笑丛稗记 贰

颍南生

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">序 :</p><p class="ql-block"> 文言之盛肇端于上,浸润于士,普施于民,古来久矣。神王庙祀,周宗采谣,莫不雅颂为先,是为文章之始。儒道极,百家兴,文章又承教化、修身、定国之功。若此,行文必当筛避俚语,自酝白雪,以昭后世。咦,文言之力,岂独负文章渊薮,亦承国脉也。五四以降,西学突起,国学遂渐凋零。及至国朝,几成喑哑。时人只知白话之轻便,更不知文言之涵养也。抛掷既久,若大河断源,巨木失根,岂不悲乎?幸得今上稍警,小众勠力,文言方喜见星火之源。譬若颍南生君,久沐国学,并传承为己任。其近来又偶敛小文,付交古语,以滋茶余,名曰《笑丛稗记》。笑者,娱人也。丛者,市井也。稗者,雅俗不避也。以小见大,诲人之功何其伟哉。清心孤往,当可谓之愚公移山、精卫填海也。天涯浮白,稍赘数言于其文首云云。辽西近石斋谨识。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十一</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 曩微信初兴,发朋友圈蔚为一好。间有某企职员失物,绝疑同仁所为,遂于圈发一语曰:“吾不言,休忖吾不知也。”不意立收内子一短信 :“ 妾知错也,乞恕!” 伟哉,一语而兼破巨案,的是微信该兴。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十二</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 某心脏手术名医之摩托有恙,遂推之修厂谒医,工既检,告知引擎故,须臾拆修装复,技甚娴。更激语医曰 :“引擎,摩托之心脏也。汝我同擅此医,何酬异甚?” 医略思云 :“ 汝试于不熄时修之。” 工即颓而不语。此即行者、黑旋风打虎之别耳。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十三</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 东汉初平元年,董卓挟献帝迁都长安,自此君权旁落,群雄并起。夫司徒允密计进貂蝉以图诛之。初,卓悉群臣皆垂涎于蝉,故计张筵一试。席间,卓使蝉以墨涂胸翩舞,舞半,悄命灯熄。良久,重燃细觑,见诸臣两手咸黑。即视吕布,独双掌如常。卓大喜曰 :“惟我儿奉先可当忠邪!”布笑揖不语,不意露齿如漆。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十四</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 予男同仁言其大学寝居有室友嗜《三国》,某夕尝谓室伴云 :“三国吾独爱卧龙,不知列位喜甚 ?” 熟料室友异口共声云 :“ 貂蝉。” 其大糗曰 :“ 吾取向不堪矣 !” </p><p class="ql-block">咦,今之学子,底故鹿皮苍璧,以私欲惭其宏睿。世之若弈,吾虑南风不竞也 !</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十五</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 友言某仁兄食毕麻辣烫,唤店员数签结账。店员惊顾桌面,复盱视仁兄曰:“客来一时余,仅啖一串乎?” 仁兄不语,指签以示。店员无奈曰:“ 共八毛。” 其立付一元云 :“ 弗找也。” 遂携一竹篮泰然而去。吾笑谓友 :“ 此必好谍战剧者 !”</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十六</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 子曰 :“少年若天性,习惯如自然。”向本佳意,然亦适不佳者。维自清以降,剃发业兴,师之课徒蔚然,多自舞勺即习。初,命其后院剃冬瓜表皮之霜,以增手感。某日,徒正练,欻然师母唤之,遂顺手刀插冬瓜应往。盖师家事琐,师母屡唤其襄,不觉插瓜已惯。艺既成,师允徒至前代剃,剃中,不意师母又唤,复刀插客首而去。於戏,良习,宜小促成。如是,后之歧途方免。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十七</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 西安秦俑坑,世之第八奇迹也。乍一掘现,即惊世目,至今阅者如鲫。昨同窗聚酌,慨闻涉兹一事。曰向日有佛郎机人遥诣,时馆有秦俑服可供拍照,著与俑无异。其著之伊始,仅作留影,后伺人不备竟跃下与俑并伫。客过俱不察,误其亦俑耳。难为一客目敏,惊其眼动,方告馆员劝出。同窗云 :“此等莽举,合当力惩,恨非吾民耳。” 言此,予复忆一扶桑留学子,值假日沽一旧单车游市,不慎蒙窃,然其报衙后,不二时即寻。咦,设或自邦黎之同失,谩二日,纵二月,亦如入海泥牛。君知否,高阁束卷,正忿忿然作龙泉鸣也!</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十八</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 夫道苦者,无过予之网俦也。其曰:“吾一同学,高中学霸,大学本硕连读,诚羡慕嫉妒恨也。毕业入职则更甚,镇日朝九晚五,未三稔便房车俱有。最可恨者,吾还须每月付其薪水 !”予笑不能支,谓情商、智商之迥,于此立见。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">十九</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 问 :“何事之语极不堪,行极不雅?” 答 :“两妇詈街也。” 尝有好事者制词记曰:“隔岸犹闻柳氏风,母亦河东,女亦河东。朝霞双照玉牙红,珠贝千重,分贝千重。 水颤涟漪似画穷,平见芳容,仄见芳容。吧儿却误是同宗,舔也如疯,咬也如疯。” 然则仅肖此举,于息战无益。不期某日余复逢两詈者,观之彼处地暗天昏,风狂雷怒,其骂声、撕扯声不绝耳际。俟其白热,忽旁出一老妪趋至二妇间,分执其手朗云 :“女人何苦为难女人,终归是要一起跳广场舞的。” 二妇闻声立住,略忖妪语更垂首两散。盖劝架,亦须一言切其肯綮,余钦妪之擅邪。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">二十</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block"> 夫江左自古甚富,及今更顺流广辟新业,中多各行翘楚。是日,一微商巨头忽访灵隐寺高僧,曰:“近烦闷,诸事不遂,乞解。”僧闻不语 ,自顾取一热水袋,及通电须臾水沸,旋即爆裂。巨头觑之面露悟色,道 :“师或言,诸事一如水袋,当不攻自破耶?”僧忍愠曰:“兹于汝平台所购。” 巨头愕然,从此差评少矣。</p><p class="ql-block"><br></p>