春去花犹在

若水

<p class="ql-block">存心有意无意之间,微云淡河汉;应世不即不离之法,疏雨滴梧桐。</p><p class="ql-block">肝胆相照,欲与天下共分秋月;意气相许,欲与天下共坐春风。</p> <p class="ql-block">小径红稀,芳郊绿遍。高台树色阴阴见。春风不解禁杨花,濛濛乱扑行人面。</p><p class="ql-block">翠叶藏莺,朱帘隔燕。炉香静逐游丝转。一场愁梦酒醒时,斜阳却照深深院。</p> <p class="ql-block">花阴流影,散为半院舞衣;水响飞音,听来一溪歌板。</p><p class="ql-block">萍花香里风清,几度渔歌。杨柳影中月冷,数声牛笛。</p><p class="ql-block">谢前缥缈无归处,断浦沉云;行到纷纭不系时,空山挂雨。</p> <p class="ql-block">扫径迎清风,登台邀明月,琴殇之余,间以歌咏,止许鸟语花香,来吾几榻耳。</p> <p class="ql-block">山中莳花种草,足以自娱,而地朴人荒,泉石都无,丝竹绝响。</p><p class="ql-block">听牧唱樵歌,洗尽五年尘土肠胃。</p><p class="ql-block">奏繁弦急管,何如一派山水清音。</p> <p class="ql-block">小窗偃卧,月影到床,或逗留于梧桐,或摇乱于杨柳。</p><p class="ql-block">翠华扑被,神骨俱仙,及从竹里来,如自苍云吐出。</p> <p class="ql-block">峨眉山月半轮秋,影入平羌江水流。</p><p class="ql-block">夜发清溪向三峡,思君不见下渝州。</p><p class="ql-block"> 唐 • 李白</p> <p class="ql-block">带雨有时种竹,关门无事锄花;</p><p class="ql-block">拈笔闲删旧句,汲泉几试新茶。</p> <p class="ql-block">文房供具,藉以快目适玩,铺叠如市,颇损雅趣。</p><p class="ql-block">其点缀之法,罗罗清疏,方能得致。</p> <p class="ql-block">虚堂留烛,抄书尚存老眼;</p><p class="ql-block">有客到门,挥麈但说青山。</p> <p class="ql-block">石上藤萝,墙头薜荔,小窗幽致,绝胜深山。</p><p class="ql-block">加以明月清风,物外之情,尽堪闲适。</p> <p class="ql-block">流年不复记,但见花开为春,花落为秋。</p><p class="ql-block">终岁无所营,惟知日出而作,日入而息。</p> <p class="ql-block">秋冬之交,夜静独坐,每闻风雨潇潇,既凄然可愁,亦复悠然可喜。</p><p class="ql-block">至酒醒灯昏之际,尤难为怀。</p> <p class="ql-block">野花艳目,不必牡丹,村酒酣人,何须绿蚁。</p> <p class="ql-block">春归何处。寂寞无行路。若有人知春去处。唤取归来同住。</p><p class="ql-block">春无踪迹谁知。除非问取黄鹂。百啭无人能解,因风飞过蔷薇。</p><p class="ql-block">《清平乐》 宋•黄庭坚</p> <p class="ql-block">花看半开,酒到微醺。</p> <p class="ql-block">霜降木落时,入疏林深处,坐树根上,飘飘叶点衣袖,而野鸟飞来窥人。</p><p class="ql-block">荒凉之地,殊有清旷之致。明窗之下,罗列图史琴尊以自娱。有兴则泛小舟,吟啸览古于江山之间。</p> <p class="ql-block">雪后寻梅,霜前访菊,雨际护兰,风外听竹。</p><p class="ql-block">固野客之闲情,实文人之深趣。</p> <p class="ql-block">如梦令 </p><p class="ql-block">宋•李清照</p><p class="ql-block">昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。</p><p class="ql-block">试问卷帘人, 却道“海棠依旧”。</p><p class="ql-block">“知否?知否? 应是绿肥红瘦”。</p> <p class="ql-block">大林寺桃花 </p><p class="ql-block">唐 · 白居易</p><p class="ql-block">人间四月芳菲尽,山寺桃花始盛开。</p><p class="ql-block">长恨春归无觅处,不知转入此中来。</p> <p class="ql-block">明月不知君已去,夜深犹照读书窗。</p> <p class="ql-block">春有百花秋有月,夏有凉风冬有雪。</p><p class="ql-block">若无闲事挂心头,便是人间好时节。</p><p class="ql-block"> 宋•释绍昙</p> <p class="ql-block">月下独酌</p><p class="ql-block">唐•李白</p><p class="ql-block">花间一壶酒,独酌无相亲。</p><p class="ql-block">举杯邀明月,对影成三人。</p><p class="ql-block">月既不解饮,影徒随我身。</p><p class="ql-block">暂伴月将影,行乐须及春。</p><p class="ql-block">我歌月徘徊,我舞影零乱。</p><p class="ql-block">醒时相交欢,醉后各分散。</p><p class="ql-block">永结无情游,相期邈云汉。</p> <p class="ql-block">菩提本无树,明镜亦非台;</p><p class="ql-block">本来无一物,何处惹尘埃。</p><p class="ql-block"> 作者:唐•慧能</p> <p class="ql-block">匆匆忙忙间,春已去,夏已至。闲暇之余,手机随拍一些春日花卉。今翻出来,做个美篇,文图共享。文字转自小林微信公众号,除唐诗宋词外,其余多为《小窗幽记》之精选短文。</p>