与赵荣新教授的和诗

冬日阳光

<p class="ql-block">依韵和赵教授《重感冒(新韵)》</p><p class="ql-block"> 颜国尹</p><p class="ql-block">题记:</p><p class="ql-block">庚子中秋国庆双节同日,实乃百年难遇之良机。在普天喜庆欢乐之际,惊闻赵教授身体抱恙。然南北两茫茫,唯有默默祈祷和祝福老教授早日康复!吾虽未报恙,但依然经历了这节日中的种种无奈,如:高速公路堵车、假期减半、加班、受到批评等等,吾等只有积极应对、努力克服了,令人敬佩的是赵教授在身体刚刚回缓自拔之际,便与诗友交流,写诗回赠赠友人,感动之余,和诗如下:</p><p class="ql-block"> 偶感风寒报恙时,</p><p class="ql-block"> 喜庆双节雨沥淅。</p><p class="ql-block"> 病态种种堪垂首,</p><p class="ql-block"> 玉树逢霜共挺枝。</p><p class="ql-block"> 鸿雁声声入汝耳,</p><p class="ql-block"> 盼君康复和新词。</p><p class="ql-block"> 回缓自拔念故友,</p><p class="ql-block"> 提笔深情写妙诗!</p><p class="ql-block">赵教授原玉:</p><p class="ql-block"> 七律《重感冒》</p><p class="ql-block">题记:庚子国庆中秋同日,乃百年难遇之机。值此千载难逢之际,老夫居然深陷感冒折磨:喷嚏呛天,涕泪横流;咽喉肿痛,泪眼凄迷;窘态种种,狼狈不堪,直至今日尚不能回缓自拔。此之时,竟有骚客闲人络绎电询:“三节同时,吉日良辰,使君何不作诗?”云云。呜呼,“人有病,天知否?”遂曰: </p><p class="ql-block"> 日暗风清黄叶辞,</p><p class="ql-block"> 殷勤节雨总潮湿。</p><p class="ql-block"> 秋葵无日堪垂首,</p><p class="ql-block"> 云树逢霜共矮姿。</p><p class="ql-block"> 鸿雁有声穿陋耳,</p><p class="ql-block"> 孤鸦无力寄寒祠。</p><p class="ql-block"> 老夫满目疮痍泪,</p><p class="ql-block"> 哪有闲情写艳诗?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">和赵荣新先生</p><p class="ql-block"> 廖锦忠</p><p class="ql-block"> 偶患伤风读病辞,</p><p class="ql-block"> 一身感受亦同时。</p><p class="ql-block"> 中庭月色无心赏,</p><p class="ql-block"> 草木石虫有意知。</p><p class="ql-block"> 臥榻怜君多涕泪,</p><p class="ql-block"> 畏寒似我著裘衣。</p><p class="ql-block"> 但期微恙阴云散,</p><p class="ql-block"> 铁板铜琶吟壮诗。</p><p class="ql-block"><br></p>