踏雪寻梅一段香,莫负腊月好时光

独坐莲心

<p class="ql-block">摄影:独坐莲心</p><p class="ql-block">场景:焦作龙源湖公园、锦祥花园</p><p class="ql-block">制作:独坐莲心</p><p class="ql-block">美篇:独坐莲心</p><p class="ql-block">雪花似梅梅似雪,梅胜雪香雪胜白。若说雪抱梅、梅拥雪是天地造就了梅雪之缘,而诗人却赋予了梅雪的浪漫。</p><p class="ql-block">今天,让我们在跟着诗词踏雪寻梅。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《梅雪》</p><p class="ql-block">宋代·卢梅坡</p><p class="ql-block">梅雪争春未肯降,骚人阁笔费评章。</p><p class="ql-block">梅须逊雪三分白,雪却输梅一段香。</p><p class="ql-block">简评:梅雪争春引诗人搁笔,谁输谁赢?梅胜香,雪胜白,各领风骚。品读梅雪诗词的人,定绕不开此诗。</p> <p class="ql-block">《点绛唇·梅》</p><p class="ql-block">宋代·朱翌</p><p class="ql-block">流水泠泠,断桥横路梅枝亚。</p><p class="ql-block">雪花飞下,浑似江南画。</p><p class="ql-block">白璧青钱,欲买春无价。</p><p class="ql-block">归来也,风吹平野,一点香随马。</p><p class="ql-block">简评:流水、断桥、梅枝横,梅花花瓣飞似雪,好似江南春景画。归来,梅香随马蹄幽幽。好一副春景图啊。</p> <p class="ql-block">《早梅》</p><p class="ql-block">明代·道源</p><p class="ql-block">万树寒无色,南枝独有花</p><p class="ql-block">香闻流水处,影落野人家</p><p class="ql-block">简评:万木披银装,白色而无他,唯有南枝花独开。在溪水边闻到花香,抬眼望去,梅树的影子落在乡野村户的墙壁上。</p><p class="ql-block">早春之时,乍暖还寒,唯有春信不畏寒。</p> <p class="ql-block">《梅》</p><p class="ql-block">唐代·杜牧</p><p class="ql-block">轻盈照溪水,掩敛下瑶台</p><p class="ql-block">妒雪聊相比,欺春不逐来</p><p class="ql-block">偶同佳客见,似为冻醪开</p><p class="ql-block">若在秦楼畔,堪为弄玉媒</p><p class="ql-block">简评:梅花似瑶台仙子轻盈的舞姿,引雪花妒忌欺春迟迟,偶同客人赏梅,发现梅像是为“冬酿”而开。且梅花之美堪比弄玉之媒。</p><p class="ql-block">大概因为诗人“好[hào] 饮”,饮是雅兴,饮而兴起,饮后兴浓,所以会有此遐想。诗的末句“秦楼、弄玉”引典《列仙传》。</p> <p class="ql-block">《寿阳曲·江天暮雪》</p><p class="ql-block">元代·马致远</p><p class="ql-block">天将暮,雪乱舞,半梅花半飘柳絮。</p><p class="ql-block">江上晚来堪画处,钓鱼人一蓑归去。</p><p class="ql-block">简评:天暮雪乱、梅飘如絮。江景如画,</p><p class="ql-block">蓑衣渔人撑船远去。</p><p class="ql-block">乱、舞、飘、一蓑归去,这是一幅动感十足的画面。同柳宗元《江雪》相较而言,是动与静的不同画面。</p> <p class="ql-block">《对雪》</p><p class="ql-block">唐代·高骈</p><p class="ql-block">六出飞花入户时,坐看青竹变琼枝。</p><p class="ql-block">如今好上高楼望,盖尽人间恶路岐。</p><p class="ql-block">简评:飞花入户,坐看,一种享受和浪漫莫过于此。更幻想人间一切险恶都被大雪所覆盖。理想很丰富,现实很骨感。</p> <p class="ql-block">《踏莎行·雪中看梅花》</p><p class="ql-block">元代·王旭</p><p class="ql-block">两种风流,一家制作。</p><p class="ql-block">雪花全似梅花萼。</p><p class="ql-block">细看不是雪无香,天风吹得香零落。</p><p class="ql-block">虽是一般,惟高一着。</p><p class="ql-block">雪花不似梅花薄。</p><p class="ql-block">梅花散彩向空山,雪花随意穿帘幕。</p><p class="ql-block">简评:似和不似都奇绝。比高低,梅开向空山,香随风自远。雪胜三分白,随意穿帘幕。香与白,洁与美,梅花与雪花的比较和品味从来就是诗人的雅兴。</p> <p class="ql-block">《咏梅·暗香浮动月黄昏》</p><p class="ql-block">宋·方蒙仲</p><p class="ql-block">但见白硙硙,香从何处来</p><p class="ql-block">广寒异人世,莫是桂花开</p><p class="ql-block">简评:皑皑白雪,香从何来?以为身处广寒宫,嗅得桂花香。一定是白梅暗香发,直把人间当月宫(偷笑一下)。</p> <p class="ql-block">《梅花》</p><p class="ql-block">宋代·王安石</p><p class="ql-block">墙角数枝梅,凌寒独自开</p><p class="ql-block">遥知不是雪,为有暗香来</p><p class="ql-block">简评:喜读梅雪诗词的人,少有不知此文。暗喻才华横溢却低调做人,在逆境中奋发向上。</p> <p class="ql-block">《卜算子·咏梅》</p><p class="ql-block">近现代·毛泽东</p><p class="ql-block">风雨送春归,飞雪迎春到。</p><p class="ql-block">已是悬崖百丈冰,犹有花枝俏。</p><p class="ql-block">俏也不争春,只把春来报。</p><p class="ql-block">待到山花烂漫时,她在丛中笑。</p><p class="ql-block">简评:一首乐观浪漫的革命主义诗词。文字明面咏梅,实则以梅花的高贵品质比喻共产党人的品格。与陆游咏梅词形成了巨大反差和鲜明对比。</p> <p class="ql-block">卜算子·咏梅</p><p class="ql-block">【宋】陆游</p><p class="ql-block">驿外断桥边,寂寞开无主。</p><p class="ql-block">已是黄昏独自愁,更著风和雨。</p><p class="ql-block">无意苦争春,一任群芳妒。</p><p class="ql-block">零落成泥碾作尘,只有香如故。</p>