<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">傍晚时分,晚霞映红半边天。走在小院里,忽见围墙边一树树花开,如点点白雪覆盖,闪耀在暮光之中。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">花儿细细的,粉粉的,淡淡的,单朵稍显普通,树冠大如伞,一树粉花,远远望去,颇有樱花的浪漫哪!走近细看,它还夹杂着几片嫩绿的新叶。原来,它叫红叶李。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">映衬在蓝天下,倒也挺热闹。说起红叶李的出身,平淡无奇,甚至有点低贱——常用做行道树。花期也不长,等十来天一过,它就迅速隐没在一片苍绿中,再次让人忽略它的存在;最多紫色发亮的叶子,让给夏日葱笼的绿海里多镶一个色。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">若非辨别真假,真容易被误解为樱花,李冠樱戴。桃李务青春,谁能贳白日。赏花,须当时。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">植根沃土待春华, 等得惊雷始吐芽。 不是人间花事尽, 何曾一碧染朝霞。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">窗前几树花,院落便有味道。春色满园关不住,枝枝红叶李花探出墙外。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">户庭无尘杂,虚室有余闲。久在樊笼里,复得返自然。春光无限好,何妨近黄昏?</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">且莫管闲愁。 好趁春晴连夜赏,雨便一春休。</span></p>