(159)古风/一种菜品

漂泊

<p class="ql-block">年华古典诗词研习社【第159期】</p><p class="ql-block">题材:一种菜品</p><p class="ql-block">体裁:仄韵古体诗</p><p class="ql-block">要求:</p><p class="ql-block">1.①标题须明确具体的菜名,如“佛跳墙”②不要求纯粹的“咏物”但须感受到此种菜品③要求须押仄韵④至少四联,不超过十二联。</p><p class="ql-block">2.不涉时政。</p><p class="ql-block">3.默认平水韵。</p><p class="ql-block">4.嘉宾交流:老郜</p><p class="ql-block">5.截稿日期:周三中午12:00</p> <p class="ql-block">1、二当家</p><p class="ql-block">五古:乾隆白菜(新韵)</p><p class="ql-block">青青园中菜,大堆街头卖。</p><p class="ql-block">廉价抱回家,素手撕成块。</p><p class="ql-block">麻将拌白糖,蜜醋调浆溉。</p><p class="ql-block">起名傍圣皇,口味群众爱。</p><p class="ql-block">津门主持人,为此卷铺盖。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">3.东垣故故故</p><p class="ql-block">炝锅鱼(寻常菜品而已)</p><p class="ql-block">长竿钓罢锦鳞揭,片片犹如江浦雪。</p><p class="ql-block">原本栖游芦荻丛,一时传至厨娘切。</p><p class="ql-block">黄姜细脍豆脂烹,红辣海椒诱客舌。</p><p class="ql-block">一握青葱春色明,油香溢来成愉悦。</p><p class="ql-block">杯倾翡翠呼玉壶,阔辩古今肠内热。</p><p class="ql-block">未几盘中残骨余,可怜龙种遭饕餮。</p><p class="ql-block">因贪饵食蝇头腥,招至长鳍釜铛裂。</p><p class="ql-block">一笑同侪指红尘,芸芸多是盘中啜。</p><p class="ql-block">网罗翻覆时时有,恋恋生躯鲸鲨啮。</p><p class="ql-block">黄雀螳螂警策存,临头莫作悲呜咽。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">4 、一尘</p><p class="ql-block">北京烤鸭 (新韵)</p><p class="ql-block">金水桥外前门口,北京烤鸭不胫走。 </p><p class="ql-block">紫禁宫门锁不住,飞入凡间名不朽。</p><p class="ql-block">名馐封册食珍录,南北朝中访故旧。 </p><p class="ql-block">帝王善骑亦善弓,白鸦肥美进栏囿。 </p><p class="ql-block">枣木梨木明炉烧,澄红香脆不释手。 </p><p class="ql-block">固本流芳全聚德,四方宾客急奔走。 </p><p class="ql-block">此生不识北京鸭,银帛再多也空有。 </p><p class="ql-block">离别故园二十年,梦到痴时品鸭后。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">5.扪虱客</p><p class="ql-block">五古.戏为叫化鸡</p><p class="ql-block">闾阎居常贫,鲜闻食有肉。</p><p class="ql-block">饱食不终日,菜色饥肠辘。</p><p class="ql-block">但疑行乞儿,红光满面目。</p><p class="ql-block">时偷鸡在手,黄泥糊不朽。</p><p class="ql-block">炎炎蒸大焰,剥露香四透。</p><p class="ql-block">不笑乞儿刁,但喜美食诱。</p><p class="ql-block">西市买新刀,东市沽美酒。</p><p class="ql-block">南塘取黄土,北坡斫老树。</p><p class="ql-block">烈焰已随烟,寻鸡觅无处。</p><p class="ql-block">东南西北市,何以鸡不置?</p><p class="ql-block">谁人解我忧,为我送锦雉。</p><p class="ql-block">一笑叫化者,非偷不成事。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">6.菱霜</p><p class="ql-block">梅菜扣肉(新韵)</p><p class="ql-block">择上好之五花,沃热汤以鼎沸。</p><p class="ql-block">抹新肌以老抽,炸焦黄乎酥脆。</p><p class="ql-block">排金玉于盘中,码通体以五味。</p><p class="ql-block">取贡菜乎梅姑,铺锦绣以细碎。</p><p class="ql-block">架竹笼以烹蒸,沐仙气而酣睡。</p><p class="ql-block">待咸鱼以翻身,惊色香之俱美。</p><p class="ql-block">品梅州之至宝,快朵颐而自醉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">8、田梦</p><p class="ql-block">忆小酥鱼</p><p class="ql-block">谓鱼不知名,垂涎盘中色。</p><p class="ql-block">滚油透骨酥,花刀翻鳍侧。</p><p class="ql-block">隔水又隔山,一朝犹未得。</p><p class="ql-block">云何出江湖,来把人心惑。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">9.顾东升</p><p class="ql-block">熏腊猪头肉</p><p class="ql-block">本欲硝香沐,何堪身煮熟。</p><p class="ql-block">生前不戒贪,煎后难忧郁。</p><p class="ql-block">入案二三盘,佐餐千百斛。</p><p class="ql-block">酬宾须纵酒,总念猪头肉。</p> <p class="ql-block">【问题作品】</p><p class="ql-block">2.雁亭</p><p class="ql-block">五古 红烧狮子头(新韵)</p><p class="ql-block">晋惠曾憨言,何不食肉糜。</p><p class="ql-block">故知此食材,自古早有矣。</p><p class="ql-block">炀帝幸广陵,一路风光好。</p><p class="ql-block">醉心葵花岗,回宫意难了。</p><p class="ql-block">依景出题目,诏令制芳馔。</p><p class="ql-block">无敌御膳房,奉上葵花斩。 </p><p class="ql-block">颗颗盘中踞,壮如雄狮首。 </p><p class="ql-block">吃得龙颜开,馋煞公卿口。 </p><p class="ql-block">一时淮扬菜,倾倒朝与野。 </p><p class="ql-block">如今有客来,此菜不可略。 </p><p class="ql-block">满满盛大碗,斯文让饕餮。 </p><p class="ql-block">啖之最多者,溪云轩主也。</p><p class="ql-block">——“糜”字不押韵</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">7、溪竹青</p><p class="ql-block">野生菌炖腊肉</p><p class="ql-block">林深无佳肴,有菌生枯木。</p><p class="ql-block">识我须谨慎,黑伞细胳膊。</p><p class="ql-block">高山贵云气,腊肉黑坨坨。</p><p class="ql-block">灶前劈材翁,灶后忙碌婆。</p><p class="ql-block">灶旁客二三,拍照躲杂活。</p><p class="ql-block">噼里啪啦响,大火煮过晌。</p><p class="ql-block">须得焖三分,慢火催不得。</p><p class="ql-block">揭盖咕噜泡,灿灿一大锅。</p><p class="ql-block">谈笑一围吃几碗,饱得自家君莫管。</p><p class="ql-block">老窖堪堪撂一旁,高天停云余一看。</p><p class="ql-block">——乱用韵</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">10.華長庚</p><p class="ql-block">東坡肉</p><p class="ql-block">有好肉兮,在我江浙;共瓊蘇兮,慰我唇舌;</p><p class="ql-block">肥豐者兮,白如落雪;赤身者兮,紅如霞洩;</p><p class="ql-block">以刀分兮,以矩為切;腴瘦半兮,草繩為結;</p><p class="ql-block">蔥薑褥兮,少水濡濕;糖油色兮,黃酒為汁;</p><p class="ql-block">文火烹兮,一辰有十;臭漸飄兮,鄰叟得吸;</p><p class="ql-block">欲溯源兮,起身長立;笑迎納兮,邀與共入;</p><p class="ql-block">步廚灶兮,觀焰熠熠;開其蓋兮,其香如襲;</p><p class="ql-block">分與叟享兮,同進美酒;叟歎百年兮,富貴不守;</p><p class="ql-block">卿不如醉兮,佳餚入口;復且高臥兮,增福添壽;</p><p class="ql-block">我醉胡言兮,勸君莫誚;君如熟炙兮,定色為要;</p><p class="ql-block">雖有火候兮,其味己老;我若生肉兮,原屬年少;</p><p class="ql-block">火候未足兮,禍福難料;命途廣闊兮,自有真妙;</p><p class="ql-block">勸君莫譏兮,且飲老窖;聽我歌吟兮,何似凡調;</p><p class="ql-block">我本天仙兮,謫降人廟;以筆為手兮,摘天上曜;</p><p class="ql-block">悲歡瀟灑兮,與月同好;待此醉后兮,再向天笑。</p><p class="ql-block">——多于十二联</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">11、独若遗</p><p class="ql-block">锅包肉</p><p class="ql-block">昔日腰条肥,今因谁人瘦。</p><p class="ql-block">片刀削身薄,裹粉浑是厚。</p><p class="ql-block">慢着细火炸,猛火一遍透。</p><p class="ql-block">茄汁酸甜口,堆盘胭脂露。</p><p class="ql-block">馋坏小儿童,撩拨白发叟。</p><p class="ql-block">少时多相忆,家宴必有够。</p><p class="ql-block">此菜非出名,说来甚是逗。</p><p class="ql-block">法式炸里脊,东北锅包肉。</p><p class="ql-block">——“露”字“肉”字不押韵</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">12.相思</p><p class="ql-block">冬夜吃火锅 </p><p class="ql-block">北风瑟瑟侵入袖,一缕薄寒难消受。 </p><p class="ql-block">我看琴书多懒倦,琴书看我也依旧。 </p><p class="ql-block">索性不理琴与书,闲到厨间小试手。 </p><p class="ql-block">午市买得心头好,黄昏催来二三友。 </p><p class="ql-block">一炉一鼎一桌肴,半醒半醉半壶酒。 </p><p class="ql-block">席边闲话已说老,锅里百味方熟透。 </p><p class="ql-block">落著倒海更翻江,各寻环肥与燕瘦。 </p><p class="ql-block">水陆八珍皆所欲,苦辣酸甜皆所有。 </p><p class="ql-block">杯光盘影歌复闹,此中欢愉何足道。 </p><p class="ql-block">满室氤氲驱寒意,醺然漫对明月笑。 </p><p class="ql-block">明月也有羡我意,流连杯中不肯去。 </p><p class="ql-block">我唤明月同席坐,明月却藏浓云里。 </p><p class="ql-block">应怕似我忘了形,留在人间飞不起。 </p><p class="ql-block">酒尽肴残友人辞,一席狼藉无从理。 </p><p class="ql-block">无从理,无从理,和衣便把枕头觅。 </p><p class="ql-block">今宵尽欢莫迟疑,来趟人间不容易。</p><p class="ql-block">——1、“去”字“觅”不押韵</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">2、多于十二联</p><p class="ql-block">13.廖金舟</p><p class="ql-block">外婆的茄子</p><p class="ql-block">炊烟暮笼清溪竹,燕子翻飞庄稼熟。</p><p class="ql-block">刈稻南山卧白云,贪吃此味是黄犊。</p><p class="ql-block">年来做客绮席还,醉里思亲香梦宿。</p><p class="ql-block">不羡朱门刽鲤鱼,人生难得果空腹。</p><p class="ql-block">——菜品特色不明显</p> <p class="ql-block">【参展作品】</p><p class="ql-block">A、高天</p><p class="ql-block">五古.水煮白菜吟</p><p class="ql-block">雪尽楼后树,雀叫白石路。四围共野黑,仲冬孑不度。</p><p class="ql-block">尚喜有新梅,斗雪花如怒。抖帽居寒士,但思窖中储。</p><p class="ql-block">肉食不为鄙,腥膻一何喜?食薇效首阳,高风终不死。</p><p class="ql-block">笑破梅下冰,颗玉翠如翡。切丝攒玉京,洒洒入白水。</p><p class="ql-block">调羹梅竟落,寒香透苦沸。淡然匙中独,回甘胜瑶淬。</p><p class="ql-block">一食思一世,一世几人矣。笑贫争笑我,水煮人间味。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">B、潇寒月</p><p class="ql-block">五古·小葱拌豆腐</p><p class="ql-block">天地求本真,青白为尘品。</p><p class="ql-block">青翠覆其上,白底不着锦。</p><p class="ql-block">平施咸一味,当做常日廪。</p><p class="ql-block">元身明此道,冯生难入寝。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">七古/豆芽菜</p><p class="ql-block">漂泊</p><p class="ql-block">圆滑初试红尘洽,错算因果错算劫。</p><p class="ql-block">欲上层楼失本真,脱胎未免此生业。</p><p class="ql-block">冰肌一度负逍遥,玉骨怎可轻道法。</p><p class="ql-block">许是清纯众口词,个中滋味明时霎。</p> <p class="ql-block">10.華長庚</p><p class="ql-block">東坡肉</p><p class="ql-block">有好肉兮,在我江浙;共瓊蘇兮,慰我唇舌;</p><p class="ql-block">肥豐者兮,白如落雪;赤身者兮,紅如霞洩;</p><p class="ql-block">以刀分兮,以矩為切;腴瘦半兮,草繩為結;</p><p class="ql-block">蔥薑褥兮,少水濡濕;糖油色兮,黃酒為汁;</p><p class="ql-block">文火烹兮,一辰有十;臭漸飄兮,鄰叟得吸;</p><p class="ql-block">欲溯源兮,起身長立;笑迎納兮,邀與共入;</p><p class="ql-block">步廚灶兮,觀焰熠熠;開其蓋兮,其香如襲;</p><p class="ql-block">分與叟享兮,同進美酒;叟歎百年兮,富貴不守;</p><p class="ql-block">卿不如醉兮,佳餚入口;復且高臥兮,增福添壽;</p><p class="ql-block">我醉胡言兮,勸君莫誚;君如熟炙兮,定色為要;</p><p class="ql-block">雖有火候兮,其味己老;我若生肉兮,原屬年少;</p><p class="ql-block">火候未足兮,禍福難料;命途廣闊兮,自有真妙;</p><p class="ql-block">勸君莫譏兮,且飲老窖;聽我歌吟兮,何似凡調;</p><p class="ql-block">我本天仙兮,謫降人廟;以筆為手兮,摘天上曜;</p><p class="ql-block">悲歡瀟灑兮,與月同好;待此醉后兮,再向天笑。</p><p class="ql-block">所谓古体诗者,涵盖甚广。可以认为所有不依格律诗之总称,古绝、古风(歌、行、吟、引、辞、曲、乐府)、诗经、楚辞、赋、仄体格律诗等等不一而足,而各体杂陈其间以三四五六七言或杂言以分之。因其形式多样,用韵自由,故易于发挥却也不易出精品。而各体追求风格历来亦各有侧重,似五言以古意胜,尤其仄韵五言更求冷峻瘦硬、峭拔高古。七言歌行吟等或汪洋恣肆或娓婉深情或瑰丽铺排。而乐府等则更侧于铺陈叙事,构架安排。赋则骈偶对仗,大肆铺张。诗经、楚辞则重比兴、事排比、更往复。用每一体风格上当以突出其特点为要。</p><p class="ql-block">此篇以诗经为体,楚辞为形杂陈而出,风格混杂倒也无可厚非。总体说“东坡肉”色形味、制作、品尝后夹以议论、感怀。似此略长之篇幅,结构安排尤显关键。</p><p class="ql-block">问题:①个别词字须斟酌如““赤身”生岐义,“臭”虽通“嗅”但字生恶感,“一辰有十”强凑词字,“生肉”疑义。“复且”在句中重复且凑字,“复且”非“且复”</p><p class="ql-block"> ②结构安排上自“分与叟享兮”后半部分略显混乱,品尝后对肉之感偏离,而其后对“肉”的“火侯”等议论与之后的感怀显拥挤、繁复,尤其最后的一段感怀,与主题并不相符,喧宾之感明显。其两者,个人认为取前一即可。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">——高天点评</p> <p class="ql-block">解题:</p><p class="ql-block">本期作业题目要求是“仄韵古体诗”,也即我们常说的古风。通常我们把诗歌这种文学体裁分为旧体诗和新诗两大类,五四运动以后兴起的用白话文创作的诗歌统称为新诗,之前传统的诗歌体裁都成为旧体诗。旧体诗又包括唐朝之前的古体诗(古风)和唐朝以后的近体诗(格律诗),这是从时间阶段来划分的。从另一个角度来看,古体诗与近体诗的主要区别就是其在音韵上是否遵循平仄格律。近体诗是必须要遵守平仄格律的,古体诗则没这个要求。那么古体诗的创作是否就可以随心所欲,一点规则没有呢?也不尽然。大体来说,有以下一些惯例需要注意:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">必须押韵、可以换韵:所有的诗都要押韵,否则就是散文了。古风可以押平韵,也可以押仄韵;可以一韵到底,也可以中途换韵。如果要换韵,每组韵至少是四句押两次韵脚再换。可以押临韵。平水韵里有些相邻的韵部发音很相似,称为临韵(比如一东二冬、十四盐十五咸)。从现代汉语拼音的角度来看,就是尾韵母是相同的(比如yan盐和xian咸)。写作时有个简单的办法,就是按照词林正韵的韵部去选择韵脚用字即可(因此诗词吾爱自测软件又可以用了wow~)。仄韵尽量上去入分开,不要通押。如果实在没有更好的选择,上去可以偶尔混用,入声不要混用。这个主要是因为一旦出现“入派三声”,拿入声字押上去的韵脚,就是元代中原音韵以后的汉语发音读法,就没有古风的意趣了。我们来举个例子看看,古风经典中的经典《古诗十九首》:古诗十九首之一《行行重行行》行行重行行,与君生别离。(li,平水韵四支、阳平)相去万余里,各在天一涯。(yi,四支,阳平)道路阻且长,会面安可知?(zhi,四支,阴平)胡马依北风,越鸟巢南枝。(zhi,四支,阴平)相去日已远,衣带日已缓。(huan,平水韵十四旱,上声)浮云蔽白日,游子不顾反。(fan,十三阮,上声)思君令人老,岁月忽已晚。(wan,十三阮,上声)弃捐勿复道,努力加餐饭! (fan,十三阮,上声/十四愿,去声)</p> <p class="ql-block">图片来自网络</p><p class="ql-block">感谢原作者</p>