墨根的美篇

墨根

墨根朗诵集(十四)——诗词散文 <p class="ql-block">《人民万岁》作者:王怀让,朗诵:墨根</p> <p class="ql-block">你从韶山水田的黄色的阡陌上走来</p><p class="ql-block">你从安源煤矿的黑色的巷道里走来</p><p class="ql-block">你从湘乡的那棵</p><p class="ql-block">垂挂着许多苦难的老葡树下走来</p><p class="ql-block">你从长沙的那口</p><p class="ql-block">映照着许多血泪的清水塘畔走来</p><p class="ql-block">你走来,径直走上天安门城楼</p><p class="ql-block">向着创造历史的人民</p><p class="ql-block">用深沉的湖南口音高呼</p><p class="ql-block">——人民万岁</p><p class="ql-block">你从可以望到民族志气的上海望志路走来</p><p class="ql-block">你从可以看穿世纪烟雨的南湖烟雨楼走来</p><p class="ql-block">你从八百里井岗的</p><p class="ql-block">很有特色的中国秋收里走来</p><p class="ql-block">你从二万里长征的</p><p class="ql-block">很有气魄的中国的长跑中走来</p><p class="ql-block">你走来,大步走上天安门城楼</p><p class="ql-block">向着改造历史的人民</p><p class="ql-block">用洪亮的湖南口音高呼</p><p class="ql-block">——人民万岁</p><p class="ql-block">你从万里雪飘的北国风光走来</p><p class="ql-block">你从顿失滔滔的大河上下走来</p><p class="ql-block">你从《史记》里的</p><p class="ql-block">秦皇汉武的赫赫武功中走来</p><p class="ql-block">你从《资治通鉴》中的</p><p class="ql-block">唐宗宋祖的奕奕文采里走来</p><p class="ql-block">你走来,很现实地走上天安门城楼</p><p class="ql-block">向着扭转乾坤的人民</p><p class="ql-block">用可以穿透乾坤的湖南口音高呼</p><p class="ql-block">——人民万岁</p><p class="ql-block">你从照耀人民智慧的西江月辉里很抒情地走来</p><p class="ql-block">你从奔腾人民力量的满江红浪里很激情地走来</p><p class="ql-block">你从《送瘟神》的</p><p class="ql-block">浮想联翩的兴奋的韵脚中走来</p><p class="ql-block">你从《到韶山》的</p><p class="ql-block">夜不成寐的振奋的平仄里走来</p><p class="ql-block">你走来,很浪漫地走上天安门城楼</p><p class="ql-block">向着叱咤风云的人民</p><p class="ql-block">用可以驾驭风云的湖南口音高呼</p><p class="ql-block">——人民万岁</p><p class="ql-block">你走上天安门城楼是为了高呼人民万岁</p><p class="ql-block">人民才用自己的身躯</p><p class="ql-block">把天安门托得如此峨峨巍巍</p><p class="ql-block">你走上天安门城楼是为了高呼人民万岁</p><p class="ql-block">人民才用自己的血汗</p><p class="ql-block">把天安门染得这样如描如绘</p><p class="ql-block">这就是你,教给我们的真理</p><p class="ql-block">呼人民万岁的人,他活着的时候</p><p class="ql-block">人民才会向着他高呼万岁</p><p class="ql-block">你走上天安门城楼是为了高呼人民万岁</p><p class="ql-block">把握历史的人民</p><p class="ql-block">才会让你在史册上永放光辉</p><p class="ql-block">你走上天安门城楼是为了高呼人民万岁</p><p class="ql-block">主宰世界的人民</p><p class="ql-block">才会让你在世界上万古永垂</p><p class="ql-block">这就是你,教给我们的哲学</p><p class="ql-block">呼人民万岁的人,他走了</p><p class="ql-block">他的思想却可以万岁万万岁</p><p class="ql-block">——人民万岁</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《再别康桥》作者:徐志摩,朗诵:墨根</p> <p class="ql-block">这是一首写景的抒情诗,抒发了作者留恋惜别和理想幻灭的感伤之情。</p> <p class="ql-block">轻轻的我走了,</p><p class="ql-block">正如我轻轻地来;</p><p class="ql-block">我轻轻的招手,</p><p class="ql-block">作别西天的云彩。</p><p class="ql-block">那河畔的金柳,</p><p class="ql-block">是夕阳中的新娘;</p><p class="ql-block">波光里的艳影,</p><p class="ql-block">在我的心头荡漾。</p><p class="ql-block">软泥上的青荇,</p><p class="ql-block">油油的在水底招摇;</p><p class="ql-block">在康河的柔波里,</p><p class="ql-block">我甘心做一条水草。</p><p class="ql-block">那榆荫下的一潭,</p><p class="ql-block">不是清泉,是天上虹;</p><p class="ql-block">揉碎在浮藻间,</p><p class="ql-block">沉淀着彩虹似的梦。</p><p class="ql-block">寻梦?撑一支长篙,</p><p class="ql-block">向青草更青处漫溯;</p><p class="ql-block">满载一船星辉,</p><p class="ql-block">在星辉斑斓里放歌。</p><p class="ql-block">但我不能放歌,</p><p class="ql-block">悄悄是别离的笙箫;</p><p class="ql-block">夏虫也为我沉默,</p><p class="ql-block">沉默是今晚的康桥。</p><p class="ql-block">悄悄的我走了,</p><p class="ql-block">正如我悄悄的来;</p><p class="ql-block">我挥一挥衣袖,</p><p class="ql-block">不带走一片云彩。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《岳阳楼记》作者:范仲淹(北宋),朗诵:墨根</p> <p class="ql-block">庆历四年春,滕子京谪守巴陵郡。越明年,政通人和,百废俱兴。乃重修岳阳楼,增其旧制,刻唐贤今人诗赋于其上,属予作文以记之。</p><p class="ql-block">予观夫巴陵胜状,在洞庭一湖。衔远山,吞长江,浩浩汤汤,横无际涯;朝晖夕阴,气象万千。此则岳阳楼之大观也,前人之述备矣。然则北通巫峡,南极潇湘,迁客骚人,多会于此,览物之情,得无异乎?</p><p class="ql-block">若夫淫雨霏霏,连月不开,阴风怒号,浊浪排空;日星隐曜,山岳潜形;商旅不行,樯倾楫摧;薄暮冥冥,虎啸猿啼。登斯楼也,则有去国怀乡,忧谗畏讥,满目萧然,感极而悲者矣。</p><p class="ql-block">至若春和景明,波澜不惊,上下天光,一碧万顷,沙鸥翔集,锦鳞游泳,岸芷汀兰,郁郁青青。而或长烟一空,皓月千里,浮光跃金,静影沉璧,渔歌互答,此乐何极!登斯楼也,则有心旷神怡,宠辱偕忘,把酒临风,其喜洋洋者矣。</p><p class="ql-block">嗟夫!予尝求古仁人之心,或异二者之为。何哉?不以物喜,不以己悲。居庙堂之高则忧其民,处江湖之远则忧其君。是进亦忧,退亦忧。然则何时而乐耶?其必曰:“先天下之忧而忧,后天下之乐而乐”乎!</p><p class="ql-block">噫!微斯人,吾谁与归?</p><p class="ql-block">时六年九月十五日</p> <p class="ql-block">《满江红》作者:岳飞(南宋),朗诵:墨根</p> <p class="ql-block">怒发冲冠,凭阑处,潇潇雨歇。抬望眼,仰天长啸,壮怀激烈。三十功名尘与土,八千里路云和月。莫等闲,白了少年头,空悲切。</p><p class="ql-block">靖康耻,犹未雪;臣子恨,何时灭。驾长车,踏破贺兰山缺。壮志饥餐胡虏肉,笑谈渴饮匈奴血。待从头,收拾旧山河,朝天阙。</p> <p class="ql-block">谢谢收听,再见——</p>