书法学习“东风吹散梅梢雪,一夜挽回天下春”虎年立春日抄录立春古诗词~王国伟书法原创鉴赏

王国伟

<p class="ql-block">  2022年2月4日,大年初四,立春。立春过后,苦寒渐退,风和日暖、鸟语花香的春天真的来了!春,一年之中最富于希望的季节。面对大自然,我们要学会感恩四季的花开花落,珍爱生命的每一次感动。因为有了春天的花团锦簌,我们才能在春的温馨里,感受到春的笑语盈耳和春意盎然!</p><p class="ql-block"> 立春,抄录春日之诗,赏读春天花鸟,岂不美哉!</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">唐 杜甫</p><p class="ql-block">春日春盘细生菜,忽忆两京梅发时。</p><p class="ql-block">盘出高门行白玉,菜传纤手送青丝。</p><p class="ql-block"> 巫峡寒江那对眼,杜陵远客不胜悲。 </p><p class="ql-block">此身未知归定处,呼儿觅纸一题诗。</p> <p class="ql-block">立春日晨起对积雪</p><p class="ql-block">唐 张九龄</p><p class="ql-block">忽对林亭雪,瑶华处处开。</p><p class="ql-block">今年迎气始,昨夜伴春回。</p><p class="ql-block">玉润窗前竹,花繁院里梅。</p><p class="ql-block">东郊斋祭所,应见五神来。</p> <p class="ql-block">立春日酬钱员外曲江同行见赠</p><p class="ql-block">唐 白居易 </p><p class="ql-block"> 下直遇春日,垂鞭出禁闱。</p><p class="ql-block"> 两人携手语,十里看山归。</p><p class="ql-block"> 柳色早黄浅,水文新绿微。</p><p class="ql-block"> 风光向晚好,车马近南稀。</p><p class="ql-block"> 机尽笑相顾,不惊鸥鹭飞。</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">唐 韦庄</p><p class="ql-block">青帝东来日驭迟,暖烟轻逐晓风吹。</p><p class="ql-block">罽jì袍公子樽前觉,锦帐佳人梦里知。</p><p class="ql-block"> 雪圃乍开红菜甲,彩幡新翦绿杨丝。 </p><p class="ql-block">殷勤为作宜春曲,题向花笺帖绣楣。</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">宋 晁冲之 </p><p class="ql-block">巧胜金花真乐事,</p><p class="ql-block">堆盘细菜亦宜人。</p><p class="ql-block">自惭白发嘲吾老,</p><p class="ql-block">不上谯门看打春。</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">南宋 王镃</p><p class="ql-block">泥牛鞭散六街尘,生菜挑来叶叶春。</p><p class="ql-block">从此雪消风自软,梅花合让柳条新。</p> <p class="ql-block">立春偶成</p><p class="ql-block">南宋 张轼</p><p class="ql-block"> 律回岁晚冰霜少,春到人间草木知。</p><p class="ql-block"> 便觉眼前生意满,东风吹水绿参差。</p> <p class="ql-block">十二月二十一日迎春</p><p class="ql-block">南宋 杨万里</p><p class="ql-block">星淡孤萤月一梳,迎春早起正愁予。</p><p class="ql-block">土牛只解催人老,春意来自何事渠。</p><p class="ql-block">官柳野梅残雪后,金幡玉胜晓光初。</p><p class="ql-block">却思归跨青山犊,茧粟仍将挂《汉书》。</p> <p class="ql-block">立春古律</p><p class="ql-block">南宋 朱淑真</p><p class="ql-block">停杯不饮待春来,和气先春动六街。</p><p class="ql-block">生菜乍挑宜卷饼,罗幡旋剪称联钗。</p><p class="ql-block">休论残腊千重恨,管入新年百事谐。</p><p class="ql-block">从此对花并对景,尽拘风月入诗怀。</p> <p class="ql-block">立春 </p><p class="ql-block">南宋 范成大</p><p class="ql-block">竹拥溪桥麦盖坡,土牛行处亦笙歌。</p><p class="ql-block">曲尘欲暗垂垂柳,醅面初明浅浅波。</p><p class="ql-block">日满县前春市合,潮平浦口暮帆多。</p><p class="ql-block">春来不饮兼无句,奈此金幡彩胜何。</p> <p class="ql-block">舟中立春</p><p class="ql-block">清 赵怀玉</p><p class="ql-block">条风势屈石尤伸,孤负江干春气新。</p><p class="ql-block">病眼云迷三素去,客杯盘懒五辛陈。</p><p class="ql-block">梅留荒径宜寒雪,松种名园合作邻。</p><p class="ql-block">欲学东坡老簪胜,平生从未胜于人。</p> <p class="ql-block">减字木兰花·立春</p><p class="ql-block">宋 苏轼</p><p class="ql-block"> 春牛春杖,无限春风来海上,</p><p class="ql-block">便与春工,染得桃红似肉红。</p><p class="ql-block">春幡春胜,一阵春风吹酒醒,</p><p class="ql-block">不似天涯,卷起杨花似雪花。</p> <p class="ql-block">汉宫春·立春</p><p class="ql-block">南宋 辛弃疾</p><p class="ql-block">春已归来,看美人头上,袅袅春幡。</p><p class="ql-block">无端风雨,未肯收尽余寒。</p><p class="ql-block">年时燕子,料今宵梦到西园,</p><p class="ql-block">浑未办黄柑荐酒,更传青韭堆盘。</p><p class="ql-block">却笑东风从此,便熏梅染柳,更没些闲,</p><p class="ql-block">闲时又来镜里,转变朱颜。</p><p class="ql-block">清愁不断,问何人会解连环?</p><p class="ql-block">生怕见花开花落,朝来塞雁先还。</p> <p class="ql-block">清江引·立春 </p><p class="ql-block">元 贯云石</p><p class="ql-block"> 金钗影摇春燕斜,木杪生春叶。</p><p class="ql-block">水塘春始波,火候春初热。</p><p class="ql-block">土牛儿载将春到也。</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">宋代 白玉蟾</p><p class="ql-block">东风吹散梅梢雪,一夜挽回天下春。</p><p class="ql-block">从此阳春应有脚,百花富贵草精神。</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">宋代 宋庠</p><p class="ql-block">底处春来早,依依傍日华。</p><p class="ql-block">年光随宝胜,阳律犯鸣笳。</p><p class="ql-block">冰沼应潜坼,风枝已自斜。</p><p class="ql-block">江南无驿骑,何计赏梅花。</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">宋代 仇远</p><p class="ql-block">山城历日到每迟,新春残腊俱不知。</p><p class="ql-block">若非一鞭醒寒梦,梅柳争春无了时。</p><p class="ql-block">牛刀小试东风手,目中全牛果何有。</p><p class="ql-block">勾芒舁归古庙中,官吏升堂酌春酒。</p> <p class="ql-block">立春</p><p class="ql-block">宋代 施枢</p><p class="ql-block">彩胜飘春上鬓蓬,倚栏一笑问东风。</p><p class="ql-block">青青柳眼梅花面,才染阳和便不同。</p> <p class="ql-block">书法作者自述:王国伟,自署寒馨斋主人;号:南滩独行人。青年时自山西安泽入伍后考入军校从戎十四载,部队转业后供职临汾市人社局。爱好国学,书学尤甚。自幼承祖父执手相教而学书,从戎后逢贵人相助并造访名师得以点拔,自此始近四十年来从无懈怠而朝夕勤奋,时时诵读经典访古追贤醉心翰墨。不期有多大成就,只求人生不虚度。“学书者众,得法者寡”。吾之书形色或兼具十之三四,而神髓百之一二不得!敬请对拙作批评指点,或推荐给深谙此道之友法正,谢谢!</p>