<p class="ql-block"><b>祖一日唤诸门人总来:吾向汝说,世人生死事大,</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>汝等终日只求福田,不求出离生死苦海,</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>自性若迷,福何可救?</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>汝等各去自看智慧,取自本心般若之性,各作一偈,来呈吾看。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>若悟大意,付汝衣法,为第六代祖。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>火急速去,不得迟滞,思量即不中用。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>见性之人,言下须见,若如此者,抡刀上阵,亦得见之。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b> ——《六祖坛经.行由品》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一天,五祖弘忍把弟子们全都召来,对他们说:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我一向跟你们说,作为一个生命来到世间,只有生死才是最大的事情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">可是你们倒好,把我的话都不当一回事,只求福报,不求出离生死苦海。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">你们若不能觉悟,不见自性,即使有福可享,又有什么意义?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">岂不与常人相同?又岂能出离生死苦海?又何必要出家到我这里来呢?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">现在你们都回去,各自检讨一下自己这些年来的参悟修行所得,把自己的觉悟写一个偈子出来,拿给我看。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如果你们之中有谁悟了,我就把达摩祖师传下来的衣钵与圣位传给他,让他作禅宗第六代祖。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">赶紧去吧,不得拖延时间。不要去想,直接写出来就好。反复思考出来的就不是了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">见性之人,当下就见,时时皆见,即使现在抡刀上阵,也不失见性之境。</p> <p class="ql-block"><b>☆ 汝等终日只求福田,不求出离生死苦海,自性若迷,福何可救?</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这句话正好与<span style="color:rgb(22, 126, 251);">慧能</span>一开始作自我介绍的话相反,因此可以说,弘忍这句话是因为慧能的话而讲的。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">慧能见弘忍时,讲自己【<span style="color:rgb(22, 126, 251);">自心常生智慧,不离自性,即是福田</span><span style="color:rgb(1, 1, 1);">】。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这句话打动了弘忍,让弘忍思考许久。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">以此来衡量,更感到自己门下的这些人,无人堪与慧能相比。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">慧能是"自心常生智慧,不离自性";但这些人自性却迷,"不求出离生死苦海"。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">慧能自心"即是福田",故不求福田;但这些人却是"终日只求福田",哪里知道"自性若迷,福何可救?"</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">五祖责其门人只知向外求福田,不知自心是福田。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">但弘忍不仅是责门人,也有自叹之意。身为老师,自己觉悟了,可是门下弟子却皆求福报,竟无一堪比慧能。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这些人身为出家人,所求与世间众生一般无别。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">弘忍思之,深感遗憾!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>☆ 自看智慧,取自本心般若之性。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">既是弘忍所出的题目,也是对弟子们的教诲,每句都点明<b>觉悟就是要自观本心。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">取自本心般若之性,即从本心的般若觉性出发,也就是从自己的觉悟境界出发。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">弘忍令门人所作,是见性之偈,而非一般的偈子。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">因为他让众人"取自本心般若之性"来作偈,若非见性,又如何能作?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">思量即不中用。这是弘忍在告诉门人如何写这个偈子。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">写"取自本心般若之性"的偈子,是不可思量的。</p> <p class="ql-block">见了就是见了,没见就是没见,若是落于思量,那就取了思维之见,而非"取自本心般若之性",那就更是"不中用"了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">"本心般若之性" 若是不可思量,又如何见呢?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>☆ 当下就见,时时即见,处处即见,所以见者不失。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">因为这个"本心般若之性"是从来不失的,只是迷者不见罢了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>☆ 见性之人,言下须见。若如此者,抡刀上阵,亦得见之。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这是弘忍再进一步为门人作指示。见性只在刹那,所以"思量即不中用"。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">抢刀上阵,这是人在世间有时不得不做的事。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">即使身在佛门,有时也避不开。但即使如此,见性之人仍然不迷。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">所以见性与做事是两回事。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>☆ 见性之人可以做一切事,而一切事上不迷,才是见性。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">弘忍这句话,有特殊意义:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不可以用表面的做事或持戒来判断一个人是否见性。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">佛门有许多戒律与禁忌,以禁戒人的身、口、意。但这是对未见性者的戒律。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">如果见性了,所有戒律也都没有了,因为已经没有意义了。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一个没有见性的人,依照自己遵守的戒律来看【见性者】的行为,会认为这个人破了戒,犯了罪。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">他不知道<b>性本无戒,自然而然。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">所以佛门设戒,不是要戒见性者,而是要戒未见性者——戒的恰好就是他以为别人犯戒的心。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">只是可惜,虽然弘忍讲了这些,但是他的门人似乎都没有听进去。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> ——《究竟无证 坛经谛义》</p>