【文学趣味问答营•古典文学】咏梅

绮丽夕阳

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">华夏民族最喜欢梅花,她以凌寒傲雪的倔强风骨与松、竹并称“岁寒三友”,她以高洁的气质、清逸的暗香翘列梅兰竹菊“四君子”之首。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">古代诗人、画士,画梅、咏梅蔚然成风,经典荟萃,精品之多令其它花卉望尘莫及。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">梅的诗画以梅枝的横、斜、疏、瘦,梅花的孤傲表现梅的高洁气质 ,借此抒发作者的情怀。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《探梅》辛弃疾</span></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">老去惜花心已懒,爱梅犹绕江村。一枝先破玉溪春。更无花态度,全有雪精神。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">剩向空山餐秀色,为渠著句清新。竹根流水带溪云。醉中浑不记,归路月黄昏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">辛稼轩落职闲居上绕带湖,十易寒暑,又至寒冬,探梅填此词。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">老来惜花心懒,独钟爱梅花,绕村探觅,见一枝早梅傲綻,春到玉溪。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">看梅花全无娇柔态,冰姿玉洁雪精神。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">梅先百花而开,于寂静的空山中一枝独秀,青竹流水溪云,映衬着她的隽丽。我为早梅赋新词,一路探梅,不觉黄昏月出。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">稼轩喜梅,映一腔忠贞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"></p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《早梅 》柳宗元</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">早梅发高树,迥映楚天碧。朔吹飘夜香,繁霜滋晓白。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">欲为万里赠,杳杳山水隔。寒英坐销落,何用慰远客?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">“永贞革新”失败,柳宗元被贬谪到偏远的永州,故友不能联络,孤寂悲懑,咏早梅高洁,抒情言志。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">早梅独放高枝头,昂首怒放、生机盎然,远映着湛蓝的楚天,孤傲高洁,气度不凡。夜来朔风代她传暗香,晓晨寒霜为她披银装。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">想折一枝新梅寄至万里之外,怎奈重山复水遥,眼见早梅将凋零,用什么来籍慰远方的友人?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">王冕 元代著名画家、诗人、篆刻家。他出身贫寒,自学成才。性格孤傲,藐权贵,轻功利,为避招募,王冕隐居在枫桥九里山下,茅舍三间,自题“梅花屋”,自喻“梅花屋主”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">王冕《墨梅》《白梅》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">王冕一生酷爱梅花,种梅、咏梅,画梅。所画梅花枝劲花傲,生机盎然 ,对后世影响深广。故宫藏有他的《墨梅图》,《儒林外史》写入了王冕的传奇故事。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《墨梅》元 王冕</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 吾家洗砚池边树,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 朵朵花开淡墨痕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 不要人夸好颜色,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 只留清气满乾坤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">这是一首题画诗,王冕为自己的“墨梅图”所题。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">我家洗砚池(因与王羲之同姓,自视为一家,借羲之洗砚池入画)边有一棵梅树,朵朵开放的梅花都显出淡淡的墨痕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">不需要别人夸它的颜色好,只需要梅花的清香之气弥漫在天地之间。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">喻王冕洁身自好、超世脱俗的高尚品格。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《白梅》元 王冕</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 冰雪林中著此身,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 不同桃李混芳尘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 忽然一夜清香发,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 散作乾坤万里春。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">白梅傲立于冰雪中,冰清玉洁,不屑与桃李争艳,不肯沾染春日混杂的芳与尘,洁身超凡,愿为严冬增秀色。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一夜间,遍地白梅凌寒绽放,披月光,映皑雪,大地银装。幽幽送暗香,为人间迎来新春的曙光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">林逋《山园小梅》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">林逋 北宋第一隐逸诗人</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">隐居西湖孤山,不仕不娶,唯植梅养鹤,自喻“以梅为妻,以鹤为子”,留“梅妻鹤子”佳话。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">  </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《山园小梅》林逋</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 众芳摇落独暄妍,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 占尽风情向小园。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 疏影横斜水清浅,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 暗香浮动月黄昏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">百花凋零,唯梅花凌寒昂然盛开,秀美妍丽,占尽小园风光。稀疏的影儿,横斜在清浅的水中,清幽的芬芳,浮动在黄昏的月色下。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">诗人以梅隐喻自己的幽独清高、自甘淡泊的仙风道骨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">陆游咏梅</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">陆放翁喜梅如痴,他将梅花的气质融入生命。陆游 “六十年间万首诗”,其中梅花诗词竟有一百六十多首。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">陆游与梅花”成诗坛佳话</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《卜算子•咏梅》陆游</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">驿外断桥边,寂寞开无主。已是黄昏独自愁,更着风和雨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">无意苦争春,一任群芳妒。零落成泥碾作尘,只有香如故。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">驿站外 ,断桥边,梅花</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">孤寂地绽放,无人问津。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">暮色降临,梅花无依无伴,愁苦中又遭风雨摧残。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">梅花不屑群芳妒,不与百花争春,凌寒傲绽 ,冰清玉洁,暗香幽悠沁人。即使凋零了,被碾作泥土化作尘,梅依然会散发出缕缕清香,香浴人间。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">这就是放翁终生坎坷,而报国志忠贞不渝的写照,“双鬓多年作雪,寸心至死如丹”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">《卜算子·咏梅》</span><span style="font-size:22px;">1961年,毛泽东主席读陆游同题词,同韵反其意而作。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">风雨送春归,飞雪迎春到。已是悬崖百丈冰,犹有花枝俏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">俏也不争春,只把春来报。待到山花烂漫时,她在丛中笑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">毛主席以一代大诗人的风范,借梅的坚贞傲骨,展望国家民族的恢宏前景,“待到山花烂漫时,她在丛中笑”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">请问:此《如梦令》出于哪位女词人笔下?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p>