萧瑟的季节,沮丧的心情,东戴河日记(14)封控日子

游云

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">小区解封后,可以外出了,小区内京字牌车渐少,大概解封后弹窗解决的人回家了,小区也更难见人影,清净萧条,无情的秋风将秋叶吹满地,萧瑟的晚秋。班车一直停运,我也一直没有解除弹窗,被困在这里时间太长了,再强大的心也有些抗不住了,因看不到希望而沮丧,</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">怀着兴奋的心情来到东戴河海边,本打算看看大海,换换心情,几天后返京,没想到弹窗了,只因绥中县一例阳性,小区就被封,大海近在咫尺,可望不可及。每日从窗户望海,上苍似乎感到我的失望,天空一直灰蒙蒙的,海天一色灰没有了分界。这多少减轻了沮丧的情绪,无色彩的大海不看也罢。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">人总会遇到一些不顺心的事,上苍给你快乐也会时不时让你有困境,不会让你十全十美。人生就是一次充满未知的旅行,旅行也恰如人生,困境和挫折时有发生,享受了快乐,也会体验无奈,得与失永远在同步。当你快乐的忘乎所以时,你会得意忘形,只有你遇到挫折时,才考验你的心智,才能发现真实的自己,旅行是一场修行。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">不断地对自己说</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">你沮丧的时候</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">已经不自觉地被</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">外界的人和事</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">控制了情绪</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">不断对自己说</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">不纠结,往好的方面想</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">起码那暂短时刻你能放下</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">心也会随之舒展开来</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;"></span></p> <p class="ql-block">  </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">  </p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">我常常自我安慰</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">不要对已经发生的事情</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">耿耿于怀</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">一切不顺事情都会过去,</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">让我感觉过不去的</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">只是自己的心情</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">况且处于困境的</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">不只是我一人</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;"></span></p> <p class="ql-block">  </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">在封闭的日子里</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">每天在有限空间无目地走动</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">带着耳机听听音乐</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">闲适在屋闭目冥想</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">让疲惫的身心得以放松</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">因为我无法改变现实</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">只能改变自己去适应现实</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">不被负面情绪影响心情</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;"></span></p> <p class="ql-block">  </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">庄子在《庄子•内篇•人世间》写道:</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b style="font-size: 22px;">知其不可奈何而安之若命</b></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">看来通常人的超脱豁达是因无可奈何而来。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">游云拍摄于小区一片待建的荒地有感而发。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align: center;">🌾 🌾 🌾 🌾 🌾 🌾 </p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><b style="font-size: 20px;">后记</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">在漫长的等待过程中,用美篇记录心情,日记随感随写,都是当时的心情,当我回到家,重新读当时写的日记时,沮丧的心情似乎没有给自己留下阴影,留下的只是那些美好的记忆,甚至觉得自己是不是有点矫情?还是好了伤疤忘了疼?有人问我:你后悔去东戴河吗?我说不后悔。当一切尘埃落定,我还是很怀念东戴河,大海带给我的快乐远远多于困难时的沮丧。况且让我处于困境的不是我热爱的大海。其实想想我这点遭遇比起多少人在这特殊时期的困境又算得了什么呢,人生在世就是要经历各种挫折,自我解脱释怀后才能豁达。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;"></span></p><p class="ql-block"><br></p>