口口相传的《破阵子》佳作,有的读来豪迈,有的念来清新……少日春风满眼,而今秋叶辞柯。

魏金彪

<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">唐朝时有一首军歌叫《秦王破阵乐》,主要是太宗李世民作为秦王时南征北战、战功赫赫,将士们赞颂庆功所唱,后来李世民登基后,特意下旨以宫廷盛宴演奏的标准重新为它填词、编舞、编曲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">《秦王破阵乐》单从字面意思来看都不简单,因为是起源于行军作战,所以气势非凡,壮观不已,正因为如此,深受大众所喜爱,从宫廷演奏到民间艺术,它也一直在改编中流行。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">历史的车轮到了宋初,《破阵乐》由于长时间的流传加以多次改编,就只剩了其中的一段,并且在曲调和格律上与原破阵乐完全不同。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">相对于唐朝,此时的《破阵乐》少了很多霸气,而多了些婉约,后面慢慢的演变成了词牌名《破阵子》了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">今天我们来看看历史上那些口口相传的《破阵子》佳作,有的读来豪迈,有的念来清新。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">《破阵子·为陈同甫赋壮词以寄》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">辛弃疾</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">醉里挑灯看剑,梦回吹角连营。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">八百里分麾下炙,五十弦翻塞外声。沙场秋点兵。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">马作的卢飞快,弓如霹雳弦惊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">了却君王天下事,赢得生前身后名。可怜白发生。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">这首词是《破阵子》中最为传颂的一首,没有之一。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">全词是采用先扬后抑的写作特点,前九句写得酣恣淋漓,醉里,挑灯,看剑,梦回,吹角,连营,凑弦,操练,点兵,出发,战争场面更为极为壮观,的卢飞快,弓弦霹雳...... 呈现于读者眼前的是一幅纷纷杀敌的壮观场面。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">如果整首词到这里结束,那肯定是豪气无双,但词最后来“可怜白发生”,瞬间就让气氛尴尬了下来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">不过结合当时背景来看,也正是辛弃疾本人的真实写照。辛弃疾南归以来,一直未被重用,到老都未曾见到王师北定中原,壮志难酬的心境可见一般。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">《破阵子·赠行》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">辛弃疾</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">少日春风满眼,而今秋叶辞柯。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">便好消磨心下事,也忆寻常醉后歌。新来白发多。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">明日扶头颠倒,倩谁伴舞婆娑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">我定思君拼瘦损,君不思兮可奈何。天寒将息呵。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">这首词是辛弃疾闲居江西信州时所写,闲下来想的事情就多了,想当年年轻的时候,见到的东西都是春花雪月,无边的风光,现在老了,心态变了,最近总是见着那秋叶飘零的凄凉景象。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">好好想一想心里的事情,不要去想平时最后的那些浪荡形骸。衰老呀,已经开始伴随着我了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">辛弃疾他的一生,有二十年基本是被闲置的,在江西过闲居生活,这二十年,他每一天都在想报国杀敌,一直到老了,都没有再踏上江北的土地。</span></p>