重阳之恋

南山公社

<p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1);">10首最美重阳诗词,美在一份秋意,美在一份思念</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">金秋送爽,丹桂飘香,又是一年重阳节。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">今天就是农历九月初九,重阳节。这一天,人们出游赏花、登高望远、喝菊花酒、吃重阳糕……九九重阳,因与“久久”同音,自古就被赋予长寿的美好愿望。“每逢佳节倍思亲”,即使我们不在家人身边,关心也应时常在线。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">九月九,饮菊酒。人共菊花醉重阳。诗词君分享10首最美的重阳诗词,一起在诗词中,感受重阳之美吧!</span></p> <p class="ql-block">1、最豁达的重阳诗:《定风波·重阳》</p><p class="ql-block">《定风波·重阳》</p><p class="ql-block">宋代:苏轼</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">与客携壶上翠微,江涵秋影雁初飞,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">尘世难逢开口笑,年少,菊花须插满头归。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">酩酊但酬佳节了,云峤,登临不用怨斜晖。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">古往今来谁不老,多少,牛山何必更沾衣。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">苏轼虽然感叹世事多艰,但是不消沉,不伤感,充分显示了苏轼对世事、人生短暂的恬淡达观的胸襟。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">秋天并不坏呀!最热的天气已经过了,气温开始转凉,是最美丽的秋天,有最好的月亮。</span></p> <p class="ql-block">2、最清新美丽的重阳诗:《九日》</p><p class="ql-block">《九日》</p><p class="ql-block">唐代:李白</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">今日云景好,水绿秋山明。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">携壶酌流霞,搴菊泛寒荣。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">地远松石古,风扬弦管清。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">窥觞照欢颜,独笑还自倾。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">落帽醉山月,空歌怀友生。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">李白笔下的重阳,清新美丽无限。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">秋日的天空,辽阔高远,一碧如洗,秋日的大地,明丽清爽。只见层叠的山峰松柏参天,波平浪静的江水涌流不息,水光与山色交相辉映,构成一幅美丽的图画。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">李白手携一壶流霞酒,采取这寒冷天气开放的菊花,细细欣赏。酒杯中倒映着我欢乐容颜,独自一个人喝酒,自得其乐。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">你很辛苦,很累了,那么坐下来歇一会,喝一杯不凉不烫的清茶。不纠结、少俗虑,随遇而安,以一颗初心,安静地慢煮生活。</span></p> <p class="ql-block">3、流传最广的重阳诗:《九月九日忆山东兄弟》</p><p class="ql-block">《九月九日忆山东兄弟》</p><p class="ql-block">唐代:王维</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">遥知兄弟登高处,遍插茱萸少一人。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">王维少小离家,这一年,他十七岁,正逢重阳节,他独自一人漂泊在洛阳与长安之间。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">重阳节来,思念骤起。他说:一个人独自在他乡作客,每逢节日加倍思念远方的亲人。遥想兄弟们今日登高望远时,头上插满茱萸只少我一人。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">明明是他思念亲人,却反过来写亲人们思念他,独僻蹊径,思念更强。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">“每逢佳节倍思亲”已经成为中国人节日思念的最佳表达。</span></p> <p class="ql-block">4、最沧桑的重阳曲:《蟾宫曲·九日》</p><p class="ql-block">《蟾宫曲·九日》</p><p class="ql-block">元代:张可久</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">对青山强整乌纱。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">归雁横秋,倦客思家。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">翠袖殷勤,金杯错落,玉手琵琶。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">人老去西风白发,蝶愁来明日黄花。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">回首天涯,一抹斜阳,数点寒鸦。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">这首只有十一句五十三字的散曲,是一首游子思归之歌。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">此时正值秋高气爽,同时万物也开始萧疏。大雁南归,更易引发游子思乡。秋野丰美多姿,而秋景却最令游子泪下神伤,给人一种沧桑的感觉。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">全曲饱含重阳悲秋、地隔天涯的惆怅情绪,给人以日暮黄昏、华年不再的无限哀叹。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">终有一天,我们会接受人生所有的无常聚散,就像我们终于接受自己老去的事实。</span></p> <p class="ql-block">5、最凄清寂寞的重阳词:《采桑子·九日》</p><p class="ql-block">《采桑子·九日》</p><p class="ql-block">清代:纳兰性德</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">深秋绝塞谁相忆,木叶萧萧。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">乡路迢迢。六曲屏山和梦遥。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">佳时倍惜风光别,不为登高。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">只觉魂销。南雁归时更寂寥。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">这一年的重阳节,纳兰容若正在塞外,佳节倍思亲,孤独更纠心。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">塞外秋深,一片肃煞萧索景象,渲染了凄清冷寂的氛圈。回家的路是那么遥远,似梦一般遥不可及。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">重阳佳节,故园风光正好,离愁倍增,不愿登高远望。只觉心中悲伤不已,当鸿雁南归之际,将更加冷落凄凉。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">愿你如愿遇到生命中的缘分,不早也不晚,不急也不缓。</span></p> <p class="ql-block">6、最有活力的重阳诗:《重阳席上赋白菊》</p><p class="ql-block">《重阳席上赋白菊》</p><p class="ql-block">唐代:白居易</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">满园花菊郁金黄,中有孤丛色似霜。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">还似今朝歌酒席,白头翁入少年场。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">别人的重阳节多是思念惆怅的,白居易的重阳节却那么有趣。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">白居易与客人饮酒赏菊,看着满院的菊花,写下此诗:一院子的菊花金黄金黄,中间有一丛白似霜的花儿是这么孤独。就像今天的酒席,老人家进了少年去的地方。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">结句“白头翁人少年场”,颇有情趣。白菊虽是“孤丛”,好似“白头翁”,但是却与众“少年”在一起,并不觉孤寂、苍老,仍然充满青春活力。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">你若有趣,生活就会有趣。</span></p> <p class="ql-block">7、最悠然的重阳词:《鹧鸪天·九日悲秋不到心》</p><p class="ql-block">《鹧鸪天·九日悲秋不到心》</p><p class="ql-block">宋代:晏几道</p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">九日悲秋不到心。凤城歌管有新音。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">风凋碧柳愁眉淡,露染黄花笑靥深。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">初见雁,已闻砧。绮罗丛里胜登临。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">须教月户纤纤玉,细捧霞觞滟滟金。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">这一年的重阳节,权相蔡京派人请小晏写新词,作为应节歌唱之用,晏几道写就此词。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">全词没有重阳的悲愁,一派歌舞升平之相,似乎是在对蔡京说:别人都悲秋,那是因为很多不如意,你蔡京位极人臣,百事顺遂,悲秋怎会到你的心上;别人都去登高以避灾祈福,你蔡京大富大贵,哪里用的着这一套,偎红倚翠,饮酒享乐就是了。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">晏几道、蔡京早已化为尘土,而重阳的畅快流传到了今日。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">愿你的重阳,思念的人都在身边,美丽的景致就在眼前,只有欢喜不生愁。</span></p> <p class="ql-block">8、最欢娱的重阳词:《蝶恋花·九日和吴见山韵》</p><p class="ql-block">《蝶恋花·九日和吴见山韵》</p><p class="ql-block">宋代:吴文英</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">明月枝头香满路。几日西风,落尽花如雨。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">倒照秦眉天镜古。秋明白鹭双飞处。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">自摘霜葱宜荐俎。可惜重阳,不把黄花与。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">帽堕笑凭纤手取。清歌莫送秋声去。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">吴文英笔下的重阳,是那么美,桂子飘香、落花如雨、秋山如眉、秋水如镜、白鹭双飞。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">从自家菜园中摘来了比较干净、新鲜的青葱,适宜于作为重阳祭祀用的菜肴,装盆上供。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">我九日随俗登高,被山风吹落了帽子,就笑着请同行佳人代我正冠。登上高处,清歌一阕,歌声不要随着秋声的离去而随之消失。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">清歌一曲过重阳,人生,就是应该自己给自己找些快乐。</span></p> <p class="ql-block">9、最清丽的重阳词:《扫花游·九日怀归》</p><p class="ql-block">《扫花游·九日怀归》</p><p class="ql-block">宋代:周密</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">江蓠怨碧,早过了霜花,锦空洲渚。孤蛩暗语。正长安乱叶,万家砧杵。尘染秋衣,谁念西风倦旅。恨无据。怅望极归舟,天际烟树。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">心事曾细数。怕水叶沉红,梦云离去。情丝恨缕。倩回文为织,那时愁句。雁字无多,写得相思几许。暗凝伫。近重阳、满城风雨。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">这是一首思归之词,上片通过描写萧瑟的景色,把眼前的景物和心中的思绪揉和融合一起,表达了词人内心的思归之情。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">早过了经霜开花时候,洲渚边已没有一片花如锦的江蓠了。孤零零的蟋蟀暗自呜叫。正是长安木叶飘零,万户夜晚捣衣的时候。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">全词凄而不惨,哀而不伤,很好地把握了重阳节的景象与作者自己的心情。词人铺陈上的抑扬顿挫也恰到好处,令读者心有戚戚焉。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"><span class="ql-cursor"></span>在这复杂世界里,我们应该拥有,认真过好这一生的四种能力:得自在、知孤独、记初心、要豁达。</span></p> <p class="ql-block">10、最相思的重阳词:《醉花阴·薄雾浓云愁永昼》</p><p class="ql-block">《醉花阴·薄雾浓云愁永昼》</p><p class="ql-block">宋代:李清照</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">莫道不销魂,帘卷西风,人比黄花瘦。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">对于李清照来说,重阳节是相思的季节。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">她渴望丈夫的陪伴,一起饮酒赏菊,度过一个温馨的节日。可事实上,丈夫远在他方,节令时,只有她一人,孤枕而眠,独对菊花。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);">望着那眼前的菊花,她感慨:我因过度思念身形竟比那黄花还要瘦弱。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">瘦如黄花,是我对你最美丽的情话。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">重阳,美在一份思念,美在一份景致,美在一份孝心,美在一份诗酒情怀……这份美,在与亲人的团聚中得以熏染和升华,放射出最真实、最朴素的幸福和光芒…</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);">人生何短几多秋,一朝梦醒,不胜往事付东流。草木一秋不须愁,半载隐忍,还有来年再回头。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">愿在这个重阳,收获人生最美好的祝愿。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">白露时节菊花黄</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">一行大雁南飞忙</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">淡淡岁月到重阳</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">浓浓思念似水长</span></p>