梅须逊雪三分白雪却输梅一段香 毛泽东《卜算子·咏梅》 <p class="ql-block">卜算子·咏梅</p><p class="ql-block">近现代 · 【毛泽东】</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">风雨送春归,飞雪迎春到。</p><p class="ql-block">已是悬崖百丈冰,犹有花枝俏。</p><p class="ql-block">俏也不争春,只把春来报。</p><p class="ql-block">待到山花烂漫时,她在丛中笑。</p> <p class="ql-block">【译文】</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【风雨送春归,飞雪迎春到。】</p><p class="ql-block">风风雨雨把春天送走了,漫天飞雪又把春天迎来。</p><p class="ql-block">【已是悬崖百丈冰,犹有花枝俏。】</p><p class="ql-block">悬崖已结百丈尖冰,但梅花依然傲雪俏丽竞放。</p><p class="ql-block">【俏也不争春,只把春来报。】</p><p class="ql-block">梅花她虽然美丽但不与桃李争艳比美,只是把春天消息来报。</p><p class="ql-block">【待到山花烂漫时,她在丛中笑。】</p><p class="ql-block">等到满山遍野开满鲜花之时,她却在花丛中笑。</p> 【宋】王安石《梅花》 <p class="ql-block">墙角数枝梅,凌寒独自开。</p><p class="ql-block">遥知不是雪,为有暗香来。 </p><p class="ql-block"> ——《梅花》宋.王安石</p> 【宋】卢钺《雪梅·其一》 <p class="ql-block">梅雪争春未肯降,骚人阁笔费评章。</p><p class="ql-block">梅须逊雪三分白,雪却输梅一段香。</p><p class="ql-block"> ——《雪梅·其一》宋 · 卢钺</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> 【宋】陆游《卜算子·咏梅》 <p class="ql-block">驿外断桥边,寂寞开无主。已是黄昏独自愁,更著风和雨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">无意苦争春,一任群芳妒。零落成泥碾作尘,只有香如故。</p><p class="ql-block"> ——陆游《卜算子·咏梅》</p> <p class="ql-block">众芳摇落独暄妍,占尽风情向小园。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">幸有微吟可相狎,不须檀板共金樽。</p><p class="ql-block"> ——林逋《山园小梅》</p><p class="ql-block"><br></p> 咏梅古体诗十首 <p class="ql-block">【咏梅古体诗十首】</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">梅花,在中国人的传统印象里,梅花有着顽强、雅致和贞节的寓意,象征着五福,即欢乐,美好,长命,顺遂和平安。因为它在冬季寒冷时开花,也象征着坚毅不拔以及坚贞不凡的品格。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">古诗句描写了将它送给友人,因此也象征着友谊。它代表着奋勇当先、不畏艰难、生生不息的精神。</p> <p class="ql-block">第一名:林逋《山园小梅》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">众芳摇落独暄妍,占尽风情向小园。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">幸有微吟可相狎,不须檀板共金樽。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】“疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏”一联简直把梅花的气质风姿写尽绝了,它神清骨秀,高洁端庄,幽独超逸。尤其是“疏影”、“暗香”二词用得极好,它既写出了梅花不同于牡丹、芍药的独特形成;又写出了它异于桃李浓郁的独有芬芳。这两句咏梅诗,在艺术上可说臻于极至,故一直为后人所称颂。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第二名:陆游《卜算子·咏梅》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">驿外断桥边,寂寞开无主。</p><p class="ql-block">已是黄昏独自愁,更著风和雨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">无意苦争春,一任群芳妒。</p><p class="ql-block">零落成泥碾作尘,只有香如故。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】纵观全词,诗人以物喻人,托物言志,巧借饱受摧残、花粉犹香的梅花,比喻自己虽终生坎坷,绝不媚俗的忠贞,这也正像他在一首咏梅诗中所写的“过时自合飘零去,耻向东君更气怜”。陆游以他饱满的爱国热情,谱写了一曲曲爱国主义诗篇,激励了并激励着一代又一代人,真可谓“双鬓多年作雪,寸心至死如丹”。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第三名:王冕《墨梅》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">吾家洗砚池头树,</p><p class="ql-block">个个花开淡墨痕。</p><p class="ql-block">不要人夸好颜色,</p><p class="ql-block">只留清气满乾坤。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】这首诗题为“墨梅”,意在述志。诗人将画格、诗格、人格有机地融为一体。字面上在赞誉梅花,实际上是赞赏自己的立身之德。在这首诗中,一“淡”一“满”尽显个性,一方面,墨梅的丰姿与诗人傲岸的形象跃然纸上;另一方面令人觉得翰墨之香与梅花的清香仿佛扑面而来。从而使“诗格”、“画格”、人格巧妙地融合在一起。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第四名:王安石《梅花》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">墙角数枝梅,</p><p class="ql-block">凌寒独自开。</p><p class="ql-block">遥知不是雪,</p><p class="ql-block">为有暗香来。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】首二句写墙角梅花不惧严寒,傲然独放,末二句写梅花洁白鲜艳,香气远布,赞颂了梅花的风度和品格,这正是诗人幽冷倔强性格的写照。诗人通过对梅花不畏严寒的高洁品性的赞赏,用雪喻梅的冰清玉洁,又用“暗香”点出梅胜于雪,说明坚强高洁的人格所具有的伟大的魅力。</p> <p class="ql-block">第五名:毛泽东《卜算子·咏梅》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">风雨送春归,飞雪迎春到。</p><p class="ql-block">已是悬崖百丈冰,犹有花枝俏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">俏也不争春,只把春来报。</p><p class="ql-block">待到山花烂漫时,她在丛中笑。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】这首咏梅词,结构精致和谐,在塑造梅花形象时,上片重点写背景,以背景反衬对象,使梅花具有铮铮铁骨和挑战精神;下片则浓墨重彩写对象,突出梅花甘愿隐于百花之中的情操,使梅花具有明媚开朗至刚无欲的品格。一个“俏”字,成为过渡的桥梁,使词的境界浑然天成。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第六名:卢梅坡《雪梅》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">梅雪争春未肯降,</p><p class="ql-block">骚人搁笔费评章。</p><p class="ql-block">梅须逊雪三分白,</p><p class="ql-block">雪却输梅一段香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】雪、梅都成了报春的使者、冬去春来的象征。但在诗人卢梅坡的笔下,二者却为争春发生了“摩擦”,都认为各自占尽了春色,装点了春光,而且谁也不肯相让。这种写法,实在是新颖别致,出人意料。读完全诗,我们似乎可以看出作者写这首诗是意在言外的:借雪梅的争春,告诫我们人各有所长,也各有所短,要有自知之明。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第七名:姜夔《暗香》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">旧时月色,算几番照我,梅边吹笛?唤起玉人,不管清寒与攀摘。何逊而今渐老,都忘却春风词笔。但怪得竹外疏花,香冷入瑶席。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">江国,正寂寂,叹寄与路遥,夜雪初积。翠尊易泣,红萼无言耿相忆。长记曾携手处,千树压、西湖寒碧。又片片、吹尽也,几时见得?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】作品无句非梅,同时又借梅喻人。起句写旧时豪情,以月色、梅花勾连过去和现在,唤起与玉人月下摘梅的回忆;随即以“而今”转到当前,“长记”二字追忆赏梅雅事;末句又回到当下,惋惜片片落梅,暗含故人不知何日重逢之意。全词不断在过去和现在之间往复摇曳,结构空灵精致,意境清虚骚雅。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第八名:姜夔《疏影》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">苔枝缀玉,有翠禽小小,枝上同宿。客里相逢,篱角黄昏,无言自倚修竹。昭君不惯胡沙远,但暗忆、江南江北。想佩环、月夜归来,化作此花幽独。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">犹记深宫旧事,那人正睡里,飞近蛾绿。莫似春风,不管盈盈,早与安排金屋。还教一片随波去,又却怨、玉龙哀曲。等恁时、重觅幽香,已入小窗横幅。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】上片以梅喻王昭君,赞美其绝代姿容,哀叹其客死异域的不幸;下片写春风吹落梅花,欲重觅幽香,为时已晚。全词用事虽多,但熔铸绝妙,运气空灵,变化虚实,十分自如。篇中善用虚字,曲折动荡,摇曳多姿。张炎《词源》极口称道此词:“前无古人,后无来者,自立新意,真为绝唱。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第九名:杜甫《和裴迪登蜀州东亭送客逢早梅相忆见寄》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">东阁官梅动诗兴,还如何逊在扬州。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">此时对雪遥相忆,送客逢春可自由?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">幸不折来伤岁暮,若为看去乱乡愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">江边一树垂垂发,朝夕催人自白头。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】此诗通篇都以早梅伤愁立意,前两联就着“忆”字感谢故人对自己的思念,后两联围绕“愁”字抒写诗人自己的情怀,构思重点在于抒情,不在咏物,但历来被推为咏梅诗的上品,明代王世贞更有“古今咏梅第一”的说法。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">第十名:高启《梅花诗》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雪满山中高士卧,月明林下美人来。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【赏析】“雪满山中高士卧,月明林下美人来。”这一联是千古名句。独立而无惊、无憾的高士,秀雅而不艳、不俗的美人,梅花的高洁精神,不正化身于这二者而得到了最生动的显现了吗?诗人若不先禀有梅的灵性,又安能窥到梅的灵魂深处?由此意义上说,读者最该佩服的,倒不在诗人手笔的高妙,而应是诗人襟怀的高洁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">(文字来源:网络资料)</p> <p class="ql-block">众芳摇落独暄妍,占尽风情向小园。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">幸有微吟可相狎,不须檀板共金樽。</p><p class="ql-block"> ——林逋《山园小梅》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">感谢美友鼓励支持🙏🙏😊😊</p><p class="ql-block">感恩【顺其自然】美友赐墨留香:✍✍☕️☕️</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">“赞!本文主题突出,诗/图/歌 并茂,寄情于景,寓意深刻。本文雪景是一幅幅美丽的画卷。苍茫大地,一片纯净银白;厚厚的白雪,覆盖大地,空灵寂静;雪向梅花枝上堆,梅花更艳美。红梅傲雪,昂首怒放,喚醒百花开,喜迎新春来!谢谢作者美文分享!👍👍👍🌹🌹🌹”</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">感谢支持鼓励🙏🙏😊😊</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"></span>感恩【罗杰】美友赐墨留香:✍✍☕️☕️</p><p class="ql-block">“瑞虎登临喜岁新,</p><p class="ql-block">寒梅枝上正迷人。</p><p class="ql-block">一年复始清风起,</p><p class="ql-block">静等冰融万里春。”</p> <p class="ql-block">一花一世界</p><p class="ql-block">一叶一菩提</p><p class="ql-block">一沙一大千</p><p class="ql-block">芥子纳须弥</p><p class="ql-block"> ————</p><p class="ql-block">云居天柱·壬寅正月初七于无相寺(下院)</p> <p class="ql-block">【🌺寒梅赞🌺】</p><p class="ql-block"> ——云居天柱</p><p class="ql-block">梅花超逸品无双</p><p class="ql-block">赢得诗人多颂扬</p><p class="ql-block">日光夕照疏影斜</p><p class="ql-block">清幽暗香压群芳</p><p class="ql-block">含情宠惜寒霜侵</p><p class="ql-block">不做俗花遍地黄</p><p class="ql-block">神韵骨秀尤傲雪</p><p class="ql-block">独有寒梅迎春光</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">(葵卯正月初二作于无相寺)</p>