晚秋

俭丹

<p class="ql-block">晨曦的天空的颜色是㶷烂而迷人的。而晚秋的景色更是色彩斑斓的。</p> <p class="ql-block"> 杜甫《登高》</p><p class="ql-block">风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。</p><p class="ql-block">无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。</p><p class="ql-block">万里悲秋常作客,百年多病独登台。</p><p class="ql-block">艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。</p><p class="ql-block">这是杜甫对秋色的描绘。</p> <p class="ql-block">霜降秋已深,校园景色馨。</p><p class="ql-block">银杏叶金黄,枫枝随风轻。</p><p class="ql-block">风吹枝摇曳,秋色迷眼真。</p><p class="ql-block">四季有美景,秋深霜叶新。</p> <p class="ql-block">霜降至,露成霜,秋风已渐凉,秋粮要入仓,人心稳不慌。</p><p class="ql-block">秋已深,绿变黄,秋色已斑斓,橙黄橘绿香,诱人口流涎。</p><p class="ql-block">稻穗沉,河蟹肥,金色稻田长,雀跃人也忙,机器收割强。</p> <p class="ql-block">  王维《山居秋暝》</p><p class="ql-block">空山新雨后,天气晚来秋。</p><p class="ql-block">明月松间照,清泉石上流。</p><p class="ql-block">竹喧归浣女,莲动下渔舟。</p><p class="ql-block">随意春芳歇,王孙自可留。</p><p class="ql-block">这是王维对秋的描述。</p> <p class="ql-block"> 唐·刘禹锡《秋词二首》</p><p class="ql-block">自古逢秋悲寂寥,我言秋日胜春朝。</p><p class="ql-block">晴空一鹤排云上,便引诗情到碧霄。</p> <p class="ql-block">校园霜降后,天气已深秋。</p><p class="ql-block">秋风吹院落,彩叶随风鸣。</p><p class="ql-block">铃响下课堂,球声嘭嘭响。</p><p class="ql-block">再次铃铃声,课堂老师讲。</p><p class="ql-block">身体要强健,学习要更强。</p> <p class="ql-block">彩叶随风荡秋色,落叶入泥护花香。</p><p class="ql-block">一年四季秋好处,赤橙黄绿入梦来。</p> <p class="ql-block">秋阳是画笔,七彩是颜料。</p><p class="ql-block">随风来涂鸦,秋色起斑斓。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">霜降至白露成霜,秋风起秋色渐浓。</p><p class="ql-block">彩叶渐欲迷人眼,一枝一叶关秋情。</p> <p class="ql-block">一排杨树黄绿墙,迥临道路傍果园。</p><p class="ql-block">不知秋风吹色变,疑是油画在眼前。</p> <p class="ql-block">秋风吹拂思意浓,一枝一叶绘秋情。</p><p class="ql-block">黄绿交替流年意,一寸光阴惜寸金。</p> <p class="ql-block">茅盾在《白杨礼赞》是这样赞美白杨树的:</p><p class="ql-block">这就是白杨树,西北极普通的一种树,然而决不是平凡的树! 它没有婆娑的姿态,没有屈曲盘旋的虬枝,也许你要说它不美丽,──如果美是专指“婆娑”或“横斜 逸出”之类而言,那么白杨树算不得树中的好女子;但是它却是伟岸,正直,朴质,严肃,也不缺乏温 和,更不用提它的坚强不屈与挺拔,它是树中的伟丈夫!</p> <p class="ql-block">白杨树不仅笔直伟岸,她也色彩斑斓,在秋风展示她诱人的魅力。</p> <p class="ql-block">白杨挺拔天地间,茅盾礼赞记在前。</p><p class="ql-block">正直坚定好品格,黄绿灰白染秋浓。</p> <p class="ql-block">秋阳是画笔,白杨是画布。</p><p class="ql-block">秋风来涂鸦,水墨绘丹青。</p>