《独饮一盏月光茶》

山鹰

<p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《独饮一盏月光茶》</b></p><p class="ql-block">文/山鹰</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">拽着秋老虎的尾巴 拖拉</p><p class="ql-block">一阵夜风袭来 薄凉的</p><p class="ql-block">月光沏入一盏苦心茶</p><p class="ql-block">在驿站的天涯</p><p class="ql-block">一个人 一轮月 一支烟</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">墨蓝的天空如水静谧</p><p class="ql-block">溪流里色月崭新 </p><p class="ql-block">搅动着霓虹闪烁,倒影</p><p class="ql-block">嘶哑的蝉鸣失去音符</p><p class="ql-block">疲倦的眼帘被一片落叶</p><p class="ql-block">砸中</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">头顶飘过一朵薄云 那是</p><p class="ql-block">故乡醇厚的炊烟</p><p class="ql-block">呷一口月光 思绪随烟蒂点燃</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">【落日读诗】这首作品在设计上很巧妙,诗人用两段铺陈,却在作品的收尾处抛出答案,让人恍然大悟茶的苦、风的凉,也突显了霓虹灯下疲惫的身形,那是一个漂泊异乡的人才会有的情怀。</span></p>