<h1><br></h1><p class="ql-block">杜甫</p><p class="ql-block">唐 杜甫</p><p class="ql-block"><span style="color: rgb(176, 8, 21);">文章千古事,得失寸心知。</span></p><p class="ql-block">作者皆殊列,名声岂浪垂。</p><p class="ql-block">骚人嗟不见,汉道盛于斯。</p><p class="ql-block">前辈飞腾入,馀波绮丽为。</p><p class="ql-block">后贤兼旧列,历代各清规。</p><p class="ql-block">法自儒家有,心从弱岁疲。</p><p class="ql-block">永怀江左逸,多病邺中奇。</p><p class="ql-block">騄骥皆良马,骐驎带好儿。</p><p class="ql-block">车轮徒已斫,堂构惜仍亏。</p><p class="ql-block">漫作潜夫论,虚传幼妇碑。</p><p class="ql-block">缘情慰漂荡,抱疾屡迁移。</p><p class="ql-block">经济惭长策,飞栖假一枝。</p><p class="ql-block">尘沙傍蜂虿,江峡绕蛟螭。</p><p class="ql-block">萧瑟唐虞远,联翩楚汉危。</p><p class="ql-block">圣朝兼盗贼,异俗更喧卑。</p><p class="ql-block">郁郁星辰剑,苍苍云雨池。</p><p class="ql-block">两都开幕府,万宇插军麾。</p><p class="ql-block">南海残铜柱,东风避月支。</p><p class="ql-block">音书恨乌鹊,号怒怪熊罴。</p><p class="ql-block">稼穑分诗兴,柴荆学土宜。</p><p class="ql-block">故山迷白阁,秋水隐黄陂。</p><p class="ql-block">不敢要佳句,愁来赋别离。</p> <p class="ql-block">这首诗的前半部分概述唐以前诗歌创作发展的一般情况,</p><p class="ql-block">作者对前代作家的景仰和个人致力创作的抱负;</p><p class="ql-block">后半部分抒写对世道多乱和个人漂泊的感慨,</p><p class="ql-block">并说明诗歌是由情而生、缘情而发的,是作者对现实生活感受的反映。</p><p class="ql-block">全篇语言高度凝炼,</p><p class="ql-block">又多用典故, </p><p class="ql-block">语意较为含蓄深沉,</p><p class="ql-block">需细细揣摩。</p>