水边的芦苇,诗一样的存在,真是太美了!

徐文辉

<p class="ql-block"><span style="font-size: 22px;">水边的芦苇,一直是诗一样的存在,因此总是成为诗人们吟咏抒情的对象……</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">蒹葭苍苍,白露为霜。所谓伊人,在水一方。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">溯洄从之,道阻且长。溯游从之,宛在水中央。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">蒹葭凄凄,白露未晞。所谓伊人,在水之湄。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">溯洄从之,道阻且跻。溯游从之,宛在水中坻。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">蒹葭采采,白露未已。所谓伊人,在水之涘。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">溯洄从之,道阻且右。溯游从之,宛在水中沚。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">——先秦《诗经·蒹葭》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">钓罢归来不系船,江村月落正堪眠。&nbsp;</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">纵然一夜风吹去,只在芦花浅水边。&nbsp;</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——唐·司空曙《江村即事》</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">江头落日照平沙,潮退渔船阁岸斜。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">白鸟一双临水立,见人惊起入芦花。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——宋·戴复古《江村晚眺》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">芦叶梢梢夏景深,邮亭暂欲洒尘襟。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">昔年曾是江南客,此日初为关外心。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">思子台边风自急,玉娘湖上月应沉。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">清声不远行人去,一世荒城伴夜砧。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——唐·李商隐《出关宿盘豆馆对丛芦有感》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">如练如霜干复轻,西风处处拂江城。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">长垂钓叟看不足,暂泊王孙愁亦生。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">好傍翠楼装月色,枉随红叶舞秋声。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">最宜群鹭斜阳里,闲捕纤鳞傍尔行。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——唐·罗邺《芦花》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">连素穗,翻秋气,细节疏茎任长吹。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">共作月中声,孤舟发乡思。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——唐·耿湋《芦花动》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">眇眇临窗思美人,荻花枫叶带鸡声。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">夜深吹笛移船去,三十六湾秋月明。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——宋·郑克已《芦花》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">深溪高岸罩秋烟,飒飒江风向暮天。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">凝洁月华临静夜,一丛丛盖钓鱼船。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——宋·钱易《芦花》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">冗花焦叶袅风漪,乱展江乡白渺瀰。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">两岸水枯鸥宿处,一天雪衮雁衔时。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">羌儿削管吹边远,淮俗编帘障屋危。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">岂特絮氈堪御冻,津头拾取作薪炊。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">——宋·董嗣杲《芦花》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">虽为林园居,不忘江湖趣。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">更着小舟横,无惊野禽聚。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">——宋·赵蕃《芦苇林》</span></p> <p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">摧折不自守,秋风吹若何。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">暂时花戴雪,几处叶沉波。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">体弱春风早,丛长夜露多。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">江湖后摇落,亦恐岁蹉跎。</span></p><p class="ql-block" style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">——唐·杜甫《蒹葭》</span></p>