走傍寒梅访消息

退休教工

<p class="ql-block">梅花是中国十大名花之首,与兰花、竹子、菊花一起列为四君子,与松、竹并称为“岁寒三友”。在中国传统文化中,梅以它的高洁、坚强、谦虚的品格,给人以立志奋发的激励!千百年来,人们爱梅、种梅、咏梅,留下了多少可歌可泣的优美华章!</p> <p class="ql-block">《咏梅》 清朝 弘历(乾隆)</p><p class="ql-block">盆梅惜废弃,向命植庭中。</p><p class="ql-block">成树五尺长,开花几朵红。</p><p class="ql-block">地灵资善气,春暮受和风。</p><p class="ql-block">迟速何须较,暗香无不同。</p> <p class="ql-block">《早春寄王汉阳》 唐代 李白</p><p class="ql-block">闻道春还未相识,走傍寒梅访消息。</p><p class="ql-block">昨夜东风入武阳,陌头杨柳黄金色。</p><p class="ql-block">碧水浩浩云茫茫,美人不来空断肠。</p><p class="ql-block">预拂青山一片石,与君连日醉壶觞。</p> <p class="ql-block">《山园小梅·其一》 宋代 林逋</p><p class="ql-block">众芳摇落独暄妍,占尽风情向小园。</p><p class="ql-block">疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。</p><p class="ql-block">霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。</p><p class="ql-block">幸有微吟可相狎,不须檀板共金樽。</p> <p class="ql-block">《蝶恋花·<span style="font-size:18px;">两岸月桥花半吐》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">宋代 真德秀</span></p><p class="ql-block">两岸月桥花半吐,红透肌香,暗把游人误。尽道武陵溪上路,不知迷入江南去。</p><p class="ql-block">先自冰霜真态度,何事枝头,点点胭脂污。莫是东君嫌淡素,问花花又娇无语。</p> <p class="ql-block">《和裴迪登蜀州东亭送客逢早梅相忆见寄》</p><p class="ql-block">唐代 杜甫</p><p class="ql-block">东阁官梅动诗兴,还如何逊在扬州。</p><p class="ql-block">此时对雪遥相忆,送客逢春可自由。</p><p class="ql-block">幸不折来伤岁暮,若为看去乱乡愁。</p><p class="ql-block">江边一树垂垂发,朝夕催人自白头。</p> <p class="ql-block">《梅》宋代 王安石</p><p class="ql-block">墙角数枝梅,凌寒独自开。</p><p class="ql-block">遥知不是雪,为有暗香来。</p> <p class="ql-block">《咏梅》 明代 高启</p><p class="ql-block">琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽。</p><p class="ql-block">雪满山中高士卧,月明林下美人来。</p><p class="ql-block">寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。</p><p class="ql-block">自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。</p> <p class="ql-block">《红梅三首》 北宋 苏轼</p><p class="ql-block">【其一】</p><p class="ql-block">怕愁贪睡独开迟,自恐冰容不入时。</p><p class="ql-block">故作小红桃杏色,尚余孤瘦雪霜姿。</p><p class="ql-block">寒心未肯随春态,酒晕无端上玉肌。</p><p class="ql-block">诗老不知梅格在,更看绿叶与青枝。</p> <p class="ql-block">【其二】</p><p class="ql-block">雪里开花却是迟,何如独占上春时。</p><p class="ql-block">也知造物含深意,故与施朱发妙姿。</p><p class="ql-block">细雨裛残千颗泪,轻寒瘦损一分肌。</p><p class="ql-block">不应便杂夭桃杏,半点微酸已著枝。</p> <p class="ql-block">【其三】</p><p class="ql-block">幽人自恨探春迟,不见檀心未吐时。</p><p class="ql-block">丹鼎夺胎那是宝,玉人頩颊更多姿。</p><p class="ql-block">抱丛暗蕊初含子,落盏穠香已透肌。</p><p class="ql-block">乞与徐熙新画样,竹间璀璨出斜枝。</p> <p class="ql-block">《庭前梅花》元代 李翠娥 </p><p class="ql-block">粲粲梅花树,盈盈似玉人。</p><p class="ql-block">甘心对冰雪,不爱艳阳春。</p> <p class="ql-block">《题王元章梅》元代 张渥</p><p class="ql-block">照水疏花冰有晕,横窗瘦影玉无痕。</p><p class="ql-block">孤山月冷黄昏后,拄杖曾敲处士门。</p> <p class="ql-block">《梅花 》 唐代 罗邺</p><p class="ql-block">繁如瑞雪压枝开,越岭吴溪免用栽。</p><p class="ql-block">却是五侯家未识,春风不放过江来。</p> <p class="ql-block">《白梅》 元代 王冕</p><p class="ql-block">冰雪林中著此身,不同桃李混芳尘。</p><p class="ql-block">忽然一夜清香发,散作乾坤万里春。</p> <p class="ql-block">《眼儿媚·咏梅》 清代 纳兰性德</p><p class="ql-block">莫把琼花比澹妆,谁似白霓裳。</p><p class="ql-block">别样清幽,自然标格,莫近东墙。</p><p class="ql-block"> 冰肌玉骨天分付,兼付与凄凉。</p><p class="ql-block">可怜遥夜,冷烟和月,疏影横窗。</p> <p class="ql-block">《绿萼梅 》 宋 喻良能</p><p class="ql-block">白练铢衣翠袂斜,洗妆不着脸边霞。</p><p class="ql-block">天寒日暮倚修竹,初见仙人萼绿华。</p> <p class="ql-block">《绿萼梅》宋代 王之道 </p><p class="ql-block">天然腻玉细生香,斜倚东风竚淡妆。</p><p class="ql-block">可是春寒犹料峭,晓窗犹试绿罗裳。</p> <p class="ql-block">《访梅》明代 陶安</p><p class="ql-block">山市凌寒特为梅,霜清绿萼未春开。</p><p class="ql-block">莫愁独立无人见,勾引诗翁两度来。</p>