学传统写古典诗词

梅山蛮

<p class="ql-block">   写 诗</p><p class="ql-block"> 一</p><p class="ql-block">熟读唐诗眼界宽,欲吟新作竟心酸。</p><p class="ql-block">先贤咏尽人间事,还有何题未写完。</p><p class="ql-block"> 二</p><p class="ql-block">铸诗新颖几分难,辗转床头寝不安。</p><p class="ql-block">天白鸡鸣终一悟,亲身所感总经看。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">长沙某中学雨禾亭楹联两首</p><p class="ql-block"> 一</p><p class="ql-block">身伴清风抒志向,</p><p class="ql-block">心怀道德感师恩。</p><p class="ql-block"> 二</p><p class="ql-block">一园桃李当酬雨,</p><p class="ql-block">满腹诗书应咏禾。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 壬寅年春联</p><p class="ql-block"> 一</p><p class="ql-block">金牛归位粮仓满,</p><p class="ql-block">玉虎生威气象新。</p><p class="ql-block"> 二</p><p class="ql-block">挥舞羊毫,几卷诗书存旧迹。</p><p class="ql-block">长鸣角号,满腔热血启新篇。</p><p class="ql-block"> 三</p><p class="ql-block">二都自古书联辞旧岁,</p><p class="ql-block">善水如今谱曲庆新年。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">成立羊角塘楹联协会</p><p class="ql-block"> 一</p><p class="ql-block">楹柱呈祥,羊角新声迎雅士。</p><p class="ql-block">联文溢彩,二都盛会庆丰年。</p><p class="ql-block"> 二</p><p class="ql-block">善水人家,耕读传承欣撰对。</p><p class="ql-block">二都故里,亲朋喜庆爱书联。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 读书感悟</p><p class="ql-block">学习之时叹苦哉,唠叨枯燥悦何来。</p><p class="ql-block">攻书胜过淘金事,举世遵崇勤奋才。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 养生法门之一</p><p class="ql-block">脾胃若虚百病生,后天根本定分明。</p><p class="ql-block">中州调理称王道,运化精微气血荣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">祝贺周美伦先生花甲退休返聘有感</p><p class="ql-block">济世悬壶四十秋,为民治患解忧愁。</p><p class="ql-block">先生莫道桑榆晚,越老中医技更优。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 冬夜读书感怀</p><p class="ql-block">红尘攀比早风行,浮躁扰心梦不成。</p><p class="ql-block">晚读经书三五页,每回觉醒又新生。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 辛丑年冬夜宿乡下吟菊梅</p><p class="ql-block"> 一</p><p class="ql-block">鸡鸣五鼓晓天光,风啸千村满地霜。</p><p class="ql-block">一季寒凉悲俗客,凝眸喜见菊金黄。</p><p class="ql-block"> 二</p><p class="ql-block">陶公独爱菊金黄,君子知音应莫忘。</p><p class="ql-block">每到岁寒弘骨气,傲霜斗雪溢幽香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 读美女史</p><p class="ql-block">薄命红颜谁造成,男儿痴爱命难生。</p><p class="ql-block">求方典籍惟修德,能保夫妻一世情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 看红尘感怀</p><p class="ql-block">日月循环亿万秋,人如过客梦中游。</p><p class="ql-block">亦真亦假何须问,悟到糊涂未有愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 辛丑年冬村医上门随访</p><p class="ql-block">下乡迎着霜风来,野草残荷伏地哀。</p><p class="ql-block">量压测糖挨户到,乡亲翘指笑颜开。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">竹枝词•堂客携我上山</p><p class="ql-block">晨起开门好太阳,山妻挖薯竟携郎。</p><p class="ql-block">扯起喉咙歌一嗓,红茹米饭碗中香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">傍晚下乡归来饮酒三杯偶感</p><p class="ql-block">恋爱光鲜是少年,人将白首忆从前。</p><p class="ql-block">追求淑女天涯找,耕种稻桑田埂眠。</p><p class="ql-block">朋友圈中情切切,鸳鸯枕上意绵绵。</p><p class="ql-block">闲遐酌饮几杯酒,如幻人生一梦编。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 下乡偶感</p><p class="ql-block"> 一</p><p class="ql-block">井眼生苔泛绿斑,倾斜老屋守乡关。</p><p class="ql-block">村烟若是重新袅,游子天涯还不还。</p><p class="ql-block"> 二</p><p class="ql-block">打工四海忘春光,苦赚金钱情撂荒。</p><p class="ql-block">若问家乡何富足,剩男剩女满村庄。</p><p class="ql-block"> 三</p><p class="ql-block">田地感情两撂荒,传承何处话悲伤。</p><p class="ql-block">丝丝铜臭迷前路,雾散何年出梦乡。</p><p class="ql-block">(一千人左右的乡村25岁55岁没有结婚的将近100人。)</p> <p class="ql-block"> 理解简化汉字</p><p class="ql-block"> 文/梅山蛮</p><p class="ql-block"> 鲁迅先生曾说:“汉字不灭,中华必亡。”一般人看了从字面上理解,会认为鲁迅先生危言耸听。其实不是他说得过份,我们应该理解他的一片苦心。老祖宗没创造文字前,在生产生活中是以结绳记事,随着生产力的发展,通过观察大自然,开始创造象形文字,为了适应生产生活的需要,五千年来老祖宗进一步将文字发展,一边造字,一边变化文字,给文字注入更多的意义和魔力。今天我们看到的那些象形字、篆字等,很像欣赏一副美丽的图画。但是古文字和文言文已经不适应社会发展的需求了。清朝未民国初年胡适、陈独秀、鲁迅等人在1919年发动五四新文化运动之前,众多有识之士早就发现繁体字和文言文禁固了人类的思维,如鲁迅先生在《孔乙己》一文中写孔乙己就是一个很好的例子。那些汉字有几种写法和艰涩难懂的文言文,我们现代人看到了都头痛,还怎么有精力去思考发展的事。繁体字由于笔画多,还耽搁时间,假如我的名字叫刘郁文,写成繁体“劉鬱文”,六十分钟的考试时间,在考试卷上写一个名字就差不多用了一分多钟,心中必定怨恨笔画多,由于心情不好,一定会把考试搞砸。</p><p class="ql-block"> 伟人毛泽东主席也赞成鲁迅先生说的“汉字不灭,中华必亡”,解放后的一九五六年将汉字进行了简化,得到了群众赞扬:“两位伟人真是心意相通的朋友,一人提出倡议,一人实行。”</p><p class="ql-block"> 如今我们学习既是简化字又是白话文的两位伟人著作《鲁迅全集》、《毛泽东全集》时,心中有一股深深的敬意由然而生。</p>