龙壁凌波万倾霞

芈婷

<p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">古之州治,在浔水南山之间。今徙在水北,直平四十里,南北东西皆水汇。北有双山,夹道崭然,曰背石山。浔水因是北而东,尽大壁下。其壁曰龙壁,其下秀石,可砚。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:right;"><span style="font-size:15px;">——柳宗元《柳州山水近治可游者记》</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">在柳州谪居的数年光景,柳宗元的脚步遍布柳州奇山秀水,某日泛舟至柳江下游,只见两岸怪石林立,其怪石突兀有致,呈龙型纹路,恰似龙的鳞甲。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">更为让他惊叹的是,削壁屏障,石壁呈龙形,栏江截流,惊涛拍岸。柳江西来柳州城,南下东绕再北上,宛若游龙,到此地1500米长的龙璧山当胸一挫,江流作沉重的雷鸣,折身住东闪去。一挫一折,风云变色,龙壁回澜。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">待水流平缓,驾船前往山下,山下似有幽深洞府,岚烟雾气,变幻莫测。柳宗元发现一种黑色的石头,非常适合制作砚台,于是采石为砚,送给友人刘禹锡,成为一段文坛佳话,柳砚也由此得名。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">古代文人素喜八雅十趣。八雅者,琴棋书画诗酒花茶;十趣者,焚香抚琴对弈品茗酌酒听雨莳花泛舟候月寻幽。今人多不可得,但对千百年前的古人而言,那是属于中国人的极致浪漫。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">柳宗元喜欢泛舟,不论是独钓寒江雪的千万孤独,还是欸乃一声山水绿的无心相逐,从他的诗词中,你能够感受到他的灵魂,两百多年后的苏轼跟他似乎有一样的境遇,直到今天,我们读取苏柳的文章仍有强烈的共鸣之感。所以我觉得,在碧波荡漾的行舟之中,龙壁山下采砚人依然如昨。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">今天的龙壁山下,因为红花水电站水利工程的建设,早已经没有了一挫一折,风云变色的震撼,但是同处环江滨水大道的鹧鸪江大桥落日和凤凰岭大桥明月,给了龙壁山另一种古景新妍的组合美——</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">龙凤呈祥,日月同生;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">千灵重元,天地无量。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">赤壁赋</span> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">宋 · 苏轼</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">壬戌之秋,七月既望,苏子与客泛舟游于赤壁之下。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">清风徐来,水波不兴。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">举酒属客,</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">诵明月之诗,歌窈窕之章。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">少焉,</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">月出于东山之上,徘徊于斗牛之间。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">白露横江,水光接天。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">纵一苇之所如,凌万顷之茫然。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">浩浩乎如冯虚御风而不知其所止;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">飘飘乎如遗世独立,羽化而登仙。 </span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">于是饮酒乐甚,扣舷而歌之。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">歌曰:</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">桂棹兮兰桨,击空明兮溯流光。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">渺渺兮予怀,望美人兮天一方。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">客有吹洞箫者,倚歌而和之。其声呜呜然,如怨如慕,如泣如诉,余音袅袅,不绝如缕。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">舞幽壑之潜蛟,泣孤舟之嫠妇。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">苏子愀然,正襟危坐而问客曰:“何为其然也?”</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">客曰:</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">“月明星稀,乌鹊南飞,此非曹孟德之诗乎?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">西望夏口,东望武昌,山川相缪,郁乎苍苍,此非孟德之困于周郎者乎? </span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">方其破荆州,下江陵,顺流而东也,舳舻千里,旌旗蔽空,酾酒临江,横槊赋诗,固一世之雄也,而今安在哉?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">况吾与子渔樵于江渚之上,侣鱼虾而友麋鹿,驾一叶之扁舟,举匏樽以相属。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">寄蜉蝣于天地,渺沧海之一粟。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">哀吾生之须臾,羡长江之无穷。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">挟飞仙以遨游,抱明月而长终。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">知不可乎骤得,托遗响于悲风。”</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">苏子曰:</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">“客亦知夫水与月乎?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">逝者如斯,而未尝往也;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">盈虚者如彼,而卒莫消长也。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">盖将自其变者而观之,则天地曾不能以一瞬;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">自其不变者而观之,则物与我皆无尽也,而又何羡乎!</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">且夫天地之间,物各有主,苟非吾之所有,虽一毫而莫取。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">惟江上之清风,与山间之明月,</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">耳得之而为声,目遇之而成色,</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">取之无禁,用之不竭,</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">是造物者之无尽藏也,而吾与子之所共适。”</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">客喜而笑,洗盏更酌。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">肴核既尽,杯盘狼籍。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">相与枕藉乎舟中,不知东方之既白。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p>