《冬之韵》

索真

<p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">滨海湖畔,又多了一抹红色,一抹富有灵气和亮色的红。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">冬日浮尘清风拂,况怡春色润延年</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">不知白雪染秋色,听雪宁静沁心田</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">天水一色,纯净的蓝,蓝的雅致,蓝的让人心况神怡,这就是洱海冬日那一抹,出水芙蓉般地浑然天成。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">人生最可贵的,莫过于以一颗纯粹清澈的内心生活,多了一分淡泊,少了一些纷扰;多了一分清闲,少了一分争斗。任窗外风雨飘摇,我自微笑,与时光同行。不求轰轰烈烈,只愿舒适坦然。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">到了洱海边,看到了那真朴的画面,你就懂得了什么是舒适坦然。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">众鸟高飞尽,孤云独去闲。相看两不厌,只有洱滨水。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">风轻云淡的日子,更适于静静领悟生活的美好。尝遍这世间冷暖,才能真正领悟一颗恬静如初、温润如玉的心。往后余生,掬一捧清水,握一份淡然,盈一眸清远,静以修身,随遇而安。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">于山水处从容,于无声处清欢。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">守一份清静,度一场清欢。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">细雨斜风作晓寒,淡烟疏柳媚晴滩。入淮清洛渐漫漫。雪沫乳花浮午盏,蓼茸蒿笋试春盘。人间有味是清欢。——宋·苏轼《浣溪沙·细雨斜风作晓寒》</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">寻一方闲逸,得一份自在。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">问余何意栖碧山,笑而不答心自闲。桃花流水窅然去,别有天地非人间。——唐·李白《山中问答》</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">于山重水复间,寻一处柳暗花明。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。山重水复疑无路,柳暗花明又一村。箫鼓追随春社近,衣冠简朴古风存。从今若许闲乘月,拄杖无时夜叩门。——南宋·陆游《游山西村》</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">持一颗闲心,看鸥鸟嬉戏。</span></p>