小寒大寒又一年

田园一翁

<p class="ql-block"><b><i>  大寒,是全年二十四节气中的最后一个节气。今年是公历1月20日,太阳到达黄经300°时,即为大寒。大寒,是天气寒冷到极点的意思。过</i></b><b style="color: rgb(1, 1, 1);"><i>了大寒又立春,即迎来新一年的节气轮回。年节恰在立春前后,大寒一到年味渐浓。大寒节气由于近年,这节气期间充满了喜悦与欢乐的气氛,是一个欢快轻松的</i></b></p> <p class="ql-block"><b style="color: rgb(237, 35, 8);">大寒三候</b></p><p class="ql-block"> 中国古代将大寒分为三候:“一候鸡乳;二候征鸟厉疾;三候水泽腹坚。”</p><p class="ql-block"> 一候鸡乳。就是说到大寒节气便可以孵小鸡了。</p><p class="ql-block"> 二候征鸟厉疾。鹰隼之类的征鸟,却正处于捕食能力极强的状态中,盘旋于空中到处寻找食物,以补充身体的能量抵御严寒。</p><p class="ql-block"> 三候水泽腹坚。在一年的最后十五天内,水域中的冰一直冻到水中央,且最结实、最厚。</p><p class="ql-block"> 此外,大寒出现的花信风候为“一候瑞香,二候兰花,三候山矾(生于江南一带)”。亦可作为判断大寒的重要标志</p> <p class="ql-block">  一般年份,大寒介于腊八和春节之间。是迎接春节的前奏曲。古时,人们生活艰难。一茶一饭当思来之不易,<span style="font-size: 18px;">一砖一瓦恒念物力维艰。为了来年能有个好运气,家家户户都在准备过年的忙碌中。为了安慰常年吃不到肉的孩子:“小孩小孩你别哭,过了腊八就杀猪;小孩小孩你别馋过了腊八就是年。”成了脍炙人口的童谣。</span></p> <p class="ql-block"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">忙年歌</b>:</p><p class="ql-block"> 为流行于中国北方地区的传统民间儿童歌谣。又称其为过年谣。忙年歌通过童谣的方式,完整的描绘了各地传统民间的春节习俗。过年,是指过“年节”,即现在所称的“春节”。新春贺岁以除旧布新、拜神祭祖、驱邪攘灾、纳福祈年为主要内容,形式丰富多彩,热闹喜庆,年味浓郁,凝聚着中华文明的传统文化精华。</p><p class="ql-block">小孩,小孩,你别馋,</p><p class="ql-block">过了腊八就是年。</p><p class="ql-block">腊八粥,过几天,</p><p class="ql-block">漓漓拉拉二十三。</p><p class="ql-block">二十三,糖瓜粘,</p><p class="ql-block">二十四,扫房子。</p><p class="ql-block">二十五,做豆腐,</p><p class="ql-block">二十六,炖猪肉。</p><p class="ql-block">二十七,宰年鸡,</p><p class="ql-block">二十八,把面发。</p><p class="ql-block">二十九,蒸馒头,</p><p class="ql-block">三十晚上熬一宿。</p><p class="ql-block">大年初一扭一扭,</p><p class="ql-block">除夕的饺子年年有。</p> <p class="ql-block">  大寒,为中者,上形于小寒故谓之大,寒气之逆极故谓大寒。民间有句谚语:“小寒大寒,冷成冰团”。小寒表示寒冷的程度,从字面上理解,大寒冷于小寒。</p><p class="ql-block"> 让我们欣赏几首宋代有关大寒的诗词,了解一下古代的大寒有多冷。</p> <p class="ql-block">《岁寒知松柏》</p><p class="ql-block">宋·黄庭坚</p><p class="ql-block">松柏天生独,青青贯四时。</p><p class="ql-block">心藏後凋节,岁有大寒知。</p><p class="ql-block">惨淡冰霜晚,轮囷涧壑姿。</p><p class="ql-block">或容蝼蚁穴,未见斧斤迟。</p><p class="ql-block">摇落千秋静,婆娑万籁悲。</p><p class="ql-block">郑公扶贞观,已不见封彝。</p> <p class="ql-block">《大寒吟》</p><p class="ql-block">宋·邵雍</p><p class="ql-block">旧雪未及消,新雪又拥户。</p><p class="ql-block">阶前冻银床,檐头冰钟乳。</p><p class="ql-block">清日无光辉,烈风正号怒。</p><p class="ql-block">人口各有舌,言语不能吐。</p> <p class="ql-block">《大寒出江陵西门》</p><p class="ql-block">南宋·陆游</p><p class="ql-block">平明羸马出西门,</p><p class="ql-block">淡日寒云久吐吞。</p><p class="ql-block">醉面冲风惊易醒,</p><p class="ql-block">重裘藏手取微温。</p><p class="ql-block">纷纷狐兔投深莽,</p><p class="ql-block">点点牛羊散远村。</p><p class="ql-block">不为山川多感慨,</p><p class="ql-block">岁穷游子自消魂。</p> <p class="ql-block">《元沙院》</p><p class="ql-block">宋·曾巩</p><p class="ql-block">升山南下一峰高,</p><p class="ql-block">上尽层轩未厌劳。</p><p class="ql-block">际海烟云常惨淡,</p><p class="ql-block">大寒松竹更萧骚。</p><p class="ql-block">经台日永销香篆,</p><p class="ql-block">谈席风生落麈毛。</p><p class="ql-block">我亦有心从自得,</p><p class="ql-block">琉璃瓶水照秋毫</p> <p class="ql-block">《大寒》</p><p class="ql-block">南宋·陆游</p><p class="ql-block">大寒雪未消,闭户不能出,</p><p class="ql-block">可怜切云冠,局此容膝室。</p><p class="ql-block">吾车适已悬,吾驭久罢叱,</p><p class="ql-block">拂麈取一编,相对辄终日。</p><p class="ql-block">亡羊戒多岐,学道当致一,</p><p class="ql-block">信能宗阙里,百氏端可黜。</p><p class="ql-block">为山傥勿休,会见高崒嵂。</p><p class="ql-block">颓龄虽已迫,孺子有美质</p> <p class="ql-block">《和仲蒙夜坐》</p><p class="ql-block">宋·文同</p><p class="ql-block">宿鸟惊飞断雁号,</p><p class="ql-block">独凭幽几静尘劳。</p><p class="ql-block">风鸣北户霜威重,</p><p class="ql-block">云压南山雪意高。</p><p class="ql-block">少睡始知茶效力,</p><p class="ql-block">大寒须遣酒争豪。</p><p class="ql-block">砚冰已合灯花老,</p><p class="ql-block">犹对群书拥敝袍。</p>