<p class="ql-block">春夜喜雨</p><p class="ql-block">【唐】杜甫</p><p class="ql-block">好雨知时节,当春乃发生。</p><p class="ql-block">随风潜入夜,润物细无声。</p><p class="ql-block">野径云俱黑,江船火独明。</p><p class="ql-block">晓看红湿处,花重锦官城。</p><p class="ql-block">【赏析】创作此诗时,诗人已在成都草堂定居两年,他亲自耕作,种菜养花,对春雨之情很深,因而写下了这首描写春夜降雨、润泽万物的美景诗作。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">2钱塘湖春行</p><p class="ql-block">【唐】白居易</p><p class="ql-block">孤山寺北贾亭西,水面初平云脚低。</p><p class="ql-block">几处早莺争暖树,谁家新燕啄春泥。</p><p class="ql-block">乱花渐欲迷人眼。浅草才能没马踏。</p><p class="ql-block">最旁湖东行不足,绿杨阴里白沙堤。【赏析】全诗以“春”字为着眼点,景中寄情,字里行间流露出诗人喜悦轻松地情绪,以及对西湖春色细腻新鲜的感受。</p> <p class="ql-block">3春</p><p class="ql-block">【宋】朱熹</p><p class="ql-block">胜日寻芳泗水滨,无边光景一时新。</p><p class="ql-block">等闲识得东风面,万紫千红总是春。</p><p class="ql-block">【赏析】这是一首哲理诗,诗中的“泗水”暗喻孔门,“寻芳”暗喻求圣人之道,“东风”暗喻教化,不露说理的痕迹。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">4船瓜</p><p class="ql-block">【宋】王安石</p><p class="ql-block">京口瓜洲一水间,钟山只隔数重山。</p><p class="ql-block">春风又绿江南岸,明月何时照我还。</p><p class="ql-block">【赏析】这是一首著名的抒情小诗,抒发了诗人眺望江南、思念家乡的深切感情,同时也慈含他重返政治舞台、推行新政的强烈欲望。</p> <p class="ql-block">5《咏柳》</p><p class="ql-block">【唐】贺知章</p><p class="ql-block">碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。</p><p class="ql-block">不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。</p><p class="ql-block">【赏析】此诗借柳树歌咏春风,把春风比作剪刀,说她是美的创造者,赞美她裁出了春天。诗中洋溢着人逢早春的欣喜之情。《咏柳》是咏物诗的典范之作。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">6天净沙·春</p><p class="ql-block">【元】白朴</p><p class="ql-block">春山暖日和风,阑干楼阁帘栊,</p><p class="ql-block">杨柳秋千院中。啼莺舞燕,</p><p class="ql-block">小桥流水飞红。</p><p class="ql-block">【赏析】运用绘画技法,从不同空间层次描写春天的景物,首句描绘的是远景,次句是近景,第三局是中景,春意盎然、生机勃勃的景象跃然纸上。</p> <p class="ql-block">7夜月</p><p class="ql-block">【唐】刘方平</p><p class="ql-block">更深月色半人家,北斗阑杆南斗斜。</p><p class="ql-block">今日偏知春气暖,虫声渐透绿纱窗。</p><p class="ql-block">【赏析】恬谧的春夜,万物的生息迁化在潜行。“今夜偏知春气暖,虫声新透绿窗纱”,正是诗人全身心地去体察大自然的契机而得到的佳句。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">8春</p><p class="ql-block">【唐】张若虚</p><p class="ql-block">春江潮水连海平,海上明月共潮生。</p><p class="ql-block">滟滟随波千万里,何处春江无月明?</p><p class="ql-block">江流宛转绕芳甸,月照花林皆是霰;</p><p class="ql-block">空里流霜不觉飞,汀上白沙看不见。</p><p class="ql-block">江天一色无纤尘,皎皎空中孤月轮。</p><p class="ql-block">江畔何人初见月?江月何年初照人?</p><p class="ql-block">人生代代无穷已,江月年年望相似。</p><p class="ql-block">不知江月待何人,但见长江送流水。</p><p class="ql-block">白云一片去悠悠,青枫浦上不胜愁。</p><p class="ql-block">谁家偏夜扁舟子?何处相思明月楼?</p><p class="ql-block">【赏析】被闻一多先生誉为“诗中的诗,顶峰上的顶峰”的《春江花月夜》,一千多年来使无数读者为之倾倒。</p> <p class="ql-block">9鸣</p><p class="ql-block">【唐】王维</p><p class="ql-block">人闲桂花落,夜静春山空。</p><p class="ql-block">月出惊山鸟,时鸣春涧中。</p><p class="ql-block">【赏析】这首诗是王维山水诗中的代表作品之一。这首诗的精妙之处在于“动”、“静”对比衬托的诗情画意,静到极处的自然在诗人笔下有声有色,生意盎然。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">10春雪</p><p class="ql-block">【唐】韩愈</p><p class="ql-block">新年都未有芳华,二月初惊见草芽。</p><p class="ql-block">白雪却嫌春色晚,故穿庭树作飞花。</p><p class="ql-block">【赏析】这首《春雪》诗,构累新巧。新年紧挨着立春,立春标志着春天的到来,但这一年还没有芬芳的鲜花,漫漫寒冬中久盼春色的人们分外焦急。</p> <p class="ql-block">11《江南春》</p><p class="ql-block">【唐】杜牧</p><p class="ql-block">千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。</p><p class="ql-block">南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。</p><p class="ql-block">【赏析】杜牧在这首七绝中不仅描绘了明媚的江南春光,而且还再现了江南烟雨蒙蒙的楼台景色,使江南风光更加神奇迷离,别有一番情趣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">12惠崇春江晚景</p><p class="ql-block">【宋】苏轼</p><p class="ql-block">竹外桃花三两枝,春江水暖鸭先知。</p><p class="ql-block">萎蒿满地芦芽短,正是河豚欲上时。</p><p class="ql-block">【赏析】诗人用他饶有风味、虚实相间的笔墨,将惠崇所画的《春江晚景》所描绘的春色展现得那样令人神往。</p> <p class="ql-block">13风波·三月七日</p><p class="ql-block">【宋】苏轼</p><p class="ql-block">三月七日,沙湖道中遇雨。</p><p class="ql-block">雨县先去,同行皆狼狈,余独不觉,已而遂睛,故作此。</p><p class="ql-block">莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。</p><p class="ql-block">竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?</p><p class="ql-block">一蓑烟雨送平生。料峭春风吹酒醒,微冷,山头斜照却相迎。</p><p class="ql-block">回首向来萧瑟处,归去,也无风雨也无晴。</p><p class="ql-block">【赏析】三月七日,忽逢大雨,雨过天晴,作者联想到自己人生的坎坷,写下了这一首千古流传的《定风波》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">14村居</p><p class="ql-block">【清】高悦</p><p class="ql-block">草长莺飞二月天,拂堤杨柳醉春烟。</p><p class="ql-block">儿童散学归来早,忙趁东风放纸鸢。</p><p class="ql-block">【赏析】《村居》描写出了一幅春天孩子们在村旁的芳草地上放风筝的图片,是一幅充满生机生意盘然的农村生活图画。</p> <p class="ql-block">15游园不值</p><p class="ql-block">【宋】叶绍翁</p><p class="ql-block">应怜屐齿印苍苔,小扣柴扉久不开。</p><p class="ql-block">春色满园关不住,一枝红杏出墙来。</p><p class="ql-block">【赏析】新生事物一定会冲破重重困难,脱颖而出,蓬勃地发展起来。读者将诗的最后两句赋予生活的哲理,诗也因此获得了新的生命,流传不绝。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">16早春呈水部张十八员外</p><p class="ql-block">【唐】韩愈</p><p class="ql-block">天街小雨润如酥,草色遥看近却无。</p><p class="ql-block">最是一年好春处,绝胜烟柳满皇都。</p><p class="ql-block">【赏析】这首小诗是写给水部员外郎张籍的一首描写和赞美早春美景的七言绝句,诗的前两句体察景物之精细已经令人称警。后两句如骑兵骤至。更在人意料之外。</p> <p class="ql-block">17绝句</p><p class="ql-block">【唐】杜甫</p><p class="ql-block">江碧鸟逾白,山青花欲燃。</p><p class="ql-block">偏春看又过,何日是归年。</p><p class="ql-block">【赏析】清人陶虞开称杜甫笔法高妙,能“以诗为画”,此诗可为印证。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">18忆江南词三首</p><p class="ql-block">【唐】白居易</p><p class="ql-block">江南好。风景旧曾语:日出江花红似火。春来江水绿如蓝。能不忆江南?</p><p class="ql-block">江南忆,最忆是杭洲;山寺月中寻桂子,郡亭枕上看潮头。何日更重游!</p><p class="ql-block">江南忆,其次忆吴宫;酒一杯春竹叶,吴娃双舞醉芙蓉。早晚复相逢!</p><p class="ql-block">【赏析】要用十几个字来概括江南春景,实属不易,白居易却巧妙地做到了。三首词各自独立而又互为补充。分别描绘江南的景色美、风物美和女性之美。</p> <p class="ql-block">19虞美人·风回小院庭芜绿</p><p class="ql-block">【五代】李煜</p><p class="ql-block">风回小院庭芜绿,柳眼春相续。</p><p class="ql-block">凭阑半日独无言,依旧竹声新月似当年。</p><p class="ql-block">笙歌未散尊罍在,池面冰初解。</p><p class="ql-block">烛明香暗画堂深,满鬓青霜残雪思难任。</p><p class="ql-block">【赏析】此词追昔抚今,在对生机盘然的春景中寄寓了作者的深况怨痛,在对往昔的依恋怀念中也蕴含了作者不堪承受的痛悔之情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">20破阵子.春景</p><p class="ql-block">【宋】晏殊</p><p class="ql-block">燕子来时新社,梁花落后清明。</p><p class="ql-block">池上碧苔三四点,叶底黄鹂一两声。</p><p class="ql-block">日长飞絮轻。巧笑东邻女伴,采桑径直里逢迎。疑怪昨宵春梦好。元是今朝斗草赢。笑从双脸生。</p><p class="ql-block">【赏析】归飞的燕子,飘落的梨花,池上的碧苔,清脆的鸟啼,映衬着笑屠如花的少女,让人感受到春天的生机勃勃和青春的无限美好。</p> <p class="ql-block">21新雷</p><p class="ql-block">【清】张维屏</p><p class="ql-block">造物无言却有情,每于寒尽觉春生。</p><p class="ql-block">千红万紫安排著,只待新雷第一声。</p><p class="ql-block">【赏析】“造物无言却有情”,作为造物者的天,本来并不具有人类的情感和思维,诗人借助移情手法,贼予自然界人的情感活动和思维能力。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">22望江南·超然台作</p><p class="ql-block">【宋】苏轼</p><p class="ql-block">春未老,风细柳斜斜。试上超然台上看,半壕春水一城花。</p><p class="ql-block">烟雨暗千家。寒食后,酒醒却咨嗟。休对故人思故国,且将新火试新茶。诗酒趁年华。</p><p class="ql-block">【赏析】诗人登超然台眺望曼城烟雨,触动了相思情,词中饱含着春未过而人将老的痛楚。强作“超然”以自我安慰。</p> <p class="ql-block">23临安春雨妆霁</p><p class="ql-block">【宋】陆游</p><p class="ql-block">世味年来薄似纱,谁令骑马客京华。小楼一夜听春雨,深巷明朝卖杏花。</p><p class="ql-block">矮纸斜行闲作草,晴窗细乳戏分茶。素衣莫起风尘叹,犹及清明可到家。</p><p class="ql-block">【赏析】“小楼一夜听春雨,深巷明朝卖杏花”是陆游的名句,语言清新隽永。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">24晚</p><p class="ql-block">【唐】韩愈</p><p class="ql-block">草树知春不久归,百般红紫斗芳菲。</p><p class="ql-block">杨花榆英无才思,唯解漫天作雪飞。</p><p class="ql-block">【赏析】诗人用拟人化的手法描绘了万春的繁丽景色,寄寓着人们应该乘时而进,抓紧时机去创造有价值的东西的思考。</p> <p class="ql-block">25南湖早春</p><p class="ql-block">【唐】白居易</p><p class="ql-block">风回云断雨初晴,返照湖边暖复明。</p><p class="ql-block">乱点碎红山杏发,平铺新绿水蘋生。</p><p class="ql-block">翅低白雁飞仍重,舌涩黄鹂语未成。</p><p class="ql-block">不道江南春不好,年年衰病减心情。</p><p class="ql-block">【赏析】白居易遭到变着后,在江州时所留下的作品,前六句描写南湖早春明娠动人的景物。最后两句显示出作者遭到贬谪后消沉郁闷的心情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">26恋花·暖雨晴风初破冻</p><p class="ql-block">【宋】李清照</p><p class="ql-block">暖雨晴风初破冻,柳眼梅腮,已觉春心动。酒意诗情谁与共?泪融残粉花钿重。乍试夹衫金缕缝,山枕斜欹,枕损钗头凤。独抱浓愁无好梦,夜阑犹剪灯花弄。</p><p class="ql-block">【赏析】独抱浓愁无好梦,夜阑犹剪灯花弄。”愁本无形却言"抱",可见此愁对其来说有多“浓",多重,清词论家贺裳评这两句为“入神之句”。</p> <p class="ql-block">27春夜</p><p class="ql-block">【宋】王安石</p><p class="ql-block">金炉香烬漏声残,剪剪轻风阵阵寒。</p><p class="ql-block">春色恼人眠不得,月移花影上栏杆。</p><p class="ql-block">【赏析】诗人面对良宵春色,剪剪轻风,金炉香烬,月移花影,一派风光,激起了思想上难以自制的波澜,为自己政治上的春色撩拨得不能成眠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">28春思</p><p class="ql-block">【唐】李白</p><p class="ql-block">燕草如碧丝,秦桑低绿枝。</p><p class="ql-block">当君怀归日,是妾断肠时。</p><p class="ql-block">春风不相识,何事入罗帏。</p><p class="ql-block">【赏析】这是一首描写思妇心绪的诗,开头两句以相隔遥远的藏秦春天景物起兴,写独处秦地的思妇触景生情终日思念远在藏地卫戍的夫君,盼望他早日归来。</p> <p class="ql-block">29闺怨</p><p class="ql-block">【唐】王昌龄</p><p class="ql-block">闺中少妇不知愁,春日凝妆上翠楼。</p><p class="ql-block">忽见陌头杨柳色,悔教夫婿觅封侯。</p><p class="ql-block">【赏析】王昌龄的一系列宫闺怨诗中《闺怨》尤为突出在诗人笔下,一个有些天真和娇放之气的少妇形象跃然纸上。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">30春日偶成</p><p class="ql-block">【宋】程颢</p><p class="ql-block">云淡风轻近午天,傍花随柳过前川。</p><p class="ql-block">时人不识余心乐,将谓偷闲学少年。</p><p class="ql-block">【赏析】这是一首即景诗,描写春天旅游的心情以及春天的景象,也是一首写理趣的诗。作者用朴素的手法把柔和明丽的春光同作者自得其乐的心情融为一体。</p> <p class="ql-block">31王孙游</p><p class="ql-block">【南北朝】谢眺</p><p class="ql-block">绿草蔓如丝,杂树红英发无论君不归,君归芳已歇。</p><p class="ql-block">【赏析】诗人在绿的氛围中缀以红花的点染,巧笔对比着意渲染,流露出文人精心构制的痕迹,表现出“雅"。雅俗结合,创为佳构。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">32城东早春</p><p class="ql-block">【唐】杨巨源</p><p class="ql-block">诗家洁景在新春,绿柳才黄半未匀。</p><p class="ql-block">若待上林花似锦,出门俱是看花人。</p><p class="ql-block">【赏析】诗篇特从“诗家”的眼光来写,又寓有理趣可以看成是一种创作见解,即:诗人必须感觉锐敏,努力发现新的东西,写出新的境界,不能人云亦云,老是重复那些已经熟滥的旧套。</p> <p class="ql-block">33兰溪棹歌</p><p class="ql-block">【唐】戴叔伦</p><p class="ql-block">凉月如眉挂柳湾,越中山色镜中看。</p><p class="ql-block">兰溪三日桃花雨,半夜鲤鱼来上滩。</p><p class="ql-block">【赏析】这首船歌虽然以兰溪之夜作为背景,但它着重表现的并非夜的静谧朦胧,而是兰溪夜景的清新澄澈生趣盎然。而这,正体现出这首诗独特的民歌气韵,渔家的欢乐之情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">34春兴</p><p class="ql-block">【唐】武元衡</p><p class="ql-block">杨柳阴阴细雨晴,残花落尽见流莺</p><p class="ql-block">春风一夜吹乡梦,又逐春风到洛城。</p><p class="ql-block">【赏析】春天是万象更新,景色动人的季节,极易牵动人们最微妙、最深沉的感情,此刻,诗人被春光唤起的是人生至死不渝的乡情。</p> <p class="ql-block">35青玉案·凌波不过横塘路</p><p class="ql-block">【宋】贺铸</p><p class="ql-block">凌波不过横塘路。但目送、芳尘去。锦瑟华年谁与度。月桥花院,琐窗朱户。只有春知处。飞云冉冉蘅皋暮。彩笔新题断肠句。若问闲情都几许。一川烟草,满城风絮。梅子黄时雨。</p><p class="ql-block">【赏析】全词虑写相思之情实抒不得志的"闲秋"立意新奇,能兴起人们无限想象,为当时传诵的名篇。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">36春愁</p><p class="ql-block">【清】丘逢甲</p><p class="ql-block">春愁难遣强看山,往事惊心泪欲潜。</p><p class="ql-block">四百万人同一哭,去年今日割台湾。【赏析】春回大地,引起我无限春秋,想起惊小动魄的往事,不禁使人潜然泪下,四百万同胞都为此伤心万分,同声大哭,因为去年的今天被迫割让了台湾。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">37玉楼春·春恨</p><p class="ql-block">【宋】晏殊</p><p class="ql-block">绿杨芳草长亭路。年少抛人容易去楼头残梦五更钟,花底离情三月雨无情不似多情苦。</p><p class="ql-block">一寸还成千万缕天涯地角有穷时,只有相思无尽处。</p><p class="ql-block">【赏析】此词抒写人生离别相思之苦,寄托了作者从有感于人生短促、聚散无常以及盛筵之后的落寞等心情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">38和晋陵陆丞早春游望</p><p class="ql-block">【唐】杜审言</p><p class="ql-block">独有宦游人,偏惊物候新。</p><p class="ql-block">云霞出海曙,梅柳渡江春。</p><p class="ql-block">淑气催黄鸟,晴光转绿蘋。</p><p class="ql-block">忽闻歌古调,归思欲沾巾。</p><p class="ql-block">【赏析】这首和诗写得别有情致,感受新鲜而思绪涛清景色优美而情调淡然,甚至于伤感,有满腹牢骚在言外。</p> <p class="ql-block">39春题湖上</p><p class="ql-block">【唐】白居易</p><p class="ql-block">湖上春来似画图,乱峰围绕水平铺。</p><p class="ql-block">松排山面千重翠,月占波心一颗珠。</p><p class="ql-block">碧毯线头抽早稻,青罗裙带展新蒲。</p><p class="ql-block">未能抛得杭州去,一半勾留是此湖。【赏析】西湖的春天,像一幅醉人的风景画,三面群山山环抱中的湖面,汪汪一碧,水平如镜,群峰上,松树密密麻麻排满山面,千山万峰显得一派苍翠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">40绝句</p><p class="ql-block">【唐】杜甫</p><p class="ql-block">迟日江山丽,春风花草香。</p><p class="ql-block">泥融飞燕子,沙暖睡鸳鸯。</p><p class="ql-block">【赏析】此诗抓住景物特点写春色,画面优美,格调圣和很能引发读者的喜春之情。</p> <p class="ql-block">41水槛遣心二首</p><p class="ql-block">【唐】杜甫</p><p class="ql-block">去郭轩楹敞,无村眺望赊。</p><p class="ql-block">澄江平少岸,幽树晚多花。</p><p class="ql-block">细雨鱼儿出,微风燕子斜。</p><p class="ql-block">城中十万户,此地两三家。</p><p class="ql-block">蜀天常夜雨,江槛已朝晴。</p><p class="ql-block">叶润林塘密,衣干枕席清。</p><p class="ql-block">不堪祇老病,何得尚浮名。</p><p class="ql-block">浅把涓涓酒,深凭送此生。</p><p class="ql-block">【赏析】诗人经过了长期颠沛流离的生活以后,现在得到了安身的处所,面对着绮丽的风光,情不自禁地写下了一些歌咏自然景物的小诗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">42如梦令·春景</p><p class="ql-block">【宋】秦观</p><p class="ql-block">莺嘴啄花红溜,蓝星占波绿皱。</p><p class="ql-block">指冷玉笙寒,吹彻小梅春透依旧,依旧,人与绿杨俱瘦。</p><p class="ql-block">【赏析】词人之心,或欲借春光盛衰之过程展示流转在节序交替中伤春念远之情;词从愉快之景象叙起,乃欲反衬其心境之愈为恶苦。</p> <p class="ql-block">43减字木兰花·莺初解语</p><p class="ql-block">【宋】苏轼</p><p class="ql-block">莺初解语,最是一年春好处。微雨如酥,草色遥看近却无。</p><p class="ql-block">休辞醉倒,花不看开人易老莫待春回,颠倒红英间绿苔</p><p class="ql-block">【赏析】花是不经开的,人是容易老的,不要等到浓烈的春天回到大地时再触目伤怀,你我颠倒唏嘘、百般感慨在红英凋零、绿苔如茵之间。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">44苏溪亭</p><p class="ql-block">【唐】戴叔伦</p><p class="ql-block">苏溪亭上草漫漫,谁倚东风十二阑。</p><p class="ql-block">燕子不归春事晚,一汀烟雨杏花寒。【赏析】四句诗全是写景,而景语即情语,情景融浑无迹诗人描写暮春景色浓郁而迷蒙,恰和倚阑人沉重而忧郁的心情契合相印,诗韵人情,隽永醇厚。</p> <p class="ql-block">45咏柳</p><p class="ql-block">【宋】曾巩</p><p class="ql-block">乱条犹未变初黄,倚得东风势便狂。</p><p class="ql-block">解把飞花蒙日月,不知天地有清霜。【赏析】柳絮在东风相助之下,狂甄乱舞,铺天盖地诗人抓住了柳的特色,将之性格化了,使人看到一个得志便猖狂的形象。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">46春别曲</p><p class="ql-block">【唐】张籍</p><p class="ql-block">长江春水绿堪染,莲叶出水大如钱。</p><p class="ql-block">江头橘树君自种,那不长系木兰船。【赏析】诗句写暮春景色,以“堪染”表现色彩之浓重其夸张手法可作借鉴。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">47春中喜王九相寻/晚春</p><p class="ql-block">【唐】孟浩然</p><p class="ql-block">二月湖水清,家家春鸟鸣。</p><p class="ql-block">林花扫更落,径草踏还生。</p><p class="ql-block">酒伴来相命,开尊共解醒。</p><p class="ql-block">当杯已入手,歌妓草停声。</p><p class="ql-block">【赏析】作者与友人就着美暑良辰,来此畅饮,并希望歌女的歌声莫停,不露痕迹地表达了惜春的心情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">48送春</p><p class="ql-block">【宋】王今</p><p class="ql-block">三月残花落更开,小檐日日燕飞来。</p><p class="ql-block">子规夜半犹啼血,不信车风唤不回。【赏析】花落了虽又重开,燕子离去了还会回来,然而那春恋春光的杜鹃,却半夜三更还在悲啼,不相信东风是换不回来的,表现了暮春时节的景象和诗人的感受。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">49桑茶坑道中</p><p class="ql-block">【宋】杨万里</p><p class="ql-block">晴明风日雨干时,草满花堤水满溪。</p><p class="ql-block">童子柳阴眠正着,一牛吃过柳阴西。【赏析】这首诗描写的是初春景物,刚下过一阵雨,暖日和风、溪水盈盈,河岸上,草绿花红、柳荫浓密,渲染出明媚、和暖的氛围和生机无限的意境。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">50春山夜月</p><p class="ql-block">【唐】于良史</p><p class="ql-block">春山多胜事,赏玩夜忘归。</p><p class="ql-block">掬水月在手,弄花香满衣。</p><p class="ql-block">兴来无远近,欲去惜芳菲。</p><p class="ql-block">南望鸣钟处,楼台深翠微。</p><p class="ql-block">【赏析】三、四两句如石韫玉,似水怀珠,照亮四围是全诗精神所在的地方。全诗既精雕细琢,又出语天成自具艺术特色。</p> <p class="ql-block">51更漏子·柳丝长</p><p class="ql-block">【宋】晏几道</p><p class="ql-block">柳丝长,桃叶小。深院断无人到。</p><p class="ql-block">红日淡,绿烟晴。流莺三两声。</p><p class="ql-block">雪香浓,檀晕少。枕上卧枝花好。</p><p class="ql-block">春思重,晓妆迟。寻思残梦时。</p><p class="ql-block">【赏析】全词以闲雅的笔调和深婉的情致,抒写了春日闺思的情怀,创造出一种纯美的词境。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">52蝶恋花·京口得乡书</p><p class="ql-block">【宋】苏轼</p><p class="ql-block">雨后春容清更丽。只有离人,幽恨终难洗。北固山前三面水。碧琼梳拥青螺髻。</p><p class="ql-block">一纸乡书来万里。问我何年,真个成归计。白首送春拚一醉。东风吹破千行泪。</p><p class="ql-block">【赏析】最后两句不回答乡书中的问题,而以春光易逝借酒浇愁作结,但有家难归之意已溢于言表。这种不答之答比直接回答具有更强烈的感染力量,充分抒发了他那种难以言状的思乡之情。</p> <p class="ql-block">53雨后池上</p><p class="ql-block">【宋】刘放</p><p class="ql-block">一雨池塘水面平,淡磨明镜照檐楹。</p><p class="ql-block">东风忽起垂杨舞,更作荷心万点声。【赏析】雨后池上景物之美,诗人既写其静态,又写其动态,不仅显得丰富多姿,而且构成对比,收到以静显动以动衬静,相得益彰的艺术效果。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">54大德歌·春</p><p class="ql-block">【元】关汉卿</p><p class="ql-block">子规啼,不如归,道是春归人未归。几日添惟悴,虚飘飘柳絮飞。</p><p class="ql-block">一春鱼雁无消息,则见双燕斗衔泥。【赏析】以一位闺中女子的口吻抒发其久久盼望离人归来,而屡屡失望的相思之苦,抒写女主人公的哀怨情愫。</p> <p class="ql-block">55渔家傲·小雨纤纤风细细语</p><p class="ql-block">【宋】朱服</p><p class="ql-block">小雨纤纤风细细,万家杨柳青烟里。</p><p class="ql-block">恋树湿花飞不起,秋无比,和春付与东流水。</p><p class="ql-block">九十光阴能有几?金龟解尽留无计。寄语东阳沽酒市,拼一醉,而今乐事他年泪。</p><p class="ql-block">【赏析】这首词袭用传统作词法:上片写景,下片写情。结局“而今乐事他年泪”一意化两,示遣愁不尽,无限感伤。作者亦以“而今”句化为得意之笔。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">56减字木兰花·卖花担上</p><p class="ql-block">【宋】李清照</p><p class="ql-block">卖花担上。买得一枝春欲放。泪染轻匀。犹带彤霞晓露痕。怕郎猜道。</p><p class="ql-block">奴面不如花面好。云鬓斜簪。徒要教郎比并看。</p><p class="ql-block">【赏析】这首词作于建中靖国年间,其时词人与夫君赵明诚新婚燕尔,心中充满对爱情的热情挚着。全篇截取了作者新婚生活的一个侧面,显示她放纵恣肆的独特个性。</p> <p class="ql-block">57春中田园作</p><p class="ql-block">【唐】王维</p><p class="ql-block">屋上春鸠鸣,村边杏花白。</p><p class="ql-block">持斧伐远扬,荷锄觇泉脉。</p><p class="ql-block">归燕识故巢,旧人看新历。</p><p class="ql-block">临觞忽不御,惆怅远行客。</p><p class="ql-block">【赏析】诗人以敏锐的感受写出了春天的欣欣向荣和农民的愉快欢欣,结尾则表达远行者对乡土的眷恋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">58山房春事</p><p class="ql-block">【唐】岑参</p><p class="ql-block">风恬日暖荡春光,戏蝶游蜂乱入房。</p><p class="ql-block">数枝门柳低衣桁,一片山花落笔床。【赏析】写的是浓郁的春光充天塞地,不仅山野处处万紫千红,连山房书屋都被蜂蝶花木占领,反映出作者对生活的热爱,对前途充满信心。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">59和乐天春词/春词</p><p class="ql-block">【唐】刘禹锡</p><p class="ql-block">新妆宜面下朱楼,深锁春光一院愁。</p><p class="ql-block">行到中庭数花朵,蜻蜓飞上玉搔头。【赏析】诗的最后一句含蓄地刻画出闺中女子沉浸在痛苦中的凝神伫立的情态,暗示了这位女主人公有着花朵般的容貌,以至于使常在花中的蜻蜓也错把美人当花朵也意味着她的处境亦如这庭院中的春花一样,寂寞深锁无人赏识。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">60好事近·梦中作</p><p class="ql-block">【宋】秦观</p><p class="ql-block">春路雨添花,花动一山春色。</p><p class="ql-block">行到小溪深处,有黄鹂千百。</p><p class="ql-block">飞云当面化龙蛇,天矫转空碧醉卧。</p><p class="ql-block">古藤阴下,了不知南北。</p><p class="ql-block">【赏析】此词作于词人贬监处州酒税时,全词题为“梦系写梦境,先写出中漫游,再写飞云空中变幻和醉卧出藤阴下。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">61怅诗</p><p class="ql-block">【唐】杜牧</p><p class="ql-block">自是寻春去校迟,不须惆怅怨芳时。</p><p class="ql-block">狂风落尽深红色,绿叶成阴子满枝。【赏析】从诗中可以体会到一种哲理:机遇的稍纵即逝固然增加了人们把握它的难度,但这并不意味着机遇本身的不可把握或不存在。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">62春远</p><p class="ql-block">【唐】杜甫</p><p class="ql-block">肃肃花絮晚,菲菲红素轻。</p><p class="ql-block">日长唯鸟雀,春远独柴荆。</p><p class="ql-block">数有关中乱,何曾剑外清。</p><p class="ql-block">故乡归不得,地入亚夫营</p><p class="ql-block">【赏析】写有景之景,诗人类能之。写无景之景,惟杜独擅场。此诗上半,当想其虚中取意之妙</p>