新,至今仍让我自责与悔恨。它就是我要告诉大家的一碗米稀饭的故事。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 1956年,父亲从部队转业到淮阴地委机要交通局工作。同一年,我们兄妹三人随同母亲迁到清江市(现淮安市),过上城里人生活。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 然而不曾料想从1959年开始,我国连年遭受严重的自然灾害,国民经济陷入困境,粮食极度短缺,饥荒在全国蔓延。1960年,为了减轻对城镇居民粮食供应的压力,中央决定动员一批城市居民回农村自食其力。作为单位一把手的父亲一贯以身作则,我和母亲便首当其冲,成为第一批下放对象。那时我还在读小学,并不知道这次下放会给我命运带来什么影响,当年9月,便糊里糊涂地跟着母亲回到家乡灌南县花园公社。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 到家后,邻居告诉我们,吃饭要到生产队的食堂去打。我听说吃食堂,心中窃喜,因为在淮阴也吃过食堂的饭,喷香的米粥,雪白的馒头,可口的小菜,让我觉得比家中饭好吃。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 第二天一早,我和母亲带上饭罐去打饭。进了两间面南的丁头屋,只见一口大锅里烧着玉米稀饭,另一口锅里烧着豆腐,上面摊了一周死面锅贴,锅边围了不少等着打饭的社员,大家眼巴巴地朝着锅里望着。我心想农村食堂饭也不错嘛。谁知饭做好后被炊事员统统打到桶里,由两名社员挑走了。走后听说这饭是送到田里,让从外生产队请来带牛帮咱们队耕地的社员吃的。此时炊事员并未刷锅(或许舍不得刷),准备再重新做饭。他们准备将清水倒进锅里,只见几个围在锅边的孩子抢在倒水之前,用手指抹了一些沾在锅边上的稀饭糊糊,迅速放到嘴里舔着。炊事员倒了一大锅清水,又将事先切得很碎的山芋(包括已坏的),推进锅里,却未见放一粒粮食,碎山芋也并不多。水烧开后,即开始打饭,每人定量是一大勺(约三碗)。回家后,我尝了尝,有淡淡的甜味,也夹杂一些苦味和酸味。虽然大失所望,但苦于无充饥之物,只好皱着眉头喝下去。不一会,肚子鼓了起来,但不长时间,依旧饥肠辘辘,只能盼望着再去打这种可照人影的“稀饭”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 生产队的食堂未能支撑下去,不久便散了伙,让各家各户自谋生计,各显神通。别的人家靠着自留地,还多少储备一点粮食,但也难以为继,那时满眼都是饥饿的人群。有不少人还得了浮肿病,别说干活,连说话、走路都吃力。而刚回乡的母亲则难为无粮之炊,幸好二叔家给了一点粗粮,方勉强维持了一阶段。那时,我们母子俩饥不择食,树叶、野菜、山芋叶子、萝卜樱子、菟丝种子等都被拿来填肚子。有一天母亲请人干活,做了一锅玉米糊稀饭,中间放了一些萝卜和盐,作为客饭。我吃到这咸稀饭,觉得是吃着前所未有的美味佳肴,一连吃了9小碗,方肯罢休。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 一个星期天的早晨,我在睡早觉,母亲不知什么时候起来,将早饭做好,便下地干活去了。我醒后,似乎闻到一股久违的饭香,揭开锅盖一看,啊!原来是大米稀饭,而且很稠,但只有一碗。我高兴极了,迫不及待地盛了半碗,还没来得及品味,早已下肚。剩下的饭是留着,还是再吃,我犹豫了一会,但最终未能抵挡住大米的诱惑,三大口两小口,将锅中的饭吃得一干二净。虽然肚子仍未饱,但已心满意足。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 不一会,母亲干活回来,看样子很疲惫,她洗了洗手,拿起一只碗,打开锅盖准备盛饭,可一揭开锅,楞住了,里面空空如也。半晌,她说了一句“全吃了?”我默默地点了点头。母亲叹了一口气,眼中似乎噙着泪花。她打了一瓢水放到锅里,将前一天挑来的野菜放进去烧开喝了。望着母亲花白的头发,微黄的脸色,消瘦的体态,我突然心如刀绞。母亲饿着肚子持家务,干农活,好不容易搞来一点米,却一口也未吃上,我顿觉无地自容。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 随着时间的推移,母亲可能早已忘记此事,或许她根本未当一回事,我却一直耿耿于怀。因为自己是“纯爷们”,不好意思向母亲表达歉意,只是暗暗告诫自己,要用实际行动来弥补自己的过错。于是,我放学回家,主动帮母亲做家务,有时还跟她下田干活。母亲却阻止了我,她说:“你呀,好好念书,跟你大哥后边撵”。我的大哥迁到淮阴后,在清江中学读完初中,以毕业考试年级第一名成绩被免试报送到江苏省淮阴中学,后来考上南京工学院(东南大学),毕业后分配到国家七机部(航天部前身),后来成为教授级工程师。我记住了母亲的话,将精力放在学习上。1961年,考进本公社花园中学读初中,为了节省住宿费,也为了多陪陪母亲,有一阶段我没有住校。每天早晨天不亮就起床,匆匆吃了一点,背上书包,带上山芋或山芋干作为午饭,步行十多里到学校。到校时,住校生还没起床,我一个人在默默地背书。三年后,我以中考优异成绩,被江苏省淮阴中学录取(全县共16人)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 人们说考上淮中就意味着一只脚已跨进大学门,谁料想天有不测风云,高中还未读完,一场动乱击碎了我的大学梦,也阻止了我追赶哥哥的脚步。1968年,我又一次从淮阴返回农村。直到1977年,国家恢复高考制度,我才得以进考场,年届三十,成家但未立业的我成为师范院校的一名新生。毕业后,我要求分配到花园中学,这样可以常回家看看,能为母亲“揉揉后背捶捶肩”。不久,我担任了另一所乡中学的校长。再往后,进了县城,评上了高级教师,被市委表彰为优秀党务工作者。虽然我无法追上大哥了,但我已尽力了,母亲也很满意。母亲本身没有文化,所育的两儿一女全部进了淮中,读了大学,有了工作。对此,母亲颇感欣慰。她的辛劳与付出,得到了最好的回报。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 母亲的晚年,得了脑血栓,生活不能自理。我尽管工作很忙,但还抽出时间给她喂饭,为她按摩,推她上街。她病重昏迷的日子里,我们兄妹三人更是寸步不离,为她擦身,为她湿唇,为她处理大小便,直到她安祥离世。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 母亲走了,她驾鹤西去,魂归天国,但我的忏悔却并没有终止,相反,与日俱增。孟子曰:“孝子之至,莫大乎尊亲。”孔子的得意弟子仲由(字子路),早年家中十分贫穷,自己常采野菜充饥,而他却从百里外负米回家侍奉双亲。而我呢,自己吃光米稀饭,让母亲吃着野菜汤,想起来,真是有悖圣言,愧对前贤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 时过境迁,沧桑巨变,人们的生活水平已极大提高。吃饭,已不再满足于填饱肚皮,而要讲究色香味,讲究营养和搭配。不少人已不再珍惜粮食,白花花的大米饭,可以毫不犹豫地倒掉。据统计,中国每年餐桌上浪费的粮食高达1000亿斤,够2亿人吃上一年。这些粮食足够突尼斯吃上20多年,毛里求斯吃上200多年,摩纳哥吃上5000多年,这是多么触目惊心的数字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我是一个“小小老百姓”,不可能管到全国,但在我家,是绝不允许浪费粮食的。我要求孩子们吃多少盛多少,装到碗里的,必须吃光。这样做,不仅是我记住了“谁知盘中餐,粒粒皆辛苦”的古训,还因为我记住了因饥荒而度日如年的艰难岁月,更因为我记住了让我悔恨至今的一碗米稀饭的故事</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span></p> <p class="ql-block">干裂的土地</p> <p class="ql-block">被淹的农田</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 吟 老 树</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 风刀霜剑刻年轮,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 老态龙钟根广伸。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 饱览人间今古事,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 历经寒苦又迎春。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 附曹广国老师和诗:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span>凛凛寒风又一轮,</p><p class="ql-block"> 可怜霜雪似刀伸。</p><p class="ql-block"> 万般无奈听天赐,</p><p class="ql-block"> 只待来年温暖春。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 吟抗战最后一役</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 倭寇公然犯九州,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 最终一役在高邮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 敌方俯首呈降表,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 美梦随之付水流。</span></p> <p class="ql-block">位于江苏高邮的抗战最后一役文化园</p> <p class="ql-block">新四军战士雕塑</p> <p class="ql-block">抗战最后一役日军递交投降书的礼堂</p> <p class="ql-block">日军指挥官向新四军递交投降书</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 吟川藏公路</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 层峦叠嶂险弯多,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 长隧高桥连陡坡。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 举世闻名川藏路,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 往来车辆似穿梭。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 写在国家公祭日</span></p><p class="ql-block"> <span style="font-size:20px;">东洋倭寇竟屠城</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 血染金陵施暴行。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 国耻民仇须永记,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 强军亮剑保和平。</span></p> <p class="ql-block">▲▼惨无人道的南京大屠杀</p> <p class="ql-block">每年的12月13日为南京大屠杀死难者国家公祭日</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 写 诗 有 感</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 审题立意用真情,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 择句选词似点兵。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 效古习今知墨少,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 夜吟诗就已黎明。</span></p> <p class="ql-block">图片选自网络,向原作者致敬!</p>